Dit jaar zou alles anders worden. Maar nu India is toegelaten tot de vervolgopleiding van het conservatorium wordt ze ook daar lastiggevallen. Via de groepschat Truth or Dance stuurt een anomieme stalker haar en haar vriendinnen Lisa, Nikki en Zoë nieuwe opdrachten – nog gevaarlijker en met nog ergere gevolgen als ze niet gehoorzamen. De meiden leven voor het ballet, maar zijn ze klaar voor een dans des doods?

'Dachten jullie dat het nu was afgelopen? Think again. Truth or dance begint nu pas echt.' 

Voordat Break a leg daadwerkelijk begint is er eerst een woordenlijst met daarop een uitleg van de lessen, de danspassen en ballettermen. Daarna is er een fragment dat zich in Amsterdam afspeelt, een fragment dat best heftig is en in de toekomst afspeelt. Hierna springt de tijd terug naar twee jaar eerder, in Den Haag, waar de meiden op dat moment wonen en hun opleiding volgen. Thijssen gooit er gelijk zoveel spannende ontwikkelingen in dat de lezer het boek ingetrokken wordt. De angst die bij India heerst is tastbaar neergezet waardoor dit onder de huid weet te kruipen. Er is een voortdurende aanwezigheid van spanning, vooral door het afvragen van wat de stalker voor opdrachten heeft. Ietwat frustrerend is dat de clou nog steeds niet zichtbaar wordt en dat er ook geen vermoeden naar bovenkomt wie die anonieme stalker is. 

Thijssen laat nog veel open en weet hierdoor veel vragen op te roepen. Het lijkt erop dat de meiden tegenover elkaar worden uitgespeeld. Tussendoor lezen we waarschuwingen voor gevaarlijke spelletjes die jongeren tegenwoordig spelen, waarvan ze niet goed het gevaar kunnen inschatten. Mede door heftige fragmenten wordt de verbeelding van de lezer flink uitgedaagd, fragmenten die voor angstige momenten zorgen. Geen young adult voor tere zieltjes dus, dit is een YA-thriller die zelfs af en toe heel voorzichtig het volwassen genre aantipt. Het is dat het verhaal zelf zich op een bepaalde doelgroep richt, maar Thijssen laat hier wel zien dat de scheidingslijn erg dun is.

Break a leg wordt net als het eerste deel verteld vanuit het perspectief van India, in de eerste persoon. Het verhaal heeft een vlot tempo al zijn er (kleine) momenten dat de snelheid even terugzakt. Dit wordt gelijk weer opgevangen door een schokkende wending of spannend fragment. De personages zijn niet veel meer uitgewerkt, maar het lijkt erop dat dit een bewuste keuze is. Ook dit tweede deel wordt afgesloten met een cliffhanger en tevens met een gedeelte waar heel iets een tipje van de sluier wordt opgelicht. Alleen niet genoeg om antwoorden te krijgen wat zorgt voor enige teleurstelling. Het is nu met smart wachten op het laatste deel en hopen dat deze binnen afzienbare tijd zal verschijnen. 

Thijssen slaagt er met deze trilogie goed in de nieuwsgierigheid van de lezer hoog te houden en te laten verlangen naar de plot.