 |
|
|
|
Geen Bookspotinfo aanwezig. |
Oorspronkelijke titel:
Perfect Silence (2018)
ISBN: 9789026355769
Uitgever: Ambo|Anthos
Editie: E-book
Overige edities:
2021
|
Omschrijving:
In Perfecte stilte van Helen Fields, het vierde deel uit de serie, wordt het lichaam van een jonge vrouw gevonden aan de rand van Edinburgh. Wanneer de patholoog-anatoom het lijk onderzoekt, doet deze een schokkende ontdekking: uit de huid is een silhouet van een pop gesneden.
Ava Turner en Luc Callanach lijken op een dood spoor te zitten totdat er een pop in een kinderwagen wordt gevonden, van huid gemaakt, naast een achtergelaten baby. Luc en Ava realiseren zich dat de moordenaar een afschuwelijk spel speelt wanneer ze weer een vermoorde jonge vrouw aantreffen. Ieder moment kan hij opnieuw toeslaan. Kunnen Luc en Ava hem stoppen voordat hij nog een slachtoffer maakt?
Extra informatie:
- Perfecte stilte is het vierde deel in de serie met inspecteurs Luc Callanach en Ava Turner in de hoofdrol.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Sietske Bierma op 1 oktober 2021:
Helen Fields heeft rechten gestudeerd en is tien jaar werkzaam geweest als advocaat in Londen. Door haar achtergrond heeft ze diepgaande kennis over misdaad, wat duidelijk terug te zien is in haar boeken. Fields heeft tweemaal op de longlist gestaan van het McIlvanney Scottish Crime Book of the Year en haar boeken zijn inmiddels vertaald in 16 verschillende talen.
Perfecte stilte is het vierde deel in de D.I Callanach-serie met hoofdpersonages Luc Callanach en Ava Turner. Zij staan voor een lastige taak om een moordenaar te vinden die jonge vrouwen ontvoert, waarbij hij ze een week later ergens levend achterlaat, waarna zij kort daarna overlijden aan hun vreselijke wonden. De moordenaar snijdt een silhouet van een pop uit de huid van de slachtoffers, waarvan hij een pop maakt die lijkt op het slachtoffer. Deze pop laat hij vervolgens achter bij zijn volgende slachtoffer. Luc en Ava realiseren zich dat de moordenaar elk moment weer kan toeslaan en hij pas zal stoppen wanneer zij hem hebben gevonden. Tegelijkertijd is Ava bezig met het onderzoeken van de mishandeling van daklozen. De dader snijdt een Z op hun gezichten wanneer de daklozen onder invloed zijn van een zware drug. Ava bevindt zich op glad ijs wanneer zij erachter komt wie de mogelijke dader zou kunnen zijn.
Net zoals de vorige delen wordt het verhaal verteld vanuit de perspectieven van Luc en Ava, maar ook vanuit die van de slachtoffers. Het verhaal begint vanuit het perspectief van één van de slachtoffers, waardoor de spanning direct aanwezig is. De afwisseling tussen de twee zaken is een fijne toevoeging en de hoofdstukken geschreven vanuit het perspectief van de slachtoffers zorgen ervoor dat de spanning toeneemt. Helen Fields staat erom bekend om gruwelijke details te beschrijven en in Perfecte stilte stelt ze de lezer wat dit betreft niet teleur. De moorden en de lichamen van de slachtoffers worden uitgebreid en beeldend omschreven. De hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt en af en toe wordt er gerefereerd naar gebeurtenissen in de vorige delen. Fields haar schrijfstijl is vlot en meeslepend en het verhaal komt snel op gang. De spanning blijft door het verhaal aanwezig en de interesse wordt tot aan het einde vastgehouden. De opbouw in Perfecte stilte is uitstekend en het plot zit goed in elkaar. Er is geen enkele hint aanwezig wie de mogelijke dader is, waardoor dit tot aan het einde een groot raadsel blijft. Het einde is goed uitgewerkt en zorgt ervoor dat je als lezer uitkijkt naar het volgende deel.
