 |
|
Bezoekersreacties
| | Boekhandel in the picture - Artikel
Birthe (-): Lieve dames,
Heel hartelijk dank voor jullie uitnodiging en dit mooie artikel. Wij hopen dat nog meer boekwinkels hier gebruik van gaan maken, want als boekwinkels verdwijnen gaan we de verkeerde kant op!
Hartelijk dank en groet,
Birthe ~ BoekLief
| 
| | Schijnspel - Lydia Albadoro *****
Kat van den Hoven (43): In 2015 debuteerde Lydia Albadoro met haar thriller Doodstil bij Kabook Uitgevers, dat was voor mij ook direct mijn eerste kennismaking met haar schrijfwerk. Inmiddels heeft ze al een heel scala aan boeken op haar naam staan. Vorig jaar verscheen De Moordcruise welke ik met veel plezier heb gelezen. Natuurlijk wilde ik haar nieuwste Schijnspel welke deze week is verschenen heel graag lezen. Lees met me mee wat ik ervan vond...
Leuk weetje; Schijnspel is uitgebracht in twee verschillende paperback uitvoeringen en is dan ook verkrijgbaar met zomerse cover of met donkere mysterieuze cover.
Schijnspel bestaat uit 62 korte hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Susan Sanders in wisselde tijdspanne. Het verhaal gaat van start met een spannende mysterieuze proloog die je met een speciale aantrekkingskracht direct het verhaal ingrijpt. En sluit af met een epiloog die je flabbergasted achterlaat.
Lydia Albadoro heeft een heerlijke vlotte schrijfstijl met heel veel vaart, maakt niet uit hoe dik het boek is, eenmaal begonnen met lezen zit je direct in het verhaal waardoor je blijft lezen tot het uit is, dat is echt haar gave. Dit samen met haar levendige fantasie waarmee ze op beeldende gedetailleerde en intrigerende wijze het verhaal presenteert. Aangevuld met een hoop mysterieuze spanning en lugubere details en de humor geeft een grappige touch aan het verhaal.
In Schijnspel maken we kennis met Susan Sanders. Een vijftigjarige vrouw die door het plotselinge tragische verlies van haar man Pierre, samen met haar hondje Jip, alleen achter bleef. In de hoop de nare tijd achter zich te kunnen laten en het geluk opnieuw te kunnen omarmen, vertrekt ze samen met haar nieuwe vriend Daan van Dent vol plannen naar het zonovergoten Ibiza. Haar eigen paradijs Villa Ibiza aan de mediterrane zee waar ze woonunits op het terrein achter hun huis willen gaan verhuren. Al snel komt ze erachter dat het eiland duistere geheimen herbergt en dat niets is wat het lijkt. Wanneer ze om zeven uur in de ochtend wakker gebeld wordt door een geheimzinnige telefoontje van een volstrekt onbekende vrouw, is dit nog maar het begin van alle ellende. Waarom wil deze dame haar zo dringend spreken en wat wil ze van haar? Er gebeuren steeds meer eigenaardigheden. Wanneer Claire, haar buurvrouw opeens verdwijnt, veranderd haar leven voorgoed. Susan gaat zelf op onderzoek uit en is weldra een illusie armer, wanneer ze in een web van leugens en bedrog verstrikt raakt is het de vraag of ontsnappen nog tot de mogelijkheid behoort? Lukt het Susan om te ontglippen en de bittere waarheid ontmaskeren?
Het leuke aan de boeken van Lydia is, ook al lees je vooraf de achterflap, je hebt echt totaal geen idee waar het boek daadwerkelijk over zal gaan en wat voor krankzinnig avontuur je dit keer weer gaat beleven? Eén ding is zeker een Albadoro staat vrijwel zeker garant voor een heerlijke portie lugubere spanning! Zo ook Schijnspel, die op het eerste gezicht een “normale” thriller lijkt, maar ook voor Lydia geldt, niets is wat het lijkt!
Met Schijnspel is het haar wederom gelukt om een macabere thriller met markante personages en verhaallijnen neer te zetten. Met haar rijkelijke fantasie lukt het haar zelfs om de meeste normaal ogende personages op het eiland met al haar geheimen een duister trekje te geven. Ibiza is prachtig maar ondertussen ook enorm weerzinwekkend. Door middel van een zorgvuldig opgebouwde spanningsboog met een stormvloed aan lugubere spanning en beschrijvingen, gehuld in mysterie en een vleugje spiritualiteit en een wervelwind aan twists zit Schijnspel gelikt in elkaar. Je wilt weten wat waar is en denkt te weten hoe het zit en dan ineens gooit Lydia er monsterlijke wendingen in wat deze thriller tot een pageturner maakt, een toxische rauwe thriller.
De oplettende vaste lezer proeft haar specialiteit en leest het verhaal met een glimlach en een knipoog der herkenning en weten waar ik op doel.
Susan, schrijfster van romantische doktersverhalen, kampt met een writersblock sinds de dood van haar man. Sinds ze haar soulmate Daan ontmoette ziet ze alles weer wat rooskleuriger in. Twee verloren zielen die hun ambities op het Spaanse eiland tot uiting willen laten komen. Lieve kleine Jip de Maltezer. Buren Claire en Tim Hendriks van Casa Claire. Een influencer en een personal coach een bijzonder stel voor wie image alles is. Jeugdvriendin en Ma Flodder look al like Irma en niet lulluh maar poetsen schoonmaakster Els Jansen. Een heel kleurrijk gezelschap.
Met Schijnspel heeft Lydia Albadoro een macabere thriller neergezet. Een op het eerste oog normale thriller waarin niets is wat het lijkt. Met een heerlijke portie lugubere spanning en wederom een krankzinnig avontuur op het zonovergoten eiland met al haar geheimen. Met bizarre verhaallijnen en markante duistere karakters en een zorgvuldig opgebouwde spanningsboog gehuld in mysterie en een wervelwind aan monsterlijke wendingen zit het verhaal wederom gelikt in elkaar. Een ijzige mix van spanning, humor en lugubere details maakt een ware pageturner.
'Schijnspel, macabere thriller waarin niets is wat het lijkt. Een ijzige mix van lugubere spanning en humor gehuld in mysterie en een wervelwind aan monsterlijke wendingen. Een flauwe grap of een uiteengespatte illusie?'
★★★★1/2
| 
| | Web van leugens - Johnny Bollé ****
Viviane Gerits (68): Recensie Web van leugens van Johnny Bollé
Via Vrouwenthrillers kreeg ik het laatste boek van Johnny Bollé: ´een web van leugens´toegestuurd om deel te nemen aan de blogtour. Hiervoor dank. Het boek werd uitgegeven bij Uitgeverij LetterRijn-Neckar in mei 2024.
Na de dood van Isabelle, keert Madeline, haar dochter terug naar haar geboortedorp Etouffant om de nalatenschap te regelen. Acht jaar geleden verliet ze het dorp om haar toekomst op te bouwen in de stad. Al snel blijkt aan de reacties van de dorpelingen dat ze er niet welkom is. Ze begint te vermoeden dat de dood van haar moeder minder onschuldig is dan eerst werd aangenomen. Er volgen verschillende bizarre moorden en een aantal mensen doen bijzonder veel moeite om haar zo snel mogelijk weer te laten vertrekken uit het dorp.
Zoals de vorige boeken van Johnny Bollé is ook dit boek weer een meesterwerk in zijn genre. Bollé slaagt er ook nu weer in om de spanning erin te houden tot op de laatste bladzijden. De spanningsboog die hij in het verhaal brengt blijft doorheen de hoofdstukken goed staan. Door het heden en verleden in elkaar te verweven groeit stilaan het verhaal en de geschiedenis van wat zich vroeger afspeelde in het leven van Isabelle en haar vrienden en ontvouwt zich voor de lezer stilaan de volledige naakte waarheid waarom ze uiteindelijk moest sterven.
Ook van dit boek heb ik echt genoten. Bollé is volgens mij dan ook op dit moment een echte wizzard in het schrijven van sterke thrillers. Hij blijkt een meester te zijn in het verweven van ogenschijnlijk aparte verhalen die uiteindelijk telkens weer prachtig bijeen gepuzzeld geraken in een zeer sterk plot.
Zijn schrijfstijl en woordgebruik kunnen me ook in dit boek weer echt bekoren. Hij kan beelden oproepen en emoties beschrijven waarbij ik me echt iets kan voorstellen. Ze zijn helder en duidelijk en spreken me aan.
Ik ben blij van de kans gekregen te hebben ook dit pareltje te mogen lezen en recenseren. Voor mij krijgt dit boek verdiend vier sterren.
Benieuwd naar zijn volgend pareltje.
|
| | Web van leugens - Johnny Bollé *****
Lisette Rop (42): Het boek draait om het dorpje Entouffant In Frankrijk, beetjes stoffig en stilstaand.
1982: Daar groeit Isabelle op met haar vrienden, haar beste vriendin Lilou heeft een relatie met Gaspart een vriend van haar. De zomervakantie nadert en voordat Lilou haar studie in Parijs gaat volgen boeken Gaspard, Lilou en Isabelle een reis. Echter na de jaarkermis besluit Lilou dat ze Gaspart niet mee wil en ze bedenken een sluw smoesje zodat ze met z'n tweetjes op vakantie kunnen. Eenmaal daar aangekomen lijkt de sfeer koud en kil tussen die twee wat voor de eerste nacht uitmondt in het meest verschrikkelijke.
