Het huis van de verzamelaar is het tweede boek van de Britse auteur Jess Kidd. Ze heeft Ierse roots, een gegeven dat in haar boeken een duidelijke plaats krijgt. Op dit moment woont ze met haar dochter in Londen, maar ze vermeldt op haar website dat ze van plan is om binnen een aantal jaar zich te willen vestigen in Ierland.

Cathal Flood is een reusachtige Ierse man die zich sinds de dood van zijn vrouw verstopt in zijn enorme villa. Hij is een verwoed verzamelaar, verzorgt zichzelf nog nauwelijks en is vanwege zijn opvliegende karakter een bron van zorg voor de hulpverlenende instanties. Maud Drennan is de zoveelste afgevaardigde van de thuiszorg die een poging waagt om orde in de chaos te scheppen en tot meneer Flood door te dringen. Maud blijkt redelijk ongevoelig te zijn voor zijn streken en er ontstaat een voorzichtige band tussen hen gebaseerd op respect. Dit geeft Maud wat meer bewegingsruimte in het volgepakte huis en door een aantal vreemde gebeurtenissen raakt ze ervan overtuigd dat alle rotzooi bedoeld is om af te leiden van een zorgvuldig bewaakt geheim.

Net als haar debuut De laatste riten uit 2016 is ook dit boek er geen een van dertien uit een dozijn. Waar de hoofdpersoon uit haar debuut dode mensen kon zien, heeft Maud constant meerdere heiligen om zich heen hangen die alles wat ze doet van commentaar voorzien. Behalve dat dit natuurlijk ook best vreemd is, voelt het niet alsof de aanwezigheid van Sint Joris of Valentijn daadwerkelijk iets toevoegt aan het verhaal. Ze lijken soms te fungeren als het geweten van Maud, maar verder leveren ze eigenlijk vooral grappige momenten op. De heiligen voelen nogal nep, terwijl de geest die rond lijkt te waren in het huis van meneer Flood juist heel erg echt lijkt en voor behoorlijk spannende momenten zorgt in het verhaal. Samen met haar hospita Renata probeert Maud te achterhalen welk geheim er verborgen ligt in het huis en wanneer de waarheid uiteindelijk boven water komt is deze tegelijkertijd schokkend en verdrietig.

De personages in Het huis van de verzamelaar zijn weer enigszins over the top neergezet door de auteur. Clichés worden zodanig uitvergroot, zoals bij travestiet Renata, dat het humoristisch wordt. Ondanks het absurde van sommige situaties en de spitsvondige dialogen is de onderliggende thematiek pijnlijk ernstig. Ook in Nederland leven nog veel ouderen in eenzaamheid en wordt niet altijd opgemerkt dat ze niet langer in staat zijn goed voor zichzelf te zorgen. Jess Kidd heeft een beeldende schrijfstijl met mooi gevonden metaforen en veel onderkoelde humor en samen met de sfeer, de opmerkelijke personages en het bovennatuurlijke maakt dit het lezen van Het huis van de verzamelaar een bijzondere ervaring.