Ad van de Lisdonk
Door: Annette op 18 juli 2013

Het had mooi weer moeten zijn, zodat we in de Hortus in Leiden op het terras konden zitten met een lekkere Chardonnay. Helaas was het weer bar slecht, net als de Chardonnay (volgens Ad dan. Ik heb geen verstand van wijn, dus genoot er hoe dan ook van). We zaten uiteindelijk binnen, wat ook heel gezellig was… 

Ad van de Lisdonk, schrijver van Het Amazoneverbond, is echt een heel leuke man. Maar wat verwacht je anders van een man die zegt het mysterie rond de vrouw ontrafeld te hebben? Gepassioneerd, geinteresseerd, en barstensvol mooie verhalen. Zo vertelde hij dat hij, voordat hij bij TenPages.com terecht kwam, het manuscript van Het Amazoneverbond aan drie uitgevers had aangeboden. Hij zocht hen persoonlijk op om hun het manuscript letterlijk te overhandigen, maar ondanks al zijn charme zonder resultaat.



Toch ligt zijn boek inmiddels in de winkel, dankzij TenPages.com. 
Ad: 'Ik werd door een vriend gevraagd om een aandeel te nemen in zijn boek op TenPages.com. Daarvoor had ik nog nooit van ze gehoord. Ik las erover en was direct razend enthousiast. Het lost naar mijn mening alle problemen in het selectieproces van manuscripten op. Ook ik had inmiddels een standaard afwijzing binnen, een gemotiveerde afwijzing van een uitgever die in elk geval nog de moeite had genomen wat pagina’s te lezen, en van de derde heb ik nog altijd niets vernomen.
Bij TenPages.com heb je tenminste 100 geinteresseerden nodig die aandelen kopen. Hiermee haal je het selectieproces uit de vriendensfeer. Niemand heeft 100 vrienden die aandelen kopen, dus als je boek de eindstreep haalt, dan moet er wel iets goed aan zijn. Bovendien, iedereen wint als je manuscript de eindstreep wel haalt en het kost nagenoeg niets als je de eindstreep niet haalt.”

Uiteindelijk tekende Ad een contract bij De Crime Compagnie waar hij “extreem blij” mee is, zoals hij zelf zegt. Zijn doel is om 50.000 exemplaren van zijn boek te verkopen. Dat aantal is ongelofelijk hoog voor een Nederlands debuut, maar “als je geen hoge doelen neerzet voor jezelf, dan weet je zeker dat je ze niet haalt.” Ad reisde zelfs af naar Hollywood om het filmscript van Het Amazoneverbond te verkopen. En met succes: meerdere agenten waren geïnteresseerd.
Ad: “Mijn eigen vrouw heeft mij weer met mijn pootjes op de grond getrokken en gezegd dat ik eerst maar eens een succes van het boek moest maken voordat ik aan films in Hollywood ga denken. Natuurlijk luister ik naar haar…”

Het verhaal in Het Amazoneverbond begint met een man, John, in de hoofdrol, maar uiteindelijk neemt Laura het stokje over. Waarom is dat zo belangrijk?
Ad: “Laura legt dat op pagina 135 in het boek uit. Zij stelt dat het leven geleefd wordt door vrouwen. Eigenlijk is elk verhaal een vrouwenverhaal. Zij creëren leven, voeden het, beschermen het. Een man is echter de vonk. Hij start het verhaal (elk verhaal). Laura zegt letterlijk: De rol van de man is niet meer dan het proces starten (en dat doet John).”

Ook het boek is opgedeeld in drie delen die het leven van een vrouw voorstellen: het meisje, de vrouw, de heks.
Ad: “Niet elke lezer haalt die gelaagdheid uit het verhaal, de meeste lezers willen gewoon vermaakt worden. Een klein beetje jammer vind ik dat wel, maar het gaat er uiteindelijk om dat mijn boek gelezen wordt en dat de lezers er enthousiast over zijn. En dat zijn ze. Bij het schrijven van het tweede deel in de serie zal ik minder tijd steken in verborgen lagen.“

Maar er moet ook veel tijd zitten in alle research. Al die krantenartikelen en citaten in het boek lijken levensecht. Is dat ook zo?
Ad: “Ja, de meesten wel. Of het zijn bewerkingen van krantenartikelen. Vrijwel alle 'feiten' zoals plaatsen, wapens, methodes, organisaties, enzovoort, zijn echt. Alleen het verhaal heb ik verzonnen (hoop ik).” 

En het parfum dat een soort Axe effect teweeg brengt. Bestaat dat ook echt?
Ad: “ Hahahahahaha… Daarvoor moet je maar in mijn hals snuffelen. Als een dergelijk parfum zou bestaan, dan zou dat de hele wereld veranderen.”