Heden: Madeline, de dochter van Isabelle wonend in Bordeaux, krijgt het nieuws dat haar moeder is overleden. Om alle zaken af te wikkelen reist ze af naar het stoffige dorp Entouffant. Ze krijgt contact met de vrienden van haar moeder en gaande weg lijkt het verleden naar boven te komen en is het dorp helemaal niet stoffig als gedacht werd.
Prachtig en vlot geschreven, het soepel overgaan van heden naar verleden tussen de hoofdstukken loopt vloeiend. Er zit vanalles is, vertrouwen, verraad, vriendschap, vijanden, doorzettingsvermogen dikke ⭐⭐⭐⭐⭐
| 
| | Wie schrijft, die blijft - Heleen van den Hoven ****
Jantine (33): Voor @vrouwenthrillers en @decrimecompagnie mocht ik het boek 'wie schrijft die blijft' recenseren. Waar ik vroeger ontzettend vaak thrillers las, lees ik tegenwoordig vaker feelgood en kinderboeken. Toch ben ik mijn oude liefde niet vergeten, en was dit een mooie manier om weer een keer in een thriller te duiken.
Wie schrijft die blijft gaat over een schrijfwedstrijd op een oud landgoed, waar heel wat mysterie omheen hangt. Twaalf schrijvers worden twee weken lang op het landgoed opgesloten en moeten elke dag een (vervolg)verhaal van 1000 woorden inleveren. Elke dag valt er een deelnemer af, tot er een winnaar is. Al gauw blijkt dat niet iedereen met zuivere motieven naar de wedstrijd is gekomen, en de afvallers zullen niet allemaal levend het terrein verlaten....
Het was even wennen aan de schrijfstijl én aan de inception-achtige start van het boek (een boek over een schrijfwedstrijd in een boek), maar eenmaal in het verhaal las het als een razende door! Samen met de deelnemers aan de wedstrijd ontrafel je langzamerhand steeds meer van het verhaal, het oude mysterie en leer je de deelnemers en hun motieven kennen. Op deze manier doe je zelf als het ware mee in het mysterie, ik heb zelf in een notitieboekje ook heerlijk meegepuzzeld haha!
Wie schrijft, die blijft is een heerlijke thriller zonder dat hij te gruwelijk of horror wordt (vind ik wel fijn), en je vliegt door het verhaal. Aan het einde denk je dat het boek al is afgelopen, maar dan komt er nog een toffe plotwist, waardoor je op het puntje van je stoel blijft zitten. Een aanrader!
| 
| | Miss Austen: De eerste affaire - Jessica Bull *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van:
Miss Austen
De eerste affaire
De jonge Jane Austen moet voorkomen dat haar broer wordt veroordeeld voor moord...
Oorspronkelijke titel:
Miss Austen investigated
Vertaald uit het Engels door:
Rosalyn van Moorselaar
Ik vind de vertaling van het Engels uitstekend gedaan. Alle gevoelens en gedachten zijn intens voelbaar beschreven. Jane Austen kruipt echt in je hoofd. Alsof ze continu bij mij was. Levensecht. Ook alle woorden zijn metaforisch mooi tot hun recht gekomen.
Auteur:
Jessica Bull studeerde Engelse literatuur en was eerder bibliothecaresse. Miss Austen – De eerste affaire is haar literaire debuut.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Ls Amsterdam in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij: Ls Amsterdam
Genre: historische thriller
Cover :
Zwart en blauwachtige tinten. Het silhouet van een vrouw. Mysterieus en nieuwsgierig makend.
Flaptekst:
Informatief en indrukwekkend
Quote:
Gedeelte laatste hoofdstuk:
De postkoets is gearriveerd.
Jane rent en springt over boomwortels op het stoffige pad. In de doornige heg staan groene blaadjes op het punt zich te ontvouwen en sneeuwklokjes laten langs de oever hun kopjes hangen, de bloemknoppen stevig bijeen. Ze kijkt niet achterom om te zien hoe hij voor altijd zal verdwijnen.
Als Jane bij de pastorie arriveert, staat Cassandra met een diepe rimpel in haar voorhoofd in de tuin te wachten. ‘En?’
Jane snuift en veegt de sporen van de tranen weg met de rug van haar hand. ‘Hij wilde afscheid nemen. Dat was alles.’
Cassandra blijft naar Jane kijken, terwijl ze een hand tegen haar borst drukt. Jane loopt langs haar heen naar de achterdeur. Ze haast zich de trap op en loopt regelrecht naar haar kleedkamer. Ze wil de deur dichtslaan, maar Cassandra is haar op de hielen gevolgd en ze wil niet het risico lopen haar zus te bezeren. In plaats daarvan pakt Jane haar schrijfdoos, klapt deze open en haalt er een halfgeschreven pagina uit Catherines verhaal uit. Janes heldin is in Bath. Ze heeft een nieuwe vriendin gemaakt, maar vrienden zijn niet altijd wat we willen dat ze zijn. Met een diepe zucht zakt ze in haar stoel en zet haar schrijftafeltje op haar schoot. Ze pakt haar zakmes, kiest een veer en begint die met vlugge halen te scherpen, met het lemmet van zich af.
Cassandra blijft in de deuropening staan en neemt haar aandachtig op. ‘Sally heeft peperkoek gemaakt. Zal ik kijken of ik wat mee kan brengen, met een kopje thee?’
Jane stopt even met wat ze aan het doen was. ‘Dat zou lekker zijn,’ antwoordt ze zonder op te kijken.
Cassandra blijft nog even staan. ‘Dan zal ik wat papier voor je knippen, goed? Het is bijna op en ik zie dat je goed opschiet met dit verhaal.’
Jane heft haar kin op en probeert die niet te laten trillen als ze de blik van haar zus ontmoet. ‘Bedankt, Cass. Ik ben zo blij dat je thuis bent.’
Cassandra glimlacht, de zonnestralen verlichten haar mooie gelaatstrekken. ‘En ik om len verlichten haar mooie gelaatstrekken. ‘En ik om thuis te zijn, gekkie.’ Ze draait zich om en huppelt de trap af, om zo snel mogelijk alles te halen wat Jane nodig heeft.
Bitterzoete tranen wellen op in Janes ogen. Haar hart is gebroken en haar trots is gekrenkt, maar ze is vrij, veilig bij de familie die haar koestert en in haar gelooft, en klaar om haar ziel in haar verhalen te leggen.
Het verhaal:
Het is 1795, de Engelse Regency-periode, en de jonge Jane Austen heeft wel meer aan haar hoofd dan misdaden oplossen. Ze is slim, vurig en op zoek naar een echtgenoot. Maar als haar geliefde broer Georgie wordt beschuldigd van moord, moet Jane alles op alles zetten om de echte misdadiger te ontmaskeren als ze Georgie wil redden van de strop.
Janes onderzoek stuurt haar op een wild avontuur waarbij haar lijst van verdachten blijft groeien. Ze zal al haar vaardigheden moeten inzetten om de dader op te sporen, maar niets is wat het lijkt bij deze zaak...
Mijn leesbeleving:
Nadat ik begonnen was met lezen bevond ik mij gelijk in de nabijheid van Jane Austen. De entourage, de sfeer, de personages voor mij was het allemaal haarscherp en levendig. Gelijk genoot ik van Jane Austen. Voor die tijd, 1795, is zij een vrijgevochten, slimme en zelfstandige jongedame. Als zij in onze tijd geleefd zou hebben dan had zij zeker haar mannetje gestaan.
De schrijfstijl vind ik beeldend e filmisch. De opbouw van het verhaal is mooi gedaan. De ouderwetse kanten hoedjes boven ieder hoofdstuk benadrukken nog meer de tijd waarin dit boek speelt. Ook had ik continu het gevoel dat ik echt samen met Jane mee puzzelde naar het wat en waarom zich er had afgespeeld en wie het nodig vond het levenslicht voor altijd te doven in iemands ogen.
Heel vreemd maar ik zag ook telkens beelden voor me van de televisie serie Murder she wrote. Waarin Angela Lansbury als Jessica Fletcher op inventieve wijze op zoek ging naar de moordenaar. De personages in dit boek zijn gedetailleerd uitgewerkt. Voor mij leefden ze daadwerkelijk. De dialogen tussen de diverse personages waren continu boeiend en fascinerend. Door de uitstekende uitwerking van de personages leerde je ze daadwerkelijk kennen. Qua gevoelens, gedrag, verleden en heden.
Prachtig om te lezen hoe Jane Austen met veel bravoure en passie op de bres springt voor hen die zelf daarvoor de kracht niet hebben. Haar empathie is hartverwarmend. Haar scherpe tong en intellect zijn bewonderingswaardig. Maar zijn ook hard nodig in een tijd die geregeerd wordt door mannen. Gelukkig trekt zij zich daar niets van aan. Anders had ik dit verhaal moeten missen.
