ISBN: 9789465170251
Uitgever: De Crime Compagnie
Verschenen: juni 2025
Pagina's: 299
Lopende acties:
Win een zomers thrillerpakket
Win het e-book Blauwe tranen in ruil voor recensie
 |
Omschrijving:
Een droombestemming verandert in een nachtmerrie…
Misdaadjournaliste Iris Blom verruilt Rotterdam voor het zonnige Curaçao. Ze gaat aan de slag bij de plaatselijke krant, waar ze op de rubriek sport en cultuur wordt gezet. In eerste instantie is Iris woedend, maar als ze verslag mag doen van het North Sea Jazz Festival krijgt ze steeds meer plezier in haar werk. Zeker als blijkt dat haar idolen de Blue Girls optreden.
Wanneer de roadie van de band spoorloos verdwijnt, zet Iris haar ervaring in om het mysterie te ontrafelen. Al snel ontdekt ze dat er meer op het spel staat dan een vermist persoon en raakt ze verstrikt in de duistere geheimen van het eiland.
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl:
Recensie Karin Bisschops op 29 mei 2025:
Vera van Beers werkte na het afronden van haar hbo-studie Frans op de commerciële binnendienst van een internationale groothandel. In 2019 won ze de derde prijs in de schrijfwedstrijd De donkere dagen. In 2021 deed ze mee aan een verhalenwedstrijd en won deze keer de eerste prijs met haar verhaal Scherven in Parijs en deze werd gepubliceerd in de verhalenbundel Waan je in een andere wereld. Bij Uitgeverij Godijn verscheen als e-book en audiobook haar thrillernovelle Als de waarheid sterft en in het voorjaar van 2023 verscheen haar thriller Onheilspad bij de Crime Compagnie.
In Blauwe tranen draait het om Iris Blom. Zij is een misdaadjournalist en vlucht vanuit Rotterdam naar Curaçao. Door Benito, de hoofdredacteur, wordt ze op de rubriek sport en cultuur gezet. Iris is het hier niet mee eens, maar gedurende haar verslagen groeit ze in deze rubriek en vindt ze haar werkplezier hierin. Ze mag verslag doen van het North Sea Jazz Festival waar haar idolen de Blue Girls gaan optreden. Tyler Reed is een roadie die ineens spoorloos verdwijnt. Als ervaren misdaadjournalist zet Iris haar kwaliteiten in om het mysterie te ontrafelen. Gedurende haar onderzoek raakt ze steeds verder verstrikt in de geheimen van het eiland.
Blauwe tranen start met een korte proloog waarna het springt naar ‘eerder’ om te eindigen met een week later. De schrijfstijl van Vera van Beers is ontvankelijk en leest fijn. Curaçao komt goed in beeld, met de relaxte leefstijl van de inwoners en de sfeervolle omgeving. Tijdens het lezen waant de lezer zich samen met Iris op het eiland. Iris is een geloofwaardig personage. Ze is nieuwsgierig wat een goede eigenschap is voor een journalist, erg vasthoudend en ze geeft niet op, ze bijt zich vast in haar onderzoek. Hugo, een kunsthandelaar, ondersteunt Iris en hij komt over als een sympathiek persoon. Vera van Beers geeft kleine speldenprikjes door het verloop heen en aan het einde is de spanning voelbaar. De plot wordt netjes afgerond en is de puzzel klaar. Iris is een uitermate geschikt personage voor een vervolg met haar in de hoofdrol.
Blauwe tranen is geen harde thriller vol acties, maar meer een spannend verhaal waarin de lezer heerlijk mee kan puzzelen.
Bezoekersreacties:
Erika Houkes op 1 juli 2025:
Na een studie Frans werkte Vera van Beers bij een internationale groothandel. Zij deed mee met schrijfwedstrijden, waarbij ze steeds in de prijzen viel. In 2020 verscheen haar eerste novelle Als de waarheid sterft en twee jaar later haar thriller Onheilspad. Blauwe tranen is haar tweede thriller.
De Rotterdamse misdaadjournaliste Iris Blom verhuist naar Curaçao, waar ze gaat werken bij de plaatselijke krant. Ze kan haar draai niet goed vinden, totdat ze verslag mag doen van het Curaçao North Sea Jazz Festival.
Wanneer de iemand van die band spoorloos verdwijnt, zet Iris haar ervaring in om het mysterie te ontrafelen. Al snel ontdekt ze dat er meer op het spel staat dan een vermist persoon en raakt ze verstrikt in duistere geheimen van het eiland.
De personages verschijnen levendig ten tonele, door de rake beschrijvingen van Van Beers is binnen enkele pagina’s duidelijk wie we voor ons hebben. Ook de dreiging die Iris ondervindt kruipt onder de huid, een dreiging waar ze zich overigens niet door laat afschrikken. De omgeving van het tropische, relaxte Curaçao komt wel tot zijn recht, de zon, de zee en de muziek zijn voelbaar.
Iris is sympathiek genoeg, Hugo komt over als positief en oprecht, hoewel daar tegelijkertijd door zijn onvoorspelbare gedrag wat twijfel kan ontstaan. Blauwe tranen maakt een flinke knipoog naar feelgood, maar de vastberaden nieuwsgierigheid van Iris als er nieuws te onderzoeken valt, wint het altijd van de romantiek.
