Vera Wong is een oudere Chinees-Amerikaanse dame die een theehuis runt in het China Town van San Francisco. De hele dag wacht ze op klanten die niet komen, op een klant na. Tot ze op een dag een dode man in haar theehuis aantreft. Daarna verandert alles voor haar en gaat ze op zoek naar de dader van dit misdrijf, want de SFPD maakt er een potje van volgens haar. Zij zal het wel oplossen. Vera’s moordonderzoek verloopt zo voorspoedig dat ze zich afvraagt waarom niet meer mensen hun saaie kantoorbaantjes opgeven om recherchewerk te gaan doen. 

Vera Wong bevestigt het beeld dat veel mensen hebben van oudere Chinese vrouwen zonder ze daarbij te kwetsen want de karaktereigenschappen zijn zodanig bevestigend dat het de lezer met name zal vertederen. Vera doet denken aan Hyacinth Bucket uit de serie Schone schijn en Agatha Christie, hoewel de laatste veel bescheidener was. Waar Vera in het begin heel eenzaam is wordt ze na de moord omringd met een groep mensen waar ze een band mee opbouwt en waardoor haar leven veel rijker wordt. Maar met de moord die nog niet opgelost is blijft er een spanning hangen want wie van deze mensen die Vera en de lezer steeds liever gaan vinden is de dader? Op een gegeven moment wordt Vera bijna zelf verdachte, geen gebrek aan plottwists in dit boek. 

Het boek is zo geschreven dat er een verteller aan het woord lijkt te zijn. De verteller vertelt het verhaal vanuit de verschillende personen die in dit verhaal voorkomen. Dat werkt spanning verhogend omdat Sutanto er elke keer weer een hele andere draai aan weet te geven dan de lezer zal verwachten. Sutanto heeft een unieke schrijfstijl die nog niet vaak gezien is. Haar manier van vertellen en het bij elkaar brengen van personen die elkaar anders voorbij zouden zijn gelopen is bijzonder mooi en hartverwarmend. Door het groepje mensen klein te houden en dezelfde locaties steeds terug te laten komen is het een goed te volgen en overzichtelijk verhaal. Het verhaal groeit net zoals de wereld van Vera steeds groter wordt door de gebeurtenissen. De scenes zijn filmisch beschreven en zouden op het televisiescherm of filmdoek niet misstaan. De lezer mag op zoek naar dat ene detail dat door bijna iedereen over het hoofd gezien wordt. 

Vera Wongs ongevraagd advies voor moordenaars is een hartverwarmende cosy crime waarbij de tranen over de wangen zullen biggelen.