 |
|
Bezoekersreacties
| | Blauwe tranen - Vera van Beers *****
Kat van den Hoven (44): Blauwe tranen bestaat uit 63 korte hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Iris Blom. Het verhaal gaat van start met een korte mysterieuze proloog waarmee de aandacht van de lezer direct wordt gevangen.
Vera van Beers heeft een vlotte schrijfstijl met veel vaart, die prettig en snel leest. Op beeldende, spannende en mysterieuze wijze neemt ze je mee op Iris haar avontuur op Curaçao.
In de verte, onder het maanlicht, schommelt de horizon zachtjes op en neer alsof er niets aan de hand is. Maar er is van alles aan de hand. Meer dan ik ooit had kunnen vermoeden.
In Blauwe tranen maken we kennis met misdaadjournaliste Iris Blom (36).
Iris verliet het Nederlandse Rotterdam om aan de slag te gaan op het Caribische eiland Curaçao, als als misdaadverslaggeefster voor het Bulletin Curaçao, de plaatselijke krant. Ze heeft een roerige tijd achter de rug met veel stress, angst en gevaar en hoopt op een nieuwe start op het eiland.
Deze keer vinden ze wel iets tussen de lading. Het moet. Het moet vandaag gebeuren.
Als gedreven misdaadjournalist probeert ze zich te bewijzen maar dat wil nog niet zo lukken. Het duurt dan ook niet lang voordat ze de irritatie van haar hoofdredacteur Benito Draex op de hals haalt. Na vijf maanden is hij echt helemaal klaar met haar en plaatst haar over naar de sport en cultuur katern. Een degradatie, daar zit ze niet op te wachten, Iris is boos en beledigd, dit is niet wat zij ambieert en waar haar hart sneller voor gaat slaan. Schrijven over misdadigers dat is wat zij doet.
Het shirt dat ik draag stinkt naar verraad. Verraad aan mezelf.
Curaçao maakt zich op voor een wel heel bijzonder jubileum, de tiende editie van het North Sea Jazz festival. Een heel belangrijk evenement voor het eiland waarbij ze groots uitpakken met speciale gasten, zoals onder andere de Blue Girls, populair bij velen. Aan Iris de taak om te schrijven over deze happening. In de hoop daarmee de doorbraak gevende scoop te scoren.
Normaal gesproken duurt wachten lang, maar deze keer lijkt de tijd haast te hebben.
Er gebeuren duistere dingen die het daglicht niet kunnen verdragen op het eiland, wanneer de jonge roadie, Tyler Reed vermist raakt, kruipt haar misdaadbloed toch waar het niet gaan kan. Haar vertrek uit Rotterdam was niet zonder reden, en al snel komt ze weer in die vicieuze cirkel van het gevaar dat haar baan met zich meebrengt, terecht. Iets wat ze juist niet meer wilde. Iris raakt verwikkeld in een moordende concurrentiestrijd met een collega journalist, er kan er immers maar één de beste zijn. Met gevaar voor eigen leven duikt ze er bovenop en daar is iemand op zijn zachts gezegd niet blij mee.
Bemoei je er niet mee. Anders ligt jouw kop straks ook los van je romp.
Terwijl de situatie met de minuut vreemder wordt, raakt Iris verstrikt in een web vol leugens en bedrog waarbij de vermissing nog maar slechts het begin lijkt te zijn. Niet alleen haar reputatie staat op het spel maar ook haar eigen veiligheid, de schrik slaat haar om het hart. Het zonnige vakantieoord raakt gehuld in duisternis vol sinistere geheimen, die het eiland doen schudden op zijn grondvesten.
Mijn hele leven in Rotterdam flitst aan me voorbij in slechts luttele seconden. Daar was ik de dans ontsprongen, maar hier... ga ik hier sterven?
Zal Iris het mysterie ontrafelen en zichzelf in veiligheid weten te brengen?
Onheilspad het thrillerdebuut van Vera van Beers, dat zich op Brabantse bodem afspeelt, las ik met veel plezier. Blauwe tranen is echt totaal anders en neemt ons mee naar de Caraïben. Maar eveneens een super verhaal, boeiend en spannend. Met goed uitgewerkte spannende verhaallijnen, boeiende karakters die goed uit de verf komen. Misdaadjournalist Iris, een stoere dame die Nederland achter zich heeft gelaten, ongeduldig van aard, altijd op zoek naar die ene aanwijzing, haar journalistenbloed gaat borrelen als ze een nieuwe primeur op het spoor is. Kunsthandelaar Hugo van der Zande, de prins van de Caribbean Lady. Collega Omar en haar baas hoofdredacteur Benito. Freelancer Kenny Aalbregts, een geprezen journalist en norse man. Buurvrouw en vriendin Carmen en haar man Luis uit Venezuela, de eigenaren van restaurant Bienvenida. Rechercheur Boekhoudt. Stagiair Tyler Reed en artiestenmanager Alex Kline, een onsympathieke man. Een stortvloed aan bizarre gebeurtenissen, verrassende wendingen, dreiging en opbouwende spanning. Vanaf het begin had ik een verdachte op het oog, toch laat Vera je heen en weer slingeren in de verdenkingen om er vervolgens met een onverwachte plottwist in te gooien en werkt toe naar een razends spannende ontknoping, Blauwe tranen zit perfect in elkaar. Van Beers besteed ook aandacht een de mooie beschrijvingen van het eiland en de verdrietige ondertoon van het verleden van Iris. Daarnaast is er ook ruimte voor humor en liefde. Ik heb wederom genoten van de tweede thriller van Vera van Beers en kijk uit naar haar volgende werk.
Met Blauwe tranen heeft Vera van Beers een waanzinnige vlijmscherpe thriller geschreven. Boeiende goed uitgewerkte spannende verhaallijnen en karakters. Totaal anders dan haar vorige maar waarmee ze zichzelf overtreft. Spanning, een stortvloed aan bizarre gebeurtenissen, verrassende wendingen en een onverwachte plottwist en een spannende ontknoping.
Blauwe tranen, waanzinnige vlijmscherpe thriller. Totaal anders dan haar debuut maar vol spanning, bizarre gebeurtenissen en verrassende wendingen. Duistere geheimen die het zonovergoten eiland op zijn grondvesten doen schudden. Zal Iris het mysterie ontrafelen? Aanrader!
★★★★1/2
| 
| | Target - Hanneke Meier ****
Marlous Visser (42): Via Vrouwenthrillers en de Verhalenfabriek kreeg ik de kans om Target geschreven door Hanneke Meier te lezen.
Valerie en Antonio hebben hun eerste ontmoeting bij een stoplicht. De eerste vonk slaat over. De volgende ontmoeting in de supermarkt geeft dat zetje dat ze nog meer naar elkaar aangetrokken worden. De relatie kent vooral zijn seksuele aantrekkingskracht, maar krijgt het de kans om te ontwikkelen?
De schrijfstijl van Hanneke Meier was voor mij toegankelijk, de woorden nemen je mee naar een beeldende scene die een hoog stukje sensualiteit en spanning kent. Wat een heerlijke draai aan het verhaal op een moment dat je denkt te weten hoe het verhaal verloopt.
Het is geen diepgaand verhaal, het leest lekker weg en zorgde voor wat uurtjes leesplezier!
Bedankt Vrouwenthrillers, de Verhalenfabriek en Hanneke Meier voor dit heerlijke tussendoortje.
| 
| | Target 2 - Hanneke Meier ****
Marlous Visser (42): In het vervolg van Target, Target 2, heeft Valerie haar draai gevonden bij haar nieuwe opdrachtgever. Het gemis van haar ouders en Antonio is nog steeds aanwezig. Antonio had een speciaal iets voor haar, hij vulde een bepaalde leegte op.
De nieuwe target zet haar aan het denken, is de opdrachtgever wel eerlijk. Wie is er nog te vertrouwen? Is ze nu zelf target geworden of heeft ze alles te laat in de gaten gekregen?
Target 2 leest opnieuw als een trein. Er zit een hoop spanning en sensualiteit in. De schrijfstijl is opnieuw vlot en je vliegt door het verhaal heen.
Het verhaal is vlot opgebouwd en komt weer tot een weergaloze plottwist aan het eind die laat zien dat het een compleet verhaal is.
Target 2 is een tussendoortje uitgegeven door de Verhalenfabriek en geschreven door Hanneke Meier. Ik mocht Target 1 en 2 voor Vrouwenthrillers en de Verhalenfabriek lezen en recenseren waarvoor dank.
Target 1 en 2 hebben me weer een flink aantal uurtjes leesplezier bezorgd en kan het dan ook zeker aanraden voor zo tussendoor.
| 
| | Modelmoord - Marelle Boersma *****
Brigitte Audiens (61): Recensie Modelmoord - Marelle Boersma
Schrijfster Marelle Boersma viert haar twintigjarig schrijverschap.
De thriller “Modelmoord” is dan ook haar éénentwintigste thriller. Dikke proficiat.
Het hoofdpersonage Bo werd op jonge leeftijd gescout op straat door Alain.
Ondertussen is ze een veelgevraagd topmodel. Ze woont in een prachtige villa in Malta samen met haar droomman Nick. Hij is duikinstructeur. Het lijkt erop dat Bo het perfecte leven kan leiden dankzij haar schitterende carrière.
Haar leven bestaat uit het maken van luxe-reizen over de hele wereld voor haar werk. Ze staat op vele covers van magazines, gaat naar exclusieve feestjes, etc.
De tijd vliegt en voor ze het weet, is ze vijf jaar gehuwd met Nick, en zijn de eerste barstjes zichtbaar in hun relatie.
De modellenwereld is niet alleen maar glitter en glamour. Het is een harde wereld en de concurrentie is moordend. Bo moet constant letten op haar gewicht en kan niet zomaar eten en drinken wat ze wenst.
Ze worden wekelijks gemeten en gewogen en wie niet voldoet, wordt ontslagen.
Om deze reden heeft Bo haar toevlucht genomen tot een riskant afslankmiddel, en dit is niet zonder risico. Uiteraard is dit ook niet legaal.
Joyce, de zus van Bo komt enkele dagen op bezoek. Tijdens hun gesprek zegt Bo dat ze ontdekte dat Nick haar ontrouw is. Hun huwelijk gaat niet meer zo goed.
Die avond zijn ze allemaal uitgenodigd op een groot modellenfeest, georganiseerd door Alain, de grote baas van Bo. Daar zien ze allebei met eigen ogen hoe Nick haar openlijk bedriegt met Bo’s grootste rivale. Het laatste restje liefde dat Bo nog voelde voor haar man is nu voorgoed verdwenen. Ze haat hem en wil zo vlug mogelijk scheiden.
Op het einde van het feest wordt er een lichaam gevonden. De jonge vrouw die aan de arm van Nick vertoefde, werd vermoord. De politie start een onderzoek.
Is Bo de dader of heeft iemand het op de modellen gemunt en is Bo het volgende slachtoffer?
Met Modelmoord is Marelle er wederom in geslaagd een prima opvolger aan haar oeuvre toe te voegen.
Dit verhaal werd vanuit verschillende perspectieven geschreven. Vanuit het standpunt van Bo, vanuit het standpunt van Nick en ook vanuit het standpunt van de rechercheur Rachel.
