Omschrijving: Als een prinses in een sprookje zou Grace Hamilton tevreden moeten zijn met haar vele zegeningen: een flitsende carrière, een gelukkig huwelijk en zelfs een echt kasteel als woning. Maar Grace wil nog iets, iets onbereikbaars. Haar zus, de mooie Susannah, heeft overal een zootje van gemaakt en is naar het buitenland gevlucht. Maar het lot legt de toekomst van Grace plotseling in handen van Susannah, waardoor het machtsevenwicht tussen beide zussen voor altijd verandert.
Net als in haar vorige boek, De Nieuwe Nanny, trekt Tess Stimson opnieuw de troefkaart van relaties en tegenstellingen. Het boek wordt verkocht als een chicklit noir, waarschijnlijk bedoeld als afgeleide van thriller noir, maar daar stel ik me heel andere dingen bij voor. De dreiging gaat enkel uit van spanningen tussen twee uiteenlopende karakters. Eigenlijk is het een gewone chicklit, met happy end en al. In de weg daarnaartoe worden wel de nodige hindernissen genomen. Twee zussen, Susannah en Grace, zijn tegengesteld als dag en nacht. Losbol Susannah is mooi, populair en fladdert door het leven. Controlefreak Grace heeft schijnbaar het perfecte leven - carrière, huis, man - maar ongewenste kinderloosheid dreigt onverwachts een schaduw te werpen op haar geluk. Wanneer hun moeder in coma ligt, kruisen de levenspaden van de twee zussen elkaar opnieuw na 5 jaar. Diezelfde moeder komt haar rol van bruggenbouwer vervullen in de vorm van een geestelijke verschijning. Een beetje in de stijl van ‘Et si c’était vrai’ van Marc Lèvy, een verhaal dat bij het grote publiek beter bekend zal zijn van de film ‘Just Like Heaven’ met Reese Whiterspoon. Tess Stimson probeert veel in één boek te proppen, misschien wel te veel. De relatie tussen twee zussen, de ouder-kind relatie, ongewenste kinderloosheid, draagmoederschap, leven na de dood. Het is een beetje te veel van het goede in 333 blz. Het boek leest vlot. Stimson hanteert daarbij de beproefde techniek van het verhaal te vertellen vanuit verschillende standpunten: Susannah, Grace, Catherine (de moeder), Tom (de man van Grace). Nadeel is wel dat verschillende hoofdstukken overlappen doordat het einde van het ene stukje nog eens herhaald wordt door de ogen van de andere partij. Soms is dit interessant (andere invalshoek), maar vaak haalt het de vaart er ook wat uit. Uiteindelijk leren al de personnages de les die ze moeten leren. Op het einde van het boek is de cirkel rond.
Bezoekersreacties:
Verlaat de gevangenis zonder betalen ***** Dorien Wouters (35): Ik kende de schrijfster nog niet maar vanaf pagina 1 zat ik direct helemaal mee in het verhaal. Ik w...
Verlaat de gevangenis zonder betalen **** Lees.beestje (35): Verlaat de gevangenis zonder te betalen, geschreven door Marjolein van der Graag
In dit boek w...
