Kim Stone werkt in Dolende zielen niet samen met haar team. Ze wordt gedwongen om samen te werken met een oude bekende, Tom Travis. De auteur heeft bewust gekozen voor deze opzet om collega’s Bryant en Dawson meer ruimte te bieden en dat is goed gelukt. Ook leert de lezer Stacey, die altijd wat op de achtergrond is, beter kennen. Voor Kim Stone zelf geldt dat er minder aandacht wordt besteed aan haar traumatische jeugd, maar dat de auteur meer gericht is op het uitdiepen van haar karakter in het heden. Dit is een interessante toevoeging. 

Angela Marsons schreef dit boek met als thema haatmisdrijven, omdat ze zich wilde verdiepen in de motieven van mensen die dit soort misdrijven plegen. Tijdens haar research heeft ze zich regelmatig afgevraagd of ze wel door moest gaan met dit thema. Naast discriminatie zijn vertrouwen en familie ook thema’s in dit boek. Marsons heeft zelf aangegeven moeite te hebben gehad met het schrijven van dit boek. De lezer zal hier en daar ook moeite hebben met het lezen ervan. De misdaden zijn gruwelijk en beeldend omschreven. De motieven erachter zijn nog erger. De auteur laat ook de personages kijken naar hun eigen gedrag. Zijn we allemaal vrij van vooroordelen of maken wij ons hier ook schuldig aan? Kim Stone en de mensen om haar heen staan onder grote druk om verschillende zaken op te lossen. De samenwerking gaat moeizaam wat het werk niet ten goede komt. Uiteindelijk wordt iedereen gedwongen zijn of haar eigen belangen opzij te zetten en samen te werken. Dit leidt tot een bloedstollende jacht om een collega te redden en de dader te pakken. De auteur weet het verhaal over te brengen met veel oog voor detail en de relaties tussen mensen. 

De serie boet niet in aan kracht met de komst van deel zes. Sterker nog, elk deel is beter dan het vorige. Voor wie nog niet kennis heeft gemaakt met Kim Stone moet dat zeker doen. Sterke personages, actie en actuele thema’s maken Dolende zielen heel compleet.