Christine Bols
Door: Wendy op 22 juli 2017

Christine Bols doet al weer een tijdje mee in auteursland. Het onlangs verschenen Kortsluiting is haar vijfde boek en we vonden het de hoogste tijd Christine eens wat beter te leren kennen en haar wat vragen voor te leggen.




Wie is Christine Bols, kun je wat meer over jezelf vertellen?

Ik ben geboren in de buurt van Antwerpen maar heb, omwille van het beroep van mijn vader, zowat overal in Vlaanderen gewoond. Een voordeel daarvan is dat je ontzettend veel mensen kent, nadeel daarentegen is dat het moeilijk is om een hechte vriendschapsband uit te bouwen omdat je nergens heel lang woont. Ik heb altijd al de drang in me gehad om te schrijven maar mijn eerste boek kwam er pas op mijn zestigste toen ik met vervroegd pensioen ging. Pas toen voelde ik me er klaar voor.

Wat doe je zoal naast het schrijven? 

Eigenlijk alles wat met boeken te maken heeft. Ik lees heel veel, meestal 2 boeken tegelijkertijd. Eentje op mijn reader voor in bed en een andere in paperback voor overdag. Wat ik ook heel graag doe, maar dat zal voor iedereen wel zo zijn, is op reis gaan. Aan het strand liggen bakken, is niet aan mij besteed, maar wel op ontdekking gaan naar pittoreske dorpjes, naar gezellige hoekjes in een drukke stad en gewoon chillen aan het zwembad met een boek. 

Hoe ziet jouw schrijfdag eruit?

Mijn schrijfdag is niet echt gestructureerd. Ik heb in de ochtend sloten sterke koffie nodig om op gang te komen en de krant moet ik natuurlijk ook eerst even lezen. Meestal begin ik rond 10u met schrijven en afhankelijk van de zin en de inspiratie gaat dit door tot half namiddag. Er zijn ook dagen dat ik niet schrijf omdat de inspiratie ontbreekt of omdat ik meer zin heb in een lange wandeling. Gelukkig herkent mijn partner deze tekenen en houdt hij bij wijze van spreken het portier van de auto al open om naar een leuke taverne te rijden voor de broodnodige koffie of een wijntje.

Wat is de inspiratie geweest voor het schrijven van Kortsluiting

Het idee voor Kortsluiting is eigenlijk uit het niets gekomen, jaren geleden al, maar ik heb het pas nu volledig uitgewerkt. 

Eerder heb je vier boeken geschreven met het inspecteurs duo Tim Sackley en Jude McCool. Deze boeken spelen zich af op Amerikaanse bodem. Kortsluiting speelt zich af op Vlaamse bodem en hier maken we kennis met de rechercheurs Hugo Sempels en Tom Vervaet. Is Kortsluiting een standalone of het eerste deel van een nieuwe serie? Vanwaar de beslissing het verhaal deze keer dichter bij huis af te laten spelen? 

De reeks Sackley/McCool speelt zich inderdaad af in de VS maar dat was geen bewuste beslissing, tenminste niet voor het eerste deel. Omdat ik altijd thrillers van Amerikaanse auteurs las, trok ik met mijn verhaal haast automatisch naar de VS. Toen er een vervolg op kwam, moest ik uiteraard noodgedwongen daar blijven. Kortsluiting is zeker geen begin van een nieuwe reeks. Daarvoor lenen de personages zich niet echt. Ik wilde wel eens proberen hoe het voelde om het verhaal in Vlaanderen te situeren en hoe de lezers hierop zouden reageren. 

Komt er nog een vervolg op Dancer

Daar kan ik op dit ogenblik nog geen antwoord op geven. Het hangt een beetje af van de reacties op Kortsluiting. Misschien ga ik nog voor een stand alone en dan ook weer in Vlaanderen ofwel ga ik toch voor een vervolg van de reeks in de VS. Stel me die vraag nog eens over enkele maanden en misschien kan ik je dan wel een antwoord geven.  

Wat dient een hoofdpersonage in zich te hebben zodat de lezers hem of haar bijblijft? 

Ik denk dat een lezer zich moet kunnen verplaatsen in een personage, waardoor je hem zowel goede als slechte eigenschappen moet meegeven. Een echte held/heldin zonder enig minpuntje lijkt onecht. Een loser zonder enige goede eigenschap heeft hetzelfde effect. Als je een serie schrijft, moeten alle personages in elk geval consequent handelen in elk verhaal. 

Schrijf je het liefst over een onderwerp dat ver van je af staat of juist waar je bekend mee bent?

Ik doe heel erg graag research, dus een onderwerp dat ver van me af staat, interesseert me altijd het meest. Voor de reeks Sackley/McCool heb ik via e-mail contact gehad met de politie van Corvallis en Santa Cruz en dat was best een leuke ervaring. Zo hebben ze me o.m. over de dresscode verteld op hun bureau, over wie wat doet bij een moordonderzoek, want dat verschilt vrij veel met Nederland en Vlaanderen. Voor Dancer heb ik opzoekwerk gedaan over de doodstraf en de verschillende manier van terechtstelling in de diverse staten. Voor Waverly heb ik het adoptiesysteem in de VS bestudeerd. Het fijne daaraan is dat je veel kennis vergaart en dat je weet dat wat je schrijft ook correct is. Misschien zal niemand het ooit controleren, maar het is wel belangrijk voor mezelf. 

Naast auteur ben jij zelf ook recensent, je beoordeelt boeken voor Hebban. Maakt dit jou kritischer op je eigen werk?

Dat is een leuke vraag waar ik eigenlijk nog niet over had nagedacht. Je wordt sowieso kritischer op je eigen werk naarmate je meer verhalen schrijft. Je leert van je fouten. Als je recenseert leer je ook te benoemen wat je goed of minder goed vindt aan een boek en daaruit volgt dat je probeert die fouten niet te maken in je eigen boeken. Ja, het helpt me dus inderdaad wel. 

Wat heb je de afgelopen jaren zelf geleerd wat het schrijven van fictie aangaat? Heb je het idee dat je nog steeds groeit en in de afgelopen jaren bent gegroeid in dit vak?

Ik denk dat ik zeker ben gegroeid in dit vak. Als ik mijn eerste boek herlees, zie ik fouten die ik nu niet meer zou maken of zaken die ik nu anders zou verwoorden of aanpakken. Ik denk dat iedereen groeit in zijn vak, niet alleen auteurs. Je probeert het altijd beter te doen. 

Wil jij zelf nog iets toevoegen aan dit interview?

Ja, eigenlijk wel. Mijn grote droom is ooit een boek te schrijven over de zaak van Maddie McCann, het Britse meisje dat op mysterieuze wijze verdween uit een vakantieflat in Portugal. Dat is nu tien jaar geleden, maar de zaak is nog niet opgelost. Maar omdat ik het wil schrijven vanuit een welbepaalde invalshoek, moet ik wachten tot dit mysterie is opgelost. Of dat ooit zal gebeuren, betwijfel ik. Dus zal het wellicht een droom blijven. En dan wil ik jou nog bedanken voor de leuke vragen.

Christine hartelijk dank voor de antwoorden!

Wendy



Bezoekersreacties:
Website Security Test