Karin: Normaal gesproken starten we het interview met de vraag om jezelf voor te stellen maar Marelle Boersma heeft vele thrillers op haar naam staan en behoeft geen introductie.

Marelle: Dat klinkt natuurlijk fijn 😊

Karin: Marelle, wanneer en waardoor wist je dat je het schrijven in de pen had? Weet je nog waarover je eerste verhaal ging? 

Marelle: Ik heb daar nooit zo over nagedacht. Er was ineens een wens om een boek te schrijven en ik ben gewoon begonnen, totaal niet gehinderd door enig idee van techniek. Uiteindelijk bleek dat schrijven echt een vak was dat ik moest leren. Met ondersteuning van een schrijfcoach heb ik mijn eerste boek geschreven, wat over het engste wezen ging dat ik maar kon bedenken: de spin. Dat is uiteindelijk mijn debuut geworden. Toen mijn manuscript uit de zogenaamde slushpile geplukt werd, dacht ik: oke, kennelijk spreekt het aan. Dus door naar nummer twee.

Karin: Naast auteur ben je schrijfdocent. Als je moet kiezen tussen deze twee, wat kies je dan? (en je MOET kiezen 😊)

Marelle: Na een lange carrière in het wetenschappelijk onderwijs waar ik voor een baas werkte, heb ik op een dag ontslag genomen. Vanaf dat moment nam ik me voor nooit meer iets te doen omdat het MOET. Dus helaas: geen keuze. Ik ben een goede schrijfdocent omdat ik zelf schrijver ben en dus begrijp waar beginnende schrijvers tegenaan lopen. En andersom geldt ook: ik blijf als auteur leren, ook door mijn cursisten. En vooral ik verbreed mijn auteursstatus door verschillende genres te schrijven. Zo schreef ik naast thrillers gebaseerd op verhalen van slachtoffers (waarheid), alweer zes vertrekthrillers, wat volgens mij een apart genre is. Bij de Vertrekthrillers ga je uit van een droom van een personage, en van de locatie waar deze droom zich afspeelt. Daarnaast schreef ik een autobiografische roman én een schrijfboek. Ook ontwikkel ik diverse lesmaterialen voor schrijvers. Hoe kan ik kiezen? Die lesmaterialen had ik zelf willen hebben toen ik begon als schrijver. Een schrijfboek over hoe je een plot opbouwt, had ik zelf willen lezen. Dus ik kan mijn twee passies onmogelijk los van elkaar zien. Ook niet als dat MOET. 😊

Karin: Je hebt een roerige tijd achter de rug (en nog steeds). Heeft dit invloed gehad op het schrijven van je nieuwste vertrekthriller De engel van Sevilla? 

Marelle: Zeker! Het is heerlijk om te verdwijnen in een andere wereld. Dus in de tijd dat ik op de wachtlijst stond voor een operatie (door Corona was de wachtlijst langer dan ooit) ben ik niet gaan piekeren, maar ben in mijn hoofd vertrokken naar het mooie Sevilla. Ik heb genoten van het schrijven van deze thriller, met superleuke personages die me steeds lieten glimlachen. Het was een openbaring voor me om lekker op te gaan in humoristische personages.

Karin: Kun je in het kort vertellen waarover De engel van Sevilla gaat en waarom je deze titel hebt gekozen? 

Marelle: Het is een heel actueel thema: de betaalbaarheid van de zorg. Ga je de hoogte van premies koppelen aan de manier waarop mensen leven? Of laat je iedereen eenzelfde bedrag betalen? Als hoofdpersoon Sascha naar Sevilla vertrekt om daar in een resort voor gepensioneerden te gaan werken, komt ze er al snel achter dat er iets gruwelijks mis is. Dan nemen de bewoners het heft in eigen hand en starten zelf een onderzoek. Al snel ontstaat de vraag: waart er een engel des doods door Sevilla? 

Karin: Je hebt al veel thrillers op je naam staan. Welk boek is je het dierbaarst en waarom?

Marelle: Het boek dat ik samen met mijn vader schreef: Kruimels zijn ook brood. Mijn vader heeft eerder een roman gepubliceerd, en door hem ben ik geïnspireerd geraakt om te gaan schrijven. Dat we samen een boek mochten schrijven, heeft me veel meer gebracht dan alleen het boek. Maar ook mijn boek Vals Alarm is me heel dierbaar. Dit was mijn eerste bestseller en zorgde ervoor dat meer lezers me als schrijver ontdekt hebben.

Karin: In je vertrekthrillers jagen de personages hun dromen achterna. Wat is jouw droom? 