Marelle Boersma heeft een vlotte, gedetailleerde schrijfstijl. Ze trekt je vanaf het begin mee in het verhaal. Door de korte hoofdstukken die regelmatig eindigen met een cliffhanger blijf je geboeid doorlezen. De spanning wordt geleidelijk opgebouwd en je zoekt mee naar de dader.
Ze maakt gebruik van tijdssprongen. Deze worden duidelijk aangegeven boven het hoofdstuk. Hierdoor ontvang je een goed beeld over de gebeurtenissen in het leven van de personages. Dit is superfijn uitgewerkt, je merkt de evolutie van Bo, Joyce enz. op en leert iedereen beter kennen. De verschillende verhaallijnen komen bij elkaar tot een onverwachte plottwist.
De auteur is er in geslaagd een spannende thriller te schrijven. Deze bevat spanning, verwerkt een actueel thema, geeft een zicht in de afgunst en nijd in de glamourwereld die de modellen ondervinden achter de schermen.
M.a.w. Jaloezie, lust, misleiding, macht, moord vormen een geschikte cocktail voor het feest van Modelmoord.
Een aanrader die van mij 5***** krijgt.
| 
| | Badgasten - Liz Ouwens *****
Jenneke van Maurik (56): Liz Ouwens – Badgasten
Zon, zee en geheimen…
Rosie groeit op in de strandtent van haar ouders in Bergen aan Zee, waar de zomers vol zon, zee en strand zijn. Maar wanneer de mysterieuze badgasten Herman en Sonja hun leven binnendringen, verandert alles. Haar moeder raakt verstrikt in een gevaarlijk spel van verleiding, en Rosies onbezorgde leven valt uit elkaar.
Jaren later keert Rosie, nu rechercheur, terug naar de badplaats van haar jeugd. Haar vader is verdwenen en ze zet alles op alles om hem te zoeken. Al snel komen heftige gebeurtenissen uit het verleden boven en zet een onverwachte ontmoeting haar wereld op z’n kop. Kan ze haar vader op tijd vinden, of is het al te laat?
Vorig jaar werd ik lid van De Crime Compagnie Club. Het eerste boek wat op de mat lag was van Liz Ouwens – Campinggasten. Na het lezen van dit boek was ik fan!.
Hoe blij ik werd toen ik vorige week de envelop opende en zat dat er wederom een boek van Liz inzat kun je wel bergrijpen. Badgasten.
Gister toen ik in het boek bij hoofdstuk 34 aangekomen was konden de temperaturen oplopen tot tweeëndertig graden. Ik las het en zowaar was dit ook in het echt zo. Als je Campingasten hebt gelezen is Rosie een bekende die in dit boek ook weer terugkomt. Ik heb Badgasten met net zoveel plezier gelezen, binnen een warm briesje uitgelezen.
***** voor dit geweldig geschreven boek.
@lizouwens #lizouwens @decrimecompagnie
#decrimecompagnieclub
| 
| | Nooit meer thuis - Inge Spaan *****
Jenneke van Maurik (56): Nooit meer thuis – Inge Spaan 17 mei 2023
Als haar man zegt dat hij van haar wil scheiden, moet Meriam al haar moed verzamelen om het slechte nieuws aan hun kinderen te vertellen. Hoewel haar leven in duigen valt, probeert ze zich zo goed mogelijk staande te houden. In Nicoline, moeder van een klasgenootje van haar dochter, vindt ze onverwacht een vriendin met wie ze haar zorgen kan delen.
Maar ook Nicoline heeft veel aan haar hoofd. Om onduidelijke redenen lijkt haar dochter steeds ongelukkiger. Als Nicoline erachter komt dat haar kind gepest wordt, besluit ze actie te ondernemen, maar ze wordt van alle kanten tegengewerkt. Zowel het leven van Meriam als dat van Nicoline komt op zijn kop te staan als een van de meisjes verdwijnt. Samen gaan ze op zoek naar de waarheid, een zoektocht die hun levens compleet zal veranderen. Want een moeder doet toch alles voor haar kind?
Wat een verhaal, het pakte me. Het onderwerp gaat over pesten en ik kwam veel herkenbare stukken tegen zowel het verhaal van Meriam als Nicoline. Ik laat het eerst eens even allemaal bezinken. Dikke 5 sterren in elk geval. Ik liep het boek door te bedenken hoe het zou eindigen. Voor mij in elk geval zeer verrassend.
|
| | Target 2 - Hanneke Meier ****
Cindy Russon (50): Van vrouwenthrillers en de verhalenfabriek mocht ik deel 2 van target ook lezen en recenseren.
Deel 2 moet je zeker als vervolg op deel 1 lezen, anders mis je als lezer belangrijke informatie.
Valerie gaat lekker verder met haar baan als huurling, maar ondertussen worstelt zij flink met haar gevoelens en haarzelf en dooft deze gevoelens met veel drank en soms een man. Wat zij met Antonio uit deel 1 beleefde, kan zij bij geen andere man vinden.
Tijdens een opdracht komt zij in aanraking met 2 op het oog twee hele verschillende mannen. Wat er dan allemaal in mega rap tempo gebeurt, is heerlijk om te lezen. Je wordt meegesleurd in het verhaal en je moet wel doorlezen om te eten hoe dit afloopt.
De spanning in dit boek is goed opgebouwd, nog beter dan in deel 1. En deel 2 is ook weer zeer beeldend beschreven. Ik kan de scenes hier ook weer goed voorstellen. De vliegtuighangar, de bar, het huis van Kjeld.
Heel goed gedaan van de auteur als je je realiseert dat dit boek maar 100 bladzijden heft.
Zeker een aanrader, maar wel als opvolging van deel 1.
| 
| | Gebroken engelen - Karin Slaughter ****
Live Your Life Reading (27): Toen HarperCollins een oproepje plaatste op Instagram plaatste voor recensenten voor het nieuwste boek van Karin Slaughter, kon ik niet anders dan me opgeven. Karin Slaughter is natuurlijk de Queen of crime, maar voor mij is ze op een andere manier bijzonder. Ik was door allerlei persoonlijke problemen helemaal gestopt met lezen in 2018. in 2022, na heel veel jaren therapie, had ik een therapeut die mij een boek toeschoof, namelijk 'Nachtschade' van Karin Slaughter. Ze raadde mij deze serie aan en dit was voor mij de start van mijn hernieuwde liefde voor lezen. Langzaam maar zeker vond ik mijn passie weer terug en dit begon allemaal bij Karin Slaughter. Ik wil HarperCollins daarom ook extra bedanken dat ze mij selecteerden om een kopie toe te sturen van het E-book van 'Gebroken engelen'. Ik kan niet omschrijven hoe dankbaar ik ben dat ik voor een keer een boek van Slaughter bij publicatie mag lezen.
'Gebroken engelen' is de start van een nieuwe serie in een nieuw stadje met nieuwe karakters. Je leest het grootste deel van het verhaal vanuit Emmy, hulpsherrif en later sherrif in het stadje North Falls en later ook vanuit Jude, die werkte bij de FBI. Je komt er meteen achter dat in dit kleine stadje iedereen bepaalde lijntjes heeft met elkaar. Zij het als familie, zij het op een andere manier, zijn mensen met elkaar verbonden. Net als in elk klein stadje, leven bepaalde verhalen en zijn er meer dan genoeg geheimen en dat geeft Slaughter de uitgelezen kans om weer een heel nieuw verhaal op te zetten. De karakters komen voor je ogen tot leven en met de schrijfstijl van Slaughter zit je meteen helemaal in het verhaal. Mijn ervaring, in vergelijking met een Helen Fields of Carla Kovach, is dat Slaughter iets langzamer schrijft, meer haar tijd neemt om de wereld en de karakters op te bouwen en lijntjes uit te gooien die later misschien nog bruikbaar kunnen zijn. Dat maakt dat het verhaal ontzettend veel lagen heeft, maar kan voor een ander misschien ook voelen alsof het soms wat traag is of verwarrend. Voor mij was dit echter niet zo. De manier van schrijven geeft mij de tijd om me onder te dompelen in een nieuwe wereld, en me ook te verdiepen in de karakters.
Qua verhaal..... wat kan ik hierover zeggen? Het is een gruwelijk verhaal, ook een pijnlijk verhaal aan alle kanten. Er zijn in dit boek geen winnaars, eigenlijk alleen maar verliezers. Slaughter heeft met dit boek een zeer pijnlijk onderwerp uitgekozen, meerdere trouwens, als je het mij vraagt. Zonder al teveel weg te geven, maar wel met een soort waarschuwing voor toekomstige lezers; Dit boek bevat onderwerpen die te maken hebben met pedofilie. Dit onderwerp kan niet iedereen hebben, maar het was wel een boek dat op elk vlak iets raakte. In de familie van Emmy, de vrienden van Emmy, maar ook tot in het politiebureau was tot onderwerp te voelen, en niet zo'n beetje ook. Karakters, verhalen en pijn zijn heel zorgvuldig uitgekozen en toegebracht in dit verhaal.
Wat ik onzettend knap vind, is dat het verhaal zo goed is opgezet. Ergens zou je moeten weten wie de dader is en toch blijft de naam onder de oppervlakte tot op het laatste moment. Ik had mijn vermoedens en toch werd ik totaal uit het veld geslagen en was ik op meerdere vlakken en meerdere momenten mindblown in dit boek. En dan denk je de eerste schok verwerkt te hebben, komt de volgende klap met genadeloze snelheid op je neer. Echte daders blijken elke keer wolven in schaapskleren.
Slaughter heeft met 'Gebroken engelen' weer een geweldige start van een serie neergezet. Zo geweldig, dat ik me afvraag hoe ze dit in deel twee wil gaan overtreffen. Wat ik wel weet, is dat ze weer een fantastische basis heeft neergelegd en genoeg lijntjes heeft uitgezet om een nieuwe serie leven in te blazen en weer een tijdje gaande te houden. Ik was vanaf het begin geïnvesteerd en ik kan dan ook echt niet wachten op de komende delen.
De spanning, de schok, de thema's, de karakters, ze waren allemaal weer precies goed. En aangezien deze serie nog maar net gestart is, is het voor nieuwe lezers van Slaughter ook niet moeilijk om ergens te beginnen en niet meteen 10 boeken achter te liggen. Je hebt de vorige boeken van andere series ook niet nodig om in dit boek te beginnen en dus hoop ik eigenlijk dat dit boek heel veel nieuwe mensen aan zal trekken om Karin Slaughter ook een kans te geven.
In dit boek komt heel veel pijn voor, veel geheimen, veel verdriet en ook veel boosheid. Thema's als familiedrama, geheimen, vergeving, beklemming en verraad maken dit boek tot een meeslepend, diep gelaagd, spannend en heftig verhaal.
Ik kan echt niet anders dan weer een boek van Slaughter een hoge waardering te geven en geef hem dan ook 4,75 sterren, met ruimte voor de 5 sterren in de vervolgdelen. Ik kan niet wachten op het volgende deel!
~ Live Your Life Reading
| 
| | Het kustpad - Ellen De Vriend ****
Nel (65): “ Het kustpad “ geschreven door Ellen De Vriend.
De mooie kleurrijke sportieve cover springt direct in het oog waardoor je zin krijgt om een strandwandeling te gaan maken.
Dan lees je de tekst op de voorkant daar staat dat het verhaal gebaseerd is op een oude moordzaak in het mooie Zeeland.
