|
Het verhaal start met de oversteek van een Nigeriaan, Ousmane Mohmmadu, die in een volle boot op weg is naar Europa, naar het beloofde land Germany. Hij wil proberen om daar een betere toekomst op te bouwen. In delen van Afrika heerst honger. Lokale ondernemers, internationale ngo’s en grote voedselproducerende bedrijven verdienen veel geld aan deze honger. Een advocaat in Parijs is leider van een organisatie die ict systemen van bedrijven hackt en de containers met voedsel naar hulpbehoevende mensen stuurt. Drie mensen worden vermoord en de directeur van een chemieconcern verdwijnt. De Transparency Foundation wordt ingeschakeld en stuit tijdens het onderzoek op een wereldwijd voedselschandaal.
Honger! staat in rode letters op de cover. Onvoorstelbaar dat er nog zoveel mensen zijn die honger lijden. Hahn beschrijft de problematiek van de honger en schuwt niet om bedrijven en organisaties die veel geld hieraan verdienen, te benoemen. Na het lezen van dit boek stemt het je tot nadenken. Jammer is dat de redigeerronde niet erg zorgvuldig is geweest: verschillende (ver)taalfouten ontsieren de bladzijdes. Ook de vele herhalingen van tekst en inhoud nemen de leesvreugde weg. De stempel documentaire thriller roept vraagtekens op. Het is weliswaar een interessant maatschappelijk onderwerp maar zeker geen thriller. Bedrijven en organisaties verdienen veel geld aan de honger van anderen en door het geven van voedsel in plaats van hulp, wordt er een bizarre, vicieuze cirkel in stand gehouden. Toch zit er ook een beetje hoop in het hele verhaal: kleine projecten, vaak gerund door vrijwilligers, helpen de mensen om zelf te kunnen overleven. De personages blijven vlak en niet inleefbaar.
Honger! is zeker geen thriller maar een boek dat stemt tot nadenken over de wijze waarop bedrijven en organisaties de honger in stand houden voor eigen gewin. De honger van de een is het voedsel voor de ander!
Vrouwenthriller: Nee
Waardering: 2,5** Karin
Bezoekersreacties:
|
