Bezoekersreacties



  De vrouw in de scherven - Naomi de Meer ***
Isabelle De Moor:
Naomi de Meer woont in Nederland met haar echtgenoot. Ze werkt in de chemische sector, maar had eerder een opleiding psychologie gestudeerd. Haar kennis integreert ze in haar verhalen. Naast schrijven heeft ze tal van andere hobby’s, waarbij de focus ligt op dingen bijleren. Ze debuteerde als auteur 2023 met haar eerste psychologische thrillernovelle De vrouw die moord riep. Haar nieuwe ebook De vrouw in de scherven is het tweede deel in deze thrillerreeks. 

Psychologe Evi heeft een zelfstandige praktijk opgericht. Ze heeft haar eigen issues, maar focust zich vooral op haar cliënten. Vooral haar nieuwste cliënt Juliët intrigeert haar. Zij heeft een spiegelfobie. Evi doktert een behandelplan uit en net op het moment dat het beter lijkt te gaan, doet zich een drama voor. Juliët overlijdt door een ongeval met een spiegel? Toeval of zit er meer achter. Evi is vastbesloten om de waarheid te ontdekken en start haar eigen onderzoek.

Evi speelde in het eerste deel De vrouw die moord riep al mee. In dit tweede deel neemt ze de hoofdrol op zich en leert de lezer haar beter kennen. Dit verhaal is echter ook apart te lezen, want er wordt voldoende achtergrondinformatie voorzien. 
De titel is goed gekozen, want kan een dubbele betekenis hebben, waarbij deze zowel op Juliët als op Evi van toepassing is. Ook de cover past perfect bij het eerste deel.
In De vrouw in de scherven volgt de lezer het perspectief van Evi, wat in de derde persoon geschreven is. Tweemaal is er een terugblik naar het verleden van cliënt Juliët, dat meer duidelijkheid schept over de gebeurtenissen.

Naomi van Meer heeft een vlot leesbare schrijfstijl en weet het verhaal goed op te bouwen. Er zitten verrassende elementen in het verhaal en de spanningsboog wordt naar het einde toe strak getrokken. Het verhaal is echter niet altijd even geloofwaardig. Sommige gebeurtenissen zijn net iets te toevallig en ook het beroepsgeheim van psychologe Evi moet er soms aan geloven. 
Positief is dat ondanks de kortere lengte van het boek – het is immers een novelle – het verhaal wel redelijk volwaardig en gevarieerd is. Enkel het financiële aspect rond Evi’s praktijk blijft een los draadje.

De vrouw in de scherven is een spannende psychologische thriller, ondanks dat het verhaal iets te slordig werd afgewerkt. 





  Verlaat de gevangenis zonder betalen - Marjolein van der Gaag ****
Anton van Alphen (57): Dit is geen spel.. De titel doet vermoeden dat het verhaal iets te maken heeft met een spel, een bekend spel. De realiteit is anders. Brenda en Roland van Ameland wonen met hun kinderen Marit en Joep op een gemoderniseerde boerderij in de polder nabij Rotterdam. Brenda werkt bij de belastingdienst en Ronald is kinderarts. Beide hebben een drukke baan. Brenda is belast met grote problemen rondom de kinderopvangtoeslag. Dit dossier lijkt steeds groter te worden en heeft veel negatieve aandacht in de media. Steeds meer mensen komen in de problemen door de belastingdienst. In sommige gevallen leidt het tot dramatische ontwikkelingen. Ronald, een succesvol arts, voelt zich thuis alleen en niet meer gezien. Op het werk krijgt hij de aandacht die hij zoekt bij collega Nancy. Hun relatie wordt intiemer. Dit is aanleiding dat er in het ziekenhuis is gruwelijks mis gaat. Op een doordeweekse dag arriveert dochter Marit niet op school. Als snel blijkt dat haar verdwijning niet vrijwillig is. Maar wie zit hier achter en wat is het motief. Komt het door het werk van Brenda? Of is Roland de veroorzaker van dit leed? Lukt het om Marit te vinden en leeft ze nog? Schrijftster Marjolein van der Gaag weet je als lezer goed mee te nemen in de gebeurtenissen van het gezien Van Ameland. Door het heden en verleden van beide ouders te beschrijven krijg je inzicht in hun beide levens. Welke geheimen dragen beide ouders bij zich? Na bijna elke bladzijde verandert het beeld over de verdwijning van Marit. Wat is het motief en wie zijn erbij betrokken. Deze spanning blijft tot aan het einde. Ik heb dan ook met plezier dit boek gelezen.



  De vrouw die moord riep - Naomi de Meer ****
Isabelle De Moor:
Naomi de Meer is een Nederlandse auteur die psychologische thrillers schrijft. Ze studeerde psychologie en chemie en verwerkt haar interesses in haar verhalen. Dat doet ze ook met haar fascinatie voor mythologie. Typerend aan haar schrijfstijl zijn de uitwerking van gedachten en gevoelens van haar personages. In 2023 debuteerde ze met deze De vrouw die moord riep nadat ze met haar manuscript deelnam aan de cozy & crime wedstrijd van De Verhalenfabriek.

Aesa heeft een angststoornis, die ze ontwikkelde toen ze getuige was van de moord op haar beide ouders. Ze is erg achterdochtig en ziet problemen die er niet zijn. Ook bij de politie kennen ze haar als degene die steeds onnodig hulp vraagt. Wanneer Aesa vreemde berichten krijgt en haar nieuwe vriend voor haar ogen levenloos in een wagen wordt gedumpt, wordt ze niet geloofd. Ze zal een andere manier moeten zoeken om de waarheid aan het licht te brengen. Tenzij ze opnieuw spoken ziet…

In De vrouw die moord riep wordt afgewisseld tussen het perspectief van Aesa en haar beste vriendin Evi. Terwijl de hoofdstukken rond Aesa in de ik-vorm zijn geschreven, lees je bij Evi vanuit de derde persoon. Dit stoort de leeservaring helemaal niet. 
Opvallend zijn de innerlijke monologen, gedachtenspinsels en innerlijke gevoelswereld van de personages, waar Naomi de Meer bewust op inzet. Hierdoor leer je de hoofdfiguren echt goed kennen, ondanks dat het verhaal een novelle is.
De opbouw van het verhaal is zeer goed uitgewerkt. In het verhaal zit meerdere soorten spanning verweven. Enerzijds zijn er de psychologische twists en paranoia, anderzijds de onderhuidse, sluimerende spanning. Als kers op de taart worden de situaties zelf ook echt spannend. Over dit verhaal heeft de auteur duidelijk goed nagedacht. De lezer wordt op een verkeerd spoor gezet, maar dat is vrij duidelijk geënsceneerd, waardoor men ook mag hopen en verwachten dat er nog een plottwist aankomt. 

De vrouw die moord riep heeft misschien een eigenaardige titel, maar inhoudelijk is deze wel passend. De cover is aantrekkelijk en ook het verhaal smaakt naar meer. Een mooi debuut waarbij de auteur haar eigen stijl weet neer te zetten en de uitwerking van zowel verhaal als personages zeer goed is.





  De vrouw in de scherven - Naomi de Meer ***
Isabelle De Moor:
Naomi de Meer woont in Nederland met haar echtgenoot. Ze werkt in de chemische sector, maar had eerder een opleiding psychologie gestudeerd. Haar kennis integreert ze in haar verhalen. Naast schrijven heeft ze tal van andere hobby’s, waarbij de focus ligt op dingen bijleren. Ze debuteerde als auteur 2023 met haar eerste psychologische thrillernovelle De vrouw die moord riep. Haar nieuwe ebook De vrouw in de scherven is het tweede deel in deze thrillerreeks. 

Psychologe Evi heeft een zelfstandige praktijk opgericht. Ze heeft haar eigen issues, maar focust zich vooral op haar cliënten. Vooral haar nieuwste cliënt Juliët intrigeert haar. Zij heeft een spiegelfobie. Evi doktert een behandelplan uit en net op het moment dat het beter lijkt te gaan, doet zich een drama voor. Juliët overlijdt door een ongeval met een spiegel? Toeval of zit er meer achter. Evi is vastbesloten om de waarheid te ontdekken en start haar eigen onderzoek.

Evi speelde in het eerste deel De vrouw die moord riep al mee. In dit tweede deel neemt ze de hoofdrol op zich en leert de lezer haar beter kennen. Dit verhaal is echter ook apart te lezen, want er wordt voldoende achtergrondinformatie voorzien. 
De titel is goed gekozen, want kan een dubbele betekenis hebben, waarbij deze zowel op Juliët als op Evi van toepassing is. Ook de cover past perfect bij het eerste deel.
In De vrouw in de scherven volgt de lezer het perspectief van Evi, wat in de derde persoon geschreven is. Tweemaal is er een terugblik naar het verleden van cliënt Juliët, dat meer duidelijkheid schept over de gebeurtenissen.

Naomi van Meer heeft een vlot leesbare schrijfstijl en weet het verhaal goed op te bouwen. Er zitten verrassende elementen in het verhaal en de spanningsboog wordt naar het einde toe strak getrokken. Het verhaal is echter niet altijd even geloofwaardig. Sommige gebeurtenissen zijn net iets te toevallig en ook het beroepsgeheim van psychologe Evi moet er soms aan geloven. 
Positief is dat ondanks de kortere lengte van het boek – het is immers een novelle – het verhaal wel redelijk volwaardig en gevarieerd is. Enkel het financiële aspect rond Evi’s praktijk blijft een los draadje.

De vrouw in de scherven is een spannende psychologische thriller, ondanks dat het verhaal iets te slordig werd afgewerkt. 





  Volledig Verknipt - Dennis Biesma ****
Wendy Wenning:
Het debuut van Dennis Biesma, De regen kwam binnen – een autobiografie over opgroeien binnen een sekte van Jehova’s getuigen – behaalde voornamelijk vijf sterren recensies. Ook stond dit boek al snel in de top 10 van Storytel. Hierna schreef hij de psychologische thriller Volledig verknipt, dit boek verscheen in mei 2023, bijna een jaar geleden. Naast schrijven werkt de auteur als freelancer in de IT.

Lara Cains is verstoten door haar ouders en haar beste vriendin Manon heeft zelfmoord gepleegd. Sinds haar zevende leeft ze met een stem in haar hoofd. Manon heeft ze inmiddels vervangen door een surrogaat, Lotte. Als ze haar vroegere psychiater Christiaan weer tegen het lijf loopt, komen er herinneringen naar boven. Zoals dat ze bang is dat ze iemand wat heeft aangedaan. Na een groepssessie werd ze achtervolgd door een andere patiënt, Lucas. Ze werd achterover getrokken en ze weet nog dat ze gilde, en dat ook die stem in haar hoofd gilde. Daarna krijgt ze een black-out. Als ze wakker wordt ligt Lucas dood tegenover haar. Ze vlucht en na een tijdje lukt het haar leven weer op de rit te krijgen. Maar nu wordt ze in de gaten gehouden. Een organisatie heeft grote belangstelling voor haar, iets met haar DNA.