Naast de uitzichtloze hartverscheurende en verdrietige momenten is dit ook een verhaal dat een realistische inkijk geeft in de tijd van 1795. Interessant en fascinerend. De toe werking naar de plot gaat niet over rozen. Maar over vele obstakels die opgeworpen worden door de heersende opvattingen en regels van die tijd maar ook zeker door kwaad willenden. Ook het feit dat opbloeiende liefde tussen twee mensen gedwongen onderdrukt moet worden in verband met komaf en geld is verdrietig.
In de plot komen alle verhaallijnen uitmuntend samen. De waarheid omtrent alles komt aan het licht.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een verhaal met een beeldende en filmische schrijfstijl. Metaforisch gebruik van woorden om de sfeer, gevoelens en gedragingen in doe tijd haarscherp op de lezer over te brengen. Je blijft geboeid door lezen omdat je koste wat kost het hoe, wat en waarom wilt weten. Het personage Jane Austen is puur geschikt om de lezer aan de hand mee te nemen. Voor mij voelde het alsof ze continu naar mij keek voor bevestiging van haar gedachten. Ook had ik het idee dat ze met me sprak. Een geweldige leeservaring.
Ik lees graag meer van Jessica Bull. Het nawoord over het ontstaan van dit boek vind ik ook zeer de moeite waard. Het geeft nog meer inzichten over die tijd en het leven dat Jane Austen leefde.
|
| | Wie schrijft, die blijft - Heleen van den Hoven ****
Heleen Ziere (48): Namens De Crime Compagnie mocht het boek Wie schrijft, die blijft lezen van Heleen van den Hoven-Schram
Voor mij was Heleen een nieuwe schrijfster. Altijd leuk om te ontdekken of een nieuwe auteur bij me past.
En ik kan je vertellen het beviel!
Het verhaal van Wie schrijft, die blijft is orgineel en actueel.
Er wordt een schrijfwedstrijd aangekondigd waarbij 12 deelnemers zullen worden opgesloten in kasteel Rijnhuizen. Bij aankomst moeten zij hun telefoons inleveren en krijgen zij een laptop van de organisatie waardoor elk contact met de buitenwereld uitgesloten is.
Op de cover zie je landhuis met verlichte ramen waarachter schaduwen te zien zijn.
Het heeft iets mysterieus en past goed bij het verhaal.
Het verhaal neemt je mee het kasteel in en laat zich lezen door een verteller, Suus in de ik vorm en Jojanneke in de 3de persoon. Deze 3 wisselen steeds in de hoofdstukken.
Het leest erg aangenaam. Het is vlot geschreven en naast de spanningsboog die zich langzaam opbouwd is er ook sprake van humor.
De karakters zijn zeer uiteenlopend waardoor je tijdens het lezen meegenomen wordt in hun denkwereld en aan het puzzelen gezet wordt.
Dit weet de schrijver tot het einde vol te houden en pas bij de plot-twist komt alles te zamen.
Dus als je van thrillers houdt met mysterieuse slachtoffers dan is dit zeker een must-read.
| 
| | De vrouw in de scherven - Naomi de Meer ****
M.Piersma (76): Van de uitgever kreeg ik dit boek toegestuurd in ruil voor een recensie en mijn hartelijke dank daarvoor!
“De vrouw in de scherven “ geschreven door Naomi de Meer is een intrigerend boek met een onderwerp wat voor mij volkomen vreemd is.
Het verhaal verteld over Evy, een psycholoog die net een praktijk gestart is in Groningen. Een leuke bijkomstigheid omdat het mijn woonplaats is.
Haar vriendin Noor helpt haar in de praktijk, haar grote steun en toeverlaat. De praktijk loopt niet erg goed, dus zijn ze heel blij met de nieuwe cliënt Juliët.
Juliët heeft eisoptrofobie, een fobie voor spiegels met zelfmoord neigingen. Het beheerst haar hele leven en zoekt daarom hulp voor deze angst bij Evy.
Na verloop van tijd lijkt de behandeling aan te slaan en maakt Juliët kleine stapjes vooruit zodat ze een kort moment weer in een spiegel durft te kijken.
Ook Evy is optimistisch wat betreft de vooruitgang totdat Juliët een afspraak niet na komt. Wat zou daar de reden van zijn? Evy maakt zich ernstig ongerust..
Dan komt het bericht dat Juliët is overleden. De politie heeft nogal snel het dossier gesloten vanwege de overtuiging dat het zelfmoord was, maar Evy gelooft het niet.
Evy gaat zelf op onderzoek uit en wil de onderste steen boven hebben, niet wetende dat haar eigen leven hiermee in gevaar komt.De spanning wordt opgevoerd totdat de verrassende ontknoping komt.
Deze novelle heb ik met veel plezier en interesse gelezen, mede door de prettige schrijfstijl van Naomi de Meer. Het boek leest vlot en is nergens saai. Heerlijk om in één adem uit te lezen.
Goed uitgewerkte karakters en met veel gevoel geschreven maakt dat ik een volgende boek van deze auteur zeker wil lezen. Het einde van dit verhaal las ik met een knoop in mijn maag.
Wat mij betreft is deze novelle een absolute aanrader!
| 
| | Of anders... - Tamara Geraeds ****
Miranda (45): Tamara neemt ons mee in het leven van Nora. Nora leidt een teruggetrokken leven vol verdriet en eenzaamheid. Zeven jaar geleden liet haar grote liefde Hugo haar in de steek en sindsdien heeft ze zich teruggetrokken uit het leven. Ze doet niets anders dan werken en zorgt niet heel goed voor zichzelf. De enige die haar pantser een beetje weet te door breken is haar 70-jarige buurman Wiebe. Tijdens een bezoek aan Wiebe vangt ze op dat Hannah samen met haar dochtertje moet onderduiken om dat hun leven wordt bedreigd door haar gevaarlijke ex-man. Ze biedt direct aan om de zorg voor Wiebe op te pakken. Hiermee zet ze grote stappen in de nieuw ingeslagen richting van haar leven. Ze wil meer onder de mensen komen en minder gaan werken. Ze heeft zich voorgenomen haar leven opnieuw op te bouwen en richting te geven.
Het verhaal van Nora begint rustig en de spanning wordt steeds verder opgebouwd door diverse gebeurtenissen. Aanvankelijk denkt Nora dat het niet echt is en door de indrukken die je als lezer krijgt, lijken haar angsten ook door gebeurtenissen in het verleden te zijn ontstaan. Maar al gauw ontvangt ze bedreigingen in haar eigen huis en wordt alles levensecht. In welk horrorverhaal is ze ditmaal meegesleept?
Of anders is in de derde persoon geschreven, mijn favoriete POV. Nora is een sympathiek karakter, je leeft direct met haar mee. Haar verdriet en haar angsten zijn goed beschreven. Tamara heeft Nora veel diepgang meegegeven, zeker aangezien dit een kort verhaal is. Ook de overige personages zijn interessant en boeiend en geven het verhaal veel extra’s aan leesplezier mee. Tamara’s vlotte schrijfstijl zorgt ervoor dat je meteen in het verhaal zit. Voor mijn gevoel werd het einde wat te snel en kort beschreven. Ik had liever wat meer pagina’s gelezen waarin dit wat beter werd uitgewerkt.
Of anders is een spannend thriller tussendoortje. Het verhaal lezen we vanuit Nora. Nora is een sympathiek hoofdpersoon, iedereen zal zich in haar kunnen verbazen. Ze is ondanks haar angsten en verdriet een sterke persoonlijkheid maar lijkt dit zelf niet door te hebben. Overige karakters zijn interessant en dragen het verhaal samen met Nora geweldig. De spanning wordt gedurende het verhaal steeds verder op te bouwen en kruipt onder je huid. Persoonlijk had ik liever gezien dat het einde meer was uitgewerkt. Voor mijn gevoel ging dit te snel. Natuurlijk is dit een tussendoortje en is hier wat minder ruimte voor. Wel weet de schrijfster in dit korte verhaal naast de thriller elementen ook een snufje feelgood mee te geven en worden er maatschappelijke thema's aangehaald. Al met al een heerlijk spannend kort verhaal van Tamara. Intens genoten en beslist een aanrader als je zin hebt in een spannend kort verhaal.
|
| | Of anders... - Tamara Geraeds ***
Charissa Bhugwandass: Tamara Geraeds staat bekend om haar thrillers vol met verrassingen. Haar schrijfervaring begon al op zesjarige leeftijd met het gedichtje: Een knufje voor jou en een knufje voor mij en zo gaat het leven voorbij. Haar eerste boek: Achtervolgd door de Dood, volgde toen ze vijftien jaar oud was en heeft ze in eigen beheer uitgegeven in 2005. Na het volgen van de lerarenopleiding Engels en enige jaren werkervaring op een middelbare school, heeft ze het roer omgegooid. Naast dat ze zich volledig stort op het schrijven, heeft ze haar eigen Tekstbureau Charizma en gaat ze door het leven als freelance docent en redacteur en trainer op het gebied van cursussen omtrent creatief schrijven.
