De titel in een bloedrode kleur met de bloedspetter eronder schreeuwt de lezer tegemoet, maar eenmaal begonnen in het boek wordt duidelijk dat dit bij het verhaal past. Het boek is opgebouwd met twee verhaallijnen. Willem is de hoofdpersoon in de eerste verhaallijn en de lezer beleeft het verhaal na de aanslag vanuit zijn visie. De verhaallijn van Jake is meer terugwerkend in tijd, naar het startpunt van dit grote drama. Het boek staat strak van de spanning en door de vernuftige plotwendingen is het alert blijven tot de laatste bladzijde. In het begin lijken er veel personages te zijn, maar al snel wordt het duidelijk wie de hoofdpersonen zijn en welke rollen zij spelen. Het bloedbad dat is aangericht bepaalt niet de enige spanningsboog. Er zit nog een lading psychologie op de lezer te wachten in dit bloedstollende boek.
Sandra. J. Paul neemt de lezer met Paniek op een speciale manier mee en met de boodschap dat er achter elk drama een oorsprong schuilt.
Bezoekersreacties:
Wendy Wenning op 15 september 2021:
Sandra J. Paul (1972) schrijft sinds jaren psychologische thrillers. Azerty was haar debuut, gevolgd door Moordspel, Kwijt en Mijn Waarheid. Paniek is haar vijfde thriller.
‘Ik dacht altijd dat ik niet zou weten wat te doen bij een aanslag, maar ik ben nog nooit zo kalm geweest.’
Het is 14.25. Willem zit samen met vijf anderen op de zolderverdieping van Kasteel Riel, verstopt tussen de dakspanten. Hij was net met Matthew op weg naar de bovenste verdieping om een tentoonstelling te gaan bekijken, als er plots felle knallen klinken. Het lijkt eerst vuurwerk te zijn, maar even later wordt duidelijk dat het schoten zijn. Willem kent het geluid, het klinkt als schoten van jachtwapens. Onder hun stemmen die een heersende chaos reflecteren. Krijsen, gillen en roepen. Alsof de wereld zelf aan zijn einde komt, weerklinkt nu knal na knal. Als Willem voorzichtig over een reling gaat hangen om te kijken wat er aan de hand is, ziet hij twee schutters die op alles schieten dat beweegt. Naar beneden gaan is geen optie, maar samen met de vijf anderen weet hij een schuilplaats te vinden. Waar ze niet anders kunnen doen dan wachten en hopen dat ze hier veilig zijn…
15.15. Jake heeft alle signalen genegeerd en een slachtpartij is het resultaat. Hij wil weg hier, verdwijnen en slapen. Naar huis gaan, in zijn bed kruipen en slapen. Vergeten dat er ooit een vandaag was.
‘Niets is toeval, niets gebeurt zomaar. Het leven bestaat niet uit toevalligheden, maar is een reeks van gebeurtenissen die aan elkaar zijn gelinkt, en altijd leiden naar de afgrond.’
Paniek is geschreven vanuit twee perspectieven, die van Willem en die van Jake. Allebei vanuit de eerste persoon. Het verhaal van Willem trekt de lezer gelijk het verhaal in. Willem is hoofdinspecteur en zijn ervaring vertelt hem dat dit geen terroristen zijn die de boek kort en klein schieten. Dit zijn mensen met toegang tot legale wapens – jagers – maar deze keer als doelwit mensen. Is er sprake van een gruwelijk spel of zijn dit geflipte studenten? Dit boek heeft niet veel nodig om een goede spanningsboog op te bouwen. De schitterende cover geeft al een verwachting en Sandra J. Paul laat vanuit de invalshoek van Willem de boog gelijk strak spannen. Mensen die zonder reden worden neergeschoten en zelfs verminkt. De filmische schrijfstijl zorgt voor een duidelijk beeld en laat de lezer regelmatig naar adem happen. Door zijn functie kan Willem niet in zijn schuilplaats blijven, zijn verantwoordelijkheid dwingt hem de situatie van dichterbij te gaan bekijken. En dan is er die ijzingwekkende conversatie die hem ten deel valt. Een scenario dat nooit in hem opgekomen is. Een schokkend en onverwacht motief dat dit verhaal van een explosieve lading voorziet. Vooral als men bedenkt hoe iemand kan ontsporen en alleen nog maar gevoelens van haat in zich heeft. Maar dan is het motief bekend, maar toch blijft er een vraag over als het verhaal van Willem afgesloten wordt.