Na een zware en emotionele tijd besluiten Lina Verbeek en haar zus het kustpad te gaan lopen. Na een goede voorbereiding gaat het dan gebeuren maar helaas kan haar zus op het laatste nippertje niet mee door een ontstoken teen. Lina besluit om alleen te gaan en ervan te genieten.
Als Lina op de tweede dag na het eten niet meer terugkomt op haar slaapplek gaan alle alarmbellen rinkelen.
De rechercheurs Kate Moison en Ron Koningstein worden op de zaak gezet en doen hun uiterste best. Al snel wordt het duidelijk dat er meer aan de hand is en worden alle leden van het team ingezet.
Dan blijken er overeenkomsten te zijn met een zaak van vijf jaar geleden waarvan de dader nooit is gevonden.
Het is zware en moeilijke zaak om op te lossen en het team loopt steeds vast.
Als er dan een doorbraak komt is het nog erger dan gedacht en haast niet te bevatten.
Via de cursief gedrukte tekst lezen we het trieste en vreselijke levensverhaal van Stephanie Maes. Haar pijn, verdriet en onmacht is zo heftig dat je als lezer het haast kan voelen.
Het verhaal zit geweldig in elkaar met meerdere verhaallijnen, heel goed geschreven en spannend tot de laatste bladzijde.
Veel diepte in het boek en personages waar je medelijden mee krijgt maar ook woedend op bent.
En je dan te realiseren dat het voor een heel groot gedeelte op waarheid berust. Een boek wat niet snel uit je hoofd is en heel veel met je doet.
| 
| | De laatste zeven - Annerieke de Vries *****
Jenneke van Maurik (56): Annerieke de Vries – De laatste zeven
De klok tikt… Lukt het Maud de moordenaar op tijd te stoppen?
Er is iets vreemds aan de hand in het mortuarium waar Maud werkt. Haar baas geeft haar verplicht een week vrij en verbiedt Maud om ook maar een stap in het mortuarium te zetten. Voor Maud is dat een onmogelijke opgave. Wanneer ze toch een kijkje neemt, stuit ze op een knappe rechercheur en een onderzoek naar een seriemoordenaar. Al snel wordt Maud meegezogen in de strijd om de moordenaar te ontmaskeren. Er vallen steeds meer slachtoffers en de tijd begint te dringen…
Op een datingsite 2 totaal verschillende mannen, maar wie zal ze trekken.
Het 3e boek waar Maud haar opwachting maakt, ik heb ervan genoten….. tot en met het klokkenhuis dat in de struiken werd gegooid, zo levendig! Het einde zag ik even niet aankomen. De spanning blijft erin, ik wil meer!. *****
|
| | Target - Hanneke Meier ****
Lisette (43): Valerie is 30, heeft een bedrijf in interieurstyling en is gelukkig op haar eigen manier.
Wanneer ze bij het verkeerslicht wacht en links van haar wordt aangetrokken door twee prachtige ogen van de motorrijder is niets meer hetzelfde.
Ze stort zich als een gek ik dit contact en werkt verslavend. Dan beginnen rare en creapy dingen te gebeuren die elkaar snel opvolgen, wanneer er iets verschrikkelijks gebeurd wordt er doorgepakt.
Lekker vlot, niet alles wordt volledig uitgeschreven (zoals telefoongesprekken van 1 kant) waardoor je zelf gaat invullen, heel goed!! Het woord 'ik' wordt wel erg veel gebruikt, wat soms gaat storen.
⭐⭐⭐⭐
Ik heb dit boek mogen lezen via @vrouwenthrillers , nummer 2 ga ik nu meteen in beginnen.
|
| | Target 2 - Hanneke Meier *****
Lisette (43): Deel 2 van Target, de baan van Valerie gaat nog even door, maar na een laatste opdracht is ze er wel klaar mee en krijgt ze contact met een bijzondere man. Dan ziet haar toekomst er opeens heel anders uit.
Leuke aanvulling op deel 1, leest heerlijk vlot ⭐⭐⭐⭐⭐
|
| | Target 2 - Hanneke Meier ****
Connie Mählmann (52): Geen idee wat ik kon verwachten van Target 1 (het beest in mij) en Target 2 (het beest in jou). Via @vrouwenthrillers en de @verhalenfabriek mocht ik beide verhalen die geschreven zijn door Hanneke Meier lezen.
In deze thrillernovelles zijn spanning en sensualiteit doorlopend aanwezig, maar in een goed evenwicht. Als je denkt hoe te weten hoe het verhaal verloopt, is er toch weer een draai en ben je op het verkeerde been gezet.
Beide verhalen lezen lekker weg en heb je zo gelezen. Wel is het raadzaam om echt eerst deel 1 te lezen en daarna pas deel 2. Benieuwd of er nog een Target 3 zal gaan komen….!?
| 
| | Adem - Luc Vos ****
Joke (62): De Belgische schrijver Luc Vos schrijft de ene na de andere bestseller. Met Adem verscheen alweer het vierde deel in de Anne Verelst reeks. Deze is goed als standalone te lezen. Deze thrillerserie startte met Zeven in 2022 en Vos won hiermee diverse prijzen. Naast thrillers schrijft hij korte, spannende verhalen en gedichten.
Wanneer je de cover bekijkt van Adem valt je een man op, die gehuld in wolken schuin omhoog kijkt. Een lezer met fantasie kan zich hier meteen van alles bij voorstellen, snakt hij naar adem, is hij aan genieten of vul zelf maar in.
Een man die plotsklap overlijdt doet Antwerpen opschrikken. Corona is net achter de rug en gevreesd wordt voor een virus wanneer meerdere slachtoffers vallen die dezelfde symptomen hebben. Sociale media ontploffen, daar de angst voor een lockdown diep zit. De doodsoorzaak is onduidelijk en rechercheur Anne Verelst en haar team moeten alles op alles zetten om erachter te komen wat er aan de hand is. Ze raken er emotioneel bij betrokken als zelfs kinderen het slachtoffer worden. Hooggeplaatste personen worden tegen de haren in gestreken, maar Anne vaart haar eigen koers en is niet te stuiten. Deze duistere zaak vergt veel van iedereen en voor het politieteam wordt het een race tegen de klok, wanneer ze zicht krijgen op de seriemoordenaar.
Adem is vol vaart geschreven en de cliffhangers in de afwisselend lange en korte hoofdstukken maken het een boek dat je niet vlug aan de kant legt. In het verhaal wordt dieper ingegaan op het privéleven van Anne die het zwaar te verduren krijgt en op haar tandvlees zit. Het laat goed zien dat ze geleefd wordt als er een heftige zaak speelt. Ze twijfelt volop aan bedoelingen van mensen om haar heen.
Door verwijzingen naar voorgaande delen is duidelijk dat Anne bang is voor escalatie van de zaak en dat ze eerdere zware zaken nog steeds niet verwerkt heeft. In cursief gedrukte tekst lees je haar gedachten die ervoor zorgen dat je haar worstelingen begrijpt en meeleeft. Makkelijk heeft ze het niet, maar voorzichtig weet ze de eerste stappen op het liefdespad te zetten en haar opgebouwde muren omlaag te halen. De beeldende stijl van Vos zorgt dat het verhaal tot leven komt met personages die goed vorm gegeven zijn. Hun karaktereigenschappen zijn herkenbaar en soms pijnlijk helder beschreven. Hij weet vanaf het begin de aandacht vast te houden door de spanning die zich steeds verder opgebouwd.
De auteur heeft een maatschappijkritische noot in het plot verwerkt, door het te hebben over mensen die zich in de steek gelaten voelen en waar geen vangnet voor is. Als je dit leest realiseer je je dat dit behoorlijk actueel is. Het maakt dat er begrip voor de dader ontstaat die slachtoffer is van omstandigheden. Doordat de verhaallijn rondom de dader zorgvuldig opgebouwd is, ga je begrijpen hoe hij tot zijn daad gekomen is en zich als een paria voelt, uitgekotst door de maatschappij.
In Adem staan mensen onder hoogspanning en wordt de druk stevig opgevoerd. Plotselinge sterfgevallen zorgen ervoor dat ze niet weten waar ze aan toe zijn.
| 
| | Kinderspel - Angela Marsons ****
Joke (62): Kinderspel, het elfde deel in de Kim Stone-serie van Angela Marsons, draait om uitzonderlijk hoogbegaafde kinderen. Het team van inspecteur Kim krijgt binnen een etmaal twee vreemde moorden op het bordje. Onwil bij nabestaanden om het verleden van de slachtoffers op te rakelen zorgt voor hoofdbrekers. Een jaarlijkse wedstrijd voor hoogbegaafde levert echter aanwijzingen op.
Deze thrillerserie van Britse bodem is opmerkelijk omdat schrijfster Angela Marsons in hoog tempo het ene na het andere deel schrijft. Aanvankelijk werkte ze in de beveiliging, tot ze in 2015 ging schrijven – en levert gemiddeld meer dan een boek per jaar af; deel twaalf verschijnt dit voorjaar.
De verhalen spelen steevast in Black Country, ten noorden en westen van Birmingham, in de streek waar Marsons opgroeide. De naam is een verwijzing naar de steenkool die hier ooit werd gedolven.
In alle elf delen houdt Marsons vast aan inspecteur Kim Stone. De volgers van deze serie zijn dus vertrouwd geraakt met de inspecteur en de overige leden van het team. Kim bekommert zich om het welzijn van haar team, dat als familie voelt. De kracht van de Kim Stone-serie is dat de personages boeien. Zo komt Kim altijd op voor de underdog, terwijl haar sidekick Bryant deze bevlogenheid probeert te temperen. Maar dit keer kan Kim zich meer inleven in de emoties van nabestaanden. Deze aanpak om de personages tot leven te wekken geeft de lezer vooral een vertrouwd gevoel. Toch is elk deel van deze langlopende serie afzonderlijk te lezen, zonder dat de lezer het gevoel krijgt niet ingewijd te zijn.
Moordzaken
In Kinderspel gaat het minder om de ontwikkelingen die de belangrijkste personages doormaken, maar meer om de moordzaken. Twee verhaallijnen lopen parallel, die zich in een week afspelen. Een van de teamleden is tijdelijk vertrokken naar zijn oude team. Inhoudelijk voegt dat niets toe, het leidt eerder af, maar voor de ontwikkeling van dit personage is het toch interessant.
Er komt wel tijdelijke assistentie van een vrouwelijke collega, die voor dynamiek en vrolijkheid in het team zorgt.
In Kinderspel laat Marsons de emotionele impact zien van hoogbegaafdheid voor kinderen, voor wie hun talent eerder een last is dan een verlossing. Vooral als kinderen zich onder druk gezet voelen om te presteren, met als gevolg dat hun jeugd emotionele littekens achterlaat. Duidelijk is dat Marsons hier grondig onderzoek naar heeft gedaan.
Wat Marsons vooral goed doet, is het evenwicht bewaren tussen het speurwerk van de politie en de dynamische scènes waarin de actie voor spanning zorgt. Tot het eind is het plot onvoorspelbaar, door de vele onverwachte wendingen. Ook na tien jaar Kim Stone is deze magie nog steeds niet uitgewerkt.
|
| | De laatste zeven - Annerieke de Vries ****
Marna Bolkenstijn (mateinpages) (31): !RECENSIE!
