Het stroeve touw - Alan Bradley
Door: Diana op 3 december 2011

Alan Bradley introduceerde het exentrieke, jeugdige personage Flavia de Luce vorig jaar oktober toen zijn debuut in ons land werd gelanceerd. Gepresenteerd als een roman maar de lezer diende toch zelf uit te dokteren waar het boek, De smaak van venijn getiteld, onder kon worden weggezet.

De aankondiging beloofde heel wat: 'Flavia de Luce woont met haar twee zussen en haar vader op het familielandgoed Buckshaw. De elfjarige Flavia is hoogbegaafd en dol op scheikunde. Ze doet graag experimenten in het scheikundelab dat van haar overleden moeder is geweest. Haar eigen gifbrouwsels test ze bij voorkeur op haar twee zussen.' Al dacht men direct aan een jeugdboek. Niets was minder waar. Sterker, volgens de lezersreacties was de roman niet echt geschikt voor de onvolwassenen.

Toen het tweede deel - ik was nog onwetend over het debuut - op mijn leesstapel belandde, wist ik niet goed of het boek mij echt zou kunnen bekoren. Het stroeve touw oogde mij wat knullig in de presentatie maar de flaptekst intrigeerde zeker:

'Op een morgen stuit Flavia op de beroemde poppenspeler Rupert Porson die vanwege motorpech vastzit in het dorp Bishop’s Lacey. Omdat hij moet wachten op reparatie, voert hij een gratis show op voor de dorpsbewoners – maar de show eindigt abrupt met Ruperts spectaculaire en onnatuurlijke dood. Terwijl de politie de grootste moeite heeft om het mysterie op te lossen, heeft de gewiekste Flavia meer succes. Door haar slimme vragen komt ze al snel met een aantal mogelijke verdachten. Maar daarmee komen ook duistere zaken aan het licht die vooral geheim hadden moeten blijven…' Zonder voorkennis dook ik in het boek en het duurde niet lang of de auteur overtuigde mij om door te lezen.

 

De elfjarige Flavia is geboren in 1959 en woont op een enorm Brits landgoed genaamd Buckshaw samen met haar, in haar ogen, onuitstaanbare zussen Ophelia - Feely - van zeventien en de dertienjarige Dahpne, kortweg Daffy. Haar vader, met een passie voor postzegels, vertoont duidelijke trekjes uit de tijd dat hij nog kolonel in het leger was en van een warm, hecht gezinsleven is dan ook geen sprake.

Flavia's macabere gedachten over haar eigen dood doemen op als ze op het kerkhof Nialla ontmoet, de roodharige, zwangere "assistente" van poppenspeler Rupert Porson. Als deze laatste het loodje legt komt er een ware Agatha Cristie in Flavia naar boven en duikt ze in dit mysterie totdat al haar theorieën kloppend zijn. Om haar heen zijn bepaalde personen als Cynthia Richardson en Felicity - haar tante die tegen ieders zin op bezoek komt - enorm goed geportretteerd als de sterke rollen aan de zijlijn.

Aan te raden is toch te beginnen bij deel 1 en mocht dit deel je bevallen, dan volgen na dit tweede deel nog meerdere opvolgers. De Canadese Bradley heeft de smaak van venijn goed te pakken en creeërde een perfecte combinatie van een jonge hoofdrolspeelster die haar leeftijdsgenoten ver vooruit is en met de nodige humor, scherpheid, intelligentie en een vleugje mystiek de wereld om haar heen tegemoet treedt.

Een vrouwenthriller? NEE. Daarvoor mist het de nodige elementen. Maar wel een enorm leuke reeks om in de gaten te houden!

Diana

- Lees meer over Flavia de Luce op: www.flaviadeluce.com

* In deze rubriek kijken we of een besproken boek interessant zou kunnen zijn voor onze doelgroep.



Bezoekersreacties:
Website Security Test