Volledig verknipt verhaalt vanuit het perspectief van Lara, in de eerste persoon. Al snel wordt duidelijk dat het personage complex in elkaar zit. Als men haar beter leert kennen gaan de gedachten regelmatig naar DIS – Dissociatieve Identiteitsstoornis, dit vanwege de stem in haar hoofd. Ook haar gedrag wijst in die richting en de traumatische ervaringen die ze heeft meegemaakt verklaren veel. Het maakt het verhaal soms wat ongrijpbaar omdat niet altijd even duidelijk is wat echt is en wat niet. De uitvoerige uitwerking van dit personage maakt het de lezer mogelijk zich in haar te verplaatsen en het ongrijpbare zorgt er voortdurend voor dat men nieuwsgierig blijft. Alles te willen begrijpen en precies willen weten hoe het allemaal in elkaar zit.

“Ik had kunnen wegrennen. Mezelf verstoppen of een andere identiteit aannemen en alles achter me laten, zoals ik al eerder deed. Maar ik heb er de energie niet meer voor, of het interesseert me niet zoveel wat de uitkomst is.“

Door goed tussen de regels door te lezen, is het merkbaar dat Biesma ook in deze thriller persoonlijke ervaringen heeft verwerkt. Hierdoor worden de gedachten, gevoelens en angsten van Lara uiterst tastbaar en dit geeft tevens het spanningsveld een extra boost. Het taalgebruik is soms wat ruw, onbeschaafd wat niet elke lezer prettig zal vinden. Maar de auteur zal van mening zijn dat dit passend is bij het personage. Volledig verknipt is een thriller waarin veel emoties voelbaar zijn, soms kan dit van invloed zijn op de spanningsboog, maar dat is hier niet het geval. De plottwisten zorgen voor verrassende wendingen en houden de spanningsboog constant. Het DNA-verhaal is in dit verhaal als toekomstmuziek verwerkt, maar door de ontwikkelingen van alle dag lijkt dit allemaal toch wel dichtbij te komen. De overgangen tussen heden en verleden en de hoofdstukken zijn soms ietwat aan de strakke kant, dit mag iets soepeler. Aan het eind weet men grotendeels van de hoed en de rand, maar helemaal afgerond voelt het nog niet. Er blijven wat losse eindjes over en dit maakt benieuwd naar verdere schrijfplannen van Biesma.

Een spannende, psychologische thriller die boordevol emotie zit en door het vleugje magie de lezer weet te betoveren.




  Verlaat de gevangenis zonder betalen - Marjolein van der Gaag *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: Verlaat de gevangenis zonder te betalen. Auteur: Marjolein van der Gaag Wijze van lezen: Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij De Crime Compagnie en de auteur in ruil voor mijn deelname aan de blogtour en recensie. Tevens proefgeluisterd via BookBeat.nl voor De Crime Compagnie Voorgelezen door: Karin Douma Zij leest voortreffelijk voor. De juiste intonatie. Zij geeft de woorden emotie en maakt ze nog krachtiger dan ze al zijn. Ze zetten zich vast in je lijf door haar stem. De tekst die al beeldend is wordt dat nu nog meer. De woorden krijgen nog meer kracht en hebben door de stem van Karin een verpletterend effect. Ze resoneren nog lang na. Uitgeverij: De Crime Compagnie Genre: thriller Cover en flaptekst: Een Monopoly bord. Een vrouw op de rug gezien die aan het rennen is. Nieuwsgierig makende cover. De flaptekst is indrukwekkend. Quote: Haar dochter ligt waarschijnlijk niet in de berm, is niet aangereden. Wat zijn de cijfers ook alweer? Is vijfennegentig procent van de vermisten niet binnen vierentwintig uur weer terecht? Brenda kan zich niet voorstellen dat haar dochter zou spijbelen of domme dingen zou doen, maar hoe kan zij dat zo zeker weten? Ronalds snerende woorden van gisteravond galmen nog na in haar hoofd: Wat weet jij nou eigenlijk van wat zich hier thuis afspeelt, Brenda? Wij zijn ons allemaal kapotgeschrokken door wat er is gebeurd, maar jij sluit je gewoon op in dat kantoor van je. Het is duidelijk waar jouw prioriteiten liggen. Heeft Ronald gelijk? Gisteren wilde ze het in ieder geval niet toegeven. Weet ze wel wat er in het hoofd van haar zestienjarige dochter omgaat? Marit blijft toch een puber, en die doen soms dingen waar hun ouders helemaal niets van weten of begrijpen. Een kleine kilometer misschien nog. Ze stuurt haar Audi naar links. In de verte ziet ze een bromfiets aankomen. Verder is het uitgestorven. Ze bevindt zich midden tussen de weilanden. Heel in de verte staan koeien te grazen. ‘Hè?’ Haar voet schiet naar het rempedaal. Wat was dat? Ligt daar iets in de berm? Brenda zet haar auto in zijn achteruit en rijdt langzaam terug. In opperste concentratie tuurt ze gespannen de berm af. En dan ineens ziet ze het opnieuw. Brenda stopt de auto, gooit haar portier open en loopt naar het hoge gras. Het is een barbiepop die met haar gezicht naar beneden in het gras ligt. Brenda huivert. De aanblik oogt op de een of andere manier luguber. Wat doet dat ding hier? Ze bukt, pakt de barbie op en draait haar om. Meteen schiet haar hartslag omhoog. De barbie met de blonde haren in het roze badpakje en de overdaad aan make-up, die met viltstift is aangebracht, staart haar lachend aan. Herinneringen aan lang geleden dringen zich op: Marit aan de keukentafel vrolijk kliederend op het gezicht van haar favoriete barbiepop. ‘Mooi, hè, mama?’ Brenda huivert en kijkt om zich heen. Verder is er niets te zien. Mooie tekst: Willen slachtoffers van de toeslagenaffaire wraak nemen? Het verhaal: Brenda van Ameland is in alle staten als haar dochter Marit ’s ochtends niet op school verschijnt en niemand weet waar ze is. Als afdelingsdirecteur van de Belastingdienst wordt Brenda al maandenlang opgeslokt door de ontstane puinhoop rondom de kinderopvangtoeslag. Ze heeft geen idee wat haar puberdochter bezighoudt. Ook haar huwelijk met Ronald staat zwaar onder druk. Brenda en Ronald belanden in een emotionele rollercoaster door de vermissing van hun dochter. Het enige wat nog telt is dat Marit veilig thuiskomt. Mijn luister en leesbeleving: Het verhaal wordt vanuit diverse personen verteld. Dit maakt het allemaal nog intenser, beklemmend er en spannender. Vanaf het begin staat alles al op scherp. Ogenschijnlijk lijken de verhalen van de diverse personen niets met elkaar te maken te hebben. Toch voel je de spanning, de huiveringwekkende sfeer, de gekmakende gedachten en daaruit voortvloeiende gevoelens in jezelf terug. Je blijft continu geboeid door lezen omdat je het naadje van de kous wilt weten. Door de beeldende en filmische schrijfstijl voelde het voor mij dat ik eerste rang zat. De personages zijn tot in detail uitgewerkt. Doordat je diverse personages volgt leer je het verhaal vanuit diverse perspectieven kennen. Door het woordgebruik van de auteur komen de gevoelens die zij teweeg brengen nog harder binnen. Als lezer puzzel je mee. Maar keer op keer lijk je op het verkeerde been te worden gezet. Net als je denkt alles te begrijpen gebeurd er weer iets wat je volledig uit het veld slaat. De sfeer in een gezin die ontzettend grimmig, hartverscheurend en kil aanvoelt; deze is perfect neergezet. Woorden die zo overtuigend zijn gesproken kunnen in een oogwenk levens verpulveren. Het intense verdriet dat alle andere alle daagse gevoelens en gedragingen naar de achtergrond dwingt. De scepter wordt nu gezwaaid door knagende onzekerheid. De toe werking naar de plot is adembenemend spannend. De beerput moet helemaal leeg en zelfs dan is de bodem nog amper te zien. De plot is verbijsterend en is indrukwekkend. De epiloog is alles verhelderend en tegelijkertijd ongelooflijk intens. Mijn mening: Ik geef 5 sterren. Marjolein van der Gaag is erin geslaagd mij continu te boeien. Mij te doen huiveren, te laten sudderen, me nagelbijtend door te laten lezen. Zoveel gevoelens en gedachten die om voorrang vechten. Zo’n indrukwekkend verhaal. Zo krachtig en in de opbouw en uitvoering zo geloofwaardig. De afwisseling in personages vanuit wie het verhaal verteld wordt versterken dat nog. Ook een diepe buiging voor voorlezer Karin Douma. Wat een stem, wat een perfect timbre en intonatie. Articulerend zeer sterk. Van Marjolein van der Gaag lees ik heel graag meer.



  De vrouw die moord riep - Naomi de Meer ****
Jaimy (34): Naomi de Meer (1993) studeerde Psychologie en Chemie, een interesse die ze ook graag verwerkt in haar verhalen. Haar psychologische thrillers gaan diep in op de gedachten en gevoelens van de personages. 

Aesa heeft iets verschrikkelijks meegemaakt waardoor ze een angststoornis heeft ontwikkeld. Dat is niet gek, gezien haar situatie maar zorgt ervoor dat haar angsten ook vaak irrationeel zijn. Het is zelfs zo erg dat de politie en haar beste vriendin haar niet meer altijd geloven. Totdat er echt iets gebeurt en dus niemand iets doet. Of zit het ook dit keer weer allemaal in Aesa’s hoofd? 

Het verhaal is psychologisch ontzettend goed in elkaar gezet. De mensen om Aesa heen vertrouwen haar angsten niet en ook Aesa zelf begint te twijfelen aan wat ze wel of niet echt gezien heeft. Het maakt dat de lezer ook geen flauw idee heeft hoe het in elkaar zit. De personages zijn geheel in stijl, dan ook niet uitvoerig uitwerkt. Het blijft een raadsel wie juiste bedoelingen heeft en zelfs hoofdpersonages Aesa en Evi blijven lang mysterieus. 

De vrouw die moord riep is een verhaal dat de speculaties flink laat opladen en doordat de twijfel al vroeg toeslaat, komt de ontknoping dan ook als een grote verrassing. Het plot blijkt goed in elkaar gezet. Het is een novelle die de nodige spanning met zich meebrengt en een sterke indruk achterlaat.