De laatste zeven - Annerieke de Vries
Annerieke de Vries (1964) woont inmiddels met haar grote liefde Wilfred in Frankrijk.In 2018 debuteerde ze bij De Crime Compagnie met de originele thriller Sluipwesp. Begin 2019 verscheen haar eerste roman, Een voltooid leven. Eind 2019 beëindigde Annerieke haar baan als manager om zich compleet te wijden aan het schrijven van boeken en het geven van lezingen.
In "De laatste zeven" krijgt Maud, de mortuarium medewerkster een week vrij van haar baas, met de mededeling niet in het mortuarium te komen en zich nergens mee te bemoeien. Haar nieuwsgierigheid is echter te groot. Ze belandt in een race tegen de klok om de moordenaar te pakken te krijgen. En behalve dat, zijn er nog veel privé zaken die haar bezig houden. Lukt het Maud om de rust te bewaren en haar leven op de rit te krijgen?
De manier van schrijven van de Vries zorgt ervoor dat je als lezer meegezogen wordt in het verhaal. Het wordt vanuit Maud vertelt en de emoties die zij ervaart, worden door de Vries ook zo neergezet als ik ze zelf zou omschrijven.
Het boek is opgedeeld in dagen, geen hoofdstukken. Het voelt een klein beetje als een dagboek. En behalve de zoektocht naar de moordenaar, kampt ze ook met de zorgen om haar zoontje en her gemis van haar liefdesleven. Ook al deze thema's, komen uitgebreid aan bod. Het enige wat het soms lastig maakt, is dat niet duidelijk is wanneer Maud aan het woord is of wanneer haar tegenover aan het spreken is. Sommige alinea's vloeien zo in elkaar over, dat het nodig is om twee keer te lezen, wil je het goed begrijpen.
Het psychologische spelletje dat er gespeeld wordt, is intrigerend en je voelt mee met Maud of hetgeen er gezegd gaat worden, ook de goede keuze is. Als lezer voel je de twijfel en de rauwe emoties. Heel knap gedaan.
Het einde komt "plotseling". Ik had een mooi afgerond verhaal verwacht, maar ik kijk nu enorm uit naar hoe het verder gaat!
Annerieke de Vries heeft zeker een nieuwe fan erbij!
|
| | De laatste zeven - Annerieke de Vries ****
Sacha Van der Voorn (52): Voor Vrouwenthrillers en CrimeCompany las ik het boek ‘De Laatste Zeven’ , geschreven door Annerieke de Vries.
Na ‘Sluipwesp’ en ‘Een duistere plek’ is dit het derde deel in de serie over Maud. Je kunt dit boek heel goed als stand alone lezen.
Maud is uitvaartverzorgster in een uitvaartcentrum. Maud heeft een hele persoonlijke benadering naar de overledenen die zij verzorgt. Dat siert haar enorm. De manier waarop ze dat bij elke overledene doet sprak mij erg aan.
Wanneer op zekere dag haar baas meedeelt dat ze de aankomende zeven dagen vrij moet nemen en dat het uitvaartcentrum verhuurd is kan Maud de verleiding niet weerstaan om toch de overleden personen te verwelkomen. Dan stuit zij op een gruwelijke vondst en wordt ze meegezogen in het (op het eerste oog verboden) onderzoek rondom een aantal vermoorde vrouwen.
Naast de verhaallijn over de gepleegde moorden loopt ook een dating verhaallijn. Omdat Maud nu zeven dagen vrij is, slaat ze ook weer aan het daten. De verhaallijn rondom het daten in combinatie met de moorden zorgen voor een enorme cliffhanger aan het eind van het verhaal.
‘De laatste zeven’ is geschreven vanuit het perspectief van Maud. Naast Maud spelen haar ex Derek en zoon Mees een rol in dit verhaal. Om goed te snappen wat hun rol is, is het fijn om de andere boeken gelezen te hebben maar het is niet persé nodig omdat De Vries deze informatie goed in dit boek verwerkt. Deze personages worden in dit boek niet echt uitgediept.
Haar dates krijgen goed gestalte in dit boek. Je voelt dat er iets niet klopt en pas aan het eind vallen alle stukjes in elkaar.
Pieter, de rechercheur vertrouwt Maud blindelings en dit is wederzijds. Pieter komt over als een fijn en betrouwbaar persoon.
Het verhaal leest als een trein, ik heb het in twee avonden uitgelezen. Annerieke de Vries laat je door haar vlotte en beeldende schrijfstijl op het puntje van je stoel zitten.
Het verhaal wordt rustig opgebouwd en verandert over de helft van het verhaal in een snelkookpan aan spanning met een enorme cliffhanger op het eind.
Voor mij een eerste kennismaking met de boeken van de Vries maar het smaakt echt naar meer. Ik kan niet wachten op het volgende deel!
Ben je op zoek naar een psychologische thriller waarbij macht, moord en intriges niet worden geschuwd en hou je van spanning tot op de laatste letter? Dan kan ik je dit boek van harte aanraden!
Dank VrouwenThrillers en Crime Company voor het recensie exemplaar!
| 
| | Tussen sneeuw en bloed - Tamara Geraeds ***
Nel Crea (65): “ Tussen sneeuw en bloed “ geschreven door Tamara Geraeds
Dit boek start in het koude maar mooie IJsland.
Om een nare ervaring in Nederland te vergeten gaat Iris van Vliet werken als au-pair bij Maren en Finmur en hun vier kinderen in IJsland.
De ontvangst is warm en hartelijk en Iris voelt zich direct opgenomen in het gezin.
De oudste twee kinderen zijn pubers uit het eerste huwelijk van Maren en de jongste kleintjes van Finmur en Maren.
Ze maakt ook kennis met Dario de ex van Maren en direct zijn er vlinders in haar buik die zij niet echt wil maar er toch zijn.
Dan wordt er in het anders zo rustige stadje een vrouw op afschuwelijk wijze omgebracht en alle sporen leiden naar Dario.
Het hele dorp is volkomen van slag en niemand gelooft dat Dario de dader zou kunnen zijn.
Iris kan er ook niet over uit en gaat in haar eentje op onderzoek uit en dat wordt haar niet door iedereen in dank afgenomen en ze komt al gauw tot de conclusie, wie kan ik nu nog vertrouwen.
Wie is Dario eigenlijk en wat heeft hij met de moord te maken.
Er zijn allerlei ontwikkelingen en niemand kan er de vinger opleggen en het hele gezin lijdt daaronder.
Zelfs de politie heeft nog niet veel bewijs of een vermoeden over wie de dader zou kunnen zijn en de grote vraag is dan ook of het bij een dode blijft.
Als lezer krijg je al snel een vermoeden wie de dader zou kunnen wezen maar het antwoord laat nog wel even op zich wachten.
Het boek wordt vertelt vanuit meerdere personages en deze maken een mooie ontwikkeling mee.
Ook van de prachtige natuur kunnen we regelmatig genieten.
Het plot is zowel goed als triest van dit spannende boek.
Het was een fijne leeservaring.
| 
| | Leeuwenmoord - Vivian Helena *****
Anita Van Rossem (66): Heel vlot om te lezen, vaak grappig, maar ook heel spannend ! Vivian beschrijft de locatie zeer goed, zo wordt je helemaal meegenomen naar het warme Afrika. Zeker een aanrader !!
|
| | Gebroken engelen - Karin Slaughter *****
Diane Kooistra (49): Karin Slaughter viert met dit boek haar 25 jarig jubileum als auteur. Waar haar carriére begon met Nachtschade en na diverse series en stand alones is nu Gebroken engelen verschenen. Dit is het eerste deel van een nieuwe serie. Ik mocht dit boek lezen voor het reviewteam van Harpercollins.
Het is Independance day en iedereen uit het kleine stadje North Falls is bezig met de festiviteiten met een mooi vuurwerk als sluitstuk. Twee tienermeisjes lijken na het feest verdwenen te zijn en een zoektocht onder leiding van Emmy Clifton vindt plaats. Ze komt hier diverse problemen tegen omdat ze zelf ook onderdeel is van deze gemeenschap waar iedereen elkaar lijkt te kennen. Als er geheimen naar boven komen is in dit stadje niets meer hetzelfde.
Wat in eerste instantie lijkt op een scenario van menig thriller of detective serie heeft Slaughter enorm geïnspireerd om hier toch op haar eigen manier een page turner van te maken.
Slaughter lijkt voor deze serie een zelfde type stadje en gebied in Amerika te hebben bedacht als in haar andere boeken. Toch is het net weer anders en dat maakt het een nieuwe ontdekkingsreis.
Slaughter kan de spanning van het verhaal langzaam opbouwen zonder de aandacht van de lezer te verliezen. Ze laat de lezer eerst het grotere geheel zien om daarna de details te ontdekken om er zelf achter te komen wat er niet klopt.
En dat was alleen nog maar het eerste hoofdstuk.
Het resultaat is dat de personages echt binnenkomen en wordt er een goede basis gelegd voor de rest van het verhaal en deze serie.
De hoofdstukken op zich zijn best lang en bevatten veel informatie maar houden de lezer echt bij de les.
Slaughter valt op doordat ze bijzondere vergelijkingen maakt tussen vriendschappen op jonge en latere leeftijd en door Emmy uit een “oude familie” te laten komen waardoor ze zich nog meer moet bewijzen als agent en het meer moeite kost om de zaak onbevooroordeeld te benaderen. Daarnaast zijn het de kleine details die het een bijzonder verhaal maken.
In het verhaal wordt een tijdssprong gemaakt van twaalf jaar waardoor het verhaal verrassend goed ontwikkeld is. En dat zorgt voor mooie plotwendingen die voor mensen die meerdere boeken van Slaughter hebben gelezen niet helemaal verrassend zijn maar gewoon goed bedacht zijn.
Wat rest waren vele boeiende lesuren die voorbijvlogen.
Een echte thriller voor de liefhebber van Slaughterboeken. Het is nu wachten op de volgende delen om te lezen hoe het verder gaat met de mensen uit dit stadje.
| 
| | De Japanse weduwe - Annette van Luyk *****
Henk Knuiman (66): Geweldig boek. Spannend van het begin tot het eind.
|
| | Gebroken engelen - Karin Slaughter *****
Vivienne - De Rijdende Boekenwurm (39): Gebroken engelen – Slaughter opent een nieuw dossier
Karin Slaughter viert dit jaar haar 25-jarig jubileum als Queen of Crime. Haar boeken zijn vertaald in meer dan veertig talen en wereldwijd zijn er ruim veertig miljoen exemplaren verkocht. Ze is vooral bekend van de succesvolle series rond Will Trent en Sara Linton, die samen 21 delen tellen. Met 'Gebroken engelen' slaat ze een nieuwe weg in: een gloednieuwe serie die zich afspeelt in het plaatsje North Falls. Voor wie vreest Will en Sara te zullen missen: geen zorgen. 'Gebroken engelen' is een ijzersterk begin dat meteen overtuigt.
In een klein dorpje zou je denken dat iedereen elkaar kent, maar is dat wel zo? Op Fourth of July verdwijnen er twee meisjes. Voor Emmy Clifton is dit een zeer persoonlijke zaak; ze kent namelijk een van de meisjes erg goed. Naarmate Emmy verder onderzoekt, komt ze erachter dat ze hen nooit echt heeft gekend.
