In Overschot krijgt makelaar Arend Meulenhoek een dreigtelefoontje van een man. Het schijnt dat Ferry, de stiefzoon van Arend, de man duizenden guldens schuldig is. Daar Ferry zich over niets druk maakt, maakt hij zich hierover ook niet zo druk. Maud, de moeder van Ferry, en Arend weten niet meer wat ze met Ferry aan moeten, hij is totaal onhandelbaar. En dan raakt Arend betrokken bij een ernstig verkeersongeluk met een tienermeisje als slachtoffer. Arend en Maud komen in een rollercoaster terecht en de druk uit het criminele circuit neemt toe. 

'Arend staat te trillen naast zijn auto. Het is alsof zijn knieën hem niet overeind kunnen houden. Hij heeft het koud, maar het zweet staat op zijn voorhoofd en zijn rug.'

Een gezin dat naast je zou kunnen wonen, of een gezin waarin je je eigen situatie misschien wel herkent. Een puber die niet vooruit te branden is, en niets leuk vindt. Althans geen school of werk en hierdoor de grenzen opzoekt. De verkeerde grenzen welteverstaan. Appel is een van de auteurs die situaties op zo'n manier kan neerzetten dat het dicht bij huis blijft. De eenvoud van het geschrevene maakt het boek toegankelijk voor een brede doelgroep. Al vind je in de thrillers van Appel geen gruwelijkheden of een superhoge spanningsboog die je op het puntje van de stoel zal laten zitten. 

'Elke dag lijkt tegenwoordig belangrijk, elke dag kan er iets gebeuren dat hun leven op zijn kop zou kunnen zetten. Even heeft hij de neiging om meteen weer onder het dekbed te kruipen om voorlopig geen poging te wagen om de dagelijkse werkelijkheid te trotseren.'

Ook Overschot staat niet bol van de spanning, maar wel wordt heel goed beschreven hoe iets uit de hand kan lopen. Hoe mensen kunnen reageren op bepaalde situaties en waarom die grenzen opgezocht worden. Hoe makkelijk het soms kan gaan en dat er niet altijd veel voor nodig is om op een verkeerd spoor te geraken. En hoever een moeder kan gaan, alleen voor haar kind. Ondanks dat er in Overschot veel voor de hand ligt, blijft het verhaal toch onderhoudend genoeg om het wel en wee van de personages te blijven volgen. Ook al doen een aantal fragmenten lichtjes aan een thriller van Ester Verhoef denken, waardoor de originaliteit iets in het gedrang komt. Overschot is misschien niet de beste thriller die de auteur heeft geschreven, maar hij laat toch weer op voortreffelijke wijze een stukje psychologie dicht bij de lezer komen. En dat is elke keer weer genieten!