  Verlaat de gevangenis zonder betalen - Marjolein van der Gaag *****
Dorien Wouters (35): Ik kende de schrijfster nog niet maar vanaf pagina 1 zat ik direct helemaal mee in het verhaal. Ik was direct benieuwd naar wat er ging gebeuren en kon het boek niet meer weg leggen. Na de verdwijning van hun dochter Marit beseffen beide ouders hoe druk hun leven is en wat er echt toe doet. Ik vind het ook een zeer realistisch verhaal omdat ik ook geloof dat vele mensen in zo’n situatie dit pas echt inzien. Het is ook mooi om te zien hoe gevoelens getoond durven worden. Het einde is zeer verrassend en het duurde heel lang voor ik pas echt door had wie de dader zou kunnen zijn. Een lange tijd zat ik op het verkeerde spoor wat het boek voor mij een aanrader maakt. Ik ben zeker nog van plan boeken van haar te lezen want wat een vlotte schrijfstijl, heel fijn om te lezen!



  Verlaat de gevangenis zonder betalen - Marjolein van der Gaag ****
Lees.beestje (35): Verlaat de gevangenis zonder te betalen, geschreven door Marjolein van der Graag In dit boek word je vanaf de eerste bladzijde meegenomen in het verhaal en sta je al snel onder hoogspanning waardoor mijn leestempo omhoog ging. Marit, de dochter van Brenda en Ronald, komt niet op school aan. Al vrij snel beschouwt men deze verdwijning als onrustwekkend waarop een amber alert volgt. Brenda heeft een topfunctie bij de belastingdienst, Ronald is arts. Beiden hebben ze een druk en gejaagd beroepsleven waardoor hun gezin niet als hoogste prioriteit wordt beschouwd. De kids zijn vaak op elkaar aangewezen en ook hun huwelijk zit in het slop. Bovendien hebben ze alletwee beroepsfouten gemaakt waardoor vijandelijkheid om de hoek loert. Laagje na laagje krijg je extra aanknopingspunten en zo blijkt al snel dat het ogenschijnlijk perfecte gezinnetje slechts een façade is. Voor plezier of vreugde is er geen plaats in hun bomvolle agenda en zowel Brenda als Ronald hebben moeite om hun hoofd boven water te houden. Lees dit spannende boek en kom te weten of Marit al dan niet levend wordt teruggevonden. En vooral; wat is het motief van Marit haar verdwijning? Doet ze dit uit eigen initiatief? Valt ze in handen van een loverboy? Of wil er iemand wraak nemen? + Er wordt geschreven vanuit heden en verleden. Dit geeft meer inzicht in het verhaal waardoor je zelf gaat speculeren en naar het plot toeleeft. - Het boek kent vanaf de start best veel personages en er wordt vanuit verschillende standpunten geschreven. Ik had tijd nodig om in het verhaal te komen, alle namen te kunnen plaatsen en de verhaallijnen in elkaar te laten verweven. Een typerende passage uit het boek: De tranen prikken achter Brenda’s ogen. Daar zit ze dan in haar mooie, grote huis. Getrouwd met de succesvolle arts op wie meerdere vrouwen een oogje hadden. Twee kinderen die het in alle opzichten goed doen en zelf een topbaan. Op papier het ideale gezinnetje waar menigeen jaloers op zou zijn. Ze snuift en voelt een immense leegte. Hoelang kan dit nog zo doorgaan?



  De vrouw in de scherven - Naomi de Meer ****
Mirjam Regelink:
Naomi de Meer heeft haar passie voor boeken al vroeg ontdekt. In haar jeugd las ze veel boeken en nu schrijft ze psychologische thrillers. Door haar opleidingen Psychologie en Chemie heeft ze veel kennis opgedaan over de psyche van de mens. Deze kennis neemt ze mee in haar verhalen. Naomi de Meer heeft de lat hoog gelegd tijdens haar debuut De vrouw die moord riep. De vrouw in de scherven is het vervolg hierop.

Nadat Evi ontsnapt is aan de dood door haar ex-vriend, is ze verhuisd naar Groningen. Haar vriendin Aesa die haar van de dood gered heeft, is verhuisd naar haar broer in Engeland. De twee hebben inmiddels geen contact meer. Nu, drie jaar later, gaat het inmiddels iets beter met haar. Ondanks dat haar moeder is overleden, heeft ze haar liefde gevonden in Nathan en haar schoonzus is haar beste vriendin. Ze heeft haar eigen praktijk geopend en werkt als psychologe. De zaken gaan nog niet zo goed en ze is dan ook erg blij als Juliëtte haar cliënt wordt. Juliëtte is bang voor spiegels. Wanneer er iets met Juliëtte gebeurt, gaat Evi op onderzoek uit om dit tot op de bodem uit te zoeken.

We kennen Evi uit De vrouw die moord riep. Ondanks dat dat verhaal over Aesa gaat, hebben we toch al een goed beeld gekregen van Evi. Het is dan ook makkelijk om in het verhaal te stappen. De vrouw in de scherven gaat gelijk verder in het nu. Beetje bij beetje krijgt de lezer te weten wat er gebeurd is in de afgelopen drie jaar. Inmiddels woont Evi in Groningen en heeft weer een nieuwe liefde, maar door haar verleden heeft ze wel wat bagage gekregen. Ze heeft dan ook moeite om mensen te vertrouwen en vooral om haar vriend Nathan dicht bij haar te laten komen. Dit zorgt dan ook voor relatieperikelen. Als ze zich dan ook nog eens met de problematiek van haar nieuwe cliënt bezighoudt in plaats van aandacht aan haar relatie te besteden, beginnen er scheuren te ontstaan in de relatie.

De auteur weet de spanning goed vast te houden. De angsten van Juliëtte komen duidelijk naar voren en worden zelfs overgenomen door anderen. De lezer zou er zelf nog angstig van worden. Het wordt op het einde pas duidelijk wat er precies gebeurd is en wanneer dat duidelijk wordt, is de spanning op z’n hoogst. Het verhaal is helemaal af en er blijven geen vragen meer over.  
Naomi de Meer heeft met De vrouw in de scherven een prachtig psychologisch spel geschreven met een mooie twist op het einde. Er zit wederom een mooie boodschap verwerkt in het verhaal. 





  De vrouw die moord riep - Naomi de Meer ****
Mirjam Regelink:
Naomi de Meer woont samen met haar man in Meppel. Ze studeerde Psychologie en Chemie. In haar jeugd heeft ze veel boeken gelezen en nu schrijft ze psychologische thrillers waarbij ze de kennis van haar studie meeneemt. In 2023 heeft ze meegedaan met de Cozy & Crime wedstrijd van De Verhalenfabriek. Ze heeft hierna een contract aangeboden gekregen. De vrouw die moord riep is haar debuut. Inmiddels is het vervolg hierop, De vrouw in de scherven, ook uitgegeven.

Aesa heeft gezien dat haar ouders vermoord werden. Hierdoor heeft ze een angststoornis ontwikkeld en komt ze bijna haar huis niet meer uit. Ze is hiervoor onder behandeling van Psycholoog Tom. In alles ziet ze een gevaar en heeft daarvoor al meerdere keren gebeld met de politie. Omdat de politie regelmatig voor niks gekomen is, geloven ze haar niet meer. Als ze een stalker achter zich aankrijgt en hiervoor contact opneemt met de politie, wordt ze al snel afgewimpeld. Ziet ze spoken of is ze echt in gevaar?

Naomi de Meer heeft een leuk debuut geschreven met De vrouw die moord riep. Het is het eerste deel van een serie. Zoals we gewend zijn van de verhalen van De Verhalenfabriek is het een klein verhaal van rond de honderd pagina’s en zijn het verhalen die lekker weglezen. De vrouw die moord riep begint haar verhaal met het omschrijven van de angststoornis. Aesa krijgt hiervoor hulp van een therapeut en ze legt al snel uit hoe ze aan hem gekomen is. Ze durft niet ver van huis te gaan, en heeft haar therapeut dicht bij huis gezocht. Na een therapiesessie komt ze Nik tegen, ook een cliënt van Tom. Ze krijgt gevoelens voor Nik en al snel gaan ze op date.

Er is aandacht besteed aan de verschillende personages en hun onderlinge relaties. Daarbij krijgen we een duidelijk beeld van de angststoornis van Aesa. De angsten zijn op een reële manier zichtbaar en komen geloofwaardig over. Er spelen niet heel veel mensen mee in het verhaal, maar toch zijn er voldoende mensen om te verdenken. Is er überhaupt een stalker? Er kunnen minimaal vijf mensen deze rol op zich genomen hebben. Naomi de Meer bouwt de spanning op door de schijnwerpers elke keer op iemand anders te laten schijnen. Tot op het eind blijft het verrassend wie de dader kan zijn en blijft het nog raden wat de stalker zal gaan doen met de obsessie op Aesa. Het verhaal eindigt met een open einde, waardoor we uitkijken naar het vervolg.

Naomi de Meer heeft met De vrouw die moord riep een originele thriller geschreven waarin een duidelijke boodschap verborgen zit; “Een leugenaar wordt niet gelooft, zelfs als die de waarheid spreekt”.  
   