Slaughters schrijfstijl is rauw en realistisch. Ze schuwt gruwelijke details niet, waardoor de lezer het misdaadtrauma bijna fysiek voelt. Zoals we van haar gewend zijn, staat ook in dit boek een sterk vrouwelijk hoofdpersonage centraal, of liever gezegd twee. Rechercheur Emmy Clifton en FBI-forensisch psycholoog Jude Archer vormen samen het krachtige hart van het verhaal. Beide personages zijn goed uitgewerkt, maar vooral Emmy maakt indruk: een vrouw met scherpe randen, getekend door schuldgevoel en morele dilemma’s.
Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Emmy en Jude. Deze wisselende vertelstemmen zorgen voor vaart en diepgang. Waar Emmy van binnenuit het dorp en haar bewoners kent, kijkt Jude met een analytische blik van buitenaf. Deze combinatie daagt de lezer voortdurend uit: wie spreekt de waarheid, wie houdt iets achter en wie is te vertrouwen?
Slaughter bouwt de spanning met grote zorg op. Elk hoofdstuk eindigt met een nieuw raadsel of subtiele hint, waardoor je als lezer wordt meegesleurd. Meerdere slimme plottwists zorgen dat het plot steeds een onverwachte wending neemt. Nergens verslapt het tempo; Slaughter weet precies wanneer ze moet versnellen en wanneer vertragen om het maximale effect te bereiken.
Ook de setting draagt sterk bij aan de beklemmende sfeer. North Falls is meer dan een decor; het voelt als een levend personage. Een ogenschijnlijk rustige gemeenschap waarin onder het oppervlak oude vetes, geheimen en spanningen broeien. Slaughter zet deze omgeving zo overtuigend neer dat het dorp zelf een rol speelt in de onderliggende dreiging.
Daarnaast raakt 'Gebroken engelen' aan diepere thema’s zoals schuld, de erfenis van trauma en de dunne scheidslijn tussen goed en kwaad. Dat maakt dit niet alleen een razend spannende thriller, maar ook een verhaal dat onderhuids werkt met psychologische en morele lagen die blijven hangen.
Voor fans van auteurs als Tess Gerritsen, Mo Hayder en Chris Carter is 'Gebroken engelen' een absolute must-read. Karin Slaughter combineert rauwe realistische details met psychologische diepgang en complexe, sterke hoofdpersonen. Wie houdt van spannende, verrassende thrillers met een beklemmende sfeer en gelaagde karakters, zit met dit boek helemaal goed. Voor zowel doorgewinterde Slaughter-fans als nieuwe lezers die zich lieten afschrikken door haar lange series rond Will Trent en Sara Linton, is dit het perfecte instappunt: een gloednieuw begin dat smaakt naar meer.
| 
| | Slapen doen we morgen weer - Alice Bakker *****
JN Kingma Postma (48): Mijn leesbeleving:
Ik werd vanaf de eerste zinnen die ik las gelijk het verhaal in getrokken. Al mijn zintuigen werden beroerd. Ik zag, hoorde voelde, rook en proefde alles wat de personages ook zo deden. En na die eerste zinnen kon ik niet meer stoppen. Zo intens, indrukwekkend, onder de huid kruipend, hartverscheurend, rauw, huiveringwekkend en boeiend.
Ook het feit dat het perspectief van beide kanten wordt beschreven maakte dat dit psychologisch zeer diep ging. Je kruipt in het hoofd van Merel en maakt mee wat zij denkt en voelt. Aan de buitenkant een stoere puber die niks van haar ouders moet weten. Maar als je dieper en onderhuids gaat dan zie je een meisje met een groot hart voor haar vrienden, onzekerheid over de grote wereld buiten haar vertrouwde wereld, eerste stappen op het gebied van verliefdheden.
Ik herkende veel van mijn oudste dochter in Merel. Die is nu 18 jaar maar heeft nog steeds haar puber perikelen. Maar kan naast dat “woeste korte lontje” ook heel wijs, diepgaand en empatisch overkomen. Ik ben al haar hele leven ziek (NAH en psychische problematiek) en zij maakte mee dat haar broertje stierf. Zij neemt dan ongemerkt de volwassen rol op haar. En ook is ze heel zorgzaam en beschermend maar haar zusje toe. In het begin was ze panisch dat haar wat zou overkomen maar daarnaast is ze de liefste grote zus die je je wensen kunt. Als een kameleon werken haar emoties, gedrag en gedachten als het ware. Net als bij Merel. Toch vertelt onze dochter alles waar ze mee zit en kan ze het goed met ons vinden. Belangrijk vind ik.
Dit laatste zag je ook bij Merel. Ze komt tot inzichten. Helaas op een veel te heftige manier maar dan ziet ze wel de waarde van haar ouders. Ook dat is prachtig uitgediept door Alice Bakker. Ook kruipt zij moeiteloos in het hoofd van de dader. Die er huiveringwekkende en griezelige gedachten op na houdt. Waar jaloezie verstikkend werkt, waar blijkt dat degene die je voedde je totale wereld bepaalde en inktzwart kleurde. Door denigrerend en niet opbouwend te handelen. Jaren later zie je hoe dat kan leiden tot vertroebeling en een waas van woede en een tomeloze drang naar totale vernietiging. Waarbij niets lang tevredenstelt. Waar telkens de drang om onherstelbaar te handelen de overhand krijgt.
Je krijgt door dit wisselende perspectief inzichten en komt achter de antwoorden op het grote vraagteken wat eerst op een groot neon bord in je hoofd staat te knipperen. Geen begrip want heerser willen zijn over dood en leven is niet juist. Alle woorden die Alice gebruikt zijn tast en voelbaar. Ze raken je in je psyche en fysiek. Ze komen ongefilterd en keihard binnen. Zorgen voor verdriet, ontgoocheling, woede en ook een gevoel van opluchting.
Die opluchting ervoer ik doordat er mensen waren die onverminderd doorgingen met de onderste steen boven te halen in hun zoektocht naar de waarheid. Om het recht te doen zegevieren ook voor hen die dat zelf niet meer konden. Het verhaal doet me qua impact denken aan wat er gebeurde in Bataclan. Al was daar de daad terroristisch. De gevolgen waren even dramatisch. De nasleep en impact deed mij ook denken toen Marie Fredriksson van Roxette in 2019 stierf aan de gevolgen van een hersentumor. Alsof een familielid stierf. Eerst kon ik haar muziek niet zonder huilen luisteren. Maar nu wel weer en koester ik haar nalatenschap en blijf ik onverminderd fan van haar als persoon en haar weergaloze stem. Doordat ik fan van Roxette werd kreeg ik er heel veel vrienden voor het leven bij, als fans zijn wij wereldwijd met elkaar verbonden. De depressies die in mijn puberteit begonnen kon ik beter doorstaan doordat ik me kon troosten met de muziek van Roxette. Het maakte het draaglijker. Maakte dat ik bleef, dat ik me niet liet ondersneeuwen door gevoelens.
Ook in dit verhaal zijn de continue dreiging van naderend onheil en het gevoel van ik ben niet veilig ik moet op mijn hoede zijn aan de orde van de dag. Natuurlijk weet je niet wat er achter de voordeur van een gezin gebeurt. Kun je als leerkracht niet alles doorgronden van een leerling. Maar in onze maatschappij mag er wel meer ruimte komen voor de mentale gezondheid van jongeren. Minder taboe, vaker focussen op de emotionele ontwikkeling van kinderen dan op de ontwikkeling van leerprestaties. Ook dan tackel je niet alles maar misschien is het niet gek om meer te doen met de mentale gezondheid, meer naar elkaar luisteren, omkijken naar elkaar. Ik hoop dat mijn dochters mijn mentale problematiek niet geërfd hebben. Dat zij de ruimte blijven vinden om over alles te praten zonder dat ze er zelf mee rond blijven lopen met alle gevolgen van dien.
De toe werking naar de plot blijft vol spanning, een wervelwind aan gebeurtenissen die hun weerga niet kennen, uniek en subliem. De plot is ingenieus en je blijft tot de laatste letter op het puntje van je stoel zitten. De adem inhoudend en pas weer uitademen als alles samenkomt in een daverende finale. De extra achtergrondinformatie maken het helemaal af.
Hartelijk dank Godijn Publishing dat ik mee mocht doen aan de blogtour rondom het E-book Slapen doen we morgen weer.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren
Door de datum aanduiding boven ieder hoofdstuk krijg je een helder beeld van het verhaal. Wisselingen van verleden naar heden vind ik geloofwaardig gedaan. De hoofdstukken zijn kort maar vol van krachtige woorden die je continu raken of tot denken aanzetten dat je geboeid blijft lezen/luisteren.
De personages zij gedetailleerd en geloofwaardig uitgewerkt. Ik vond veel herkenning in mijn eigen leven. De dialoog tussen de personages is continu interessant, diepgaand en informerend. Alice Bakker geeft niet gelijk alles weg naar bouwt de spanning stapsgewijs op. Door beide perspectieven van zowel slachtoffer als dader uit te kristalliseren krijg je als lezer een zeer diep gelaagd en duidelijk verhaal.
De plot en de weg ernaar toe is geloofwaardig en subliem.
Nog nooit had ik boeken van Alice Bakker gelezen. Maar ik ben zeer aangenaam verrast. Ik lees en recenseer graag meer boeken van haar.
| 
| | Einde verhaal - A.J. Finn ***
Erika (67): A.J. Finn is het pseudoniem waaronder redacteur en uitgever Dan Mallory zijn thrillers schrijft. Zijn debuut De vrouw in het raam (2018) was meteen een wereldwijd succes. Einde verhaal is zijn tweede thriller.
Nicky Hunter wordt door de ooit beroemde auteur Sebastian Trap in zijn huis uitgenodigd om zijn biografie te komen schrijven. Hij is terminaal ziek. Ze is groot fan van hem en ze vertrekt meteen.
Trapp is niet alleen beroemd vanwege zijn thrillers, want wintig jaar eerder verdwenen zijn eerste vrouw en tienerzoon spoorloos. Sinds die dag heeft hij zich volledig van de buitenwereld afgesloten. De vraag is waarom hij nu ineens weer in de publiciteit wil treden.
Finn heeft een staccato-stijl, hij schrijft kortaf, met een hoop rauwe randjes waarin hij verveeld kan overkomen. Hij is heel relativerend en achteloos; in zijn beschrijvingen weer heel gedetailleerd. De sfeer die hij schept is onheilspellend. Hij neemt zijn lezers mee naar een duistere wereld van detectives in het negentiende-eeuwse Engeland. Zijn huis, en daardoor ook het verhaal, ademen een stoffige sfeer uit een ver verleden. De vele metaforen die hij gebruikt en waarmee hij voorwerpen tot levende wezens maakt, boeien vooral in het begin, later worden ze vervelend.
Rode draad in het verhaal zijn Sebastians boeken, maar bovenal overheerst de verdwijningszaak van twintig jaar geleden alles.
Einde verhaal kent meerdere perspectieven, namelijk dat van Nicky en van Sebastians dochter Madeleine - een eenzame vrouw zonder zelfvertrouwen. Nicky daarentegen is een nogal assertief typetje dat geen blad voor de mond neemt, Ze is recht voor haar raap, ook dat heeft een andere kant. Het maakt haar niet direct sympathiek. Finn toont haar aan de lezer via de reacties en beschrijvingen van Madeleine.