‘Mijn hart klopt in mijn keel. Ik stap naar de open ziekenwagen toe. De student opent zijn ogen en kijkt me recht aan. Hij weet het. Jake weet alles.‘
En dan gaat het boek verder maar dan vanuit het perspectief van Jake. Niet alleen een verandering van perspectief, maar ook wordt de chronologische volgorde van de tijd omgedraaid. En dat is best verwarrend. Want het verhaal van Jake wordt dus achterstevoren vertelt. Wel iets wat passend is bij deze auteur, zij heeft het talent een verhaal net iets anders op te zetten waardoor het een uniek karakter krijgt. Dit heeft ze al eerder gepresteerd bij haar thriller Mijn Waarheid, dat goed ontvangen werd bij het publiek. En ondanks dat dit niet de makkelijkste manier is om een boek te schrijven slaagt ze met Paniek prima in om alles tot in de puntjes uit te werken. Ook alle personages worden gedegen uitgewerkt en als het verhaal definitief afsluit zijn alle lijntjes netjes afgerond en alle vragen zijn naar tevredenheid beantwoord.
Paniek laat een keihard beeld zien, een verhaal met een explosieve lading.
Oordeel:
Jaimy Smeets (31) op 25 augustus 2021:
Sandra J. Paul staat er niet alleen om bekend om krachtige (psychologische) thrillers te schrijven, ze schrijft deze ook vaak met een twist.
Al heel gauw werd er gesproken over een “echte Sandra J. Paul” en of Paniek daar ook weer aan voldoet vertel ik je graag.
Ook dit keer wil ik jullie weer even meenemen naar de omslag en de vormgeving van het boek. Elk hoofdstuk begint met een quote en er komen ook stukken songtekst in voor die allemaal op hun eigen manier met het verhaal te maken hebben. Een aspect wat vaker gebruikt wordt, maar in dit geval zeker een leuke toevoeging is. De zwarte bladzijden die voor elk hoofdstuk gebruikt worden zijn niet alleen heel opvallend, maar hebben ook een extra lading: de dag die omschreven wordt is echt een zwarte bladzijde uit een boek.
Willem krijgt de schok van zijn leven als er een bloedbad plaatsvindt op de prestiege school of Arts.
Ze zijn toch zeker niet in een grote stad, waar gewelddadige delicten een “normale” zaak zijn.
In het kleine plaatsje Pier kent iedereen elkaar en het is dan ook een nog grotere schok als hij ontdekt wie het bloedbad aanricht.
Tijd voor paniek is er niet, hij laat zijn training werken en is erop gebrand de enkele mensen met wie hij verstopt op zolder zit, te redden.
We lezen naast het verhaal van Willem, ook Jake’s versie van het hele gebeuren.
Hier heeft Sandra inderdaad voor een twist gekozen, want we gaan terug in de tijd.
Terug naar de reden van dit alles en terug naar de wanhoop wat dit bloedbad heeft veroorzaakt.
Terug in de tijd is toch geen twist? Wacht maar af tot je ziet op welke manier Sandra dit tot uitvoering brengt. Het maakt dat ook Paniek weer anders is dan andere boeken en laat dat nou het hetgeen zijn waarin Sandra J. Paul zich onderscheidt.
Er is over elk aspect weer goed nagedacht bij het samensmelten van dit boek.
De plot gaat diep en legt een waar schandaal bloot.
Ook de personages hebben een goede diepgang gekregen waardoor het verraad waarmee beide mannen te maken krijgen extra hard aankomt. Het is niet alleen de slachtpartij, het bloedbad, maar de manier waarop en hoewel de reden niet uit de lucht komt vallen, blijken de gedachten hierover niet allemaal relevant of terecht.
Hoewel het boek “maar” zo’n 200 pagina’s telt en je het snel uithebt, is het wel degelijk een volwaardig verhaal waar duidelijk over nagedacht is.
Wat als.. speelt een grote rol en Sandra J. Paul heeft er ook dit keer weer voor gezorgd dat het boek na het dichtslaan zeker nog even in je gedachten rond blijft dwarrelen.
Oordeel:
