Geen Bookspotinfo aanwezig. |
Oorspronkelijke titel:
Something To Hide
ISBN: 9789044932775
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers
Editie: E-book
Overige edities:
2022
 |
Omschrijving:
Wanneer een detective van de beademing wordt gehaald, onthult de autopsie een gewelddadige dood. Waarnemend hoofdinspecteur Thomas Lynley wordt op de zaak gezet en komt uit bij een speciale taskforce binnen de Nigeriaanse gemeenschap van Noord-Londen waar de vermoorde detective bij betrokken was. De jacht op de moordenaar opent deuren naar een voor hem onbekende wereld van culturele verenigingen en traditeis. Samen met sergeant Barbara havers en Winston Nkata ontdekt hij een web van leugens en geheime levens van mensen die elkaar gruwelijk verminken en dit koste wat kost verborgen proberen te houden.
Extra informatie:
- 21e deel met hoofdpersonage Thomas Lynley
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Erna Eikhoudt op 29 april 2022:
Elizabeth George debuteerde in 1988 met haar thrillerserie waarin Lord Thomas Lynley de hoofdrol speelt. Met Iets te verbergen publiceert ze haar eenentwintigste mysterie met hem in de hoofdrol. De cover is wat geheimzinnig door de mist die over Noord-Londen hangt. Hiermee is de sfeer direct getroffen. Want wat speelt er zich af in de verborgenheid van de stad? Een detective blijkt door een misdrijf om het leven gekomen te zijn. Hij bleek betrokken te zijn bij een speciale taskforce binnen de Nigeriaanse gemeenschap in Noord-Londen. Thomas Lynley wordt als waarnemend hoofdinspecteur op de zaak gezet. Samen met sergeant Barbara Havers en Winston Nkata gaat hij op onderzoek uit. Een lastige zoektocht in een onbekende wereld vol tradities en gewoonten. Ze komen terecht in een omgeving waarin de dingen vooral verborgen moeten blijven, maar waar uit de naam van religie en tradities vreselijke verminkingen plaats vinden. Kunnen Lynley en zijn team door alle leugens en geheimen heen prikken en de waarheid ontdekken?
Na vier jaar wachten is er dan eindelijk weer een thriller met inspecteur Lynley. Het voelt alsof oude bekenden weer terug zijn. De schrijfstijl van Elizabeth George is nog steeds erg gedetailleerd en wat traag. De omgeving waarin het verhaal zich afspeelt wordt heel nauwkeurig en sfeervol beschreven. De lezer waant zich in Londen en omgeving. Een mooi decor, de Britse sfeer is goed voelbaar. Het verhaal speelt zich grotendeels af binnen de Nigeriaanse gemeenschap en het is duidelijk dat er veel onderzoek gedaan is naar de cultuur, gebruiken en rituelen. Een onbekende wereld opent zich voor de lezers. De karakters van alle personages worden goed uitgewerkt, ze komen echt tot leven. Zowel uiterlijk als innerlijk. Er is in dit boek wat minder aandacht voor het uitdiepen van de karakters van Lynley, Havers en Nkata en voor hun privélevens. Het team staat echter als een huis, ze werken heel goed samen ondanks hun verschillen in temperament en werkwijze. De interactie tussen de personages is subliem weergegeven, de lezer maakt er bijna onderdeel van uit. De relaties worden geanalyseerd en tot in detail uitgelegd. Ook is er enorm veel aandacht voor de politieprocedures. Dit haalt wel het tempo uit het verhaal wat toch al niet zo hoog ligt en maakt het een beetje saai. Doordat alles zo uitgewerkt en tot in detail verteld wordt is het nergens echt heel spannend. Het kabbelt een beetje voort.
Iets te verbergen is een leuke Lynley thriller, maar geen hoogstandje.
Bezoekersreacties:
Erika Houkes Zöllner (64) op 15 september 2022:
Voor het eerst lees ik een thriller van deze schrijfster in het Nederlands. Zoals ik al aangaf bij het vorige deel, The punishment she deserves, wordt het Engels dat George gebruikt steeds ingewikkelder en minder goed te volgen. Ik mis dan gewoon teveel.
Tot mijn verrassing keren Deborah en Simon weer terug. Natuurlijk ook Linley, Havers en Nkata, maar die verschijnen pas na eendekker 100 pagina’s ten tonele. Als een rode draad loopt weer hun vertrouwde samenwerking, en ieder voor zich maakt wel degelijk een persoonlijke ontwikkeling door, die zich uitstrekt over de hele reeks van 21 thrillers.