Het verhaal omvat een tijdspanne van een dag of tien. Het trage, zelfs langdradige verloop maakt de lezer ongeduldig. En toch blijft het steeds maar lonken. De beloning voor het volhouden is wel de totaal verrassende ontknoping die de mond laat openvallen, een ontknoping die niemand ook maar enigszins zal hebben kunnen vermoeden.
Einde verhaal is een bizar verhaal met een vreemde sfeer het het pakt zeker niet zo bij de strot als Finns wervelende debuut De vrouw in het raam.
| 
| | Op het lijk geschreven - Chloe van Silfhout *****
Kat van den Hoven (44): In augustus 2023 debuteerde Chloë van Silfhout met het eerste deel van haar Kate & Sophie serie, De donkerste nacht. Het heeft lang geduurd voordat Chloë haar werk met de buitenwereld durfde te delen. Ik denk dat ze vooraf nooit had kunnen bedenken, hoe succesvol ze zou gaan worden en dat ze inmiddels haar eigen uitgeverij Oorts Publishing zou hebben. En ineens is het zover, en zijn we aangekomen bij het vijfde en laatste deel van deze fantastische serie. Vanaf deel 4 mag ik Chloë haar verhalen proeflezen, zo ook haar nieuwste Op het lijk geschreven, wat ik weer met heel veel plezier en ook vol weemoed heb gedaan. Speciaal voor de release organiseert Chloë een blogtour en vandaag mag ik de blogtour openen...
Op het lijk geschreven heeft ook weer de perfecte titel, hoe verzint ze ze toch telkens?
Het verhaal bestaat uit 39 hoofdstukken geschreven vanuit meerdere perspectieven, maar waarin de hoofdrol natuurlijk voor Kate en Sophie is. Het verhaal gaat van start met een moordlustige proloog vanuit een psychopathische persoonlijkheid, heerlijk beklemmend, onheilspellend en spannend zoals we van Chloë gewend zijn. Het psychologische kat en muis spel is begonnen. Wie is deze persoon? En wat is hij allemaal van plan? Ik kan niet anders dan heel snel verder lezen.
Chloë van Silfhout haar schrijfstijl is uniek. Zodra je een van haar verhalen leest zul je het met me eens zijn. De filmische manier waarop ze schrijft zorgt ervoor dat de verhalen zich op je netvlies projecteren waardoor je deelgenoot wordt van het verhaal en er helemaal in opgaat, waarbij ze ondertussen je hersenen laat kraken, van het meedenken. Met precisie weegt ze haar woorden en zinnen, die ze heerlijk gedetailleerd weet uit te werken, de balans tussen onheilspellend, lugubere rauw en moordlustig en tegelijkertijd juist sarcastisch en humoristisch en ontzettend veel empathie zorgt voor een verhaal met veel emotie zo boeiend en meeslepend geschreven dat stoppen eigen nooit een optie is.
Cogito, ergo sum.
In Op het lijk geschreven draait het natuurlijk weer om ons geliefde rechercheursduo afdeling moordzaken Kate Verbeek en Sophie van Wageningen en hun families en vrienden. Beide dames worden zowel op zakelijk gebied als in hun privé levens weer flink uitgedaagd en voor het blok gezet, waarbij de gemoederen soms of eigenlijk heel vaak hoog oplopen en ze voor een hoop raadsels komen te staan. Ben jij klaar voor het eindspel?
Kate is ondanks alles wat ze heeft meegemaakt, gelukkig getrouwd samen met haar man - en tevens rechercheur moordzaken - Dean de Jong. Samen met haar beste vriendin Sophie, vormt ze na alle jaren nog steeds een perfect op elkaar ingesteld team. Met waardevolle aanvulling van collega’s Luis Santos en Alex Scholten onder leiding van hun geliefde chef; Commissaris van Erkel. Terwijl ze de jacht op de criminaliteit openen, speelt er in hun dagelijkse leven ook van alles.
Danny is zowel de basis als de lijm die ons bij elkaar houdt.
Sophie is na haar infiltratietraject nooit meer zichzelf geworden, terwijl ze zo goed en zo kwaad als dat lukt, probeert om te gaan met de gevolgen van de donkerste nacht van haar leven - die diepe krassen op haar ziel hebben achtergelaten - probeert zij een zo goed mogelijke moeder te zijn voor haar dochter Esanne van wie zij zielsveel houdt, zij is haar enige tastbare herinnering aan een bizarre maar zo’n mooie tijd. Ze verruilde haar veilige haven voor een leven samen met Danny Verbeek, bij wie ze haar geluk hervond. Samen met zijn dochter Amy en haar dochter Esanne vormen ze een nieuw samengesteld gezin.
De duivels waren onder ons, en ze waren altijd zoveel dichterbij dan je dacht.
Hoeveel jaren er ook verstrijken, hoeveel levens er ook zullen veranderen, één ding veranderd nooit; criminelen zullen er altijd zijn en de criminaliteit en misdaad zal altijd bestreden moet blijven worden. Een nieuwe zaak dient zich aan; een vrouwelijk moordslachtoffer, een weerloze vrouw heeft geen schijn van kans. Maar daar blijft het niet bij Kate en Sophie krijgen de andere zaak; een verdacht overlijden in de Rivierenwijk. Met de zon stralend hoog in de lucht, lijkt het een mooie dag te worden, maar niet voor de jonge vrouw wiens ontzielde lichaam werd aangetroffen in het zwembad, de ochtend na een studentenfeest in de elitebuurt. Een uit de hand gelopen tuinfeest? De gouden jaren, vol seks, drank en drugs. Een fataal ongeval of is er meer aan de hand? Een moord in de villawijk? De verdachte kan werkelijk iedereen zijn, de beruchte feestjes van de familie Verschoten zijn populair en drukbezocht.
Soms komt het kwaad niet van buitenaf, soms slaap je ermee onder één dak.
De jonge heer des huizes, Roy Verschoten is totaal onverschillig en niet van plan om ook maar enigszins mee te werken, hij weet van niets en wast zijn handen in geveinsde onschuld. Zijn invloedrijke pappie - de gerenommeerde strafpleiter Reinhard Verschoten - houdt hem de hand boven het hoofd, waardoor hij zich onschendbaar waant. Kate en Sophie stuiten tegen een muur van onwil en worden aan alle kanten dwarsgezeten, wat hun geduld meermaals op de proef stelt. Hoe blijf je objectief wanneer tunnelvisie op de loer ligt? Er passeren diverse hypotheses. Wie was het slachtoffer en wie heeft haar brute dood op zijn of haar geweten?
Ik bedoel, dat wat Danny niet doodmaakt, kan maar beter vast gaan rennen.
Terwijl de dames hard werken met het oplossen van de tuinfeestmoord, gebeuren er eigenaardige dingen. Er worden lijken gevonden met naargeestige boodschappen op de lichamen. Dean en zijn zoveelste partner in crime, Finn Dekker - een overijverige wijsneus van het politiekorps een aantal dorpen verderop - krijgen de zaak toegewezen. Het spoor leidt ze richting schimmige duistere zaakjes en naar Danny, de fundering van de familie met een waslijst aan vijanden. Wat heeft hij op zijn kerfstok of is hij onschuldig en haalt zijn verleden het heden in? Hoe vecht je tegen een onzichtbare vijand die je telkens drie stappen voor is? Hoe redt hij zichzelf uit deze hachelijke situatie?
Je kon besluiten rechts te willen gaan, soms werd je gewoon zonder pardon, genadeloos naar links gesmeten.
Een compleet raadsel, waarbij ze volledig in het duister tasten, gedachten maken overuren, wat is de grote link tussen alle moorden? De onzekerheid vreet iedereen vanbinnen op. Het gevreesde moment dient zich aan, ondanks alles wat ze hadden afgesproken, komt het toch tussen hen in te staan en plaats het gebeuren een bom onder hun huwelijk. Het allesbepalende moment waarop verhoudingen op scherp komen te staan en families worden verscheurd. Aan wiens kant van de lijn sta je als de balans wordt opgemaakt? Hoe flinterdun is de lijn tussen goed en kwaad? Uit welke hoek komt het gevaar?
Lukt het ze om alle summiere puzzelstukjes in elkaar te plaatsen en het ultieme eindspel tot een goed einde te brengen? Of heeft de doordachte moordenaar nog een laatste troefkaart in handen?
Het leven was als een ragfijne spinnenweb, alles stond met elkaar in verbinding, alles had invloed op elkaar.
En dan ineens is het zover, het vijfde en laatste deel van deze fantastische serie. Hoe dan? Wat is dit snel gegaan. Voor augustus 2023 had niemand gehoord van deze geweldige auteur en ineens was ze daar en kon je niet meer om haar boeken heen. Het heeft lange tijd geduurd voordat Chloë van Silfhout haar werk met de wereld durfde te delen. Schrijven deed ze al heel erg lang, maar haar verhalen naar buiten brengen, dat was toch net even andere koek. Wat ben ik blij dat ze uiteindelijk de grote stap heeft genomen om dit toch te doen, want wat een getalenteerde schrijfster is Chloë zeg! Vijf delen uitbrengen - en dan ook nog van flink formaat - in nog geen twee jaar, doe haar dat maar eens na.
Nieuwsgierig als ik ben kon ik dan ook niet wachten om kennis met haar schrijfwerk te maken. Ik won haar winactie en maakte kennis met Kate & Sophie en sloot niet alleen haar boeken in mijn hart maar ook Chloë zelf, naast schrijven is ze ook nog eens een geweldig lieve vrouw. Vanaf deel 4 mag ik haar verhalen proeflezen, wat ik dan ook met heel veel plezier doe. In april was het weer zo ver, “Kat, ik denk dat het zover is, dat ik de eerste versie van mijn manuscript durf te laten lezen.” Nou meid, jij schrijft zo goed, volgens mij kan ik vanaf de allereerste letter met jou meenemen en dan is het nog steeds goed. Ik kon niet wachten om erin te beginnen en keek er ook al een jaar naar uit, maar toen het eenmaal zo ver was begon ik er toch enigszins met weemoed aan. Een boek voor het eerst lezen doe je maar één keer, daarna is er geen weg meer terug. Bij dit deel was dat gevoel extra sterk aanwezig, aangezien dit deel het laatste deel is van de Kate & Sophie serie. Na het spreekwoordelijk dichtslaan van de laatste bladzijde, kon ik me aansluiten bij Chloë - na het schrijven van de laatste letter van haar manuscript lonkte het welbekende zwarte gat en bleef ze met buikpijn en weemoed achter - dit was het dan, zoveel mooie spannende verhalen en avonturen, maar na vijf delen valt het doek voor deze geweldige serie en is de tijd aangebroken voor iets nieuws. En ook al baal ik intens, toch kijk ik ook uit naar waarmee Chloë ons hierna gaat verrassen, het kan niet anders dan fantastisch zijn. Ik kan in ieder geval met zekerheid zeggen dat de Kate & Sophie serie met recht een van mijn meest geliefde series ooit is.
Uit Chloë haar rijke fantasie ontspruiten zich de spannendste, duisterste en meest boeiende verhalen. Heeft haar man wel weet van wat er allemaal in haar brein omgaat ;-)
Vijf delen en ik ben nog altijd niet op de serie uitgekeken, want ze weet er telkens weer een enerverende rit met tal van heftige lugubere gebeurtenissen van te maken. Ook dit deel is weer geniaal. De verhaallijnen zijn zoals altijd weer formidabel uitgewerkt. De balans tussen duister, moordlustig, naargeestig en bloedstollende spanning en aan de andere kant tederheid, liefdevol en warmte is perfect afgewogen en opgemaakt. Terwijl ze ondertussen je hersenen laat kraken en je meeneemt in de zoektocht naar de daders. Je hebt als lezer echt geen enkel idee wie dit is en kunt er niet eens naar raden, want je weet het gewoon echt niet!