Het duurt even voordat spanning haar intrede doet, het sluimert een tijdlang alleen op de achtergrond terwijl Iris zich een beetje tekort gedaan voelt in haar journalistieke werk. Er spelen verschillende dingen, maar samenhang is ogenschijnlijk nog ver te zoeken. Van Beers laat niets los om haar lezer te plezieren, ook niet wat hints achter de rug van Iris om.
Anders dan in Onheilspad ontbreekt het hier aan vaart. Het verhaal sleept zich min of meer voort met te weinig ontwikkelingen, Van Beers blijft vaak te lang hangen in momenten die niet nieuw meer zijn. Tot de auteur de spanningsboog halverwege ineens flink aantrekt. De dreiging tegen Iris culmineert eveneens, er lijkt iemand te zijn die haar wel heel graag wil afschrikken. Blauwe tranen zweemt in de verhaallijn naar een avonturenroman, met een stuk of wat onwaarschijnlijke voorvallen. Maar ontknoping is spectaculair. Alle lijnen komen bij elkaar, Van Beers vlecht ze ineen tot een verrassende plot.
Het boek zou gebaat zijn met een Iets nauwkeuriger redacteur om de laatste dingen eruit te halen, die nu smetjes op het geheel zijn. Misschien dat te zijner tijd meer schrijfervaring het op sommige plekken wat stroef taalgebruik zal verbeteren.
Blauwe tranen is een leuk, spannend verhaal, dat het tijdens een vakantie aan een warm strand goed zal doen. Het zal liefhebbers van de vertrekthrillers van Marelle Boersma in de smaak vallen.
Oordeel:
Diane Kooistra (49) op 25 juni 2025:
Vera van Beers won in 2019 de derde prijs bij de verhalenwedstrijd van De crime compagnie met haar verhaal Het verhaal voorbij. In 2021 won ze de eerste prijs met Scherven in Parijs. Sinsdien heeft ze in 2023 het boek Onheilspad geschreven voor deze uitgeverij.
Ik mocht Blauwe tranen proeflezen.
“Ik vergat alles om me heen en wilde alleen maar doorlezen.”
Iris verhuist naar het mooie eiland Curaçao om aan het werk te gaan als journalist. Als ze eerst op de rubriek Sport en cultuur wordt gezet in plaats van op de rubriek Misdaad is ze boos. Maar als ze het North sea Jazz festival mag verslaan en er verdwijnt een roadie….komen passie en werk weer dicht bij elkaar. En komt ze achter de minder fijne kanten van het paradijselijke eiland.
Het verhaal wordt vanuit Iris geschreven, een vlotte meid met een mooi plan. Ze is zwaar teleurgesteld omdat ze voor de sport en cultuur rubriek mag schrijven maar ondertussen is er door Van Beers al een mooi proloog geschreven en zijn er kleine momenten beschreven waardoor de spanning al een beetje voelbaar is.
Een spontane ontmoeting laat haar weer lachen maar niets is wat het lijkt.
Van Beers neemt de lezer mee naar het mooie Curacao, waar ze hem of haar laat kennismaken met de kleurrijke kant maar ook met de donkere kanten van dit eiland.
De schrijfstijl van Van Beers is prettig, ze wijdt niet uit in eindeloze beschrijvingen en laat de spanningsboog maar zelden vieren.
Ze is een persoon met energie die het ook laat merken als ze iets niet begrijpt of niet prettig vindt. En dan de cliffhangers, die voegen echt een laagje toe aan het verhaal. Het waren weer hele fijne leesuren en zelfs als het boek voor de tweede keer gelezen wordt verveelt de lezer zich geen moment.
Oordeel:
Kat van den Hoven (44) op 16 juni 2025:
Blauwe tranen bestaat uit 63 korte hoofdstukken geschreven vanuit hoofdpersonage Iris Blom. Het verhaal gaat van start met een korte mysterieuze proloog waarmee de aandacht van de lezer direct wordt gevangen.
Vera van Beers heeft een vlotte schrijfstijl met veel vaart, die prettig en snel leest. Op beeldende, spannende en mysterieuze wijze neemt ze je mee op Iris haar avontuur op Curaçao.
In de verte, onder het maanlicht, schommelt de horizon zachtjes op en neer alsof er niets aan de hand is. Maar er is van alles aan de hand. Meer dan ik ooit had kunnen vermoeden.
In Blauwe tranen maken we kennis met misdaadjournaliste Iris Blom (36).
Iris verliet het Nederlandse Rotterdam om aan de slag te gaan op het Caribische eiland Curaçao, als als misdaadverslaggeefster voor het Bulletin Curaçao, de plaatselijke krant. Ze heeft een roerige tijd achter de rug met veel stress, angst en gevaar en hoopt op een nieuwe start op het eiland.
Deze keer vinden ze wel iets tussen de lading. Het moet. Het moet vandaag gebeuren.
