Esther Verhoef is met tien nominaties recordhouder NS Publieksprijs-nominaties en is Nederlands meest genomineerde en bekroonde thrillerauteur. Haar psychologische thrillers zijn zonder uitzondering bestsellers.

Ellis meldt zich met ondraaglijke buikpijn bij de spoedeisende hulp in een Frans ziekenhuis. Ze is onderweg naar Nederland, maar de pijn is niet meer te doen. Ze is helemaal alleen en de pijn beukt onophoudelijk door haar lichaam. De morfine die ze krijgt, zorgt dat ze in een roes terechtkomt en alles is wazig. Haar kamergenote Sophie ontfermt zich over haar. Ellis wordt geopereerd en eindelijk is ze van de pijn verlost, maar ze moet zeker nog drie weken herstellen. In het ziekenhuis kan ze niet blijven. Dan is daar Sophie, die al ontslagen was uit het ziekenhuis, en Sophie biedt Ellis onderdak aan. Veel keus heeft Ellis niet. Maar dan blijkt dat Sophie plannen met Ellis te hebben en is Ellis volledig overgeleverd aan een vrouw die ze nauwelijks kent.

'Ik twijfel aan haar oprechtheid. Ze gedraagt zich een beetje merkwaardig en heeft een nerveus trekje om haar mond.'

Op het eerste gezicht is de cover van Het huis met de palm geen cover die je bij een thriller verwacht. Maar later in het verhaal zal duidelijk worden waarom deze cover juist zo perfect bij dit verhaal past. We volgen het verhaal vanuit het perspectief van Ellis in de eerste persoon. Heel af en toe afgewisseld met een fragment dat verhaalt vanuit het perspectief van Sophie en ook ene Anthony heeft een verhaallijn. Dat er iets niet klopt aan Sophie is vanaf het begin wel duidelijk, maar wat? Dat wat Ellis nu overkomt is best beangstigend en middels haar gedachten leef je als lezer met haar mee. Ondertussen vertelt Ellis over haar leven en haar verleden en krijgt dit personage een uitgebreide uitwerking met veel diepgang. Om het beeld van Sophie duidelijk te krijgen is meer tijd nodig. Het realiseren dat een toevallige ontmoeting kan uitmonden in een wat lijkt op een uitzichtloze situatie zorgt voor een beklemmend gevoel. 

Er zijn wisselingen in de tijd en het wordt ook duidelijk waarom Ellis op doorreis was. Het is wel goed opletten tijdens de wisselingen en dit onder andere maakt dat Het huis met de palm net iets anders is dan we gewend zijn van Verhoef. Niet gewoon een gelaagde thriller, maar één met heel veel lagen waarin veel psychologische thema's te vinden zijn. Eén daarvan is kindermishandeling wat ervoor kan zorgen dat iemand misschien verkeerde keuzes in het leven maakt. Niet elk thema zal even duidelijk naar voren komen, en misschien dat niet iedere lezer alle thema's zal ontdekken. Dit maakt dit een thriller die men misschien wel meerdere keren moet lezen en dan elke keer weer wat nieuws ontdekt. Knap om een verhaal te starten en deze een weg te laten vervolgen, waarbij er voortdurend een afslag genomen wordt waarbij het eindpunt steeds weer uiterst verrassend is.

Met Het huis met de palm bewijst Verhoef wederom een groot talent te hebben voor het schrijven van gelaagde, psychologische thrillers die de verbeelding sterk aanspreken.