Josie drukt haar handen op de borst van het verdronken meisje op en neer. ‘Haal adem. Haal alsjeblieft adem…’

Rechercheur Josie Quinn doet een gruwelijke vondst: het lijk van een jong meisje dat met haar gezicht naar beneden in een zwembad ligt, de witte tennisschoenen nog aan haar voeten, het kastanjebruine haar uitgespreid als een halo. Als ze het gezicht ziet, schrikt ze: het is Nysa Somers, de zwemkampioene. Hoe kan uitgerekend zij per ongeluk verdrinken?

Nysa’s teruggevonden rugzak bevat niets meer dan lege voedsel­verpakkingen, een telefoon en een cryptische tekst gekrabbeld op een kalender: ‘Wees een zeemeermin’. De volgende dag steekt een gepensio­neerde brandweerman zijn huis in lichterlaaie. De laatste woorden die zijn kleindochters hem hoorden mompelen voor hij het vuur aanstak: ‘Wees een lucifer’. Josie ziet een dodelijk patroon ontstaan. Ze is de moor­denaar op het spoor, maar moet daarvoor haar eigen leven in de waagschaal stellen. Kan ze vertrouwen op haar team om haar te redden, voordat het te laat is?

Wanneer Josie haar broer op de universiteit bezoekt, vindt ze een jonge vrouw drijvend in het zwembad. Het blijkt zwemkampioene Nysa Somers te zijn, ze is verdronken. In haar papieren vinden Josie en haar team de tekst: Wees een zeemeermin. De volgende dag steekt een zeer gerespecteerde oud-brandweerman zijn huis in brand. De laatste woorden die zijn kleindochters hem hoorden mompelen voor hij het vuur aanstak: Wees een lucifer. 

Josie en haar team ontdekken al snel het patroon in de moorden, maar hebben geen flauw idee van de dader. Die moeizame zoektocht beslaat ongeveer de helft van het boek en maakt dat er weinig spanning in het verhaal zit. Daarna komt er gelukkig wat meer vaart in en blijkt de dader te beschikken over een bijzonder middel om mensen tot hun daden aan te zetten. Dan komt ook weer de fijne schrijfstijl van Lisa Regan aan bod, die maakt dat het boek moeilijk is weg te leggen. Ook is het goed op elkaar ingespeelde rechercheteam nog altijd hartverwarmend. De relaties tussen Josie en Noah en Misty en haar zoontje Harris ontbreken gelukkig ook niet. De verschillende drama’s verhogen ook hier weer het leesplezier. 

Alles bij elkaar is dit tiende deel van de serie, net zoals het deel ervoor, toch van een mindere kwaliteit dan de voorgaande acht delen. Het is jammer dat Lisa Regan er niet meer van haar talent in heeft gestopt.