In Chloë’s verhalen is er altijd ruimte voor de persoonlijke levenssfeer van de personages, wat ook een belangrijke hoofdrol vervuld in de verhaallijnen. En ook in dit deel zijn ze weer fantastisch uitgewerkt. Eigenlijk is ze gewoon één geworden met Sophie en Kate, die stiekem gewoon een verlengstuk van zichzelf zijn geworden. Kate en Sophie, twee stoere, krachtige en levendige vrouwen, volledig op elkaar ingespeeld en gaan altijd voor elkaar door het vuur, waarbij de enige zwakke plek hun familie is. You gotta love them. De grillen van het onmenselijke leed, die hun baan met zich meebrengt. Kleine Esanne en de worsteling van Sophie hoe ze haar aandacht tussen het moederschap en de nieuwe zaak moet verdelen.
Maar ook de andere personages worden heel sterk neergezet. Lijkschouwer Anton van Dam, kan echt grappig uit de hoek komen. Knorrige grapjas chef, commissaris van Erkel. Finn Dekker, de nieuwe partner van Dean, eigenwijs en betweterig en ontzettend bijdehand, bloedirritant en tenenkrommend, hoe hij het bloed bij Dean onder zijn nagels vandaan weet te halen, geweldig bedacht. De opdringerige jonge podcastmaker en journalist, Luuk komt even de boel flink op stelten zetten. Lieve Enzo, de trotse Italiaan, die zich als een vader over Danny en Kate heeft ontfermd. Marc en stoere Leon, leuk dat zij ook onderdeel van het verhaal mochten zijn. De walging en woede jegens de hoofdverdachten, psychopaten, echt zo knap ingeleefd en weeggegeven. En dan tot slot lieve Kate en Dean en Sophie en Danny en de onderlinge verhoudingen. Bizar hoe het Chloë is gelukt om meer sympathie te kweken voor Danny en zijn duistere zaakjes en de worsteling die hij doormaakt. Hoe je langzaam maar zeker steeds iets meer irritaties begint te krijgen richting Dean, terwijl Danny eigenlijk de bad guy is en Dean slechts zijn werk doet, als moordzakenrechercheur in hart en nieren, maar wel erg nors en bot uit de hoek kan komen. Maar kom je aan Kate en Sophie dan wordt de lezer ook geïrriteerd ;-) Hoe ze met zijn allen met hun rug tegen de muur komen te staan, gebonden aan regels wanneer alles op losse schroeven komt te staan. Hoe voer je je werk nog naar behoren uit wanneer je familie onderdeel wordt van het geheel? Kun je dan alles nog wel ongekleurd bekijken? Of beïnvloed het je objectiviteit? Kijk je dan anders naar de zaak? Of houd je je aan de keiharde bewijzen? Als je verscheurd door de waarheid wordt? De onderlinge verhoudingen, de innerlijke strijd, de dillema’s, wanneer je lijnrecht tegenover je familie komt te staan? Overleeft je huwelijk deze klap dan wel? Wat is er belangrijker je werk of je familie? Voor wie kies je? Wie geloof je? Ben je onschuldig tot het tegendeel is bewezen?
Van Silfhout neemt ons in de finaleklapper mee terug naar oud en vertrouwd, naar de wortels van de serie, motorclub de Chosen Guardians en de diepe sporen van het verleden, waardoor we overspoeld worden door een golf aan herinneringen en melancholie. Vol commotie en spektakel wordt het een macaber schouwspel, waarin ze de beerput volledig opentrekt en het van kwaad naar erger gaat en ze alle onderlinge verhoudingen in disbalans brengt en op schep zet, en je van de ene in de andere verbazing valt, waardoor er een grote mindfuck ontstaat. Bloederige moordlustige taferelen van een gewetenloze moordenaar en zijn zieke wrede spel in de verdorven wereld. Vol zinderende spanning en lugubere gedetailleerde scenes die steeds verder wordt opgehoogd en richting de sensationele grand finale naar een hogere versnelling wordt getild. Waarbij de unheimische dreiging steeds voelbaar is. De koningin van de plotwendingen flikt het weer, met de krankzinnige wendingen en zoals altijd heeft ze nog een verrassing in petto en zit er toch nog een laatste adder onder het gras en zit het verhaal toch echt weer anders in elkaar dan vooraf gedacht. En krijgt ze het op het allerlaatste nippertje toch weer voor elkaar om een traan tevoorschijn te toveren. Zo mooi gedaan, het verhaal zit weer gelikt in elkaar. Spannend en luguber, maar ook zo warm en liefdevol, vol emoties en romances. Op het lijk geschreven is ook nog eens erg actueel, Chloë haakt in op sociale media en de kracht ervan in de hedendaagse samenleving, de toetsenbordridders, dit alles geeft een extra dimensie aan het verhaal, geweldig bedacht. Verder is er aandacht voor psychische problematiek en een onderwerp waar de laatste steeds meer aandacht voor is gekomen; femicide. Chloë geeft Kate & Sophie een waardig en spetterend einde van deze fantastische serie. Maar echt serieus, moet deze serie nou écht stoppen? Kan er niet gewoon nóg een deel komen? Zelf zet ze de deur naar een eventueel vervolg héél voorzichtig op een kier, waarbij we met weemoed achterblijven.
Laad je niet misleiden door het genre romantic suspense, want Chloë schrijft gewoon keiharde thrillers waarin ze niet schuwt voor geweld, duistere lugubere scenes, maar nooit zonder romantiek en liefde. En ook niet zonder maatschappelijke thema’s aan de kaak te stellen. Nou Netflix, Videoland, Prime waar blijven jullie? Deze serie verdiend een verfilming!
Een aanstormend talent kan ik haar na vijf boeken eigenlijk niet meer noemen, maar heb jij nu nog altijd niets van haar gelezen, dan zou ik daar heel snel verandering in brengen, want deze geweldige spannende serie wil je echt niet missen! Heel veel leesplezier en laat even weten wat je ervan vond?
Met Op het lijk geschreven heeft Chloë van Silfhout een sensationele duistere romantic suspense neergezet. Een waardige spetterende afsluiter van het vijfde en laatste deel de fantastische Kate & Sophie serie. De finaleklapper waarin ze ons mee terug neemt naar de wortels van de serie en zorgt voor een waar spektakel vol melancholie en een macaber schouwspel, waarbij de beerput open wordt getrokken en de onderlinge verhoudingen volledig in disbalans worden gebracht en je van de ene in de andere verbazing valt en alles ontpopt tot een grote mindfuck in de vernietigende kracht van de storm. Formidabele verhaallijnen vol zinderende spanning en de perfecte balans tussen duister, moordlustig en naargeestig en tederheid, liefdevol en warmte. Goed uitgewerkte krachtige, levendige personages. De koningin van de plotwendingen flikt het weer, vol unheimische dreiging en spanning die steeds verder opgevoerd worden richting de sensationele grand finale, maar niet zonder eerst nog een laatste adder onder het gras vandaan te toveren. Laat je niet misleiden door het genre want Chloë schrijft gewoon keiharde thrillers waarin ze niet schuwt voor geweld en moordlustige scenes, naar nooit zonder romantiek, liefde en maatschappelijke thema’s. Met weemoed is het einde van de serie nu dan toch echt in zicht gekomen. Een eervol slotstuk, waarbij Chloë van Silfhout de deur naar een mogelijk vervolg ooit, héél voorzichtig op een piepkleine kier open laat staan, zou het?
Op het lijk geschreven, sensationele duistere romantic suspense. Waardige eervolle spetterende afsluiter van het vijfde en laatste deel van de fantastische Kate & Sophie serie. Finale klapper waarin we terug gaan naar de wortels van de serie en de beerput open gaat en de onderlinge verhoudingen volledig in disbalans worden gebracht. Macaber schouwspel vol moordlustigheid en melancholie, ontpopt zich tot een grote mindfuck in de vernietigende kracht van de storm. Aan wiens kant van de lijn sta je als de balans wordt opgemaakt? Mustread!
| 
| | De schaduwvrouw - Anna van den Breemer ****
Lees.beestje (35): Niet te geloven! Opnieuw schrijft Anna een thriller van formaat waarbij je langs alle kanten voelt dat er iets heel erg mis is...
Sascha, een jonge en gedreven journaliste, besluit in samenspraak met haar echtgenoot, die politiek actief is, om voor onbepaalde tijd huismoeder te zijn na de komst van hun tweede zoontje.
Ze worstelt meer dan ooit met zichzelf, doordat ze een postnatale depressie doormaakte en in het verleden zelf weinig moederliefde heeft gekend. Ze is vaak alleen thuis en daarnaast zijn haar echtgenoot en schoonmoeder betuttelend en overbezorgd, waardoor ze vaak weinig inspraak heeft in het huishouden. Ze twijfelt aan haar eigen capaciteiten en vraagt zich of ze haar kinderen wel liefdevol kan opvoeden. Soms heeft ze nare gedachten en stelt ze zich voor dat ze haar kinderen iets aandoet.
Dan raakt Olivier vermist...
Er zijn genoeg verdachten die de onzekere Sascha op haar lijstje zet. Moet ze haar intuïtie volgen? Of wordt ze stilaan gek? De media kijkt met een vergrootglas toe en dat ze haar aan de schandpaal willen nagelen, werkt niet in haar voordeel.
Van den Breemer schrijft met het gemak waarmee ik een doosje pralines te lijf ga. Discreet, doelgericht en heel smaakvol 🙃
Deze psychologische thriller sleurt je volledig mee in het verhaal en laat je niet meer los tot het einde! Ik kan zeggen dat ik aangenaam verrast werd door het laatste hoofdstuk!
Een waardige opvolger voor #hetperfectezusje
Wat heb ik genoten van dit #recensieexemplaar
|
| | Modelmoord - Marelle Boersma ****
Joke Veenstra: Werken als model en een leven in luxe, daar dromen veel jonge vrouwen van. Dat het een harde wereld vol concurrentie is en dat gewicht bepalend is voor succes is een gegeven dat ze makkelijk over het hoofd zien, net als de onderlinge concurrentiestrijd. Met Modelmoord heeft Marelle Boersma weer een thriller met een actueel maatschappelijk thema geschreven, waarmee ze haar twintig jaar bestaan als auteur viert. Boersma heeft al veel bestsellers geschreven. De lijst stond op de shortlist bij de verkiezing van De Beste Nederlandse Vrouwenthriller van 2023.
In Modelmoord worden we meegenomen naar Malta waar het heerlijk vertoeven is en topmodel Bo Kaptein in een luxueuze villa woont met haar charmant overkomende man Nick die duikinstructeur is. Haar leventje is totaal anders geworden dan ze zichzelf had voorgesteld. Het wekelijkse meetlint, de strijd om haar gewicht en de openlijke ontrouw van Nick hebben haar ogen geopend. “Je wist met wie je in zee ging.” Alleen de modellenwereld verlaten waar haat en nijd een gegeven zijn, kan ze nog niet. Een ongeluk verandert Bo’s leven drastisch. Haar geheugen vertoont zwarte gaten en ze herinnert zich niets van wat eraan vooraf ging.