Soms heeft het leven onverwachtse wendingen in petto. Zo ook Nora, die door een trauma uit het verleden in die tijd blijft hangen. Als dan haar grote liefde Hugo het niet meer aankan zien, verlaat hij haar. In plaats van het levenslicht te zien dat het anders moet, begraaft Nora zich in haar werk. Een manier om zich zoveel mogelijk van de wereld af te zonderen en haar verdriet te vergeten. Enkel Wiebe, haar tweeënzeventig jarige buurman, heeft ze toegelaten in de kleine kring mensen die ze spreekt. Ook bij haar buurman lijkt het leven niet van een leien dakje te gaan, zijn dochter Hannah heeft een gewelddadige ex. Samen met haar dochtertje besluit Hannah om onder te duiken. Deze drastische beslissing zorgt ervoor dat de zorg voor Wiebe op Nora’s schouders terecht komt. Al zet ze zich daarmee ook in de kijkers en al snel krijgt ze ook een eerste dreigement binnen: Geef me wat ik wil, of anders… Weet Nora erachter te komen wat de waarheid is?
Of anders wordt grotendeels verteld vanuit Nora’s perspectief. Lange tijd blijft voor de lezer ongrijpbaar welk trauma er aan het verleden van Nora vastkleeft. Ook Nora’s broer Nick komt regelmatig aan bod en lijkt een geheim met zich mee te dragen. Een plot die grotendeels in het ongewisse blijft en niet overal als toegevoegde waarde voelt. Het lijkt alsof Geraeds te veel verhalenlijnen in één novelle probeert te stoppen. Het plot bevat wel voldoende potentie, maar had hier en daar verder uitgewerkt mogen worden. Diepgang ontbreekt, terwijl Geraeds een hele mooie boodschap had kunnen overbrengen als de aandacht had gelegen op de ontwikkeling van Nora bij het omgooien van haar leven. De puzzelstukjes worden aan het eind wel mooi samengebracht, al voelt het soms te veel van het goede. Het is eind is dan wel weer mooi gekozen, maar misschien iets te zoetsappig voor de echte thrillerlezers onder ons.
Al met al een ideaal tussendoortje om in een paar uurtjes uit te lezen en dus voor de lezers die zoek op zijn naar kortdurende spanning.
| 
| | Laatste belofte - Angela Marsons ****
Joke Veenstra (61): Omgaan met een verlies doe je op je eigen manier en is voor iedereen anders. Als het om een collega gaat uit een vast team, voelt dit als het verlies van een familielid. In Verborgen waarheid, deel acht in de Kim Stone-serie verloor het hechte team van Kim hun collega Kevin Dawson. In deel negen, Laatste belofte, is de impact hiervan goed voelbaar. De leden van het team reageren de klap af op elkaar en hun nieuwe collega, maar leren ook zichzelf verder te ontwikkelen en zich te uiten.
Midden in de Kim Stone-serie stappen kan wel, maar je mist dan wel veel van de ontwikkeling van de belangrijkste personages. Vaste lezers van deze reeks zal het niet verbazen dat Kim nergens over wil/kan praten en het wegstopt. Dit is voor nieuwe lezers lastig daar ze haar verleden niet kennen.
Laatste belofte gaat verder waar Verborgen Waarheid eindigde: met een gebroken been van Kim. Wie de vorige delen heeft gelezen, weet dat Kim ongeduldig is. Zij is hard voor zichzelf en gaat meteen aan het werk zodra het gips eraf is, tegen het advies van de arts in. Tijdens haar afwezigheid hebben haar teamleden Stacey en Bryant voor andere korpsen gewerkt. Ze zijn blij weer terug te zijn op hun oude honk, maar hebben moeite met de veranderde Kim.
Nog niet verwerkt
Rechercheur Penn, waar het team al eerder mee samengewerkt heeft, wordt toegevoegd als vervanger van Dawson. Dit tot groot ongenoegen van Kim die diens dood nog niet verwerkt heeft. Voor haar is een van haar kinderen gestorven, waar geen vervanging voor mogelijk is. Meteen op haar eerste dag terug worden ze opgeschrikt door een moord van iemand die ze kennen. Wanneer een paar dagen later een dodelijk ongeval plaatsvindt en de zoon van de vermoorde man omkomt, is dat het begin van een ingewikkelde zaak.
Een andere verhaallijn is die van Stacey die tijdens haar detachering zelfstandiger is geworden. Zij doet naast de moordzaak, het onderzoek naar een verdwenen tiener. Een zaak die zij uiterst serieus neemt, daar ze vermoedens heeft en zich wil bewijzen.
Buitensluiting
Laatste belofte is een verhaal dat meerdere verhaallijnen bevat, wat rustiger is en minder spanning bevat dan voorgaande delen. Het plot wordt zorgvuldig opgebouwd en de lezer kan lekker meepuzzelen. De nadruk in het boek ligt op het verwerken van een groot verlies en aanvaarding van een nieuwe situatie. Marsons weet de emoties en reacties daarop van de teamleden op een treffende manier weer te geven. Hun handelswijze naar hun nieuwe collega toe, is er in eerste instantie een van buitensluiting. Zo willen ze niet dat het oude bureau van Dawson gebruikt wordt en krijgt hij rotklusjes te doen.
Kims frustratie laat haar niet altijd even helder naar de zaak kijken waar ze mee bezig zijn, iets wat haar teamleden merken. Het duurt best lang, voordat je doorkrijgt waar het verhaal heengaat en wie de dader is, wat door Marsons goed gedaan is. Zij weet jou te prikkelen door de gedachten van de dader prijs te geven. Op het moment dat deze een plekje krijgen bij de lezer en gaan landen, worden de gemaakte keuzes begrepen en is begrip voor de dader niet ver weg.
Met Laatste belofte laat Angela Marsons zien hoe een hecht team moeite heeft om een nieuw evenwicht te vinden nadat het door een traumatische gebeurtenis ontwricht is.
Deze recensie verscheen eerder op Bazarow.
|
| | Wie schrijft, die blijft - Heleen van den Hoven ***
Linda Op den Camp (46): In 'wie schrijft, die blijft' gaan een aantal schrijvers een schrijfwedstrijd aan. Ze verblijven in kasteel Rijnhuizen en proberen het raadsel van Rijnhuizen op te lossen. Dit doen ze door middel van hun verhalen die ze onder een pseudoniem schrijven.
Het boek is vanuit meerdere perspectieven geschreven. Suus, Jojanneke, een verteller en dan zijn er ook nog de geschreven vethalen van enkele deelnemers. Best verwarrend in het begin vond ik dat. Ik moest af en toe terugbladeren om te kijken vanuit wel perspectief ik las.
Het is niet een boek waar ik steeds direct in verder wil lezen zodra ik thuis ben, en toch wil ik ergens ook weten hoe het verder gaat.
Pas na de gebeurtenis met Hamide begint het spannender te worden. Bij een thriller verwacht ik normaal gesproken veel eerder spanning.
Het einde zit goed in elkaar. Alles wordt duidelijk en er zitten nog mooie twists in.
Ook leuk is het puzzelblad dat je kunt downloaden. Dan kun je vanaf het begin meepuzzelen wie onder welk pseudoniem aan de wedstrijd meedoet.
Dank voor het winnen van dit recensie exemplaar!
|
| | Wie schrijft, die blijft - Heleen van den Hoven ***
Christiane Schutte (35): Wie schrijft die blijft geschreven door Heleen van den hoven gaat over een schrijfwedstrijd van 12 schrijvers die samen opgesloten worden in kasteel Rijnhuizen. Waar ze elke dag een verhaal moeten schrijven van 1000 woorden. Elke dag zal er een Jury een oordeel vellen over de geschreven verhalen en zal er iemand naar huis worden gestuurd. Om het anoniem te houden mogen ze een dier kiezen en hun verhaal op een bord hangen. Ook de jury weet niet wie welk verhaal heeft geschreven. De wedstrijd is opgeroepen om het ware raadsel van kasteel Rijnhuizen te achterhalen. In het begin van het boek staat een link waar je kan meepuzzelen. Ik heb het wel bekeken maar zelf niet mee gepuzzeld. Maar wel een erg leuk idee! Al vanaf het begin loopt het in het kasteel anders dan het zou horen, verdwijnt er een schrijver en gaan er schrijvers op onderzoek uit. Ik vond het boek in het begin totaal niet spannend en duurde even voor ik echt in het verhaal kwam, maar toen ik verder in het boek kwam werd ik wel nieuwschierig wat er nu allemaal gebeurde en wie er allemaal achter zat. Ook het raadsel werd uiteindelijk opgelost en bleek het aan het einde van het verhaal toch nog spannend hoe het allemaal echt zat. Ik geef dit verhaal 3 sterren
| 
| | Aura - Frank Vork ***
Charissa Bhugwandass: Frank Vork staat bekend om zijn thrillers met menselijke, herkenbare personages. Wat voortkomt uit zijn studie psychologie en zijn interesse in de fascinatie hoe mensen reageren op gebeurtenissen. Het moment dat zijn personages een eigen leven gaan leiden, weet Vork dat hij op de goede weg is met zijn manuscript. Zelf heeft hij verhalen in eigen beheer uitgegeven. Aura is de tweede novelle van Vork die bij De Verhalenfabriek is uitgegeven.
