Bernice: Dankjewel! Ik vind het nog steeds bijna niet te bevatten. Ik heb het witmarmeren beeld dat ik die dag mocht ontvangen op mijn bureau gezet, zodat ik er tijdens het schrijven steeds naar kan kijken. Dan zie ik de goudkleurige letters ‘De Gouden Strop 2021’ en dan denk ik: die heb ik gewoon gewonnen. Er zijn zo veel goede thrillerschrijvers die dit nooit meemaken en in dit gekke jaar van Corona, lock downs, kinderen continu thuis van school, vaccinatiediscussies en schaarse momenten van rust om te schrijven, belandt mijn boek op de Shortlist en win ik die prijs. Absurd. 

Bernice: Om te beginnen veel media-aandacht. Ik heb ontzettend veel interviews mogen geven en word gevraagd voor unieke events. Zo heb ik onlangs in het kader van een culturele dag groepen mensen mogen voorlezen in de suite van een hotel. Het idee dat mensen zich speciaal inschrijven en naar een hotel komen om door mij om 22:00 uur ’s avonds te worden voorgelezen... Ik vind dat machtig mooi. Ook mocht ik bijvoorbeeld aanschuiven bij een live programma om te discussiëren over de verantwoordelijkheid van schrijvers en filmmakers om kleur (verschillende etnische achtergronden) een rol te laten spelen in hun werk. Ik vind het leuk dat ik nu voor dit soort dingen word gevraagd. Voorheen schreef ik alleen maar, nu is het werk veel meer afwisselend.   

Bernice: Deze prijs heeft mij alleen maar zelfvertrouwen gegeven. Dat komt met name doordat dit mijn ultieme droom was. In interviews die ik las met andere schrijvers, werd op de vraag naar hun schrijversdroom meestal iets geantwoord in de trant van ‘Mensen aan het lezen willen krijgen’, of ‘Het leesplezier teruggeven’. Dan voelde ik me toch een tikje oppervlakkig, want ik wilde de Gouden Strop winnen. Maar nu dat is gebeurd, besef ik dat dit voor mij zoveel meer is dan een prijs. Het is een stukje bevestiging, waar je zogezegd recht aan kunt ontlenen. Het recht om tegen jezelf te zeggen dat je goed bent. Want schrijvers zijn vaak onzekere mensen en een boek schrijven kan doodeng zijn. Je stelt je enorm kwetsbaar op, legt niet alleen je  hele ziel en zaligheid ergens in, maar geeft tegelijkertijd een groot deel van jezelf bloot. En als ik dan weer een inzinking heb achter mijn laptop omdat een bepaald stuk maar niet van de grond komt en ik mijn talent en mijn hele schrijverschap in twijfel wil trekken, en ik zie vanuit mijn ooghoek die gouden letters op dat marmer, dan denk ik: “Mens, doe toch niet zo moeilijk.” Dat is de werkelijke prijs als je hebt bereikt wat je altijd wilde, dat je van jezelf niet langer onzeker en zielig mag zijn.   

Bernice: Ik werk momenteel aan mijn derde thriller, die naar verwachting in het voorjaar volgend jaar klaar zal zijn. Het gaat over het leven in een Vinex wijk, het bekende degelijke beeld van jonge gezinnen, yuppen, doorzonwoningen, buurtborrels, ons kent ons… Niets is echter wat het lijkt en niemand weet wat er zich achter de voordeur van de buren afspeelt.  

Bernice: Van internationale bestsellers schrijven en dat mijn boeken worden verfilmd, of tot leven komen in uberspannende series. Dat zijn mooie dingen om over te dromen.