  Bloedwraak - Marcella Kleine *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: Bloedwraak Auteur: Marcella Kleine Marcella Kleine schrijft thrillers, feelgood novellen en waargebeurde verhalen. Vaak laat ze haar personages balanceren op de scheidslijn tussen goed en kwaad. Binnenkort verschijnt haar thriller Bloedwraak bij De Crime Compagnie. Wijze van lezen: Boek geluisterd via BookBeat.nl en proefgeluisterd voor De Crime Compagnie. Het E-book tevens gewonnen voor een recensie. Voorgelezen door: Dafne Holtland klinkt fantastisch. Meeslepend, invoelend, enthousiasmerend en de test nog beeldender makend. Het juiste klank gevoel telkens vindend in haar stem. Knap. Uitgeverij: De Crime Compagnie Genre: thriller Cover en flaptekst: Een vrouw staand in de koplampen van een naderende auto. In een bos onder een blauwachtige hemel. Spannend en mysterieus. Quote: Natalia – heden Met trillende vingers verbreek ik de verbinding. Mijn zusje is dood. Verslagen staar ik naar de regendruppels die over het raam glijden. Mijn ogen volgen een druppel en pas als de druppel opgaat in een andere druppel, dringen mijn moeders woorden tot me door. Haar bericht is zo onwerkelijk dat ik niets voel. Behalve leegte. Dood. Een woord met een angstaanjagende, niet te bevatten oneindigheid. Nooit meer zusjes. Een rilling trekt door me heen en ik sluit mijn ogen. Beelden van Tara flitsen voorbij. Tara op de schommel, terwijl ik haar zacht duw. Tara trots op haar eerste rapport van de lagere school. Mijn zusje als pasgeboren baby, met haar helderblauwe ogen, haar rode haren en haar bleke huid vol sproeten. Toen al zo heel anders dan ik, met mijn roomkleurige huid, bruine ogen en donkere haren. Ze kan niet dood zijn, ze is nog maar achttien. Een snik ontsnapt aan mijn keel. Langzaam dringt de betekenis van mijn moeders woorden tot me door. Nooit meer zullen Tara’s ogen het licht vangen. De dood is onverbiddelijk en heeft mijn zusje voor altijd weggenomen. Geschokt sla ik mijn handen voor mijn gezicht. Tranen vloeien tussen mijn vingers door. Ik ben te laat. Ik heb me zo vaak voorgenomen weer eens bij Tara en mijn moeder langs te gaan, maar ik deed het niet. Moeder... het woord lijkt betekenisloos. Ik laat mijn handen zakken en schraap mijn keel. ‘Moeder.’ Klinkt een andere benaming beter? ‘Mama.’ Het woord blijft verloren in de lucht hangen. Mooie tekst: Een geheim uit het verleden brengt een moeder en haar dochters in gevaar. Het verhaal: Natalia ontvangt in haar huis in Italië een onheilsbericht: haar zusje Tara is dood. Ze pakt haar koffers en vliegt meteen naar Nederland. De dood van Tara is een groot mysterie. Waarom was Tara opgenomen in een kliniek? En wie is die geheimzinnige man bij het graf van Tara? Natalia vertrouwt het niet en gaat op onderzoek uit. Ze weet niet dat haar moeder Hellen al jaren gebukt gaat onder een groot geheim. Een geheim dat Tara het leven heeft gekost en nu ook het leven van Natalia en Hellen in gevaar brengt. Mijn lees- en luisterbeleving: Een naargeestige en beklemmende proloog gevolgd door een mokerslag in het eerste hoofdstuk. Gelijk bevind je je als lezer in dit verhaal. Voel je je verbonden met Natalia. Alsof je naast haar staat als ze belt met haar moeder Hellen. Niet slechts woorden maar ook de emoties, het gevoel sijpelen je psyche en lijf in. Een stapsgewijs opgebouwd verhaal Duidelijke opbouw, duidelijke wisselingen in tijd met een duidelijke aanduiding van de namen van de personages en de momenten en plek in de tijd. Overal op het scherpst van de snede. Personages die je tot in detail leert kennen. Die je zo uit kunt tekenen als je dat gevraagd zou worden. Mede versterkt door naast het lezen ook te luisteren naar dit verhaal. Vlijmscherpe observaties, hartverscheurende en meedogenloze gebeurtenissen afgewisseld met heftige en erotiserende passie. Dan weet gevolgd door mysterie en het tasten in het duister naar antwoorden op prangende vragen. Soms kon ik het wel uitschreeuwen van frustratie als er zoveel onrecht, zoveel leed en pijn werd aangericht Om dan te beseffen dat het enkel een verhaal was. Maar voor mij tijdens lezen en luisteren zo levensecht als een film. Een niet te stoppen film met zoveel inktzwarte beelden. Zoveel verdriet, machteloosheid, een verscheurd hart dat leeggebloed is door een liefde die verloren ging. Het verliezen van je kind voelt voor een moeder als het verliezen van een deel van jezelf. Alsof er zonder verdoving delen uit je lijf gerukt worden. Als een zus haar zusje verliest laat dat neem ik aan diepe sporen na. Het laat het breekbare van het leven zien Dit is fictie maar in het echte leven kan alles wat zo vol van geluk en leven was in een vingerknip radicaal veranderen. Onomkeerbaar. Dit stuk herkende ik helaas maar al te goed. Het deed me pijn. Maar daardoor ook met zoveel gevoel tentoon gespreid in woorden. De plot is alles overheersend, alles valt op zijn plek. Ik had dit niet aan zien komen en werd omver geblazen. Mijn mening: Ik geef 5 sterren. Een prima opbouw, deze komt geloofwaardig over. Het verhaal wisselt tussen heden en verleden en diverse personages. Dit is telkens uitstekend aangegeven. De verhaallijnen komen op een gegeven moment bij elkaar. De plot is er niet zonder slag of stoot. Als de plot er is en alles betekenis krijgt dan is dit alles overheersend. Intens en onverwacht. Ik zag dit niet aankomen. Ik lees graag meer van Marcella Kleine. Wat een tovenares met woorden. Woorden die je slaan, of doen verwonderen, je verdriet doen of je boos maken. Zo tastbaar.



  De bloedverwant - Rianne Meijburg ****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: De Bloedverwant Auteur: Rianne Meijering Rianne Meijburg is psychiater en woont samen met haar gezin in het midden van het land. Een kleine twee jaar geleden is ze gestart met schrijven als hobby. Met vallen en opstaan begon haar zoektocht naar haar eigen schrijfstem. Toen ze hoorde over de Lentekriebels schrijfwedstrijd werd ze enthousiast en durfde ze het aan haar werk aan anderen te laten lezen. Wijze van lezen: Recensie-exemplaar ontvangen van De Crime Compagnie gewonnen bij vrouwenthrillers.nl in ruil voor mijn recensie. Uitgeverij: De Verhalenfabriek Genre: spannende mysterie Cover en flaptekst: Een wijnglas ligt halfleeg op de vloer. Bloemblaadjes eromheen. Gemorste wijn uit het glas. Mysterie alom. De flaptekst is mysterieus en intrigerend Quote: Hoofdstuk 1: Tussen de puinhoop vangt een foto mijn blik en ik laat me op mijn knieën vallen. Twee mensen die ik goed ken, staan op een voor mij onbekend plaatje, wat een snijdende kramp in mijn middenrif geeft. Waarom samen? Waar is dit? Ik reik naar de fIes witte wijn die in de hoek van de zolder staat en neem een gulzige slok van dat lauwe spul. De drank smaakt bitterzoet en tintelt na op mijn tong. Ik staar naar de foto en bekijk de achterkant. Er staat een vervaagde datum, die niet te ontcijferen is. De kramp zakt. Ik doorzoek de andere foto’s in het uitgewaaierde stapeltje, zonder nieuwe aanwijzingen te vinden. Ik staar naar de foto. Dit klopt niet? Hoe kan dit? Het verhaal: Het is lente. Buiten geniet iedereen van de eerste warme zonnestralen. Iedereen, behalve Chloé. Zij worstelt met het recente verlies van haar vader. Haar wacht de zware klus zijn spullen op te ruimen. Hulp accepteert ze niet en ze houdt haar geliefden op afstand. In de chaos vindt ze een oude foto die vragen oproept. Ze gaat op zoek naar de antwoorden, maar haar zoektocht blijft niet onopgemerkt. Voor ze het weet, raakt ze verstrikt in een web van geheimen en daarmee brengt ze haar eigen leven in gevaar. Mijn leesbeleving: Vanaf de eerste letter bevond ik mij in het leven van Chloé. Door de ik-vorm raken haar emoties de mijne. De beeldende schrijfstijl draagt daar ook zeker aan bij. Dit verhaal is zo geschreven dat je samen met Chloé op zoek gaat naar mysteries uit het verleden van haar familie. Je volgt iedere aanwijzing die kunnen leiden tot het oplossen van de puzzel. Spanning, ontroering, ongeloof en ontgoocheling passeren meermaals de revue in een razend tempo. De korte hoofdstukken zijn prettig leesbaar waardoor je geboeid door blijft lezen. De personages zijn prima uitgewerkt en de opbouw volgt in de kielzog van Chloé haar zoektocht naar antwoorden. De interactie en dialoog tussen de personages is geloofwaardig en leidt uiteindelijk naar de onvoorstelbare plot. Ik was diep onder de indruk. Een verhaal dat hartverscheurend, meedogenloos en pittig is. Maar ook vol gedrevenheid en passie. Een zoektocht naar je wortels; weet jij alles van je familie geschiedenis? Zorgt de zoektocht voor helderheid of juist voor meer vertroebeling? Mijn mening: Ik geef 4 sterren. Prima opbouw. Gedetailleerd uitgewerkte personages. Je puzzelt met Chloé mee waardoor je continu geboeid door blijft lezen. De plot is onvoorstelbaar en had ik niet verwacht.