Heftig kloppende hoofdpijn tijdens een migraineaanval beperkt Isabels leven volledig. Als middelbareschoollerares moet ze daardoor vaak eerder vertrekken om zich thuis op te sluiten in een donkere kamer en de aanval uit te zitten. De aanvallen lijken in grote getale toe te nemen en niets van de behandelmethodes lijkt te helpen. Als ze op gesprek komt bij een vervangend neuroloog raadt deze haar een experimentele behandeling voor. Een keer geen nieuwe medicatie of een aanpassing van de bestaande medicatie mix, maar juist alle medicatie loslaten. De behandeling staat niet in het teken van de aanval verzachten of voorkomen, maar juist om er dieper in te duiken. Dan blijkt al snel dat er meer achter de verschrikkelijke sterrenstorm en kloppende hoofdpijn zit, meer dan Isabel ooit had kunnen bedenken.
Vork weet de wanhoop die een patiënt voelt waardoor die bereid is elke mogelijke oplossing uit te proberen om van zijn klachten af te komen, hoe alternatief die ook is, goed op de lezer over te brengen. Vork slaagt er met zijn schrijfstijl goed in voelbaar de pijn en frustraties over te brengen die een ziekte op het dagelijks leven van mensen heeft. Hierdoor ontwikkelt de lezer een hoog inlevingsvermogen voor het hoofdpersonage Isabel. Al is het verdere plot her en der ver gezocht en dient de lezer wel een beetje van sciencefiction te houden om hiervan te genieten. Ondanks de kleine hoeveelheid bladzijdes worden er regelmatig zaken herhaald, dat hield de vaart uit het verhaal en zorgde dat de spanningsboog niet strakgetrokken werd. Aura is dan ook een psychologisch thriller met elementen van het bovennatuurlijke erin verwerkt.
|
| | Web van leugens - Johnny Bollé ****
Sofie Ovaere (45): Geheimen en leugens
Ik werd via vouwenthrillers in samenwerking met Uitgeverij LetterRijn-Neckar geselecteerd om de nieuwe thriller "Web van leugens" van Johnny Bollé te mogen lezen in ruil voor een recensie. Het is de eerste kennismaking met zijn werk maar meteen raak, de fascinerende schrijfstijl neemt je direct mee in de psychologische spanning van het verhaal, intussen heb ik al meerdere titels van hem op mijn te lezen lijst gezet.
Het boek wordt vanuit 2 verhaallijnen verteld, in het heden leef je mee met Madeline die na onverwachts overlijden van haar moeder naar het dorp waar ze 8 jaar geleden heel graag is weggetrokken, noodgedwongen terugkeert om alles van de erfenis te regelen. In de tijdslijn in het verleden lees je de belevenissen in de jeugd en- studententijd van de moeder van Madeline en haar uiteenlopend bizarre vriendengroepje.
Al snel wordt duidelijk dat Madeline niet meer welkom is in het dorp waar duidelijk de tijd is blijven stilstaan. Dit uit zich in het gedrag van de dorpsbewoners tegenover Madeline maar ook bij de notaris wordt ze niet goed onthaald. In de periode dat Madeline in het dorp verblijft, gebeuren er steeds vreemdere dingen en Madeline zou het liefst zo snel mogelijk terug naar haar eigen plek terugkeren om zich te kunnen concentreren op de uitbreiding van haar goed bloeiende modezaak. Ondanks de ondragelijke spanningen en vreemde ontmoetingen besluit Madeline op onderzoek te gaan, zeker nadat ze bezoek krijgt van een zogezegde vriendin van haar moeder die Madeline doorgeeft dat haar moeder niet zomaar gestorven is maar vermoord is. Zo komt Madeline verstrengeld in een onheilspellend web van leugens, daarom is de titel ook de nagel op de kop!
Het niet te voorspellen plot, de opbouwende spanning, de bizarre moorden, de levendige personages met elk hun goed uitgewerkte karakteristiek kantje maakt dat je zelf op je hoede bent voor elk contact met de creepy dorpsbewoners, je beleeft de spanning mee met Madeline en het zet je op het puntje van je stoel…Heerlijk lezen op die manier!!
| 
| | Yellowface - Rebecca F. Kuang *****
Phil (56): Prachtig boek met verschillende lagen. Het is een psychologische thriller met kritiek op de uitgevers wereld en de cancelcultuur.
|
| | Yellowface - Rebecca F. Kuang *****
Phil (65): Prachtig boek
Yellowface is een psychologische thriller met verschillende lagen. Het is bovendien een kritiek op de uitgeverswereld en de cancelcultuur. Om daar toch een spannend boek van te maken is knap.
|
| | Web van leugens - Johnny Bollé *****
Diane Kooistra (48): Johnny Bollé heeft als auteur al verschillende boeken op zijn naam staan en tot grote vreugde heeft hij ook boekenprijzen gewonnen zoals afgelopen maand ook de VN publieksthriller 2024 met zijn boek Alsof ik nooit heb bestaan.
Over dat boek schreef ik: ” Een thriller waarbij het beste tot het laatst wordt bewaard.”
In dit boek spelen twee vrouwen de hoofdrol. Isabelle en Madeleine, moeder en dochter. De verhaallijnen spelen zich in de laatste lentedagen van 1983 en in het heden af. Toen was Isabelle jong en maakt ze iets mee dat ze de rest van haar leven bij zich zal dragen. Madeleine, de dochter van Isabel komt na lange tijd weer terug in haar geboortedorp Etouffant en haar verhaal speelt zich in het heden af. Isabelle is overleden. Madeleine gaat op onderzoek uit om vragen beantwoordt te krijgen stuit ze op flinke weerstand bij de dorpsgenoten.
“De zomer van 1983 is de zomer waarin we allebei achttien worden, het wordt er een om nooit te vergeten en daar gaan we samen voor zorgen.”
De cover is er een waar al flink veel vaart in zit. Er is een vrouw die waarschijnlijk in het water is gevallen met een diepe duik, Mooi kleurgebruik maakt dit echt een opvallende cover, En weer met een totaal andere sfeer dan de andere boeken van Bollé.
De hoofdtukken zijn kort en krachtig en het boek is vlot te lezen omdat Bollé gebruik maakt van verrassingselementen, plotwendingen en af en toe een sterke cliffhanger.
De gedeeltes waarin Isabelle’s verhaal wordt verteld kloppen qua sfeer en hoe jongeren toen met elkaar omgingen. Daar is best wel goed over nagedacht lijkt het. Het omgaan met vriendinnetjes. En dan zijn er chapters uit een andere tijd. Een heel tijdsbestek dus.
Madeleine is ouder en heeft veel meer vragen maar ook herinneringen. Ze wil het zakelijk oplossen maar door gebeurtenissen moet ze dat op een gegeven moment loslaten. Een heel proces waar de lezer echt voldoende van meekrijgt.
De schrijfstijl is meeslepend, de personages zijn herkenbaar en geven de lezer het gevoel dat ze mee willen puzzelen. En het geeft kippenvel op de juiste momenten. Het toevoegen van een bijzonder element geeft het verhaal een bijzonder stukje extra. Wat wil jij over veertig jaar terugvinden?
|
| | Wie schrijft, die blijft - Heleen van den Hoven ****
Els (57): Wie schrijft die blijft
Een spannende thriller, geschreven door Heleen van den Hoven. Twaalf schrijvers doen mee aan een schrijfwedstrijd in kasteel Rijnhuizen. Iedereen wil winnen want de hoofdprijs, een uitgeverscontract voor je boek klinkt wel heel aantrekkelijk. Niemand weet wie wat schrijft, want ze schrijven allemaal onder een dierennaam. Konijn, muis, reiger, haas enz.. iedere dag moeten ze een stuk van hun verhaal schrijven en inleveren, en valt er iemand af die het minst goede verhaal heeft geschreven. Jojanneke, Suus, Harold, Ambrose, Barbara, Otto, Gérard, Samantha, Hamide, Felicity, Kristian en Donald beginnen enthousiast aan hun verhaal. Al snel ontstaat er rivaliteit, jaloezie en wrevel tussen de schrijvers. Iedere dag komen Pim de kasteelheer en de vader van Ambrose, en Claudia van de uitgeverij de verhalen ophalen en melden wie er afvalt die dag. Wanneer er rare zaken gebeuren op het kasteel en niemand elkaar nog vertrouwt, en Suus een vreselijke ontdekking doet. Begint het schrijfavontuur wel op een thriller te lijken, er wordt iemand vergiftigd. Een deelnemende schrijfster krijgt een ongeluk als ze het kasteel moet verlaten en overlijd, de vermissing van een andere schrijfster is verdacht. Als er dan ook nog een schrijfster uit het raam van haar kamer valt en verdrinkt lijkt niemand nog veilig te zijn in het kasteel. Wat is er aan de hand en wie is de dader? Wie schrijft, die blijft is spannend tot de laatste bladzijde. Niets is wat het lijkt, het boek heeft een verassend einde. Het is een echte aanrader, ik geef het zeker vier sterren.
| 
| | Geen weg terug - Marie-José Verweij *****
Petra Louman (46): Geen weg terug - Marie-José Verweij-auteur
Walter is basisschoolleerkracht en maakt zich ernstige zorgen om zijn twee leerlingen Sepp en zijn zusje Mila. Wanneer hij de jeugdzorg inschakeld en hun zijn zorgen niet serieus nemen, besluit hij het hef in eigen handen te nemen en ontvoert hij het tweejarige meisje. Als hij thuis is raakt hij in paniek en maakt hij een rampzalige inschattingsfout. Er wordt een internationale klopjacht opgezet. Lukt het de politie Mila weer thuis te krijgen?