Als gedreven misdaadjournalist probeert ze zich te bewijzen maar dat wil nog niet zo lukken. Het duurt dan ook niet lang voordat ze de irritatie van haar hoofdredacteur Benito Draex op de hals haalt. Na vijf maanden is hij echt helemaal klaar met haar en plaatst haar over naar de sport en cultuur katern. Een degradatie, daar zit ze niet op te wachten, Iris is boos en beledigd, dit is niet wat zij ambieert en waar haar hart sneller voor gaat slaan. Schrijven over misdadigers dat is wat zij doet.
Het shirt dat ik draag stinkt naar verraad. Verraad aan mezelf.
Curaçao maakt zich op voor een wel heel bijzonder jubileum, de tiende editie van het North Sea Jazz festival. Een heel belangrijk evenement voor het eiland waarbij ze groots uitpakken met speciale gasten, zoals onder andere de Blue Girls, populair bij velen. Aan Iris de taak om te schrijven over deze happening. In de hoop daarmee de doorbraak gevende scoop te scoren.
Normaal gesproken duurt wachten lang, maar deze keer lijkt de tijd haast te hebben.
Er gebeuren duistere dingen die het daglicht niet kunnen verdragen op het eiland, wanneer de jonge roadie, Tyler Reed vermist raakt, kruipt haar misdaadbloed toch waar het niet gaan kan. Haar vertrek uit Rotterdam was niet zonder reden, en al snel komt ze weer in die vicieuze cirkel van het gevaar dat haar baan met zich meebrengt, terecht. Iets wat ze juist niet meer wilde. Iris raakt verwikkeld in een moordende concurrentiestrijd met een collega journalist, er kan er immers maar één de beste zijn. Met gevaar voor eigen leven duikt ze er bovenop en daar is iemand op zijn zachts gezegd niet blij mee.
Bemoei je er niet mee. Anders ligt jouw kop straks ook los van je romp.
Terwijl de situatie met de minuut vreemder wordt, raakt Iris verstrikt in een web vol leugens en bedrog waarbij de vermissing nog maar slechts het begin lijkt te zijn. Niet alleen haar reputatie staat op het spel maar ook haar eigen veiligheid, de schrik slaat haar om het hart. Het zonnige vakantieoord raakt gehuld in duisternis vol sinistere geheimen, die het eiland doen schudden op zijn grondvesten.
Mijn hele leven in Rotterdam flitst aan me voorbij in slechts luttele seconden. Daar was ik de dans ontsprongen, maar hier... ga ik hier sterven?
Zal Iris het mysterie ontrafelen en zichzelf in veiligheid weten te brengen?
Onheilspad het thrillerdebuut van Vera van Beers, dat zich op Brabantse bodem afspeelt, las ik met veel plezier. Blauwe tranen is echt totaal anders en neemt ons mee naar de Caraïben. Maar eveneens een super verhaal, boeiend en spannend. Met goed uitgewerkte spannende verhaallijnen, boeiende karakters die goed uit de verf komen. Misdaadjournalist Iris, een stoere dame die Nederland achter zich heeft gelaten, ongeduldig van aard, altijd op zoek naar die ene aanwijzing, haar journalistenbloed gaat borrelen als ze een nieuwe primeur op het spoor is. Kunsthandelaar Hugo van der Zande, de prins van de Caribbean Lady. Collega Omar en haar baas hoofdredacteur Benito. Freelancer Kenny Aalbregts, een geprezen journalist en norse man. Buurvrouw en vriendin Carmen en haar man Luis uit Venezuela, de eigenaren van restaurant Bienvenida. Rechercheur Boekhoudt. Stagiair Tyler Reed en artiestenmanager Alex Kline, een onsympathieke man. Een stortvloed aan bizarre gebeurtenissen, verrassende wendingen, dreiging en opbouwende spanning. Vanaf het begin had ik een verdachte op het oog, toch laat Vera je heen en weer slingeren in de verdenkingen om er vervolgens met een onverwachte plottwist in te gooien en werkt toe naar een razends spannende ontknoping, Blauwe tranen zit perfect in elkaar. Van Beers besteed ook aandacht een de mooie beschrijvingen van het eiland en de verdrietige ondertoon van het verleden van Iris. Daarnaast is er ook ruimte voor humor en liefde. Ik heb wederom genoten van de tweede thriller van Vera van Beers en kijk uit naar haar volgende werk.
Met Blauwe tranen heeft Vera van Beers een waanzinnige vlijmscherpe thriller geschreven. Boeiende goed uitgewerkte spannende verhaallijnen en karakters. Totaal anders dan haar vorige maar waarmee ze zichzelf overtreft. Spanning, een stortvloed aan bizarre gebeurtenissen, verrassende wendingen en een onverwachte plottwist en een spannende ontknoping.
Blauwe tranen, waanzinnige vlijmscherpe thriller. Totaal anders dan haar debuut maar vol spanning, bizarre gebeurtenissen en verrassende wendingen. Duistere geheimen die het zonovergoten eiland op zijn grondvesten doen schudden. Zal Iris het mysterie ontrafelen? Aanrader!
★★★★1/2
Oordeel:
|
|
|
|
|
Bestel bij BOL.COM.
.jpg)