  Geen weg terug - Marie-José Verweij *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: Geen weg terug Auteur: Marie-José Verweij woont in Alphen aan de Rijn. Ze is naast thrillerschrijfster ook freelance copywriter en ze werkt met veel plezier in het onderwijs. Eerder schreef ze de psychologische thriller Met onbedachte rade. Wijze van lezen: Boek geluisterd via BookBeat.nl Tevens het boek proefgelezen en geluisterd. Voorgelezen door: Machteld van der Gaag. Prima voorgelezen. Prettige stem om naar te luisteren. Ze heeft op de juiste momenten de goede intonatie: meeslepend waar het moet, opbouwende spanning zodat je continu geboeid blijft luisteren. Ze doet het verhaal alle eer aan die het toekomt. Door haar stem onthoud je het nog meer en is het verhaal nog intenser en beeldender. Uitgeverij: De Crime Compagnie Genre: thriller Cover en flaptekst: Een witte cover. Een rood gekleurd herfstblad waar het bloed van afdruipt. Een vrouw op de rug gezien. Rennend. Vlucht ze voor iemand of zoekt zij iets? Deze cover zet de toon en prikkelt mijn nieuwsgierigheid. Een indrukwekkende flaptekst: heftig en meeslepend. Een waardevolle toevoeging de auteursfoto en informatie. Mooie en krachtige tekst: Hun bedoelingen zijn goed, de gevolgen desastreus. Quote: Walter Vanaf de gang gluurt hij door het beschilderde raam het lokaal in. Ze ligt roerloos in de poppenhoek, met dezelfde pop als gis-teren in haar hand. Een duim in de mond, haar ogen gesloten. Walter laat zijn blik over de andere peuters gaan. Geen van hen zit langer dan twee seconden stil. Een knuffelbeer vliegt met een grote boog door de lucht en belandt precies op haar buik. Kort opent ze haar ogen. Walter schrikt op wanneer hij aan het eind van de gang gestommel hoort. Hij zet een paar stappen bij het lokaal van de opvang vandaan en verschuilt zijn gezicht achter de stapel gekopieerde spellingwerkbladen in zijn hand. Twee jongens rennen door de gang en houden verschrikt hun pas in als ze hem in het vizier krijgen. ‘Hoi meester,’ zegt Bryan, de langste van de twee, wanneer ze hem passeren. Aan de grijns op zijn gezicht te zien, voert hij iets in zijn schild. Walter zet zijn lerarengezicht op, geeft hun een kort knikje en kijkt de jongens na. Het is een vreemd stel zo samen. Je zou niet zeggen dat de jongens even oud zijn. De een oogt gespierd en vol energie, de ander is smal en klein en lijkt daardoor min-stens twee jaar jonger dan hij in werkelijkheid is. De jongens ver-dwijnen om de hoek en Walter loopt terug naar zijn lokaal, drie deuren verder. Daar gooit hij de werkbladen op de houten bank onder het digibord en laat zich in zijn bureaustoel zakken. Zijn gedachten zijn bij het beeld van de kleine Mila in de poppenhoek. Hoe kan ik haar toch helpen? Het verhaal: Basisschoolleerkracht Walter maakt zich ernstige zorgen over de thuissituatie van zijn leerling Sepp en zusje Mila. Wanneer Jeugdzorg zijn zorgen niet serieus neemt, besluit hij het heft in eigen handen te nemen en ontvoert hij het tweejarige meisje. Eenmaal thuis raakt hij in paniek en maakt hij een rampzalige inschattingsfout. Een internationale klopjacht ontvouwt zich. Lukt het de politie om Mila weer veilig thuis te krijgen? Mijn leesbeleving en luisterervaring: Een verhaal met een duidelijke, stapsgewijze opbouw. Wisselend tussen diverse personages wiens namen boven de hoofdstukken staan. Dit verhaal kroop mij gelijk onder de huid en liet me pas is nadat ik het verhaal gelezen had. Zoveel verschillende tastbare emoties van huizen hoge euforie naar ongelooflijk diepe dalen waarbij de top van de berg niet te zien is. Verdriet, verbazing en woede wisselden elkaar continu af bij mij. De schrijfstijl is beeldend. Ik herkende veel van mezelf terug in diverse personages. Dit was confronterend maar ik kon tevens bij de auteur aangeven dat het geloofwaardig was wat zij schreef. En nog nuttige, ervaringsdeskundige tips geven. Ontzettend goed dat hierover geschreven wordt. Want het kost bakken energie om overeind te blijven als mens, als vrouw, als dochter van, als moeder van. Gelukkig lukt het mij met de juiste hulp. Die gun ik anderen ook. Het verhaal heeft mij geraakt. Goed bedoelde handelingen gemaakt met het hart. Het verstand dat pas later inschakelde. Dit kon zorgen voor een niet te stoppen dodelijke achtbaan. Verhaallijnen die verweven raken met elkaar. Die elkaar vinden in een zinderende finale waarbij je op het puntje van je stoel zit. Door de bloedstollende spanning die je meesleurt en nergens los laat. Na diverse plot wendingen die niet zonder slag of stoot gingen volgde de plot. Deze is ongekend en verbijstering wekkend subliem gedaan. Mijn mening: Ik geef 5 sterren. Geloofwaardige, uit het leven gegrepen herkenbare situaties en personage uitwerking. Herkenbaar voor mij. Confronterend maar ook dankbaarheid omdat aan deze onderwerpen aandacht geschonken wordt. Onderwerpen die op unieke wijze in een thriller gegoten zijn. Waar hartverscheurend verdriet en een continue dreiging elkaar razendsnel afwisselen. Diepe buiging voor Marie José Verweij en Machteld van der Gaag.



  De lijst - Marelle Boersma *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: De lijst Auteur: Marelle Boersma Wijze van lezen: Geluisterd via BookBeat, in het kader van proeflezen voor De Crime Compagnie. Voorlezer: Jorien Zeevaart: Ik ben groot fan van het timbre van haar stem. Haar wijze om emoties zo intens voelbaar over te brengen. De tekst nog beeldender te maken. Het voelt continu of ik erbij ben in dit verhaal. Zo prachtig, zo talentvol. Ze laat het verhaal in haar waarde. Ze maakt het met haar stem nog intenser het blijft nog langer nazinderen. Ik heb NietAangeborenHersenletsel en moeite met mijn geheugen. Maar door deze stem gaat het beter. Extra fijn dus. Minder terug hoeven luisteren als ik een poosje niet geluisterd heb. Uitgeverij: De Crime Compagnie Genre: thriller De lijst is gebaseerd op ware gebeurtenissen die zo gruwelijk zijn dat ze wereldnieuws waren in de jaren ’90. Cover en flaptekst: De cover toont me een deur. Een hand die aarzelend de sleutel lijkt te willen omdraaien. Wat is er verscholen achter deze deur? Spannend beeld. Het zorgt ervoor dat ik wil gaan luisteren. Quote: Erin 2023 Mijn hand zoekt de hand van mijn dochter en ik ben dankbaar dat ik op dit moment niet alleen ben. ‘Kun je het hierna afsluiten, mam?’ Die vraag is al ontelbare keren door mijn hoofd gegaan, maar een antwoord kan ik niet geven. ‘De zwarte bladzijden sluit ik hierna af, maar…’ Er zit een barst in mijn stem, zodat ik eerst moet slikken voor ik verder kan praten. ‘Weet je, lieverd. Ik denk dat het nu pas gaat beginnen.’ Ik voel dat ze me van opzij aankijkt. ‘Nu zal ik hopelijk gaan ontdekken wat er gebeurd is. Of alle theorieën die samenhangen met dit stukje geschiedenis kloppen. Of zij gelijk hebben gehad.’ Ik knik naar de historica die verderop staat om toezicht te houden. De korte haren van Maureen vertonen een rossige glans, waardoor er een stralenkrans om haar hoofd lijkt te hangen. De vrouw naast haar strijkt met haar hand door haar grijze krullen. Zij heeft door haar scherpe blik iets ontdekt wat mijn leven een fi kse duw heeft gegeven. ‘Ja, voor hen is het ook een belangrijk moment.’ Mijn dochter heeft alle vijfentwintig jaren van haar leven meegekregen hoe ik op zoek ben geweest naar de waarheid. Naar onze familie. Dankzij ons zijn er namen bekend geworden en er zijn zelfs wetten aangepast, zodat wij onze antwoorden zouden krijgen. Langzaam schuift er een wolk voor de zon, waardoor de kilte bezit neemt van mijn lichaam. Niet alleen wij krijgen nu onze antwoorden, ook de verantwoordelijken moeten hierna hun verhaal doen. Mooie tekst: Sommige geheimen kunnen het daglicht niet verdragen…. Het verhaal: Erin werkt als archeologe in Naturalis in Leiden en houdt ervan om de geschiedenis tot leven te wekken via oude botten. Ze is net verloofd en het leven lijkt haar toe te lachen. Charlotte is patissier in Orléans. Taarten bakken is haar passie en ze is zo goed in haar vak dat ze mag meedoen aan een belangrijke wedstrijd. In Milaan tekent modeontwerper Max de mooiste jurk uit zijn carrière. Hij hoopt dat deze jurk het spektakelstuk zal zijn op de catwalk tijdens de fashionweek. Dan wordt Erins geluk ruw verstoord door de plotselinge dood van haar adoptiemoeder. Haar moeder heeft niet de kans gekregen Erin te vertellen over De lijst. De lijst die Erin, Charlotte en Max ongewild dichter bij elkaar brengt en waarvan de gevolgen dodelijk zijn… Mijn luisterbeleving: Door het mooie timbre, intonatie op de juiste momenten van voorlezer Jorien Zeevaart krijgt dit verhaal nog meer cachet. De tekst wordt nog intenser en beeldender. Nog nooit was ik op de plaatsen in dit boek. Maar ik heb het gevoel en de ervaring dat ik er geweest ben. Ik zag, hoorde, rook en voelde hetzelfde als de personages. Ik raakte verbonden met de levensverhalen van Erin, Charlotte en Max. Marelle Boersma heeft hen daadwerkelijk tot leven gebracht met haar pen. Gedurende het luisteren zaten mij de emoties hoog. Wat een hartverscheurend, rauw, indrukwekkend, intens verhaal. Mijn moederhart verpulverde, huilde met hen mee. De opbouw is mooi gedaan, de wisselingen van personages, tijden en plaatsen duidelijk en geloofwaardig. Nadat ik het eerste hoofdstuk had geluisterd kon ik niet meer stoppen. Ik belandde in een wervelwind aan gebeurtenissen. Torenhoge spanning en ijskoud angstzweet teisterden me keer op keer. Benamen me bijna de adem. Alsof de duivel zelf mij op de hielen zat. Een kat en muisspel op top niveau. En hoe meer vragen na langdurig puzzelen beantwoord werden hoe groter mijn nieuwsgierigheid naar de gehele clou. Na een bloedstollende finale volgt de plot. Alles wordt duidelijk en daarmee ook de verbijstering en de afschuw, de kou die binnen sijpelt als ik uit het nawoord begrijp dat dit gebaseerd is op ware gebeurtenissen. Op Google heb ik het opgezocht en mijn zicht vertroebelde door tranen. Toch vind ik het fantastisch dat Marelle Boersma dit verhaal na research zo indringend geschreven heeft. Zij geeft diegenen een stem en een gezicht. Zij raken nooit vergeten. Mijn mening: Ik geef 5 sterren. Prima opbouw, spanning die oploopt en tot explosieve hoogten gaat. Een zoektocht naar je wortels die zijn weerga niet kent. Personages die gedetailleerd zijn uitgewerkt. Schijnheiligen die hun devotie tonen terwijl hun intenties zo inktzwart zijn. Zoveel leed, zoveel pijn en verdriet. Het woord mensonterend is niet eens genoeg. Toch is dit een verhaal dat staat als een huis. Personages die voor mij echt leefden. Sommigen bouwde ik een band mee op. Anderen zag ik liever vertrekken. Een intense zoektocht. Waarbij alles wat het daglicht niet kan verdragen boven komt. Waarbij ontmoetingen onschuldig lijken maar ook een rode vlag voor gevaar kunnen zijn. Te midden van dit alles de liefde van je leven vinden dat is mooi. Dat biedt hoop. In de toekomst lees of luister ik graag meer van Marelle Boersma.



