100 jaar Hercule Poirot
met Sophie Hannah bij de Tolhuistuin in Amsterdam
Door: Diane op 14 september 2016

Op maandag 12 september gingen we naar Amsterdam op uitnodiging van de uitgeverij The House Of Books om een aantal bijzondere mensen te ontmoeten. De avond werd gepresenteerd door Sarah Meuleman; zij schreef de thriller Wat ik je niet vertel .
Het eerste gedeelte van de avond ging ze in gesprek met Michael Berg, schrijver van o.a. het meisje op de weg en met Isa Maron die met het laatste deel van de Noordzeemoorden bezig is. Ilse Ruiters was helaas afwezig wegens ziekte.


Het gesprek ging natuurlijk over hun ervaringen met de boeken van Agatha Christie en hoe ze de personages Hercule Poirot en Miss Marple vonden. Beide schrijvers zijn het er over eens dat ze het heerlijke boeken vonden, vooral door de herkenbaarheid in de verhalen. Agatha Christie zet iedereen bij elkaar op een plek, in een kasteel, trein enz. En daar ondervraagt Hercule Poirot alle gasten totdat hij de dader heeft gevonden. Isa en Michael doen dit niet echt in hun verhalen, ze hebben een eigen schrijfstijl. Michael probeert het wel eens om iedereen op een plek te krijgen in het verhaal maar dat is nog niet gelukt. Isa vindt de boeken vlot, toegankelijk en heel scherp in observaties. Michael geeft aan dat Agathe Christie een speurneus heeft die niet bij de politie werkt, dat heeft hij ook gedaan in zijn boeken, dan is het een journaliste die de moord probeert op te lossen. In de thrillers van Agatha Christie is geen open einde. Alles is opgelost en zo hoort het ook. Agatha begon met het bedenken van een plot en schreef daarna het verhaal. Michael begint andersom en Isa meestal ook, alleen bij de Noordzeemoorden is de plot al bekend omdat dat prettiger werkt als je een vierluik schrijft. Wat ze van Hercule poirot als persoon vinden? Isa vindt hem een irritant mannetje en Michael vindt hem een snob.


Na dit gesprek kwam Sophie Hannah het podium op onder een luid applaus van de aanwezigen. De eerste vraag was wanneer haar passie voor de boeken van Agatha Christie begon. Die begon op haar 12e toen haar vader tijdens zijn zoektocht naar boeken over cricket een boek voor haar meenam van Enid Blyton. Haar eerste boek van Agatha Christie was Body in the library (In Nederland uitgegeven als Moord in de bibliotheek) Ze geeft nieuwe lezers ook het advies om te beginnen met dit boek.
Hoe het gekomen is dat zij Agatha Christie mag opvolgen? Sophie vertelt dat haar editor op het idee kwam tijdens een gesprek met de uitgeverij. Daarna volgde een gesprek met de familie van Agatha Christie om toestemming te krijgen. Dat duurde even maar nu zijn ze enthousiast. De voorwaarden die ze stelden waren dat de verhalen zich niet in deze tijd af zouden spelen dus geen Hercule Poirot met een smartphone of googelend naar informatie. En de setting moest authentiek zijn. Sophie vertelt heel enthousiast over hoe ze de schrijfstijl van Agatha Christie ervaart en heeft geprobeerd te evenaren zonder een kopie te willen zijn. Ze geeft aan dat de schrijfstijl van Agatha Christie zo uniek is dat je dat niet kan evenaren al zou je dat willen. Agatha Christie vroeg zich als een filosoof van de crime novel altijd af wat er zou kunnen gebeuren. Dat Agatha Christie Poirot heeft laten doodgaan in haar verhalen is geen belemmering want de verhalen van Sophie Hannah spelen zich in de jaren 20 af. Sophie Hannah vertelt dat Hercule Poirot haar lievelingskarakter is, Miss Marple wil alleen vertellen wie de dader is en Poirot gaat een stapje verder. Hij maakt er een puzzel van, ondervraagt iedereen en als de moordenaar gevonden wordt gaat hij niet gelijk voor jaren achter de tralies maar toont hij compassie met de dader. Sophie Hannah heeft alle verhalen opnieuw gelezen voor ze aan haar nieuwe verhalen begon. Daarna heeft ze het plot bedacht, overlegd met haar man en dan op een onverwacht moment landde het in haar hoofd. Eerst schrijft ze het verhaal snel op en daarna werkt ze alles uit. Inmiddels heeft ze twee boeken geschreven, De monogrammoorden en De nieuwe erfgenaam. Of er een derde boek komt laat ze even in het midden. 

Er kwamen nog een paar vragen uit het publiek; of ze ook verhalen over miss Marple gaat schrijven? Dat gaat nog niet gebeuren want dat zou voor haar gevoel teveel zijn. Of de familie van Agatha Christie de boeken mooi vond? Ze hebben de boeken gelezen voordat ze uitgegeven werden en er ook iets aan toegevoegd.
Na dit interview was er ruimte voor het aanschaffen van de boeken, boeken laten signeren en kennismaken met de auteurs die aanwezig waren. De sfeer was de hele avond ontspannen en gezellig. Veel humor tijdens de gesprekken en de auteurs namen echt even de tijd voor hun lezers. Ik heb gelijk de boeken laten signeren en ga er nu heerlijk van genieten.  

Leuk dat ik erbij was en dit mee mocht maken! 


Diane



Bezoekersreacties:
Website Security Test