Het heeft korte hoofdstukken, die afwisselen tussen verschillende personages.
Marie-José heeft een prettige schrijfstijl en weet de verschillende personages super goed neer te zetten. Vooral Walter en Iris leer je in het verhaal goed kennen.
Ik vind het een goed boek en je zit er vanaf het begin helemaal in.
Dank je wel De Crime Compagnie en Vrouwenthrillers voor het recensie-exemplaar.
En geef het boek 5⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
|
| | Wie schrijft, die blijft - Heleen van den Hoven ****
Leen (43): Ik kreeg van vrouwenthrillers.nl en de crime compagnie de kans om dit boek te lezen, waarvoor dank.
Wie schrijft, die blijft, is alles behalve een standaard thriller.
Twaalf schrijvers worden uitgekozen om deel te nemen aan een schrijfwedstrijd en dienen hiervoor te verblijven in een oud kasteel. Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van Suus en Jojanneke, twee van de twaalf schrijvers. Daarnaast krijg je delen te lezen van de teksten die geschreven worden door de kandidaten, zodat je in meerdere verhalen tegelijkertijd wordt gezogen.
De eerste helft van het boek is weinig spannend, waar het voor mij wat lastiger was om in het verhaal te komen. Eens de eerste lijken uit de spreekwoordelijke kast beginnen te vallen, las in sneltreinvaart door tot de ontknoping, die ik absoluut niet had zien aankomen.
Graag gelezen! Heleen van den Hoven komt op mijn lijstje van nog te lezen auteurs!
|
| | Web van leugens - Johnny Bollé ****
Ariane Dijkstal (57): Van VrouwenThrillers kreeg ik een exemplaar van het boek Een web van leugens van Johnny Bollé van Uitgeverij LetterRijn-Neckar. De titel van het boek doet het natuurlijk goed en intrigeert, maar ook het feit dat ik graag in aanraking kom met een schrijver die ik niet ken, maakten dat ik het boek graag wilde lezen. Een boek over een vrouw die naar aanleiding van het overlijden van haar moeder terugkeert naar haar geboortedorp, een klein gehucht op het Franse platteland. Het verhaalt wisselt tussen de beschrijving van de personages in het verleden tot vertelling van de gebeurtenissen in het heden. Het verhaal leest als een puzzel waarbij af en toe kleine tipjes van de sluier prijsgegeven worden. Het boek bevat meedere plotwendingen die maken dat je verder wilt lezen. Kortom het is een spannend verhaal dat lekker wegleest en tot het laatst toe blijft boeien en je naar de climax voert aan het einde van het boek.
|
| | Aura - Frank Vork ****
Miranda (45): Isabelle is lerares geschiedenis op een middelbare school, maar lijd aan ondraaglijke zeer heftige migraines met aura. Ze werkt momenteel op contractbasis, maar haar aanvallen en dus ziektemeldingen zijn zo frequent dat ze bang is haar baan te verliezen. Haar vriend Alex werkt in een schoenenzaak en steunt haar waar hij kan. Isabelle staat onder behandeling van een neuroloog. Tijdens het laatste controle bezoek was haar vaste behandelaar ziek en kreeg ze een vervanger; Garrick Powell. Hij kan haar op regulier gebied niets aanbieden, wel stelt hij een totaal andere behandeling voor; dieper in de migraine duiken en de dromen die ze tijdens de migraine heeft onderzoeken. Helaas moet ze hierbij stoppen met het gebruik van het enige medicijn wat haar verlichting geeft. Isabelle besluit dit te proberen, maar gaat dit wel goed?
Ik heb reikhalzend naar dit tussendoortje uitgekeken. De werktitel was migraine en hierdoor was ik gelijk geïntrigeerd omdat ik zelf migraine heb. Ik had zelf al ideeën hoe het verhaal vertelt zou worden, maar dit verliep anders toen ik het tussendoortje las.
Aura start meteen met Isabelle die op haar werk een vreselijke migraineaanval krijgt, hierdoor zit je direct in het verhaal en het onderwerp waar het boek overgaat. De migraine en de aura wordt intens beschreven. Het is de levende hel waar Isabelle door heen gaat. Ik vind het een goede weergave van hoe migraine is, wat je doorstaat, wat je denkt en voelt en de angst voor het verliezen van je baan. Ook reacties van collega’s zijn zeer herkenbaar. Het is zeer waarheidsgetrouw. Zelf heb ik maar een keer aura bij mijn migraine gehad en ik eindigde bij de huisarts omdat ik zo bang was en omdat ik niet wist wat het was.
Het verhaal is in de derde persoon vanuit Isabelle geschreven. Dit vind ik zelf nog altijd de prettigste vorm. Bijna alle tussendoortjes worden in ik-vorm geschreven. Dit is aan de ene kant logisch is omdat je dan meer diepgang vanuit de hoofdpersoon in weinig blz mee kunt geven. Qua karakter heeft dit verhaal ook minder diepgang, maar dit vond ik totaal niet storend. Ik werd direct meegezogen door Franks meeslepende schrijfstijl. Het verhaal en het plot wordt steeds verder uitgebouwd waar door ik dit spannende verhaal in een keer heb uitgelezen.
Aura verkent de diepere laag en betekenis achter de migraine. Frank heeft de migraine intens en goed beschreven. Hierdoor voel je direct met Isabelle mee en word je in haar verhaal gezogen. Verder kan ik er niet te veel over zeggen want dan verklap ik de clou. Maar het is een intens prachtig verhaal wat ik iedereen zou aanraden. Het einde is geweldig en een beetje vreemd tegelijkertijd omdat Gary de hele situatie vergeten is. Waar geen verklaring voor wordt gegeven. Verder een must-read, ook voor mensen zonder migraine.
|
| | Web van leugens - Johnny Bollé *****
Kim Coenen (39): Wat een originele, boeiende en meeslepende thriller die je van het begin tot het einde in zijn greep weet te houden. Johnny Bollé heeft een levendige en vlotte schrijfstijl en weet direct een sfeer en stemming in het verhaal te brengen, die in het verhaal verder oploopt. Daarbij is het echt een psychologische thriller die iets bij je losmaakt, waardoor je het verhaal niet los kan laten maar wil weten hoe de daadwerkelijke vork in de steel zit.
We beleven het verhaal door de ogen van dochter Madeline die net haar moeder Isabelle is verloren en terugkeert naar haar geboortedorp Etouffant waar ze acht jaar eerder voorgoed dacht te zijn vertrokken. Door de bizarre reacties van de dorpsbewoners op de terugkeer van Madeline, krijg je direct een onheilspellend gevoel. Het verhaal switcht daarbij terug in het verleden en lezen we de jonge jaren van Isabelle en de gebeurtenissen die toen plaatsvonden. Daarnaast switchen we nog af en toe naar hoofdstukken die vanuit gedachten van een onbekend persoon zijn en die zint op wraak. Dit totaal maakt het tot een spannende, meeslepende en intrigerende verhaallijn die je niet los kan laten. Naarmate de puzzelstukjes uit het verleden duidelijkheid geven op de daadwerkelijke gebeurtenissen in het verleden, wordt er ook steeds meer duidelijk over de wraakacties en het gevaar voor Madeline in het heden. Met een bloedstollend en razend goed plot weet Johnny Bollé het verhaal uiteindelijk af te ronden.
De personages zijn stuk voor stuk realistische, unieke en totaal verschillende personages met allemaal een eigen gedachtegang en handelwijze. Daarbij weet Johnny Bollé perfect aan te voelen welke zaken hij in het ongewisse moet laten, om hiermee de spanning rondom het personage te verhogen. Ook de manier waarop de leugens de verhaallijn weten op te bouwen is fascinerend goed gedaan.
Web van leugens is een spannende en goed uitgewerkte thriller die erg goed in elkaar zit. Johnny Bollé heeft een levendige en meeslepende schrijfstijl en weet de personages realistisch en sterk neer te zetten en daarbij een spanningsveld van onduidelijkheden rondom het personage te creëren. De verhaallijn kent een goede opbouw in het heden door de ogen van dochter Madeline, het verleden door de ogen van moeder Isabelle en een onbekend persoon. Naarmate de verhaallijn vordert vallen de puzzelstukjes in elkaar. Met een verrassend en spannend plot sluit het verhaal goed af.
| 
| | De regel van drie - Sam Ripley *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van:
De regel van drie
Als je dit leest, ben jij de volgende
Auteur:
Sam Ripley
is het pseudoniem van een bekende Britse bestsellerauteur van meer dan een half miljoen exemplaren.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar gewonnen via Best of Thrillers en ontvangen van uitgeverij Boekerij in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij: Boekerij
Genre: thriller
Cover:
Een indrukwekkende cover. Op een houten tafel met donkerblauw hout ligt een oud uitziend boek met donkerblauwe cover met daarop twee gele bladeren. Daarover heen touw dat deels besmeurd is met bloed.
