Omschrijving: Ella groeit op als enige dochter in een gezin met een rotsvast christelijk geloof. De geheimzinnige ziekte van haar moeder tekent haar jeugd. Als ze achter de waarheid van de heftige pijnaanvallen komt, raakt ze in de ban van de onbekende man die haar moeder letterlijk ziek heeft gemaakt. Na een lange zoektocht vindt Ella deze man die haar inmiddels obsedeert. Deze obsessie bedreigt nu ook haar eigen leven. De zenuwsloper is een intrigerende roman waarin de hoofdpersoon steeds meer in de greep raakt van het geheim van haar moeder. Sylia de Graaf laat prachtig zien welke desastreuze gevolgen de loyaliteit van een dochter aan haar moeder kan hebben.
Elisabeth – Ella – Berkhout groeit op bij twee streng gelovige ouders waarvan de moeder eigenlijk continu op een chronisch ziekbed bivakkeert. Vader Gerard leent zichzelf voor liefdadigheidswerk ten bate van de kerk en de zorg voor moeder Anneke komt, naast haar kantoorbaan en studie, jarenlang grotendeels neer op de schouders van de inmiddels bijna twintigjarige Ella. Beetje bij beetje weet ze een leven voor zichzelf op te bouwen, al weet haar moeder haarfijn alle aandacht op te eisen. Ze groeit op in een streng gelovig milieu waarin niet alleen het geloof haar aan handen en voeten bindt, maar ook de grote psychische druk die ze opgelegd krijgt als de verantwoordelijkheid een last wordt die nauwelijks meer te dragen is. Ze is een kind dat veel te vroeg op een afgebakende plek wordt neergezet waarbinnen ze dient te blijven. Maar loyaliteit overschrijdt grenzen en soms met fatale gevolgen. De auteur weet op voortreffelijke wijze een situatie te schetsen die vanzelf gaat leven. Kort en bondig, mooi in tijd verspringend, krijgt de lezer een verloop voorgelegd waarvan je weet dat op een gegeven moment de bom barst. De vraag waar deze valt wordt beantwoord in het proloog, de precieze aanleiding wordt duidelijk als het geheim ontrafeld wordt en de lezer erachter komt wat de moeder van Ella mankeert. De Zenuwsloper - complimenten voor deze goed gekozen titel – is een broeierige roman waarvan die zijn uitwerking niet zal missen. Met een spanningsboog als een rasechte thriller is het een ironisch en ook schrijnend verhaal over een lang leven onder moeders juk.
Soms sluit een roman om verschillende redenen prima aan bij het vrouwenthrillergenre.De voelbare spanning in de schrijfstijl; de opbouw van een verhaal naar een climax of een intens sfeertje wat bij de lezer toch wel blijft hangen. Deze roman heeft eigenlijk alle drie de elementen. Het boek heeft met weinig opsmuk de kracht in zich om de lezer te verbazen, hoe iets wat al lang broeit kan ontladen. En de kaft draagt natuurlijk ook zijn steentje bij.
Bezoekersreacties:
