Ze hebben een gelofte afgelegd, en doen een moord om die niet te breken

We rijden voor de laatste keer als ongetrouwd stel naar huis. Ondanks de stromende regen en de duistere nacht om ons heen ben ik nog nooit zo gelukkig geweest. Mijn verloofde, Ethan, knijpt even in mijn hand en ik ben zo blij om zijn bruid te zijn. Dan is er een verschrikkelijk ongeluk. Wanneer ik wakker word, aait hij me over mijn wenkbrauw en zegt hij dat alles goed komt. Maar ik weet dat hij het zo, zó bij het verkeerde eind heeft…

In de kerk schittert zonlicht over mijn ivoorkleurige zijden jurk terwijl ik naar het altaar loop. Onze families, vrienden en dierbaren hebben een lach op hun gezicht terwijl ze toekijken hoe Ethan en ik elkaar beloven samen te zijn tot de dood ons scheidt. Maar alleen Ethan en ik weten wat dat echt betekent…

Want we hebben al iemand vermoord.

Mijn dierbare, lieve echtgenoot is niet wie hij lijkt…

Maar dat ben ik ook niet.

Drie dagen voor hun huwelijk rijden Nicci en Ethan midden in de nacht na een feestje naar huis, met te veel alcohol op. Een aanrijding met een persoon kunnen ze niet voorkomen en daardoor lijkt hun hele wereld in te storten. Ondanks Nicci’s grote schuldgevoel besluiten ze om elkaar een trouwbelofte te doen waarin ze zweren om nooit met iemand over het ongeluk te praten. Toch blijft de onrust aan Nicci knagen. 

Bruid en bruidegom is geschreven vanuit zowel Nicci als Ethan, waarbij de een meer sympathie opwekt dan de ander. Halsalls schrijfstijl is simpel, meisjesachtig, met te veel uitleg over wat ze wil zeggen. Door de vele flashbacks is het verhaal soms langdradig en warrig. De auteur slaat ook door in de emoties, die daardoor niet meer natuurlijk overkomen. De titel van het boek lijkt hier goed bij te passen, het geeft meer de verwachting van een feelgoodroman dan van een thriller. De achterflap van het boek doet echter weer iets anders verwachten, een verwachting die uiteindelijk niet ingelost wordt. 

Toch staan de personages wel als een huis. Nicci twijfelt aan zo’n beetje alles in haar leven. Ze wil heel graag in de liefde geloven, maar dit gaat haar steeds moeilijker af. Ze introduceert zichzelf als een onzekere vrouw die zichzelf voortdurend wegcijfert en die alarmerende signalen liever negeert. Ethan is het tegenovergestelde. Berekenend, uit op zakelijk succes en waardering van zijn schoonvader. Door alle geheimen die om hen heen lijken te cirkelen, voelt Nicci zich steeds meer gevangen in haar huwelijk. Toch slaagt ze erin om tot bezinning te komen. Daadkrachtiger en zelfverzekerder dan ooit laat ze niet langer over zich heen lopen. Wat er volgt is een achtbaan aan gebeurtenissen die over elkaar heen buitelen. Men ziet twee mensen die steeds verder van elkaar afdrijven zonder daar iets aan te kunnen doen en lijnrecht tegenover elkaar staan tot alles compleet uit de hand loopt. Halsall creëert een ijzige sfeer die niet alleen over de personages daalt, maar ook over de lezer. De uiteindelijke plot is geen verrassing meer, omdat de auteur in feite alles verteld heeft. Er zijn een paar onlogische elementen die ze niet verklaart. Het enige wat nog niet duidelijk was, kan de lezer al vrij gemakkelijk raden. Het feelgoodslot is net iets te veel, het doet het thrillerkarakter teniet. 

Een betere opbouw en een meer volwassen schrijfstijl zouden Bruid en bruidegom naar een hoger niveau getild hebben. Desondanks is het een onderhoudend boek voor een vakantiedag, omdat Nicci echt onder de huid gaat zitten en men als lezer alleen maar met haar mee kan leven.