  Uitgedokterd - Antoinette Kalkman *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: Uitgedokterd Auteur: Antoinette Kalkman debuteerde in 2019 met de psychologische thriller Bonuszoon. In dat jaar werd zij tweede bij de verkiezing ‘Beste Nederlandse Thriller’ van Thrillers & More. In 2020 werd zij uitgeroepen tot Zout schrijver van het jaar. Wijze van lezen: Boek ontvangen van uitgeverij Godijn Publishing en Antoinette Kalkman in ruil voor mijn recensie. Gewonnen bij Vrouwen thrillers.nl Uitgeverij: Godijn Publishing Genre: thriller Cover en flaptekst: Een vrouwengezicht doemt op uit de duisternis. Haar ogen kijken me aan alsof ze diep in mijn ziel willen kijken. Indringend, confronterend wat is er aan de hand. Een huiveringwekkende flaptekst. De auteursinformatie en foto vind ik een waardevolle toevoeging. Quote: Proloog Het is alsof iemand mijn adem uit me perst en ik verlies de controle over mijn lichaam. Ik heb een enorme smakker gemaakt. Alles doet me zeer. Moeizaam druk ik me met mijn onderarmen iets op. Met de souplesse van een schildpad die op zijn schild terecht is gekomen beweeg ik zo snel ik kan weg van het gevaar. Het gaat alleen niet zoals ik wil. De hitte likt aan mijn schoenen en lijkt me in te halen. Mooie teksten: Lente Stel dat er iets met je kind gebeurt. Bij het idee alleen al wordt elke moeder krankzinnig! Zomer Een deur scheidt ons slechts fysiek mijn gedachten vlechten zich om de jouwe omarmen ik ben bij je dochterlief Herfst Hoe meer ik dichterbij kom Hoe vaker ik aan je denk Wellicht gaat het gebeuren Ontkomen zul je niet Winter Voor alles is een eerste keer Behalve de dood, dat is gelijk de laatste keer Lente Goed zorgen is een Kunst Het verhaal: Journaliste Eveline Johansen stelt een misstand aan de kaak als haar dochter na een verkeerde ziekenhuis ingreep invalide wordt. Slaagt zij in haar missie of wordt de drang naar gerechtigheid haar fataal? Mijn leesbeleving: Dit verhaal volgt de levens van Justus, Ferdinand en Eveline. Intens door de gehanteerde ik-vorm. Drie levens die eerst niets met elkaar te maken (lijken te) hebben. Maar hoe verder het verhaal vordert hoe meer ze met elkaar vervlochten raken. Ieder woord komt binnen of met vernietigende kracht of zachtjes binnen sijpelend. Als moeder van twee dochters vond ik dit een aangrijpend en confronterend boek. Maar iedereen met een kind, ook met zonen, of geen kind kan zich inleven in dit verhaal. Ik heb meerdere malen aan den lijve ondervonden hoe fragiel het leven kan zijn. Hoe tijden van fladderende vlinders in je buik van geluk kunnen veranderen in een ijskoude douche die met zijn kilte zich vastbijt in je lijf. Hoop is dan maar zo’n strohalm. Overgeleverd aan de deskundigen, diegene met kennis en vaardigheid en al ogenschijnlijk toverend met materiaal in vaardige handen kan helen. Althans als externe factoren als tijd is geld niet in je nek hijgen. Als iemand die zijn functie misbruikt niet manipuleert. En zo te werk gaat dat hij of zij uit het zoeklicht van hen die strijden voor genoegdoening. Vlijmscherpe en voelbare observaties en dialoog tussen gedetailleerd uitgewerkte personages en gebeurtenissen zorgen ervoor dat dit verhaal onder de huid kruipt. Zich vastzet in je hoofd en je emoties keer op keer beroerd. Tranen achterlaat op je gezicht van medeleven, verdriet. Of je bloed doet borrelen omdat je kwaad wordt over zoveel onrecht, zoveel moedwillig leed. Of dat je de rillingen over je lijf voelt gaan omdat het angstaanjagend spannend is. Als de dreiging van mensen die over lijken gaan om geld te verdienen alles overheersend en bepalend wordt. Een toewerking naar een macabere finale. Daar waar alle verhaallijnen in elkaar grijpen, confronteren met elkaar en voor een sublieme plot zorgen. Antoinette Kalkman heeft mij wederom omver geblazen. Bonuszoon vond ik destijds ook al zo magnifiek. Ik lees en recenseer graag meer van haar. Mijn mening: Ik geef 5 sterren. Een bloedstollende, emotionele, gruwelijke, intense achtbaan aan gebeurtenissen die na een geloofwaardige opbouw bij elkaar een sublieme plot vormen. Een beeldende schrijfstijl en gedetailleerd uitgewerkte personages. Een verhaal dat nog intenser wordt door de gehanteerde ik-vorm.



  Kansloos - Petra Spark *****
J.N. Kingma Postma (47): Recensie van: Kansloos Jullie zoon was niet de eerste, maar hij is evenmin de laatste… Auteur: Petra Spark Debuteerde in 2017 met de thriller Artikel31 bij Houtekiet, een imprint van Veen, Bosch en Keuning. KANSLOOS is haar zesde thriller. Wijze van lezen: Recensie-exemplaar ontvangen van Letterrijn in ruil voor mijn recensie. Uitgeverij: LetterRijn Genre: thriller Cover en flaptekst: Een zwarte achtergrond. Een witte bloem met geel hart waar bloed op enkele blaadjes druppelt. Macaber maar ook nieuwsgierig makend naar het verhaal. De flaptekst vind ik huiveringwekkend goed gedaan. De auteursfoto en informatie vind ik een waardevolle toevoeging. Mooie tekst: If you are the dealer, I’m out of the game If you are the healer, it means I’m broken and lame If thine is the glory, then must be the shame You want it darker We kill the flame You want it darker Leonard Cohen Het verhaal: Je allergrootste schat, je eigen vlees en bloed, je zoon verliezen. Het eerste gezicht van het land zijn, de premier. Wat een drama. Gezichtsverlies? Rechercheurs die de puzzel proberen te leggen van dit mysterie. Op zoek naar een ogenschijnlijk onvindbare aanknoping. Mijn leesbeleving: De schuingedrukte teksten benamen me de adem. Ze boden me een inkijk in het hoofd van een individu; gruwelijk gedetailleerd. Alle personages in dit boek zijn gedetailleerd uitgewerkt. De auteur toont hoe ze qua karakter zijn. Ik leerde hun verleden en heden kennen. Wat hen persoonlijk bezighield en hoe zich dat verweefde met hun werk. De gebeurtenissen kropen onder mijn huid. Door de beeldende haast filmische schrijfstijl werd ik onderdeel van dit verhaal. Rauw, gruwelijk, indrukwekkend, meeslepend, tragisch kortom een diverse verscheidenheid aan gevoelens die loskwamen bij mij. Mensen die koste wat kost de schone schijn op willen houden om zo hun luxe leven in de schijnwerpers voort te kunnen zetten. Geld speelt geen rol om te bereiken wat nodig is voor gemoedsrust. Handelingen die zo vilein en ingenieus zijn dat ze je verbazing voorbij gaan. Meerdere malen voelde ik afschuw en mededogen. Mijn moederhart verpulverde omdat ik ingezette acties niet kon keren. Als ik niet las puzzelde ik me suf over het hoe en waarom van dit alles. Wederom een knappe opgebouwde thriller die je vastgrijpt en niet loslaat Waar enerzijds de menselijke emoties als diepgewortelde liefde voor een kind, een man of vrouw of voor je werk naast stress, verdriet en gemis hoogtij vieren. Anderzijds borrelen gevoelens van beklemming en onrust op. Er moet een verklaring zijn maar welke? Net als je denkt alles te begrijpen wordt je nog ongelooflijk de diepte mee ingetrokken om je vervolgens vast te klampen aan hoop op een betere toekomst. Het verleden niet volledig achterlatend maar meer vooruit dan achteruit kijken. De plot raakte me. Van de personages kon ik me het meest identificeren met rechercheur Roy. Zijn en mijn innerlijke wereld en observatie vermogen matchen. Dat raakte me. Ik gunde hem zo’n onbezorgde toekomst vol levensgeluk. Mijn mening: Ik geef 5 sterren. Opnieuw een psychologisch onderhuids kruipend verhaal. Woorden die naar binnen knallen en hun betekenis vastzetten in je brein. Een tekst zo beeldend en haast filmisch dat je overal bij bent. Een geloofwaardige opbouw. Gedetailleerd uitgewerkte personages. Sommige sluit je in je hart terwijl je anderen liever ziet gaan. Spanning die er continu is waardoor je geboeid door blijft lezen. De intensiteit van de schuingedrukte teksten afgewisseld met het overige verhaal. Een plot die overrompeld maar toch binnen komt. Nog steeds ben ik fan van Petra Spark haar werk. Ik kijk uit naar haar volgende boek.



  Afgeschreven - Angelique Haak ****
Sofie Ovaere (45): Via een winactie van Hebban had ik het geluk een exemplaar van “Afgeschreven” van Angelique Haak te ontvangen. De kaft van het boek is de eerste leuke ontdekking, deze is heel origineel en trekt de aandacht met een eerste boodschap van Copycat. Als je het werk van Angelique Haak een beetje kent dan weet je al dat je op het puntje van je stoel kan gaan zitten. Dat is met “Afgeschreven” niet anders. De opeenvolgende gebeurtenissen met de goed omschreven personage met elk hun typerend karakteristiek kantje maken het heel beeldend en trekken je volledig mee in het boek. Alhoewel ik eerst wat in het verhaal moest komen, waarschijnlijk door de vele personages die je leert kennen, maar je voelt ook meteen de onderliggende spanning en de toon van het verhaal. Sasja Winters, schrijfster van een razend spannende thriller reeks, besluit wegens de psychologische druk op haar en haar gezinsleven te stoppen met schrijven tot grote ontgoocheling van haar vele lezers en volgers. Ze verkiest in de sector op de achtergrond verder te werken tot enige tijd later een moord gebeurt op exact dezelfde wijze als in haar eerste boek in de reeks. Daarbij komt een melding van Copycat aan Sasja gericht: :" Hervat her schrijven of er vallen verdere slachtoffers". Het blijft niet bij een waarschuwing en vanaf dan is het een gruwel van gebeurtenissen in en rondom het gezin van Sasja die nog zwaarder onder druk komt te staan. Je leeft afwisselend mee met de verhalen van Sasja en Martin, de rechercheur van de politie die door de gruwelijke gebeurtenissen die zich in een razend tempo voordoen volop in de zaak wordt gebeten. Je gaat als vanzelf meezoeken naar de mogelijk dader maar door de vele twisten in het plot ga je inzien dat het een moeilijke zoektocht wordt. Tot op het einde blijf je iedereen rondom Sasja verdenken tot je uiteindelijk heel verrast wordt. Ik heb genoten bjj het lezen van Afgeschreven. Opnieuw een succes verhaal van de Crime Compagnie.