Vanaf het begin worden we in het verhaal getrokken door de wetenschap dat er iets staat te gebeuren door het voorgevoel van gevaar door Bo. Deze onderhuidse spanning ebt niet weg, maar loopt verder op, mede door de gebruikte cliffhangers aan het einde van de hoofdstukken. In het plot draait het om gemaakte keuzes, jaloezie, misleiding, geheimen, ontrouw en machtsspelletjes. Het verhaal wordt vanuit wisselende perspectieven verteld, waardoor er een verschillende kijk ontstaat op gebeurde dingen. Tevens ontstaat er hierdoor inzichten in de karakters. Door de vele wisselingen tussen heden en verleden worden de puzzelstukjes langzaam in elkaar gelegd om de puzzel compleet te maken. De lezer krijgt een flinke kluif om erachter te komen wat er voorafgaand aan het ongeluk gebeurd is. De personages zijn op een dusdanige manier vorm gegeven dat er aan ieders motieven getwijfeld kan worden. De sfeer van het zonrijke Malta met zijn mooie (duik) plekjes als het schilderachtige Blue Grotto is voelbaar. De opbouw naar de ontknoping is er een vol vaart, spanning en onverwachte onthullingen. Boersma bouwt het plot zorgvuldig op en laat zien wat het gevaar is van het gebruik van Ozempic, een medicijn voor diabetespatiënten dat de eetlust remt, maar vervelende bijwerkingen heeft. In een nawoord geeft zij aan een uitgebreide research naar Ozempic als omstreden afslankmiddel gedaan te hebben, iets wat modellen die onder druk staan veelvuldig gebruiken om af te vallen. Dit was haar drijfveer om te schrijven over maatschappelijke misstanden. Ze verwijst naar de documentaire De modellenmythe die eind 2024 op televisie verscheen en waarin de duistere kant van het modellenbestaan wordt onthuld. Verder maakt ze verwijzingen naar diverse geraadpleegde bronnen op internet.
Met spannende, meeslepende wendingen in Modelmoord weet Boersma de lezer te tergen en geboeid te houden vanaf de eerste bladzijde. De waarheid is van ondergeschikt belang, zolang het maar voor de goede zaak is.
| 
| | In een oogwenk - Jo Callaghan *****
Lees.beestje (35): Wat een ijzersterk verhaal is dit! Origineel, verrassend, vooruitstrevend. Daarnaast komen er veel oprecht menselijke emoties aan bod waardoor dit verhaal mijn aandacht wist te grijpen en vast te houden. Dit boek gaat niet enkel over het oplossen van cold cases, maar ook over ethiek, medische wetenschap, trauma en rouw.
Politiecommissaris Frank gaat terug aan het werk na de zorg voor haar terminaal zieke echtgenoot die aan longkanker overleden is. Volgens haar meerdere MC Leish is een pilot project om coldcases opnieuw te beoordelen met aide Lock de uitgewezen kans om rustig te starten. Maar al snel neemt de urgentie toe en bijt Kat zich vast in het onderzoek, vertrouwend op haar onderbuikgevoel of intuïtie. Haar team twijfelt aan haar beoordelingsvermogen en Kat voelt zich eenzamer dan ooit...
Het boek heeft een aangenaam verteltempo en er zijn enkele plottwists die de nodige spanning erin houden. Maar wat me vooral prikkelde, is hoe de auteur erin slaagt om ons lezers te informeren over de rol van AI in de toekomstige samenleving. Ze geeft stof tot nadenken om een eigen opinie te vormen in een relatief nieuw en onbekend landschap.
Bovendien verloor @jocallaghankat haar echtgenoot zelf aan longkanker en is dit boek dus deels gebaseerd op haar eigen ervaring wat betreft het loslaten van een geliefde en rouw. Hopelijk heeft het schrijven van dit verhaal haar gestimuleerd in haar persoonlijke proces.
Tot slot deel ik nog een ludiek fragmentje:
'Commisaris Frank, ik heb vastgesteld dat u de krachtterm "Fuck" vaak gebruikt, maar het is me niet altijd duidelijk wat het in een bepaalde context betekent. Het schijnt een woord met veel betekenissen te zijn.' Kat zuchtte. 'In deze specifieke context betekent het dat ik denk dat we het hebben verkloot.'
Bedankt voor het #recensieexemplaar @amboanthos @vbkbelgie
| 
| | De nanny - Nelle Lamarr ****
Lees.beestje (35): ... Er wellen tranen in mijn ogen op. Mijn baby gaat dood.
... Tot mijn ontsteltenis begint Gabe te lachen.
... Er is iets heel erg mis met Isa! 'Bel het alarmnummer!' schreeuw ik als hij het krijsende kind uit haar ledikant tilt.
... Terwijl Gabe de luier open maakt, zegt hij 'Ava, ik heb een warme vochtige washand, wat billendoekjes, een nieuwe luier en een schone romper nodig.' Hij zegt het met de kalmte van een chirurg die midden in een operatie zit.
Herkenbare situatie?! Hier wel als moeder van 3 kids 🤭
Het boek is in verschillende POV geschreven. Dit vind ik altijd heel leuk omdat het de hoofdstukken kort houdt. Hierdoor kon ik het boek moeilijk weg leggen.
Het verhaal komt wat traag en aanvankelijk voorspelbaar op gang maar na een dikke honderd bladzijden neemt de snelheid met rasse schreden toe en kan je enkel nog maar nieuwsgierig verder lezen om te kijken welke plotwendingen de auteur in petto heeft. Mij heeft het boek weten te bekoren! De herkenbaarheid van het prille moederschap, de humor en de spanning vormen een perfect plaatje voor deze psychologische thriller... De beeldschone maar gestoorde nanny laat je al snel Mary poppins en Mrs doubtfire vergeten 😏
|
| | De laatste zeven - Annerieke de Vries ****
Live Your Life Reading (27): Ik kom gewoon even met de deur in huis vallen. Dit is het derde deel van de 'Maud'-serie en naar mijn mening is dit veruit het beste deel. Deel 1 kreeg van mij 3,75 sterren en deel 2 kreeg er van mij 3. Maar toen kwam deel 3. Ik kon ook echt niet wachten om weer de bespreking te leiden, want ook Annerieke sloot deze keer weer aan en aangezien ik dit deel super interessant vond, maar ook super onverwacht, had ik allemaal vragen klaar staan die me door het hoofd schoten tijdens het lezen. Het was leuk om te zien dat onze meningen allemaal zo overeen kwamen en het was heerlijk om alle gedachtes en frustraties met elkaar te kunnen delen.
Als allereerst blijf ik erbij dat Annerieke de Vries een heerlijke schrijfstijl heeft. Ze is echt volledig in haar personage gekropen en eerlijk is eerlijk, ik kan me ergeren aan Maud, maar in dit derde deel, kon ik me ook weer heel erg met haar identificeren en kwam ze vooral wat minder heftig en oordelend uit de hoek. Het was fijn om weer in Maud haar wereld te duiken, vooral na het eindigen van deel 2 was ik toch wel ontzettend nieuwsgierig naar hoe het nu met Maud en haar zoontje Mees ging. De boeken zijn tevens zo geschreven dat je ze wel los van elkaar kan lezen, maar ik zou aanraden om ze wel op volgorde te lezen anders mis je toch een stukje informatie en dan lees je de boeken toch ook heel anders. Zonder de voorgaande delen had ik nu waarschijnlijk niet dezelfde mening over dit boek gehad en dat was wel zonde geweest.
Uiteraard lees je het boek weer vanuit Maud, in de eerste persoonsvorm. Dit is eigenlijk niet anders dan normaal. Maar de situatie waarin Maud zich bevindt is wel heel anders. Haar leven bestond uit werken in het mortuarium als lijkenverzorger. Eigenlijk was het een beetje haar identiteit geworden, zodat ze haar leven op de rit kon krijgen en ook een plek had om te wonen. Ze had natuurlijk wel de aandacht voor haar zoontje Mees, maar door haar verleden zag ze die nog maar weinig en dus was er maar één andere manier om Maud in het heden te houden, en dat was werken. Nu wordt ze in deel 3 zomaar, zonder goede of kloppende reden, verbannen uit het mortuarium en wordt ze geacht om een week "vrij" te nemen. Dit zorgt ervoor dat je ook een andere kant van Maud gaat zien. Je merkt de onrust die ze krijgt door ineens niet te kunnen werken, maar je merkt ineens ook hoe erg ze eigenlijk gegroeid is door de delen heen. Ze zoekt andere bezigheden en ziet openingen waar ze eerst alleen maar muren en gesloten deuren tegenkwam. Ze is met een cursus bezig, ze gaat daten en ze gaat steeds steviger in haar schoenen staan, ondanks de onzekerheid waar ze in verkeert. Voor mij was het echt een verademing om te zien hoe veer Maud al was gekomen en het hele boek door verbaasde ze me weer met haar kracht en weerbaarheid. Dat maakte het lezen van dit deel het al helemaal waard.
Qua verhaal is dit boek een hele dubbele ervaring. Er gebeuren hele mooie dingen met Maud, maar er gebeuren ook hele heftige en nare dingen in haar persoonlijke situatie die haar leven zo weer overhoop kunnen gooien als ze het laat gebeuren. Maud kan natuurlijk geen "vrij" nemen en duikt weer in de zaken die zich beneden in het mortuarium afspelen, zich onbewust van het gevaar. Uiteindelijk zou dit een redding of een ondergang kunnen zijn, maar het laat wel zien dat Maud moeite heeft met dingen loslaten en graag de controle heeft op haar eigen situatie.
Ik vond het feit dat we hier praatten over een seriemoordenaar erg leuk. Dat was tot nu toe nog niet gebeurd. En ondanks dat ik het natuurlijk heel erg gewend ben om te lezen over de meest vreselijke daders, waardoor dit boek wel vrij voorspelbaar was, wist Annerieke me toch wel de verrassen met de wendingen die het boek nam. De dader was erg interessant, de personages waren erg interessant, en het spirituele gedeelte, hoe alles uiteindelijk met elkaar in verbinding stond, was opmerkelijk goed gedaan. Daardoor maakte de voorspelbaarheid voor mij niet meer uit.
Het boek houdt je constant in de spanning en op het moment dat je denkt dat je alles gehad hebt, eindigt het verhaal in een enorme cliffhanger. Waardoor een ieder van de samenlezenwe-club nu smacht naar het volgende deel. Want er gaat nog een bizar verhaal komen, dat kan ik je wel vertellen.
Kortom, ik hield van dit verhaal. Het was veruit het beste deel van de serie. Alles wat er gebeurd is in vorige delen, alles wat Maud heeft moeten doorstaan en leren, alle gevechten die ze heeft moeten leveren, komen samen in dit boek. En al kan ik niet zeggen dat het einde persé positief is, het was een goed verhaal, met belachelijk goede karakterontwikkeling, interessante onderwerpen en vergelijkingen, en het houdt van begin tot einde je interesse vast. Petje af hoor Annerieke, want ik heb weer een favorietje kunnen toevoegen aan mijn lijst.
Ik geef 'De laatste zeven' 4,75 sterren!
~ Live Your Life Reading
|
|
|
|
| | |
|
|
|
|
|
|
|