In het eerste deel van het boek introduceert George een groot aantal onbekende personages die allemaal hun rol zullen hebben in het verhaal. We lezen over de moord op een agente met een Nigeriaanse achtergrond, we maken kennis met de Nigeriaanse gemeenschap in Londen, inclusief hun eeuwenoude cultuur en gewoontes. George is altijd gedetailleerd in haar beschrijvingen, dus hier neemt ze ook uitgebreid de tijd voor. Er wordt langzaam wel structuur zichtbaar, en tussen neus en lippen geeft ze op onverwachte momenten belangrijke informatie. Als je niet oppast, mis je die nog ook.
George neemt steeds vaker maatschappelijke vraagstukken op in haar thrillers. Ze schrijft heel beeldend, de zomerhitte in Londen zindert van de pagina’s af, we weten alles tot in detail van Deborah’s kat en hond. George babbelt, ze schrijft alsof ze kletst met haar lezers. En ze dwaalt daardoor vaak af. Haar boeken worden met elk deel dikker, George wordt met elk deel langdradiger. Ik weet niet of ik dat een fijne ontwikkeling vind. Waar Havers oorspronkelijk grappig slordig, chaotisch en een beetje onbehouwen is, wordt ze nu inmiddels neergezet als onsmakelijk, vies en schunnig.
Er zouden best hele stukken uit kunnen of in ieder geval ingekort kunnen worden, dat zou niets afdoen aan het verhaal.
Het boek bevat veel verhaallijnen die allemaal ingewikkeld zijn en naast elkaar opgelost worden. Natuurlijk hebben ze een gezamenlijk thema – de besnijdenis van meisjes uit sommige Afrikaanse landen waar dit een eeuwenoude gewoonte is – en komen ze uiteindelijk, na een aantal verrassingen en twists, bij elkaar. Maar de plot is eigenlijk niet echt spectaculair.
Iets te verbergen gaat uit als een nachtkaars. Het verschil met A Banquet of Consequences kan niet groter zijn.
Oordeel:
Hilde Peeters (64) op 14 april 2022:
Al sinds 1988 met haar debuut, Tot de dood ons scheidt, is Elizabeth George een vaste waarde in mijn boekenkast. En in mijn hoofd. Toen was Roberta Teyes, een boerenmeisje van 16, dader én slachtoffer. Toen al waren Lord Peter Linley en Barbara Havers een uniek koppel. Toen had Barbara haar ouders nog, Linley vrienden en minnaressen uit zijn adellijke kringen. Toen al kwam niet enkel een misdaad aan bod, maar ook gedetailleerde karaktertekeningen en messcherpe relatie-analyses. Toen al fileerde de Amerikaanse auteur messcherp en genadeloos de complexe en internationale Britse samenleving in al haar facetten.
Bijna 25 jaar en precies 20 boeken later kan de 21ste misdaad mij nog evenzeer boeien als de eerste. Opnieuw is het enige totaal onschuldige slachtoffer een meisje van 8. Dit keer legt George de grote Nigeriaanse gemeenschap in Londen onder een vergrootglas, met name de al dan niet rigoureuze toepassing van de Nigeriaanse religie en cultuur, met name vrouwenbesnijdenis. Ze heeft duidelijk uitgebreid onderzoek verricht naar dit fenomeen en vermenselijkt het lijden eromheen in een gedetailleerd verhaal dat niemand onberoerd kŕn laten.
In de loop der jaren en boeken is elk deel in deze serie dikker geworden. Dat is onvermijdelijk gezien het steeds langere verleden dat Linley, Havers en sinds een aantal delen ook Winston Nkata met zich meeslepen. Het is verdienstelijk omdat George met elk boek verfijnder en gedetailleerder gaat schrijven. Zowel over de decors waarin elk verhaal zich afspelen als over de interacties tussen de personages. Of het nu om hond Peaches gaat, over dienstknecht Charlie of over hoofdcommissaris Hillier: iedereen die in dit boek figureert, wordt ten voeten uit geportretteerd. Zo lijkt het alsof de lezer zich zelf in het boek bevindt en in het verhaal rondwaart.
Elizabeth George mag dan in haar boeken Engelser zijn dan de Engelsen, in haar beschrijving van emoties, gedragingen en menselijk noodlot is ze nog opener dan de meeste andere Amerikanen. Toegeven, niet alle boeken waren meesterwerken, maar geen enkel Linley mysterie is slechts minder dan middelmatig. Iets te verbergen is weer een parel.
Oordeel:
|
|
|
|
|