  Ontworteling - Janine Keijser *****
Tessa (45): Wat een goede ecothriller is dit: Ontworteling van Janine Keijser. Het verhaal is pakkend, de spannende gebeurtenissen blijven elkaar maar opvolgen, waardoor het moeilijk weg te leggen is. Daarnaast confronteert het boek de ons met de letterlijk verwoestende politiek die er bedreven wordt in het regenwoud en hoe dit ten koste gaan van onze natuur, verschrikkelijk. Het wordt de lezer duidelijk wat er in deze gebieden gebeurt en hoe dit de leefomgeving voor mens en dier - en uiteindelijk ons allemaal - treft. Dit is echt de meerwaarde van dit boek: het combineert een spannend verhaal met het (meer) bewust worden van hoe wij als mensheid met de aarde omgaan. Verder is er ook nog het persoonlijke bewustwordingsproces van hoofdpersoon Lara waar de lezer in meegenomen wordt. Je zou bijna zeggen dat er teveel lagen in het boek zitten en je het zodoende twee keer moet lezen om alles mee te krijgen. Al met al: een spannend verhaal met meerdere, betekenisvolle, lagen, een aanrader!



  Onderstroom - Linda Jansma ***
Anneke van Ieperen: Linda Jansma is al sinds 2010 auteur van thrillers en korte verhalen. Ze debuteerde in dat jaar met Caleidoscoop waarvoor ze de Schaduwprijs won in 2011. Inmiddels is ze na talloze titels en evenzoveel prijzen en nominaties, niet meer weg te denken uit het Nederlands thrillerlandschap. 

Onderstroom vertelt het verhaal van het gezin van Hester. Ze runt een zeilschool samen met haar kinderen Silke en Jort. Er was een ook een man en nog een dochter, maar na de gewelddadige dood van Insa bleef Hester uiteindelijk achter met een noodlijdend bedrijf en een eindeloos verdriet. Nu, twee jaar later, lijkt het leven er voorzichtig weer wat rooskleuriger uit te zien. De zeilschool trekt weer aan, het plezier komt terug en er lijkt zelfs een prille romance in de lucht te hangen. Dan wordt opnieuw het dode lichaam van een jong meisje gevonden en een ander meisje raakt zwaargewond. Niet alleen grijpt het verleden Hester weer bij de keel, maar er lijkt ook een verband te zijn met de moord destijds op haar dochter. 

Linda Jansma heeft een pittig onderwerp gekozen voor haar nieuwste thriller. Hoe verschrikkelijk is het wel niet om een kind te verliezen, nog moeilijker is dit wanneer het gaat om een moord en degene die dit heeft gedaan nooit gevonden is. Zonder dat dit resulteert in een neerslachtig verhaal is het verlies van Hester hartverscheurend op papier gekomen. Elk hoofdstuk start met een terugblik van Hester op een karaktertrek van Insa, waardoor de lezer haar toch ook steeds beter leert kennen ondanks dat ze niet meer leeft. Naast Hester spelen ook haar andere kinderen en haar naaste medewerkers een rol van belang, waarbij iedereen net voldoende mysterieus blijft om verdacht te zijn. 

Het verhaal kent een trage start en kabbelt voor een groot gedeelte rustig voort, wat op zich niet onaangenaam is. Het boek is geschreven in een stijl die fijn en vlot leest en blijft aanzetten tot doorlezen, maar wel spanning ontbeert. Pas wanneer de ontknoping nadert wordt het verteltempo opgevoerd en een stevige plottwist zorgt voor een spannende finale. De plot is wellicht iets te vergezocht en gedrag niet altijd even geloofwaardig. Een politieverhoor is nodig om de laatste eindjes aan elkaar te knopen. 

Linda Jansma heeft met Onderstroom een aangrijpend verhaal geschreven over wat liefde, verdriet en geheimen met mensen kan doen.




  De bloedverwant - Rianne Meijburg ***
Leen (43): Ik mocht dit boek lezen namens de crime compagnie/vrouwenthrillers, waarvoor dank. De bloedverwant is een vrij kort verhaal (120 blz) waarin het hoofdpersonage Chloé het huis van haar vader moet opruimen na diens plotse overlijden. Tijdens het opruimen vindt ze een foto terug waarop haar vader poseert met (zo denkt Chloé) haar vermiste beste vriendin uit haar jeugd. Wat volgt is een spannende zoektocht naar de waarheid, welke geheimen hield haar vader achter voor Chloé? Het boek gaat vooruit met een sneltreinvaart. De zeer korte hoofdstukken maken dat de spanning aanwezig blijft en dat je steeds verder wilt lezen om te weten te komen wat er allemaal aan de hand is. Toch kreeg ik het gevoel dat er misschien wat te veel moest gezegd worden op de slechts 120 blz. dat dit boek lang is. Wat meer diepgang en kadering had zeker gemogen. De plot had ik niet zien aankomen (al geeft de titel achteraf bekeken misschien wel wat weg) maar vond ik toch iets te onwaarschijnlijk. Door de snelheid en de hiermee gaande spanning heb ik dit boek wel graag gelezen. Ik zet Rianne Meijburg op mijn radar en zal zeker ander werk van haar ook lezen!



  De bloedverwant - Rianne Meijburg ***
Ariane Dijkstal (57): Van de Crime Compagnie/Vrouwenthrillers kreeg ik het boek de Bloedverwant van Rianne Meijburg te lezen. Ik had op de pagina Acties van Vrouwenthrillers meegedaan met de prijsvraag voor dit boek omdat de titel en het verhaal mij direct aanspraken en ik het leuk vind om het werk van een, voor mij, nieuwe schrijver te leren kennen. In die zin heeft de schrijfster mij verrast. Het verhaal wordt direct spannend in intrigerend ingezet, echter gaat de spanning al snel wat verloren in wat rommelige stukjes en zijsprongen. Met regelmaat kom je dan weer in een stuk dat maakt dat je snel weer verder wil lezen om even later helaas weer wat af te zakken en wat door te sluimeren. Gelukkig eindigt het boek wel erg goed. Ook wordt je als lezer dan wel weer met wat vragen opgescheept, maar dat vind ik persoonlijk altijd wel goed als een boek bij beëindiging nog wat voer tot nadenken verschaft. Alle met alles een vlot boek wat ik met plezier gelezen heb!



  Schaduwkant - Sophie Wester ****
Heleen Ziere (48): Wauw wat een geweldige psychologische thriller is Schaduwkant van SophieWester Schrijft Ik mocht dit boek als e-book ontvangen van De Crime Compagnie om te recenseren. Sophie was voor mij een onbekende schrijfster en dat maakte mij wel nieuwschierig. De cover trok ook mijn aandacht het is een foto van iemand bij een verlaten strand aan de zeekant. In mijn verbeelding kan het alle kanten opgaan. Wat doet die persoon daar en waar gaat dit verhaal over. Zonder de achterflap te lezen ben ik aan het boek begonnen. Toen ik begon te lezen werd ik vanaf het eerste hoofdstuk meegenomen in het verhaal waarbij de spanning steeds meer opgebouwd werd. Het verhaal neemt je mee in het leven van Ellen en Wout. Vanuit deze twee personages wordt het verhaal verteld. Dit maakt het intressant want de verhaallijnen lopen feilloos in elkaar over. Ellen is docent en counselor op de school van haar tienerzoon Mick. Drie jaar geleden hebben ze een heftige gebeurtenis meegemaakt die nog dagelijks voelbaar is. Als counselor zou je denken dat Ellen weet hoe om te gaan met pubbers maar dat blij bij haar zokn Mick makkelijker gezegd dan gedaan. Het lijkt wel of Mick zich helemaal afkeerd tegen haar. Daarnaast is er Wout. Op het oog een rustige jongen die graag bij een groep met populaire meiden en jongens wil horen. Hierbij gaat hij wel eens over zijn eigen grens tot ergenis van hemzelf. Hierdoor raakt hij dusdanig in de problemen dat eruit komen bijna onmogelijk lijkt. Als ze met zijn alles de examen-reis naar Texel ondernemen en hun vriendin Dani komt te overlijden is niks meer wat het lijkt. Sophie is een pseudoniem voor twee Nederlandse schrijfsters die zelf docenten zijn. De omschrijving van het boek en hoe onderlinge verhoudingen liggen komen erg geloofwaardig over. Ook de omgeving is mooi omschreven maar de verschillende karakters van de personages is waar het boek om draait. Knap hoe je telkens op het verkeerde been wordt gezet en uiteindelijk in de laatste bladzijden pas ontdekt hoe het hele verhaal in ellaar zit. Ik heb weer genoten en het is zeker voor mij een dikke must read.



  Koud - Barbara De Smedt *****
Kat van den Hoven (43): Koud is het tweede deel in het Julie Meskens tweeluik en bestaat uit 63 hoofdstukken geschreven in wisselend perspectief hoofdzakelijk vanuit hoofdpersonages Pieter en Tom, afgewisseld met Oscar, Hannah en Helena en stukken dagboekfragmenten. Het verhaal gaat van start met een inleidend eerste hoofdstuk, je vraagt je af waar gaat dit verhaal naartoe? Barabara De Smedt heeft een intrigerende prikkelende schrijfstijl, waarmee ze de nieuwsgierigheid van de lezer weet aan te wakkeren. Heel filmisch geschreven alsof je al lezende naar een film kijkt. Ondanks dat het een vervolg is, is dit mijn eerste kennismaking met het werk van Barbara, dit boek kan namelijk ook prima als standalone gelezen worden, er wordt voldoende teruggeblikt naar vroegere gebeurtenissen. Maar naar het schijnt is het eerst deel ook gruwelijk goed, dus dat maakt mij wel heel erg benieuwd. Al met al een zeer geslaagde kennismaking dus. We maken kennis met onderzoeksjournalist Pieter De Saegher, bijna vijftig jaar oud, gescheiden van Ellen en vader van zoon Gabriel. Als presentator van Cold Case Vlaanderen heeft hij een sterrenstatus verworven, maar van zijn privéleven maakt hij een zooitje. Zijn leven staat al vijftien jaar lang in teken van de moord op Julie Meskens. Julie stond als pas afgestudeerde dierenarts in de bloei van haar leven, toen zij werd ontvoerd en vermoord. Als boegbeeld is deze zaak een ware obsessie voor hem geworden, als een onderhuidse zweer, die hij in alle jaren nooit los heeft kunnen laten. Sindsdien jaagt hij tevergeefs op het monster die dit op zijn geweten heeft, ten koste van alles. Hij staat aan de belangrijkste avond van zijn carrière, wegens tegenvallende kijkcijfers is het erop of eronder, knallen moet hij. Zal deze laatste uitzending voor de doorbraak in de zoektocht van zijn leven, zorgen? Muziekdocent Tom Van de Velde , de man van de overleden Julie heeft zijn leven te danken aan hun dochter Hannah. Zij gaf hem de wilskracht om door te gaan na het ondragelijke verlies van Julie. Zo goed en zo kwaad als dat ging heeft hij geprobeerd om een nieuw leven op te bouwen samen met zijn nieuwe vrouw, Deirdre. Zijn vertrouwen in de wereld is door alles voorgoed verdwenen, wat het opvoeden van zijn dochter en haar de vrijheid te geven die een puber nodig heeft, niet vergemakkelijkt. Vader en dochter begrijpen elkaar vaker niet als wel, Tom probeert de herinnering aan Julie levend te houden en Hannah wil er juist niet mee geconfronteerd worden. Dan gebeurt het onmogelijke en blijkt Tom zijn angst niet ongegrond. Hannah verdwijnt spoorloos en Tom is in alle staten. Begint de nachtmerrie weer opnieuw? Waar is Hannah? Is Oscar terug? Is ze ten prooi gevallen aan hem? Terwijl ieder spoor ontbreekt wordt er rekening gehouden met alle mogelijke scenario's en is er geen tijd te verliezen. Hoofdinspecteur Helena Ooms wordt op de zaak gezet. Er ontstaat een krankzinnige zoektocht helemaal naar Lapland, vol onzekerheid, waarin de ontvoerder in rook lijkt te zijn opgegaan. Zitten ze wel op het juiste spoor en hebben ze wel dezelfde intenties? Weten ze Hannah op tijd te vinden of komen ze wéér te laat? Koud moest voor mijn gevoel even op temperatuur komen, waardoor het even duurde voor ik er echt helemaal in zat, maar ineens zat ik erin en kon niet meer stoppen met lezen. Barbara De Smedt weet de spanningsboog langzaamaan steeds strakker te spannen, waardoor de spanning stijgt en je het ijskoud en stikheet tegelijk krijgt. Ze neemt ons mee op een enerverende zoektocht naar Lapland, waar het verhaal steeds spannender en krankzinniger wordt. Met een ontzettend goed doordacht plot en boeiende verhaallijnen, vol cliffhangers en een gigantische plotwending komen uiteindelijk alle eindjes samen en stijgt de kou naar het kookpunt. 'Koud, ijzingwekkende thriller, ijskoud en stikheet tegelijk, waarin de ijzige kou tot het kookpunt stijgt. Aanrader!' ★★★★1/2