Perfecte stilte is een uitstekend vierde deel in de D.I Callanach-serie. Een echte must-read voor lezers die van donkere en gruwelijke thrillers houden.
Bezoekersreacties:
Jaimy Smeets (32) op 31 december 2021:
Lang wachten was het gelukkig niet op een nieuw deel in de Perfect(e)-reeks rondom Ava Turner en Luc Callanach.
We duiken direct in een nieuwe zaak als het verminkte lichaam van een jonge vrouw wordt gevonden. De vondst is luguber en uiterst verontrustend en dat zet meteen de toon voor de rest van het boek. Helen Fields heeft weer goed haar best gedaan om de wreedheid door te laten schemeren.
Uiteraard is ze hier nog niet gestopt, de huid die de dader uit de vrouw gesneden heeft is namelijk gebruikt om een pop van te maken.
Ava en Luc hebben al snel door dat de dader uiterst gevaarlijk is en doen er al het mogelijke aan om meer moorden te voorkomen.
Ondertussen krijgt Ava nog een zaak in haar maag gespitst.
Dakloze mensen die high zijn van een nieuwe drug worden aangevallen als ze op hun kwetsbaarst zijn. Al gauw ziet Ava een link, maar dit druist tegen heel veel hoge omes in en het lijkt alsof ze gedwongen worden deze zaak op een zijspoor te zetten.
Het is leuk dat Helen Fields altijd gebruikt maakt van meerdere zaken in haar boeken. Zo krijgen we niet alleen een algemeen beeld van de personages en hun werkwijze maar het zorgt ook voor een extra laag spanning. Hebben de zaken met elkaar te maken? Is de ene zaak inderdaad belangrijker dan de ander? En sinds Ava hoofdinspecteur is komt daar de vraag bij: kan Ava haar aandacht op twee zaken houden?
Waar we in het vorige deel meer over Luc’s privé-leven te weten kwamen komen nu de gedachten en gevoelens van Ava wat meer aan bod. Haar werk komt nog steeds op de eerste plaats maar na van verschillende kanten gehoord te hebben dat ze wat meer aan zichzelf zou moeten denken, gaat Ava er zelf ook over nadenken. Is er ruimte voor meer dan alleen een carrière in haar leven? En zo niet, wil ze daar dan ruimte voor maken?
Het is leuk om zo toch wat meer over een personage te weten te komen. In de reeks maakt Helen Fields bijna altijd gebruik van dezelfde personages, die in het eerste deel al goed uitgewerkt werden en het herkauwen van diezelfde informatie zou al gauw saai worden. Ze heeft daarvoor in de plaats dus gekozen om in elk boek een enkel personage wat meer diepgang te geven. Het maakt het wel dat het raadzaam is om de boeken op volgorde te lezen en niet als standalone, de personages hebben op die manier meer diepgang.
Het plot blijft dit keer weer tot op de laatste letter verborgen, iets wat ik in Perfecte dood miste. Het lijkt als of er totaal geen schot in de zaak komt en de kleine beetjes informatie die het team krijgt of waar ze op stuiten lijken niet genoeg om tot een concrete aanwijzing te leiden.
Ze hebben niet alleen geen idee van wie deze maniak is maar ook zijn motief is niet helemaal duidelijk. Ook als lezer heb je geen flauw idee waar je het zoeken moet, waardoor er maar één ding opzit: doorlezen!
De spanning maar ook de vlotte schrijfstijl zorgen ervoor dat het boek lekker snel door te lezen is.
Op het einde stijgt de spanning het meest en lijkt het erop alsof we bedrogen uitkomen, maar gelukkig heeft Helen Fields nog een laatste klap in petto.
Iets zegt me dat hier het laatste woord nog niet over geschreven is..
Namens Thrillerlezers las ik het Perfecte stilte van Helen Fields. Bedankt voor het recensie-exemplaar.
Oordeel:
|
|
|
|
|
|
| | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
