Na de morbide proloog maakt de lezer kennis met drie verschillende groepen mensen. Alle drie bevinden ze zich in een onnatuurlijke en stressvolle situatie. Hannah bevindt zich samen met een groep studenten in een verongelukte bus tijdens een sneeuwstorm. Meg wordt samen met vijf onbekenden wakker in een defecte gondellift en Carter woont al jaren in het ‘tehuis’ terwijl de wereld al jaren in de greep is van een dodelijk en snel muterend virus. In een van deze drie groepen bevindt zich een moordenaar, maar de vraag is in welke. En waarom? 

De lezer maakt in korte tijd kennis met erg veel personages, maar doordat Tudor ervoor gekozen heeft om de hoofdstukken erg kort te houden en constant te wisselen van hoofdpersoon is dit geen enkel probleem en blijft het verhaal toch erg overzichtelijk. Ieder personage krijgt op zijn eigen manier diepgang. Daarnaast eindigt ieder hoofdstuk telkens opnieuw met een cliffhanger waardoor de lezer wordt uitgedaagd om verder te blijven lezen. De lezer wordt lang in spanning gehouden totdat in de laatste vijftig bladzijden alle verhaallijnen bij elkaar komen en Tudor zorgt voor een spetterende climax. Ondanks dat er enige sciencefictionachtige elementen terugkomen in het verhaal, blijft het geloofwaardig hoe de personages met elkaar omgaan en welke keuzes er gemaakt worden. 

De dwaling is een onvergetelijke pageturner.