Het was een zaak die het hele land schokte. Iedereen had het erover, en hoe kon het ook anders? Het was te verbijsterend en tragisch: drie vriendinnen gingen naar een feestje, maar slechts twee kwamen weer thuis. Vervolgens bekenden ze dat ze hun vriendin hadden vermoord. Maar waarom? En hadden ze alleen gehandeld? Of had de Charles Manson-achtige figuur Ryder Grady er iets mee te maken?

Na een tijdje hadden mensen het er natuurlijk minder over. Ze vergaten Izzy en haar vriendinnen niet, maar gingen verder met hun leven. Voor mij was het anders: ik zou altijd ‘het zusje van’ blijven. Dus verhuisde ik en veranderde mijn naam. Maar nu heeft iemand me gevonden. Iemand die beweert nieuwe informatie te hebben. En hoe graag ik ook wil blijven wegrennen van mijn verleden, ik wil nog liever antwoorden op de vragen die me al jaren bezighouden.

Alle kleine leugens is een op true crime gebaseerde psychologische thriller voor de fans van Pretty Little Liars, Gillian Flynn en Monsters: The Lyle & Erik Menendez Story.

Drie tieners vertrekken naar een feestje, maar slechts twee komen weer thuis en bekennen ze dat ze hun vriendin hebben vermoord. Finn, het zusje van een van de drie meisjes, verstopt haar verleden en verandert haar naam. Maar na twintig jaar vindt iemand haar terug. Iemand die beweert nieuwe informatie te hebben. Ondanks alles wil ze toch heel graag een antwoord op alle vragen waar ze al jaren mee worstelt.

Met Alle kleine leugens valt Selman midden in het leven van Finn twintig jaar later. Ze is eenzaam en wordt nog steeds rondgeslingerd tussen al haar oude emoties, als wanhoop, woede, angst en schuldgevoel. Na de eerste tien pagina's weet de lezer precies waar het om draait en hoe Finn erin staat. Selman volgt Finn in het heden, het verhaal wordt regelmatig onderbroken door berichten uit media, blogs, dagboekfragmenten en ondervragingen van toen. De auteur deelt suggestieve hints uit dat er iets gebeurd moet zijn waar Finn de hand in gehad zou kunnen hebben, en dat lijkt het grote raadsel in dit verhaal te worden. Selman schrijft met luchtige, losse pen. Ze toont de uitbundige Finn, die ongecontroleerd van de hak op de tak springt, wat haar paniek en verdriet alleen maar versterkt naar voren brengt, maar als sociaal kind het tegenovergestelde was van haar oudere zus, de verlegen, angstige Izzy. Finn blikt terug naar de tijd die de aanloop is geweest tot de rampzalige nacht twintig jaar geleden. Steeds refereert ze aan haar schuldgevoel, een geheim waar ze al die jaren mee heeft rondgelopen. Het houdt de lezer in ieder geval op het puntje van de stoel. Tot een verbijsterende twist aantoont dat de auteur de lezer volledig heeft misleid en de touwtjes al die tijd strak in handen heeft gehad. Vanaf dit punt zakt de spanning in het verhaal behoorlijk. De plot blijkt zeker verrassend te zijn, maar Finn komt er wel heel gemakkelijk achter. Selham heeft aan het slot nog een laatste, onverwachte verrassing voor haar lezers in petto, alleen eindigt het boek daardoor meer als een feelgoodroman dan als een psychologische thriller. 

Alle kleine leugens leest gemakkelijk door Selman's prettige, eenvoudige stijl. De auteur heeft actuele thema's in het verhaal verwerkt, zoals foute vriendschappen tussen tieners en het levensgevaarlijke fenomeen grooming. Desondanks wekt het meer nieuwsgierigheid op naar wat er destijds gebeurd is, dan dat er loeiende spanning uit het verhaal springt.