Jussi Adler-Olsen, de Deense koning van de misdaadliteratuur, was er duidelijk over: tien boeken over afdeling Q zou hij schrijven, niet meer. Weemoedig nam de wereld in 2024 afscheid van Carl Mørck, Rose, Assad en Gordon.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: Jussi heeft zijn pen gedeeltelijk overgedragen aan een schrijfduo, Stine Bolther en Line Holm. In een even hechte als stimulerende samenwerking heeft het drietal een nieuw boek geschreven, Dode zielen zingen niet. En het is een verfrissende nieuwe start: zo heeft Carl Mørck de politie de rug toegekeerd... Assad en Rose zijn hun oude zelf, maar krijgen in Dode zielen zingen niet een nieuwe collega, een gedreven half Deense, half Franse politievrouw die haar intrede doet als de afdeling Q op het punt staat in te storten. Ook deze zomer zul je nagelbijtend doorbrengen!

Jussi Adler-Olsen (1950) behoort tot de succesvolste en meestverkochte Scandinavische crime-auteurs ter wereld, vertaald in meer dan veertig talen. Van zijn Serie Q zijn alleen al in Nederland meer dan anderhalf miljoen exemplaren verkocht.

Line Holm (1975) en Stine Bolther (1976) vormen een Deens schrijversduo. Eerder publiceerden zij drie zeer goed ontvangen thrillers die in heel Europa vertaald zijn.

In Dode zielen zingen niet keren oude vertrouwde personages als Rose, Assad en Carl terug en maakt Helena haar entree. Carl is druk met zijn bestaan als schrijver, maar beleeft weinig plezier aan het pr-gebeuren. Hij mist de kelder van afdeling Q en als een vrouw hem een geluidopname van een vier jaar oude alarmoproep laat horen, aarzelt hij geen moment om zijn oude collega’s in te schakelen. De sfeer is daar behoorlijk veranderd met een nieuwe collega, Helena en Rose die zich door haar bedreigd voelt. Zijn komst is het begin van een intense en spannende opleving van de in haar voortbestaan bedreigde afdeling Q. Deze onverwacht grote, ingewikkelde zaak brengt dingen aan het licht die verstrekkende gevolgen hebben. 

Het verhaal speelt zich af in 2023, wordt chronologisch verteld met wisselende perspectieven en wordt af en toe onderbroken door flashbacks naar 1989 waar we kennismaken met meerdere jongens in een jongenskoor. De alwetende verteller maakt dat de dader in een vrij vroeg stadium bekend is, toch is dit niet storend daar onverwachte gebeurtenissen dingen in een ander daglicht stellen. We kennen zijn motieven, maar deze worden mondjesmaat vrijgegeven. Tegen het einde weten de auteurs een onverwachte spannende draai aan de thriller te geven. De cliffhanger als afsluiting van het boek maakt nieuwsgierig naar het vervolg. 

Wanneer Dode zielen zingen niet het eerste boek is dat gelezen wordt over afdeling Q, dan vallen de kamelengrapjes van Assad op, net als het chagrijnige humeur van Rose. Helena is een mysterieuze vrouw die niets loslaat over zichzelf, waardoor Rose haar wantrouwt. Het verhaal heeft tijd nodig om op gang te komen door de vele personages en meerdere verhaallijnen. Zaak is in het begin goed de aandacht erbij te houden als de personen geïntroduceerd worden. Een intense haat ontstaat niet zomaar, maar wordt gevoed door meerdere factoren. Het thema is overbekend: traumatische gebeurtenissen in het verleden zijn de voedingsbodem voor het heden. Actuele zaken worden lichtjes aangetipt zoals trauma’s veroorzaakt door oorlogen waarin vrouwen vaak dubbel slachtoffer zijn door het oorlogsgeweld en verkrachtingen. Bureaucratie en het niet nemen van verantwoordelijkheden komen tot uiting. 

Dode zielen zingen niet is een boeiende thriller waarin de personages de sfeer in het verhaal bepalen.