Omschrijving: Angela is geen feestbeest, ze gaat zelden uit. Maar zoete mixdrankjes en likeur gaan er wel vlot in. De hele dag door verlangt ze naar drank. Haar ouders en docenten op school hebben niets in de gaten. En als niemand het merkt, dan maakt het toch niets uit? Angela speelt het slim en heeft zo haar trucjes om haar drankgebruik geheim te houden. Ze is ervan overtuigd dat ze gemakkelijk kan stoppen. Maar waarom zou ze? Ze voelt zich er goed door, zelfverzekerd en blij. Langzaam maar zeker echter neemt haar probleem als een sluipmoordenaar bezit van haar. Als Angela in een ambulance wordt afgevoerd met een alcoholvergiftiging, staat de wereld even stil.
Het lijkt wel of Helen Vreeswijk steeds beter wordt. Met elk verschenen boek verrast ze me meer. Ook met Promille laat ze me weer bewonderend knikken. Ze heeft eens een andere invalshoek gekozen: namelijk die van een niet-politieagent. En dat zette me in eerste instantie op het verkeerde been.
In Promille volgen we namelijk het verhaal van de jonge Angela. Het lijkt in het begin een verhaal te worden waarin we iemand zien ontsporen, zonder dat daar een politieonderzoek aan te pas komt. Terwijl dat juist de kracht is van Helen Vreeswijk. Zij heeft jarenlang bij de recherche gewerkt en weet als geen ander hoe het echt werkt op een politiebureau. Maar al snel blijkt Angela hele nauwe banden te hebben met de politie en wordt ze, zonder dat zelf te weten, onderdeel van een lopend onderzoek naar drugshandel. Het lijken verschillende verhaallijnen die mijlenver uit elkaar liggen, maar Vreeswijk weet ze op briljante manier met elkaar te verweven. Zo wordt het een boek dat je niet meer wilt neerleggen en waar je meer van wil. Gelukkig weten we dat bij deze auteur er altijd nog eentje komt. En dat moet ook, want Helen Vreeswijk is een blijvertje op de Nederlandse crimi-markt.
