Kwaadaardigheid heeft geen licht nodig om te groeien. Die ontwikkelt zich het beste in een donkere kamer. En soms is pas na het ontspruiten duidelijk wat voor zaad er in de grond is gestopt...

De jonge barones Catharina is een succesvolle fotografe. Onverwachts vraagt zij haar nieuwste model Jeanine Spaak ten huwelijk. De van oorsprong Haagse Jeanine trekt zonder er lang over na te denken bij Catharina in. Wat echter niemand weet, is dat Jeanine’s broer Bastiaan en Catharina elkaar al een tijd kennen. Ze zijn vijf jaar geleden samen een extreem project begonnen waarbij ze testobjecten nodig hebben: dode vrouwen. Om aan die vrouwen te komen, maken ze een afspraak met elkaar. Ieder ontwerpt een uitdaging die de ander verplicht is om aan te gaan. Deze uitdagingen hebben te maken met hun diepste angsten, maar zijn ook een uiting van de hartgrondige hekel die ze aan elkaar hebben.

Breukel neemt de lezer mee in de belevingswereld van meerdere personen die op het oog gewone mensen zijn. In het verhaal komen verschillende personages voor die de verbeelding van de lezer triggeren, want wie is toch SunnyDay die steeds in Duitsland actief is en verschrikkelijke dingen doet? Halverwege het boek komt de lezer erachter wie dit is en worden verbanden gelegd met het verleden en wat dit met deze persoon heeft gedaan. Daarnaast is er de niet op haar mond gevallen Haagse Jeanine, ex-snackbarmedewerkster die een relatie heeft met barones en fotografe Catherina, Cat genoemd. Door haar broer Bastiaan is ze in contact gekomen met Cat en heeft hun relatie zich al snel verdiept en bereidt ze zich voor op hun huwelijk. Voor Jeanine zijn er dingen die haar niet lekker zitten en waardoor ze op onderzoek uitgaat met verstrekkende gevolgen voor haar en haar omgeving. 

Kwaad zaad start luguber met een vrouw die tot moes wordt geslagen en waaruit vrouwenhaat vanuit de dader duidelijk naar voren komt. Dan leert de lezer Jeanine kennen die aan het genieten is in het luxueuze oude landhuis van Cat. Het verhaal wordt vanuit steeds wisselende perspectieven verteld en de hoofdpersonages komen om de beurt aan bod, waardoor de spanning wordt opgebouwd. Op deze manier krijgt de lezer goed mee hoe zij de gebeurtenissen beleven en hun reactie erop. De scherpheid van hun emoties en manipulaties komen voelbaar binnen. Breukel geeft de geprikkelde lezer af en toe wat lucht om op adem te komen in het boek, om er vervolgens weer een plotwending op af te sturen. Haar schrijfwijze is vlot en beeldend. Humor is Breukel niet vreemd. 

De personages leert de lezer redelijk kennen, Jeanine is naïef is en kent Cat helemaal niet zo goed als ze denkt. Cat heeft bepaalde duistere kanten en verdwijnt regelmatig met achterlaten van een briefje dat ze voor haar werk een paar dagen op reis is, maar wat ze precies doet is een raadsel voor Jeanine. Ook de wereldvreemde hoogbegaafde Bastiaan en schoonzus Martina en hun hoogbegaafde kleuter Cory gaan voor grote verrassingen zorgen. De duistere, soms lugubere sfeer houdt de lezer tot aan het einde aan het boek gekluisterd. Tegen het einde komen alle verhaallijnen in Kwaad zaad keurig bij elkaar, alleen doet dit enigszins abrupt en afgeraffeld aan.