Marelle: Op schrijfgebied droom ik van een verfilming. Mijn Vertrekthrillers zijn daar heel geschikt voor. En… ik denk dat er nog veel meer in mijn pen zit wat voor het witte doek geschikt is. 

Verder ben ik een heel tevreden mens. Er zijn al zoveel dromen uitgekomen. Ik ben gelukkig met Jan, heb een prachtig huis en woon dichtbij mijn ouders en mijn kinderen. Dát zijn de zaken die de basis vormen van mijn geluk. 

De droom van een eigen schrijfschool is met de Online Schrijfschool meer dan uitgekomen. Het is heel fijn om met een aantal gelijkgestemde schrijvers anderen te mogen inspireren. Er volgt nog een cursus waarmee ik op een hele andere manier schrijven ga introduceren. Niet zozeer om een boek te schrijven, maar om als mens te groeien.  

Karin: Je hebt verschillende prijzen gewonnen. Welke prijs staat nog op je verlanglijstje? 

Marelle: Daar houd ik me eerlijk gezegd niet zo mee bezig. Maar als ik zou moeten kiezen is het de Gouden Vleermuis, omdat deze prijs iets zegt over mij als auteur van een totaal oeuvre, een prijs die niet kijkt naar slechts één boek. Het zou tof zijn om gezien te worden als een auteur die meer doet op schrijfgebied dat alleen een thriller schrijven.  

Karin: Samen met je vader schreven jullie het boek Kruimels zijn ook brood. Hoe ging deze samenwerking in zijn werk? Zou je met een boek willen schrijven met een andere auteur? En zo ja, met wie? 

Marelle: Ik noemde het boek al. Ik had de regie over de grote lijnen en samen bedachten we welke levensgebeurtenissen pasten in onze ‘wandeling’ langs de Sonsbeek. We verrasten elkaar met ervaringen en gebeurtenissen die we niet van elkaar wisten en leerden elkaar nog beter kennen.

Nee, ik heb geen ambitie om samen met iemand een boek te schrijven. 

Karin: Wat was je lievelingsboek dat je als kind las en welke is dat nu?

Marelle: Ik las veel van Annie M. G. Schmidt, en de verhalen van Pinkeltje, Ik was geen meisjesmeisje en hield meer van avonturenboeken dan van meisjesboeken. Nu lees ik veel thrillers, zowel van cursisten die uitgegeven zijn voor wie ik een quote aanlever, maar ook veel van collega auteurs. Ik hou van mooie zinnen en woorden die meer zeggen dan de simpele betekenis. 

Karin: Je hebt veel interviews gegeven. Welke vraag is nooit gesteld en zou jij willen dat deze wel wordt gesteld? (en ook graag je antwoord hierop) 

Marelle: Die vraag zou zijn: Je hebt altijd in de wetenschap gewerkt. Was je toen ook al met verhalen bezig?

Mijn antwoord zou zijn: in de periode dat ik naast mijn auteurschap nog werkte aan de universiteit, ben ik zeker bezig geweest met de verhalen in de wetenschap, ik noemde dat sciencetelling, omdat ik ervan overtuigd ben dat verhalen (storytelling) de wetenschap dichter bij de bevolking kan brengen. Ik heb namelijk het idee dat heel veel mensen geen idee hebben wat er in de wetenscha[p allemaal onderzocht wordt en hoe belangrijk dat werk is voor ons leven. Vlak voordat ik ontslag nam, heb ik mijn idee gepitcht bij een van de hoge bazen van de uni. Hij gaf aan: ‘zo iemand als jij hebben we hard nodig’. Maar toen ik vroeg of ik dat tegen betaling mocht gaan opzetten, zodat die cursussen voor promovendi beschikbaar zouden zijn, had hij daar geen geld voor over. Ik mocht het in mijn vrije tijd gaan opzetten… 

En bedankt! Ik heb toen in mijn vrije tijd mijn schrijfonderwijs opgezet en heb daarna ontslag genomen. 

Karin: Wat kunnen onze lezers nog verwachten van jou in de toekomst? 

Marelle: Als het aan mij ligt komt er een verfilming. Mijn Vertrekthrillers zijn heel geschikt om als serie verfilmd te worden. Er zijn nu al veel tv-programma’s zoals ‘Ik vertrek’ en ‘Het roer om’. Ik denk dat de droom om ergens opnieuw te beginnen, waarbij je al je zekerheden achter je moet laten, veel mensen prikkelt. Dus waarom dan niet in een mooie Videoland of Netflix-serie? Ja, toch?

Eigenlijk wil ik hiermee zeggen: droom groot! Blijf niet leven vanuit angst, maar blijf onderweg. En geniet vooral ook van alles wat er al is, en misschien klein lijkt.