Geen Bookspotinfo aanwezig. |
ISBN: 9789082931334
Uitgever: Kleinschalige uitgeverijen
Verschenen: 2023
Pagina's: 264
Overige edities:
E-book
 |
Omschrijving:
Hannah Zilver, een wereldberoemde concertpianiste, legt haar carrière stil door een brief van een afperser. Hoe lang kan ze haar grote geheim nog verborgen houden? Na de komst van een pakketje gijzelen schuldgevoel en herinneringen haar geest. Om uit te vinden of ze juist zijn moet ze terug naar de plek waar haar broertje verdween. Weet ze op Korfoe uit de wurggreep van haar bedreiger te blijven of raakt ze verstrikt in het gesponnen web? En welke rol speelt een eeuwenoude, mysterieuze organisatie in het spel dat er wordt gespeeld?
|
|
|
Oordeel VrouwenThrillers.nl: 
Recensie Erika Houkes op 28 december 2023:
Jagritta Olthof heeft in 2018 en 2020 thrillers uitgebracht via uitgeverij UB Publishing & Writing, die is opgericht door haarzelf. Dodelijke leugen is haar derde thriller. Een intrigerende proloog die de aandacht op scherp stelt, gaat direct door met actie, met trigger na trigger vanaf de eerste pagina. Zo neemt de auteur haar lezers mee in de vaart van het verhaal. Zij heeft niet veel ruimte nodig de aandacht vast te houden en te zorgen dat overal vraagtekens als bakens langs de weg komen te staan, of in dit geval in de marges van de bladzijdes.
Concertpianiste Hannah Zilver is de ik-figuur in Dodelijke leugen. Ze kampt met een levensgroot geheim uit haar jeugd, een geheim dat ze nooit iemand heeft verteld. Omdat ze plotseling hiermee gechanteerd wordt door een onbekende afperser, stopt ze met haar muziekcarrière om terug te gaan naar de plek des onheils van toen: het Griekse eiland Korfoe, de plek waar haar jongere broertje tijdens een vakantie verdween.
‘Altijd had ik mezelf vergeleken met een ei op de momenten dat ik pianospeelde. Een ei waarbinnen ik me veilig waande.’
Olthof wisselt steeds onverwacht van tijdlijn tussen Hannahs heden en haar jeugd. Ze heeft een heel levendige stijl, verluchtigd met prachtige beeldspraak. Haar beschrijvingen van emoties, wanhoop en de paniekaanvallen die Hannah overgehouden heeft van het trauma raken onder de huid. De angstaanjagende ervaringen zijn zo levensecht, dat het lijkt alsof de lezer rechtstreeks in het hoofd van Hannah heeft plaatsgenomen.
‘Als de vlinderachtige noten van Mozarts Allegro ma non troppo trapsgewijs hun weg vinden en als een bruisende beek uit de klankkast rollen.’
Daarnaast blijkt Jagritta Olthof ook vertrouwd te zijn met de klassieke muziek, en dan met name pianomuziek. Achterin het boek heeft zij een gedetailleerde lijst opgenomen met alle muziekstukken die in het boek zijn genoemd. ‘Mijn hele zijn zit in het laten dansen van muzieknoten op een podium.’ Olthof slaagt er buitengewoon goed in om een verwarrende sfeer neer te zetten waar dreiging en spanning om de hoofdrol strijden. Hoewel een beetje afgezwakt door een dosis teveel aan toeval is Dodelijke leugen een ijzersterke, originele thriller. Voor zover het gaat om Hannahs verhaal. Dodelijke leugen kent naast Hannah nog twee perspectieven, namelijk dat van een vriend en van haar man Maarten, die er vanaf een zeker moment tussendoor gaan lopen. Deze zijn beslist minder realistisch. Olthof slaat hier een heel andere weg in met een gehaast geschreven actieverhaal dat regelrecht uit een spannend jongensboek lijkt te komen. De ontwikkelingen zijn dramatisch, de niet echt onverwachte plot heeft een paar onafgewerkte elementen. Een eeuwenoud geheim genootschap maakt dit plaatje compleet.
Maar ondanks dit blijft Dodelijke leugen een overdonderende, spetterende thriller over families met onderhuids sluimerende geheimen en zeer de moeite waard om te lezen.
Bezoekersreacties:
J.N. Kingma Postma (47) op 29 februari 2024:
Mijn leesbeleving:
De proloog benam me bijna de adem. Er gebeurd zoveel dat de spanning je bevroren houdt. Maar er is een drang om door te lezen om het waarom hierachter te ontfutselen.
De schrijfstijl is beeldend. De personages zijn zorgvuldig en levensecht uitgewerkt. Als Hannah piano speelde voelde het voor mij alsof ik naast haar zat. Wat zij speelde hoorde ik echt. Nadat ik begonnen was met lezen kon ik niet meer stoppen.
De opbouw van het verhaal zit ingenieus in elkaar. Het verhaal wisselt vlot tussen diverse personages en neemt je mee het verleden in. Om vervolgens weer uit te komen in het heden. Het grote geheim wordt langzaam maar zeker ontrafeld.
De cocktail van spanning, actie en mysterie maakte dat ik door bleef lezen. Net als je denkt te weten hoe het zit verrast Jagritta je met plotwendingen die hun weerga niet kennen en wordt je ongelooflijk verrast. En dan komt de plot in een heel ander daglicht te staan.
Deze thriller gaat onder je huid zitten. Je voelt de ijskoude rillingen en huiveringen van beklemmende angst van het opgejaagd zijn, het uitkomen van ver weggestopte geheimen. Dit verhaal is gruwelijk, rauw, intens, indrukwekkend en zenuwslopend goed.
Prachtig om te lezen hoe de auteur dezelfde dingen deed als haar hoofdpersonage om haar nog beter te begrijpen. Hierin is zij geslaagd. Met vlag en wimpel.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren
Continue spanning, actie en heel veel mysterie maken dit een thriller van de bovenste plank.
Met goed uitgewerkte personages, een beeldende schrijfstijl waardoor jezelf onderdeel wordt van dit verhaal.
Net als je denkt alles te begrijpen overdonderd Jagritta Olthof je met een serie plottwisten waardoor de aanvankelijke plot op losse schroeven komt te staan.
Subliem!
Oordeel:
Lies (51) op 7 november 2023:
Ik was recensie lezer voor het boek van Jagritta Olthof met de titel Dodelijke leugen.
Jagritta Olthof is geen onbekende schrijfster voor mij , al eerder las ik De rest van de waarheid en in de schaduw van de driehoek.
In haar eerder verschenen boeken stelde ze me ook zeker niet teleur.
Ook dit boek heeft me niet teleur gesteld, in het kort zal ik omschrijven waar het over gaat:
Hanna Zilver is een concertpianiste die even een break nodig heeft een brief van een afperser.
Deze brief gaat over haar jongere broertje die jaren geleden is omgekomen, waarvan Hanna overtuigt is dat het haar schuld is.
Zij leeft al jaren met deze schuldgevoelens en verteld eigenlijk niks over haar verleden aan haar naaste, totdat ze niet meer anders kan en zij tijdens haar break uit gaat zoeken op Griekenland wat er toen echt gebeurd is met haar broertje.
Vanaf het begin wordt je meegezogen in de denkwereld van Hanna , je hebt als het ware een inkijkje in Hanna haar hoofd en op die manier kan je je verplaatsen in het personage van Hanna Zilver.
Het boek is 256 pagina`s dik en het is een echte pageturner.
Jagritta, je krijgt van mij 5 sterren voor dit boek, en kijk al uit naar je volgende boek
Oordeel:
|
|
|
|
|