  De executie - Daniëlle Bakhuis ***
Ahmed haziz (20): Het was best een leuk boek maar er stonden geen plaatjes in maar vooral spannend en thrilling



  Onderstroom - Linda Jansma ****
Dorien Wouters (35): In het begin wist ik niet goed waar het boek naartoe ging. Al vrij snel bouwde de spanning op en merkte ik dat ik vaak op het verkeerde been werd gezet. Na een tijdje verdacht ik vele personen maar zat er toch naast. Dit maakt het voor mij echt een fijn boek. Het boek gaf ook een mooie waarheid naar het echte leven op het einde wat heel knap verwoord is en je je wel dingen doet beseffen. Echt een knap boek!



  De vrouw in de scherven - Naomi de Meer ****
Erika Houkes:
Naomi de Meer heeft psychologie en chemie gestudeerd. In 2023 won ze de Cosy & Crime-verhalenwedstrijd van De Verhalenfabriek, waar een jaar later haar debuut De vrouw die moord riep verscheen. De vrouw in scherven is haar tweede novelle, wederom rond psycholoog Evi Meinen. De auteur geeft in dit tweede verhaal iets teveel weg over het eerste, waardoor het aan te bevelen is om de boeken op volgorde te lezen.

We zijn drie jaar later in de tijd na De vrouw die moord riep. Evi heeft net haar eigen praktijk opgezet, als ze een nieuwe cliënt krijgt met een zeldzame fobie, namelijk voor spiegels. Maar gedurende het behandeltraject overlijdt de vrouw plotseling, en wel door toedoen van een spiegel. De politie doet de zaak af als zelfmoord, maar Evi gelooft dat er meer aan de hand is. Ze gaat zelf op onderzoek uit.

Evi heeft haar beste vriendin uit de vorige novelle ingeruild voor een andere. Noor heeft een ondersteunende rol naast Evi, en ze wordt dan ook vaak benoemd. Maar consequent, elke keer weer met deze overtreffende trap. Na één keertje is zou gewoon ‘haar vriendin’ voldoende zijn, zonder ‘beste’, en ook veel natuurlijker. De vrouw in de scherven lezen we voor verreweg het grootste gedeelte vanuit Evi’s perspectief, maar er zijn ook enkele hoofdstukken vanuit Juliët, de cliënte met de spiegelfobie.

Privé kampt Evi met steeds meer twijfels, over haar bindingsangst die. Als haar werk zich gaat vermengen met haar privéleven en zij bedreigingen ontvangt, slaat de twijfel en paniek toe. Impulsief maakt ze dan keuzes waarmee ze zichzelf in gevaar brengt. Spiegels blijven een rol spelen, De Meer slaagt erin om het verhaal een steeds sinisterder onderlaag te geven. Met haar levendige schrijfstijl neemt De Meer haar lezer helemaal op in de loop van de gebeurtenissen. Ze treft de zwaarmoedige sfeer goed, de stemming bij de verschillende personages is niet heel positief en die wordt ook niet beter na de heel verrassende wending als we het einde naderen, waarbij ook Evi in groot gevaar komt. Een plot die net zo onverwacht is als schrijnend.

De vrouw in scherven is een prettig leesbare, goed opgebouwde korte thriller. De auteur heeft zelf aangegeven dat er geen derde deel zal volgen. Misschien is dat een juiste beslissing om niet helemaal in herhaling te gaan vervallen. Naomi de Meer heeft zeer zeker meer in haar mars.





  Het Woord - Luc Vos *****
Nel Crea (64): “ Het woord “ geschreven door Luc Vos. Boeken van deze auteur staan altijd garant voor een dosis niet te evenaren spanning en leesplezier. Dit is het derde deel met inspecteur Anne Verelst en haar team die een extreem moeilijke zaak proberen op te lossen. Anne is er een maandje tussen uit geweest en is vast besloten er weer voor de honderd procent voor te gaan, wat niet echt meevalt. Binnen een tijdsbestek van ruim twee weken verdwijnen er steeds mooie jonge vrouwen. Inmiddels zijn er al vijf vrouwen verdwenen en is er nog geen enkel spoor dat naar de dader of daders zou kunnen leiden. Er is geen losgeld gevraagd en de vrouwen hebben geen crimineel verleden. Het team zit met de handen in het haar en grijpt iedere strohalm met beide handen aan. Uren aan camerabeelden worden gescreend maar zonder echt resultaat. Het is heel ingenieus gevonden dat je al snel doorhebt wie de dader of daders zijn. Je krijgt een goed beeld van hun karakters en je voelt met hen mee. Maar de grote vraag het hoe en waarom en de plek waar zij zich schuilhouden blijft onbeantwoord. De titel en cover geven het boek goed weer, korte hoofdstukken, het leest als een trein en een mooi taalgebruik. De schuingedrukte letters geven je als lezer een inkijkje in de gedachtewereld van die personen je ziet hen als het ware denken. Een boek met een diepe psychologische onderlaag, en de hoofdpersonages worden goed beschreven. Het plot heeft mij diep geraakt en zal nog lang in mijn hoofd blijven zitten Het is interessant om te lezen hoe alles wat je in je leven meemaakt je vormt zo ook in dit boek. En wat dit allemaal teweeg kan brengen voor jezelf maar ook voor anderen die totaal buiten hun schuld hier de dupe van zijn. Wat kan ik nu nog schrijven over dit boek om dit te weten te komen is het aan te raden om het boek te gaan lezen.



  Doolhof van verraad - Sterre Carron *****
Nel Crea (64): “ Doolhof van verraad “ geschreven door Sterre Carron. De proloog is een flashback van twintig jaar geleden. Rani is weer op haar post als hoofdinspecteur van de politie op de afdeling moordzaken in Antwerpen. Amy, een nieuwe collega komt het team versterken, zij is een goede kracht en werkt hard. Hoewel iedereen even aan elkaar moet wennen gaat het al snel weer als vanouds in het team. Midden in de nacht komt er een melding van een moord en het blijkt Sade te zijn een meisje met Haïtiaanse roots. Amy is extreem gefocust op deze zaak en dan gaat alles opeens in een sneltreinvaart nadat er nog meer slachtoffers te betreuren zijn. Allen jonge meisjes met verschillende achtergronden. Wie, wat, waarom de vragen zijn groot waar het team met te maken krijgt. Kei en keihard wordt er gewerkt om de dader of daders te vinden en alle middelen worden ingezet om dit voor elkaar te krijgen en de onmacht is groot omdat er niet echt vooruitgang in de zaak zit. De personages zijn zo menselijk en levensecht neergezet en niets is hen vreemd. De schrijfstijl is snel en superspannend met een diepe psychologische onderlaag. De titel is prima gevonden en past bij het boek. Het zijn veel, maar korte hoofdstukken om je goed bij de les te houden Racisme en pesten zijn actuele thema’s in het boek en deze worden niet geschuwd om daar aandacht aan te geven. En weer krijgt deze auteur het voor elkaar dat je als lezer niet kunt stoppen. Lezen terwijl je aan het eten bent, de afwas laten staan en gewoon niet aanspreekbaar bent. Om zoiets te creëren moet je toch wel wat in huis hebben en dat heeft deze auteur voor honderd procent. Het plot is een na denkertje en ook wel in en in triest, het zal je maar overkomen. Hier blijkt maar weer wat wraak met mensen kan doen en niets oplevert dan alleen maar verliezers.



  Waar is Ivy? - Inge van Prooijen ****
Nel Crea (64): “ Waar is Ivy “ geschreven door : Inge van Prooijen. Weer een pareltje van de verhalenfabriek. Lizzy een alleenstaande moeder met een dochtertje is vanuit Engeland naar Nederland gekomen naar het land van haar moeder. Met haar dochtertje Ivy probeert zij het er het beste van te maken, werken, een huilbaby, slecht slapen maar Lizzy zet dapper door. Zij is dol op Ivy en heeft alles voor haar over. Zij krijgt een leuke baan als influencer om over het wel en wee van een jonge ouder met een baby te vertellen en natuurlijk om producten aan te prijzen , zij doet dit eerlijk en zonder gene. Door deze job heeft zij het financieel wat beter al is de druk hoog om steeds op tijd te zijn met haar verhalen. Als zij Ivy na haar middagdutje uit haar wiegje wil halen is zij verdwenen, hoe kan dit ? zij kan niet eens lopen of goed staan. De rollercoaster waar zij dan in terechtkomt is een horror scenario voor iedere ouder. Al haar volgers leven met haar mee en iedereen is er ondersteboven van. De politie staat voor een raadsel en doet haar best om Ivy zo snel mogelijk te vinden. Het plot is totaal anders dan verwacht en er vallen toch heel wat puzzelstukjes op zijn plek. Het is een prettig boek om te lezen, mooie karakters en een goed verhaal.


Website Security Test