Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Simone Konings op 5 oktober 2013:
De mid-veertigers Jodi en Todd uit Chicago zijn al twintig jaar samen. Hij is ondernemer en een notoire vreemdganger. Zij werkt parttime als psychologe en spreekt nooit met een woord over zijn vele affaires. Totdat Todd verliefd wordt op de dochter van zijn beste vriend. Een meisje dat nog maar net haar beugeltje is ontgroeid. Jodi die er vanuit gaat 'dat de dingen altijd zullen blijven gaan zoals ze gaan, op hun onvolmaakte maar volkomen acceptabele manier' wordt door haar man aan de kant gezet. Op pagina 3 van het boek moet de teloorgang van hun relatie nog worden verteld, maar als lezer weet je dan al dat dit verhaal geen happy end kent: “een paar korte maanden zullen genoeg zijn om een moordenaar van haar te maken.”
Dodelijke stilte verscheen eerder dit jaar in Amerika onder de naam The Silent Wife en kwam meteen binnen op nummer 11 van de gecombineerde print en e-book bestsellerlijst van The New York Times. De krant noemde het boek 'een slapende hit' die dezelfde thema's aanstipt als Verloren vrouw van Gillian Flynn. Inderdaad, beide boeken gaan over een voorbije relatie. En ook de structuur is hetzelfde: de hoofdstukken worden om en om verteld door 'hij' en 'zij. Verloren vrouw kreeg destijds van mij op VrouwenThrillers.nl 4,5 ster. Ik had dan ook hoge verwachtingen van dit boek. Bovendien schuilt er een tragisch verhaal achter Dodelijke stilte. De schrijfster, A.S.A. Harrison, overleed een paar weken voor de publicatie van haar debuut aan kanker. Daardoor gun je het de auteur ook dat het boek een bestseller wordt. En daar gokt de uitgever ook op, denk ik.
Maar, helaas, ik vond het boek als thriller een tegenvaller. Geen enkel moment zat ik op het puntje van mijn stoel. Nergens werd het spannend. En dat is wat ik wil bij een thriller: spanning, onverwachte wendingen, een ijzersterk plot. Todd is bovendien wel erg cliché. Een man die zijn lul achterna loopt, een beetje sneu. Maar verrassend genoeg had ik nog meer sympathie voor hem dan voor Jodi. Zij blijft maar de schijn ophouden en pruilen, en vindt dat ze recht heeft op de bezittingen van haar man (die ze overigens nooit trouwde en met wie ze nooit kinderen kreeg, omdat zij dat niet wilde).
Is het lezen van Dodelijke stilte dan zonde van je tijd? Nee, dat absoluut niet. Want gek genoeg vloog ik door de pagina's heen. Ondanks het gebrek aan spanning, en de niet zo sympathieke hoofdpersonen. En dat komt puur doordat Harrison wel prachtig kan schrijven. Met haar mooie zinnen zuigt ze je mee in de gedachtewereld van de hoofdpersonen. Kortom: lezers die op zoek zijn naar een psychologische roman over de teloorgang van een relatie zullen genieten van Dodelijke stilte. Maar ieder ander die een thriller verwacht, komt bedrogen uit. Daarom maar drie sterren voor Harrisons eerste en tevens laatste boek.
Bezoekersreacties:
Linda Hilgers (38) op 6 oktober 2013:
Een mooi klein en handzaam boek. De omschrijving op de achterkant smaakt naar meer, maakt je nieuwsgierig wat voor psychologisch spelletje Jodi gaat spelen. Ook mooie en aansprekende uitspraken van zeer bekende auteurs op de achterzijde van het boek.
Het leest makkelijk weg maar is niet echt een thriller. Jodi is een psychologe en ondergaat alle ontwikkelingen heel gelaten. Ze laat Todd gewoon zijn gang gaan en heeft hem tweemaal gehinderd met het weghalen van een sleutel en het hem toedienen van slaappillen. Je zou verwachten dat iedere andere echtgenote veel furieuzer zou reageren op overspel!!
De personen zijn goed beschreven door de uiterlijke- en persoonlijke kenmerken, kledingkeuze en hobby's en vrijetijdsbesteding. Je ziet de hoofdpersonen zo voor je.
Het boek leest heel prettig, vooral de indeling van de hoofdstukken in hij en zij. De ontwikkelingen zijn niet heel spannend. Je zou verwachten dat een echtgenote van een man die vreemd gaat meer communiceert en de confrontatie aangaat. Uit de verhaallijn komt niet naar voren dat de schrijfster Canadees is, het lijkt eerder Amerikaans met de omschrijvingen van de omgeving.
Ik hoefde niet terug te bladeren om het verhaal te blijven volgen. De beschrijvingen van de cliënten van Jodi zijn wat saai. Ik had een spannender plot verwacht. Het is niet een typisch Canadese thriller, kan ook een Amerikaanse thriller zijn.
Oordeel:
