Ontmoeting met winnares Mel Wallis de Vries
Door: Annette en Megan op 15 februari 2011

In het centrum van hip Amsterdam, in het Melkhuis in het Vondelpark, ontmoetten wij Mel Wallis de Vries. Mel had deze plek gekozen zodat ze haar twee kinderen, Pientje en Teuntje, en haar man Michel mee kon nemen. Zelf had ik mijn twaalfjarige dochter Megan meegenomen. Nadat ik zo enthousiast was over Vals, had ook zij het boek, en ook de andere boeken van Mel, verslonden. Een leuke, ongedwongen gelegenheid om, omringd door familie, de bokaal uit te reiken aan deze bijzondere winnares.



Het is verrassend dat dit jaar een jeugdthriller gekozen is als Beste Nederlandse Vrouwenthriller van 2010. Niet veel schrijvers schrijven jeugdthrillers en het genre is dan ook enigszins onderbelicht, zeker in de 'volwassen' pers. In tegenstelling tot de pers weet het publiek Mel Wallis de Vries uitstekend te vinden, en dat verklaart dan ook het grote aantal stemmen dat ze dit jaar kreeg in de verkiezing voor Beste Nederlandse Vrouwenthriller van 2010. Al vrij snel na de start van de stemming was duidelijk dat Vals het winnende boek zou worden. Vals is inmiddels toe aan de vierde druk.

Mel Wallis de Vries met haar bokaal		Michel, Pientje en Teuntje

Mel en ik hebben een gezellig gesprek bij de koffie, terwijl haar man zich met de kinderen in de speeltuin vermaakt.
Mel is hartstikke blij dat haar boek gekozen is als Beste Nederlandse VrouwenThrillers van 2010 en had absoluut niet verwacht dat ze zou winnen. Ze voelt zich ‘Klein Duimpje’ die wint van de ‘Reuzen’.
Zo klein is ze overigens niet: Mel heeft in de 5 jaar dat ze schrijft al 100.000 boeken verkocht en al 3 van haar boeken zijn in Duitsland uitgegeven. Ze kan aardig leven van de verkoop van haar boeken, en ook bezoekt ze regelmatig scholen. 

Dat was wel anders toen ze haar baan als Marketing Manager opgaf. In die periode vroeg ze zich soms af of ze wel de juiste keuze gemaakt had. De uitgever van haar eerste boek vond haar boek wel erg “zwart”, maar de manier waarop ze schrijft slaat aan bij een grote doelgroep. Kinderen vanaf een jaar of 12 lezen haar boeken, maar ook de moeders van deze tieners lezen graag jeugdthrillers. Dan is er nog een groep twintigers die het leuk vinden een boek te lezen dat zich op de middelbare school afspeelt en af en toe krijgt Mel zelfs mail van een oma. Je kan haar boeken dus met recht vrouwenthrillers noemen.

Mel werkt drie dagen in de week en is een lieve moeder. Ook is ze ontzettend leuk met tieners. Ze zit niet op twitter vertelt ze, maar besteedt ontzettend veel tijd aan Hyves, waar ook haar doelgroep zich voornamelijk bevindt. Alles bij elkaar is de combinatie van werk en gezin best nog druk en ze kan dan ook niet meer elk verzoek van scholen honoreren. Ook kan ze niet meer elk mailtje van haar fans persoonlijk beantwoorden en dat vindt ze jammer. Echt 'beroemd' voelt ze zich niet. Als schrijver kent niet iedereen je van gezicht en in Amsterdam kun je lekker anoniem zijn. 
 

Mel en Megan		Het hele gezin op de fiets

Na een gezellig gesprek, waarin geen plaats is voor stiltes, nemen we afscheid van elkaar. De kinderen in de bakfiets, wij weer in de trein naar huis. Ik heb een heel ander beeld van jeugdthrillers na deze zondagochtend, maar vind het vooral leuk om deze lieve en spontane vrouw achter de schrijversfoto ontmoet te hebben.

Mel, nogmaals proficiat. En we zijn heel benieuwd naar je volgende boek.

Annette en Megan