Hoofdpersoon Lydia staat op een kruispunt in haar leven. Zij en haar man hebben een pauze ingelast in hun relatie en haar dochter wordt steeds zelfstandiger. Lydia heeft ruimte gevonden om geheimen uit haar verleden te ontraadselen. In de orthodox-joodse familie waar ze opgroeide bleven veel zaken onbesproken. Als ze na een lange zoektocht haar pleegmoeder heeft gevonden blijkt dat ze een beerput heeft opengetrokken. De aantekeningen die Lydia vindt, herbergen veel geheimen en mensen zijn in staat tot moord om deze geheimen te bewaren. 

De auteur wisselt het beschrijven van de gebeurtenissen rondom Lydia af met het wel en wee binnen een politieteam. Al bij de start van De terugkeer van Lydia worden in een hoog tempo veel personages geïntroduceerd. De auteur geeft de lezer weinig tijd om de personages te leren kennen. Daar komt nog bij dat ook het verhaal zelf snel uit de doeken wordt gedaan. Dit maakt dat de lezer tot het eind van het boek blijft worstelen met het volgen van de verhaallijn en de rol van de bijbehorende personages. Dit leidt af van het verhaal en hierdoor wordt de lezer niet geraakt. Ook is het jammer dat er niet een flashback is toegevoegd waarbij de totstandkoming van het schrift wat beter uit de doeken werd gedaan. Zoals wel vaker bij boeken die in eigen beheer zijn uitgegeven zijn er spelfouten in het boek blijven zitten. Een redacteur had veel kunnen doen als het gaat om een strakkere verhaallijn en foutloos geschreven tekst. 

Het gekozen onderwerp in De terugkeer van Lydia heeft potentie, maar de uitwerking laat te wensen over.