Ik vraag wat voor kritiek Ad gehad heeft op zijn boek.
Ad: ”Wat ik het meest gehoord heb is dat het eerste deel van het boek te traag verliep, dat men de vaart in het tweede deel erg op prijs stelde.”
Ik probeer Ad uit te leggen dat vrouwenthriller-lezers gek zijn op verhalen die zich langzaam ontvouwen, zeker als daar ook romantiek bij komt kijken en dat hij wat mij betreft de actie in een volgend deel juist mag weglaten. 
Maar zijn boek draait nu eenmaal om actie, om vrouwen die de wereld willen veroveren, en dus is het eigenlijk een mannenthriller. (Meer een thriller voor iedereen, vindt Ad.)
Ad: “Ik werk op dit moment aan twee boeken. Het tweede deel van Het Amazoneverbond, dat gaat Het Amazoneoffensief heten. Maar ik werk ook aan een boek met als werktitel 'De Zonnegod'. Dat laatste boek zal vrouwenthriller-lezers meer aanspreken. Het is anders dan alle andere boeken. Ik weet nog niet welk boek ik het eerste ga afschrijven, maar de verhalen zitten al in mijn hoofd.”

Via Ad’s columns neemt het gesprek een interessante wending. Ad schrijft op zijn website ook columns over vrouwen. Er staan er inmiddels tientallen op. In eerste instantie schreef hij serieuze stukken over vrouwen in de wereld die onderdrukt werden. Uiteindelijk bleken de luchtigere columns over vrouwen dichter bij huis veel beter gelezen te worden. Columns over hoe je weet of iemand de ware voor je is, of over het ideale gewicht. Waarom vindt hij vrouwen eigenlijk zo fascinerend?
Ad: “Die columns waren puur een ondersteuning voor de lancering van Het Amazoneverbond. Overigens zijn het allemaal weergaven van zaken die ik op het internet of in de kranten lees. Zelfs als je niet gefascineerd zou zijn door vrouwen, kun je niet anders dan hier voer voor artikelen in zien. Ik bedoel: Het is echt ongelofelijk wat we blijkbaar met zijn allen willen onderzoeken over vrouwen. En het is nog ongelofelijker waar vrouwen zich allemaal druk over kunnen maken. Het leven van een man is zoooooveeel simpeler. 
Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik overigens wel degelijk gefascineerd ben door vrouwen, en dat het dus niet puur voor het boek was. Ik denk dat elke (gezonde) man gefascineerd is door vrouwen. Daar is geen reden voor. Ze zijn mooi, ongelofelijk lief als ze willen, ongelofelijk vals als ze willen, en zo wispelturig als de pest. Kortom: een wandelende thriller! (en wie houdt er nou niet van een spannend verhaal...)"

Maar vrouwen hebben dus meer macht dan ze zelf beseffen?
Ad: “Als vrouwen zich zouden verenigen, zoals ik mijn boek gebeurt, dan zullen ze het altijd winnen van mannen. Als ze gaan samenwerken in plaats van jaloers te zijn op elkaar en elkaar bevechten, zijn ze sterk, maar de praktijk is vaak anders. Vrouwen zijn hard voor elkaar, en voor zichzelf. Ze kijken kritischer naar zichzelf en naar elkaar dan een man ooit zou durven doen.”

Dus vrouwen zijn helemaal niet zo vrij?
Ad: “Vrouwen in de Westerse wereld zeggen vrij te zijn, maar kijk wat ze elkaar en zichzelf aan doen. Aan de andere kant zijn ze ook wel weer zo vrij dat ze ongegeneerd porno kunnen lezen in het openbaar. Niemand kijkt op van een vrouw die Vijftig Tinten Grijs leest in de trein." 

En dat brengt ons dan weer op de vraag wat een boek een goed boek maakt. De mening van zijn lezers vindt Ad belangrijk, en daarom houdt hij rekening met het commentaar dat hij gekregen heeft. Het zal nog even duren voordat hij 50.000 exemplaren van Het Amazoneverbond verkocht heeft, maar hij geeft niet op. Ondertussen schrijft hij verder aan het vervolg.

Een laatste vraag moet me toch nog van het hart: "Je hebt het mysterie van vrouwen ontrafeld. Wat vinden de vrouwen in je leven daarvan?"
Ad: “Zij roepen uiteraard nog altijd dat ik geen flauw idee heb. En meestal hebben ze natuurlijk gelijk. Alleen nu snap ik waarom ze gelijk hebben en heb ik daar enorm veel plezier om.”


Annette



Bezoekersreacties:
Aiken (99) op 4 augustus 2013:
Wat een dom interview zeg. Laat de man vertellen, in plaats van de lezer te overladen met waarde-oordelen die volkomen nutteloos zijn.

Website Security Test