Een meeslepende thriller over toxische vriendschappen en de beklemmende kracht van de wildernis

Liz is opgebrand door zowel haar huwelijk als haar werk en moet er dringend tussenuit. Ze heeft behoefte aan avontuur, een totale reset. Dus als het haar beurt is om de jaarlijkse vakantie met haar drie beste vriendinnen te plannen, haalt ze hen over om vier nachten te gaan wildkamperen in de prachtige bergen van Noorwegen.

Na een wandeling door weelderige valleien, over torenhoge toppen en langs azuurblauwe meren is Liz ervan overtuigd dat de wandeling precies is wat ze nodig heeft om haar leven weer op de rails te krijgen. Tot ze een levenloos lichaam vinden op de bodem van een ravijn.

De moordenaar legt dezelfde hike af als de vriendinnengroep en zal er alles aan doen om zijn geheimen verborgen te houden – zelfs als dat betekent dat de groep vriendinnen niet levend uit de wildernis ontsnapt.

De hike draait rond vier vriendinnen die jaarlijks een uitstap plannen. Ditmaal mag Liz de bestemming kiezen. Ze kiest voor een wandeltocht in Noorwegen, wat op verbazing komt te staan van de andere vrouwen. Normaal gezien wordt een zonnige bestemming uitgekozen met heel wat luxe en comfort. Tijdens hun tocht komen ze dingen te weten over elkaar waardoor er binnen de groep meermaals spanningen optreden. De vermissing van een jonge vrouw die dezelfde tocht ondernomen heeft als zij, zorgt voor nog meer onrust. 

De hike wordt verteld vanuit meerdere vertelperspectieven. De vier vrouwen Liz, Maggie, Helena en Joni krijgen elk enkele hoofdstukken toebedeeld van hoe zij de toch ervaren en wat ze op dat moment voelen. De lezer krijgt dus een goede band met elk personage en weet voldoende over het privéleven van elke vrouw om te snappen waarom ze op een bepaalde manier reageren. Naar het einde toe zijn er een paar hoofdstukken vanuit Leif, die de eigenaar is van de lodge waar de dames logeren. Het verhaal is mede door het wisselende vertelperspectief telkens boeiend en verfrissend.  De vaart zit er steeds in en nergens wordt het saai. Er worden naar het einde toe misschien iets te veel elementen aan het verhaal toegevoegd om spannend te kunnen eindigen. 

De vermissing van Karin, een jonge vrouw die dezelfde wandeling maakte als de vriendinnen, wordt meermaals aangehaald. Dit gegeven raakt echter wat ondergesneeuwd en wordt pas aan het einde weer opgepikt. De climax heeft iets te veel een James Bond gehalte, maar echt storend is dat niet. De ontknoping van de hike is onverwacht en kan de lezer ontroeren. 

De hike is een prettig lezend vakantieboek en lezers die houden van Ruth Ware, Sarah Pearse en Catherine Cooper zullen dit zeker waarderen.