Geen Bookspotinfo aanwezig. |
Oorspronkelijke titel:
S.T.A.G.S. (2017)
Vertaling: Maria Postema
ISBN: 9789030503477
Uitgever: Meis & Maas
Verschenen: 2017
Pagina's: 370
Categorie: Young Adult thriller
 |
Omschrijving:
Er zijn uitnodigingen die je beter niet kunt accepteren. Alleen weet Greer MacDonald dat niet. Nog niet.... Greer studeert aan St. Aidan the Great School (S.T.A.G.S.), een privéschool waar tradities hoog in het vaandel staan. Greer is een buitenbeentje, totdat ze samen met twee andere scholieren wordt uitgenodigd voor een weekend weg met de Medievals: de elite-club van de school. Het weekend belooft er een te worden waarin bloedsport centraal staat. Wat Greer en de andere genodigden alleen nog niet weten is dat de Medievals liever op hen jagen dan op dieren..
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Wendy Wenning op 17 november 2017:
Als de vader van Greer MacDonald voor zijn werk twee jaar naar het buitenland moet kan Greer kiezen: of ze gaat bij haar tante wonen of ze meldt zich aan bij het prestigieuze STAGS, de oudste school van Engeland. Bij haar tante wonen ziet ze niet zo zitten dus ze vraagt een beurs aan die na het maken van een toelatingsexamen wordt toegewezen. STAGS is geen gewone school en ondanks dat het een dure opleiding is, is alles nogal primitief. Een prachtig maar Middeleeuws gebouw waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Geen internet, geen mobiele telefoon, de digitale wereld lijkt op dit landgoed niet te bestaan. Als nieuweling hoor je er niet bij en vooral Greer, die uit een ‘simpel’ milieu komt, zal zich eerst moeten bewijzen. De populairste leerlingen, over het algemeen leerlingen uit een rijk milieu worden Middeleeuwers genoemd. Iedereen kijkt op tegen dit elite-clubje en wil er graag bij horen. Voor Greer hoeft dit niet zo nodig maar als ze een uitnodiging krijgt van een van de middeleeuwers (een leuke, knappe jongen) voor een weekend op een landgoed wint haar nieuwsgierigheid het en besluit ze mee te gaan.
In S.T.A.G.S. lezen we over Greer haar belevenissen, verteld vanuit de eerste persoon. De proloog geeft al veel weg wat het verhaal voorspelbaar maakt. De personages worden onderverdeeld in het elite-clubje en de nieuwelingen die er niet bij horen. Net als je op een gewone school ziet, de groep met de populaire leerlingen en de leerlingen die er maar een beetje bijhangen. De personages hebben helaas een vlakke uitwerking waardoor er met geen van hen een band ontstaat.
De cover is prachtig, met veel aantrekkingskracht en zal ook veel (jonge) lezers aanspreken. De proloog geeft de verwachting van een hoog spanningsniveau. De schrijfstijl is eenvoudig en het verhaal leest dan ook makkelijk en vlot weg. Onderhoudend maar ondanks dat er best iets aan originaliteit in zit heeft het net niet genoeg potentie om de lezer van zijn sokken te blazen en voortdurend gevangen te houden. Al zijn er spannende fragmenten die de nieuwsgierigheid voeden, de spanning die in de lijn van verwachting zit blijft uit. Met een diepere uitwerking van de personages had dit verhaal waarschijnlijk sterker in zijn schoenen gestaan, nu is S.T.A.G.S. gewoon een leuke Young Adult om te lezen, zeker wanneer je niet zit te wachten op teveel spanning.
Bezoekersreacties:
Stephanie (28) op 15 november 2017:
Greer kan zich dankzij een beurs inschrijven in de Saint Aiden the Great School (S.T.A.G.S.), een eeuwenoude privéschool met een zeker prestige. Moderne technologie en social media zijn er uit den boze. Niet omdat het schoolreglement dit verbiedt, maar omdat dit wordt opgelegd door de Middeleeuwers. Zij zijn het elitegroepje van de school waar iedereen naar opkijkt, onder leiding van Henry de Warlencourt. Ze hebben er meer voor het zeggen dan de leerkrachten zelf, die overigens Broeders worden genoemd.
Buitenbeentjes worden er gepest of genegeerd. Greer voelt zich er niet helemaal thuis en mist haar vrienden, maar probeert de regels toch te volgen om niet uit de toon te vallen. Maar de zaken keren wanneer ze een uitnodiging ontvangt van Henry voor het ‘jagen schieten vissen’-evenement dat jaarlijks op zijn landgoed ‘Longcross’ wordt georganiseerd. Jaloezie alom, want er zijn geruchten dat wie deze testen doorstaat, wordt toegelaten tot het beruchte clubje. Toch wordt ze gewaarschuwd om niet op de uitnodiging in te gaan, maar Greer besluit om deze alarmbellen te negeren. Wat een droomweekend beloofde te worden, draait echter al snel uit op een nachtmerrie wanneer ze een verschrikkelijk geheim ontdekt.
Het verhaal wordt weergegeven als een terugblik op de gebeurtenissen. M.A. Bennet weet het spanningsniveau dan ook hoog te houden door op cruciale momenten cliffhangers toe te voegen of te verwijzen naar onheilspellende gebeurtenissen, zoals bijvoorbeeld het geval is bij de start van het boek: “Ik denk dat ik een moordenaar ben”.
Doordat het verhaal verteld wordt vanuit het perspectief van Greer, leef je gemakkelijk mee met het hoofdpersonage. Je begrijpt hoe ze worstelt met haar gevoelens: wil ze bij de Middeleeuwers horen of net niet? Volgt ze hun opgelegde regels of lapt ze deze aan haar laars? Moet ze toegeven aan haar gevoelens voor Henry, of loopt ze recht in haar ongeluk? Op deze manier krijg je van de anderen personages natuurlijk weinig diepgang. Je weet niet hoe ze echt zijn, of ze een rolletje spelen of niet. Dit blijkt een belangrijk detail voor de rest van het verhaal.
Er wordt gebruik gemaakt van een vlotte schrijfstijl met enkele creatieve ideeën. Greer heeft namelijk de gewoonte om bij bepaalde situaties naar gelijkaardige filmtitels te verwijzen. Een fervent filmliefhebber zal dit een leuk detail vinden, maar als je de films niet kent gaat er natuurlijk wat informatie verloren.
Als er tot slot wordt afgerond met ingenieuze plot die je verbouwereerd achterlaat, weet je dat er weer een mooie YA op de markt verschenen is.
Oordeel:
|
|
|
|
|