Het zet gelijk de toon. Ik wil dit boek lezen.
Flaptekst:
Alsof er rechtstreeks tegen je gesproken wordt. Dat je de waarschuwende toon serieus moet nemen. Knap gedaan.
Quote:
Binnenkant:
Ten eerste: haal diep adem. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het i dat je blijft ademen. Doe het maar. Nu, ja. Adem langzaam in. Even wachten. En adem dan nog langzamer uit. Zie je? Je bent al rustiger. Ik wil dat je rustig bent, want je moet goed luisteren. Ik ken je en ik weet dat je doodsbang bent. Doodsbang en in de war. Ik weet dat niemand je gelooft, dat je wanhopig bent, dat je denkt dat je gek wordt. Ik ken je omdat ik jou was. Ik dacht dat ik alles wist. Dat ik het allemaal doorhad. Maar niets was minder waar. Ik zal je alles vertellen wat er gebeurd is, tot in details. Ik zal precies vertellen wat er gebeurd is en hoe het gebeurd is. Want misschien merk jij iets op wat ik over het hoofd heb gezien. Ik weet dat het antwoord hier ergens moet zijn. Ik heb het zelf alleen niet kunnen vinden. Dus concentreer je op wat ik te zeggen heb. Let op elk detail. Maar voordat we beginnen, wil ik dat je één ding goed onthoudt. Wat je gaat lezen, heeft mij niet kunnen redden. Maar misschien kunnen we, als we samenwerken, jou redden.
Veel geluk,
Mooie tekst:
De regel van drie
wacht geduldig en trouw
Eerst kwam hij voor mij
nu komt hij voor jou
Het verhaal:
‘Daar, zie je haar? Dat was Amy. Dat is het meisje dat is gestorven.'
Eerst geloofde ik niet in De Regel van Drie. Niet meteen. Het was gewoon een verhaal waar iedereen het over had. Een gerucht dat mijn vriend had gehoord over een meisje genaamd Amy. Zij was geobsedeerd geraakt door het getal drie. Ze was een jonge student met een leven vol ongeluk: haar ouders hadden zelfmoord gepleegd nadat haar zus was omgekomen bij een ongeval. Amy was ervan overtuigd dat dit betekende dat zij óók gedoemd was te sterven. Want volgens De Regel van Drie volgen drie tragedies elkaar altijd op. Niemand gelooft zoiets natuurlijk. Maar het ergste van alles is dat ze echt is overleden.
Mijn vriend zei lachend: ‘Ila, slechte dingen gebeuren altijd in drieën,’ en hij heeft gelijk. Want deze keer komt De Regel van Drie achter mij aan, ook al doe ik er alles aan om het te voorkomen. En het ergste van alles? Als je dit leest, ben jij de volgende.
Mijn leesbeleving:
Zodra ik begon te lezen had het verhaal mij in de greep. Door de gehanteerde ik-vorm en de beeldende schrijfstijl kreeg ik het gevoel dat er rechtstreeks tegen mij gesproken werd. De verteller zat als het ware tegenover me en hield mijn blik gevangen zodat ik geen detail zou missen. Dit verhaal is psychologisch zeer sterk. Waarom? Het kruipt onder je huid. Al mijn zintuigen stonden voortdurend op scherp. Alsof ik langzaam laag voor laag ergens van afpelde om tot de kern de clou te komen.
Wat ik las gaf me afwisselend ijskoude rillingen, een opgejaagd gevoel, een kijk over je schouder want je weet niet wie het op je gemunt heeft, een verdrietig of een gefrustreerd boos gevoel. Telkens als ik dacht nu weet ik het dan kwam er weer een plot wending. Dit alles zorgde dat ik geconcentreerd door las. Ook zei een stem in mijn hoofd je kunt de personages toch niet in de steek laten door niet te lezen en mee te puzzelen?
De spanningsopbouw is sluimerend, kabbelend en vervolgens explosief en kolkend. Het niet weten van hoe, wat, wie, waar of waarom houd je klemvast in de greep. Ondanks de gruwelijke en rauwe hartverscheurende gebeurtenissen fascineerde dit verhaal mij intens. Qua perspectief, dialoog tussen de personages, de gedachten en gevoelens, de oneindige zoektocht vond ik dit verhaal geslaagd.
De weg naar de plot zit vol hobbels, adembenemende en nagelbijtende spanning en door de twists word je voortdurend op het verkeerde been gezet. De plot is subliem. Dan komt de tekst die ik als quote gebruikt heb ook snoeihard binnen.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Ik vind dat Sam Ripley er meer dan in geslaagd is om een ijzersterke psychologische thriller neer te zetten. Die qua spanningsniveau kan meten met de boeken van Cody MacFadyen
Die auteur bezit hetzelfde talent: in je hoofd gaan zitten en een psychologisch kat en muis spelletje op top niveau met de lezer spelen.
Ik ben fan van Sam Ripley. In de toekomst lees ik graag meer van hem
Best of Thrillers en uitgeverij Boekerij hartelijk dank dat ik dit boek mocht lezen en recenseren.
| 
| | Bezeten van mij - Nicci French **
A.H. Schilperoort (72): Het is niet het mooiste boek van Nicci French. Uiteindelijk heb ik het laatste stuk overgeslagen en het einde gelezen. Dit doe ik normaal nooit. Het duurde me te lang, te weinig spanning en een niet echt bijzonder einde.
| 
| | Verlaat de gevangenis zonder betalen - Marjolein van der Gaag *****
Kat van den Hoven (43): Verlaat de gevangenis zonder betalen is opgedeeld in 3 delen welke zich afwisselend afspelen in het heden en het verleden. Het verhaal wordt in wisselend perspectief vertelt vanuit diverse personages maar hoofdzakelijk vanuit Brenda, Ronald, Joep, Rishi en Floor en bestaat uit 73 korte hoofdstukken en sluit af met een epiloog. Het verhaal gaat van start met een intrigerend eerste hoofdstuk waarmee de toon direct is gezet.
Marjolein van der Gaag heeft een enorme toegankelijke schrijfstijl. Op beeldende wijze neemt ze je mee door haar verhaal heen. Intrigerend, meeslepend en spannend, alsook indringend, waarmee ze je continu nieuwsgierig weet te houden. Waar gaat dit verhaal heen en hoe gaat dit aflopen?
In Verlaat de gevangenis zonder betalen maken we kennis met een talrijk gezelschap. De welgestelde familie van Ameland bestaande uit Brenda en Roland, ouders van koningskoppel dochter Marit van zestien en eveneens puberzoon Joep, met zijn allen wonen ze in een afgelegen woonboerderij. Beide bekleden een belangrijke functie in hun baan. Zij is de meest gehate vrouw van Nederland en werkzaam als toeslagen directeur bij de belastingdienst en wordt verantwoordelijk gehouden voor het toeslagenschandaal dat heel Nederland in zijn greep houdt. Hij ligt onder vuur tijdens een precaire kwestie op de ziekenhuisafdeling waar hij werkzaam is als kinderarts. Dit komt hun huwelijk en de thuissituatie niet ten goede. Volledig opgeslokt door drukke werkzaamheden waarbij ze hun prioriteiten uit het oog zijn verloren, worden ze in één klapt terug in de realiteit geslingerd.
Het leek een dag als alle andere tot het leven ze tot de orde roept en ineens alles behalve hun gezin, onbelangrijk lijkt te zijn. Een telefoontje van Marits mentor, ze is die ochtend nooit op school aangekomen, terwijl alles erop wijst dat ze van plan was om gewoon naar school te gaan. Had Marit andere plannen en is ze vrijwillig vertrokken? Of is hun grootste nachtmerrie werkelijkheid geworden? Een vraag waar niemand antwoord op lijkt te hebben, behalve Marit zelf, maar van haar ontbreekt ieder spoor. De verlammende angst nestelt zich in ieder vezel van hun lichaam, is dit de impact van de puinhoop die ze ervan heeft gemaakt? Heeft iemand kwaad in de zin? Is dit de wraak van slachtoffers van de toeslagenaffaire? Haar kind geslachtofferd? Waar ging het mis? Welke belangrijke signalen hebben ze gemist? Voor ze het weten zit de recherche bij hen aan tafel.
Levend tussen hoop en vrees is hun hele leven op zijn op komen te staan. Een lugubere vondst zet alles op scherp, het is slecht een kwestie van tijd en de klok tikt gestaag verder. Zullen ze hun dochter ooit weer veilig in hun armen kunnen sluiten? Of eindigt de droom in een nachtmerrie?
Daarnaast is een rol weggelegd voor Rishi Pinas, vader van vier dochters en slachtoffer van de kindertoeslagenaffaire. En Floor Kramer een meisje van achttien wat verlangd naar een normaal gezin, ze groeide op bij haar moeder met MS, een verbitterde vrouw gemaakt door de omstandigheden, die altijd thuis is en waar ze zich voor schaamt. Het huis is een grote bende en de koelkast is leeg, kortom een benarde thuissituatie aan de andere kant van de maatschappelijke ladder.
Eén ding delen ze gezamenlijk, dit is geen film maar de keiharde realiteit in hun leven.
Het onderwerp dat centraal staat in Verlaat de gevangenis zonder betalen is gewaagd te noemen en de titel is geniaal. Een ieder van ons heeft wel gehoord over de toeslagenaffaire in Nederland. Een verschrikkelijke en schrijnende situatie van een grote groep mensen die geheel onterecht door toedoen van de belastingdienst en de regering die niet tijdig heeft ingegrepen, alles zijn verloren wat hun lief was, waardoor hun levens verwoest zijn geraakt. De verregaande onomkeerbare gevolgen voor de onschuldige mensen en kinderen achter de dossiernummers. Hoe ver gaat iemand die alles al kwijt is geraakt en niets meer te verliezen heeft? Dit verhaal moest geschreven worden en ik hoop dat iemand ooit zo dapper zal zijn om het ware verhaal over het gehele schandaal volledig aan het licht te brengen en naar buiten te brengen en daar een boek over schrijft want dit had nooit mogen gebeuren! Een verhaal met zware thematiek die op uitstekende wijze door het verhaal is verweven.
Boeiende spannende en schurende verhaallijnen met een scala aan goed uitgewerkte karakters, waarbij het contrast enorm groot is. Ondanks de grote verschillen aan de uiterste kanten van de maatschappij geldt voor ieder van hen, dit is geen film maar de keiharde realiteit in hun levens. De grimmige sfeer waarin het verhaal zich afspeelt heeft Marjolein goed weten te vangen op papier. Een enerverende rollercoaster vol onwetendheid waar gedurende het lezen meerdere scenario’s de revue passeren. Je denkt te weten hoe het zit, maar in werkelijkheid heb je geen idee welke kant het echt uit gaat? De verdenkingen blijven heen en weer schieten. Waar gaat dit verhaal heen? Waar is Marit gebleven? En zullen ze haar nog op tijd weten te vinden? Er ontstaat een spannend kat en muisspel vol onverwachte wendingen, ontwikkelingen en verrassingseffecten, waarin van der Gaag toewerkt naar een opbouwende finale met een verpletterende climax. Dit alles zorgt voor een echte pageturner, een spannende, intrigerende, meeslepende thriller die je liefst in een ruk uitleest.
Met Verlaat de gevangenis zonder betalen heeft Marjolein van der Gaag een fascinerende gewaagde en spannende thriller neergezet. Met een boeiende maar realistische insteek die een unheimisch gevoel teweeg weet te brengen. Met goed uitgewerkte schurende verhaallijnen en levendige karakters. Een enerverende rollercoaster waarvan je denkt te weten hoe het zit, waarvan je in werkelijkheid geen idee hebt welke kant het nu uitgaat? Een spannend kat en muisspel vol onverwachte wendingen, ontwikkelingen en verrassingselementen met een verpletterende climax. Een spannende, intrigerende meeslepende thriller, echt ware pageturner. Ik kijk uit naar de volgende thriller van Marjolein.
Verlaat de gevangenis zonder betalen, fascinerende gewaagde spannende thriller. Ware pageturner met verpletterende climax. Hoe ver gaat iemand die niets meer te verliezen heeft?
| 
| | Hels paradijs - Lysanne Hoksbergen ****
Diane Kooistra: Lysanne Hoksbergen woont samen met haar vriend en twee zoons. Ze werkt ze elk vrij moment dat ze heeft aan zowel korte als lange verhalen. Allemaal thrillers, niet zelden met een vleugje verleiding. Eind vorig jaar verscheen het tussendoortje Dodelijk verlangen van haar hand.
Het gaat niet goed met Julia. Ondanks dat ze een heel fijn gezin heeft en een goede baan stort ze totaal in op een feestavond bij haar mooie luxe huis. Ze gaat zonder haar gezin naar Egypte om even tot zichzelf te komen...maar of dat lukt?
“Ergens weet ik dat ik het niet verdien; deze ontspannende vakantie in dit tropische oord, maar ik dwing mezelf die negatieve gedachte te verdringen.”
Lisanne Hoksbergen laat door de ogen van Julia heen een mooi beeld zien van hoe haar leven eruit ziet. Een lichte vorm van satire valt hier niet in te ontkennen. Ze laat echter ook stukjes uit het verleden los die zorgen voor een spanningsveld dat ze blijkbaar niet meer aan kan. Net als in Dodelijk verlangen begint het wat lyrisch, de idylle is bijna compleet en dan onverwacht barst de bom! Geweldig geschreven.
Julia vindt in Egypte niet de rust en de antwoorden die ze zoekt maar haar ervaringen daar maken de lezer wel bewust dat er echt een thriller gelezen wordt. Punctueel beschreven gebeurtenissen laten niets te wensen over. Hoksbergen maakt van de personages mensen die je zo tegen zou kunnen komen, in een bar of bij de berichten in de krant. De lezer wordt ondertussen nog meer ingelicht over wat er eerder gebeurd is. Het einde is alleen op een veel mysterieuze manier geschreven dan verwacht.
Hels paradijs is een thriller die de lezer achterlaat met vraagtekens die er best mogen zijn. Hoksbergen schuwt geen enkel onderwerp om over te schrijven.
| 
| | Uitgedokterd - Antoinette Kalkman *****
Diane Kooistra (48): Antoinette Kalkman debuteerde in 2019 met Bonuszoon. Hierover schreef ik:
“Ik kon niet geloven dat “bonuszoon” een debuut is, het niveau van schrijven is erg hoog.”
In 2020 werd ze uitgeroepen als Zoutschrijver van het jaar. Dit jaar stond ze op het podium als een van de top 3 in de VN publieksthrillerprijs 2024
Uitgedokterd komt dichtbij haar eigen leven (op enkele aspecten na) en de ziekte van hun dochter stimuleerde Kalkman tot het schrijven van een thriller over een moeder die tot het uiterste gaat om haar kind te beschermen tegen diegene die haar kind hadden moeten helpen.
Dat overkomt Eveline Johansen en ze dient een klacht in. Ondertussen blijkt er achter de schermen al veel mis te zijn in het ziekenhuis zelf, bij de artsen thuis en in de omgeving waar ze wonen……..
“Maar ik ben een moeder, En moeders weten alles.”
De sfeer in het boek is heel erg spannend, meer dan je verwacht als je net begonnen bent met het boek. Na een bloedstollend proloog volgt er een rustig verhaal over een gezin wiens leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Om na uren leesplezier te eindigen in een plottwist dat niemand verwacht.
Ouders die aan de bel trekken komen nooit gelegen en de lezer kijkt al snel door het masker van de artsen heen. Kalkman vertelt niet letterlijk wat er gebeurt waardoor de vaart van het verhaal bewaard blijft. En de dreiging neemt met elk hoofdstuk toe…
De woordkeuze van Kalkman is zorgvuldig uitgekozen. Het past goed bij de personages en met name het woordgebruik bij de mensen van adel valt hierbij op. Het geeft kleur en nuances die getuigen van een groot schrijftalent.
In dit boek worden meerdere kanten van het verhaal toegelicht, het verhaal van Eveline, de moeder van Valerie. Haar gezin lijdt erg onder de gebeurtenissen die zich opstapelen.
Daarnaast zijn er stukken vanuit de betrokken artsen van het ziekenhuis. Zij werken zich verder en verder in de problemen en dat zorgt ervoor dat er tijdens het lezen er steeds meer draadjes aan het verhaal worden toegevoegd.
Uitgedokterd is een thriller waarin de verhaallijnen rauw en puur zijn beschreven.
Ouders die aan de bel trekken komen nooit gelegen en de lezer kijkt al snel door het masker van de artsen heen. Kalkman vertelt niet letterlijk wat er gebeurt waardoor de vaart van het verhaal bewaard blijft. En de dreiging neemt met elk hoofdstuk toe…
In een persoonlijk woord schreef Antoinette naar mij dat je het leven moet vieren omdat het zo fragiel is en daar draait het allemaal om!
|
| | Geen weg terug - Marie-José Verweij ****
10ekeR (69): Meester Walter der Bruijn vermoedt dat leerling Sepp en zijn kleine zusje Mila door hun ouders verwaarloosd worden. Na melding bij , die al 35 jaar in het onderwijs werkt. Na een melding bij Veilig Thuis en hun onderzoek aan huis blijkt dat er niet wordt ingegrepen. Walter neemt daarom Mila van de opvang mee naar zijn huis.
In de eerste hoofdstukken maken van kennis met de verschillende personages uit het verhaal. Dit maakt de lezer nieuwsgierig te lezen wat al die verschillende personen met elkaar te maken en in welke verhouding tot elkaar. Hierdoor wil je graag doorlezen want je wil weten hoe en waarom al deze situaties zijn ontstaan en dat is soms erg verrassend.
Het verhaal is mooi opgebouwd en goed te begrijpen. Er komen tevens een aantal maatschappelijke vaak onbesproken problemen aan de orde. Het boek heeft fijne korte hoofdstukken geschreven vanuit het perspectief van het betreffende personage. Een schrijfstijl welke ik prettig lees vind. Het boek pakte mij van het begin tot het einde, een aanrader
|
|
|
|
| | |
|
|
|
|
|
|
|
