Linda Jansma
Door: Annette op 24 april 2014

In januari dit jaar werd haar vierde thriller Schuilplaats gekozen tot Beste Nederlandse Vrouwenthriller van 2013. Deze maand verscheen haar nieuwste boek Doelwit. Wij mochten haar enkele vragen stellen.

En we hebben een actie op VrouwenThrillers.nl: 
Deze week, van 25 april tot en met 1 mei, is het e-book Doelwit bij ons te koop voor slechts 3,99 euro! 

1. Schuilplaats is gekozen tot Beste Nederlandse Vrouwenthriller van 2013. Heeft dat effect gehad op hoe je nu aan het schrijven bent? 

Linda: Nee, niet echt. Ik probeer elk boek weer anders te laten zijn dan de voorgangers. Ik probeer te voorkomen dat de verhalen en de manier waarop ik ze vertel te veel op elkaar gaan lijken. Schuilplaats was heel anders dan de boeken daarvoor. Veel huiselijker, waardoor er een bepaalde sfeer werd opgeroepen die ik niet geschikt vind voor andere boeken. Schuilplaats staat dus echt op zichzelf wat (vertel)stijl aangaat. Maar nadat ik het bericht had gekregen dat Schuilplaats tot Beste Nederlandse Vrouwenthriller was verkozen, kreeg ik van de opwinding geen letter op papier.

2. Doelwit gaat over eerwraak en is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Hoe ben je op dit verhaal en dit onderwerp gekomen? Hoe heb je onderzoek gedaan? 

Linda: Ik liep al heel lang met het idee rond om een verhaal over eerwraak te schrijven. Toen ik jaren geleden nog op kantoor werkte (begin jaren negentig) had ik een Marokkaanse vrouw als collega. Van haar hoorde ik voor het eerst over eerwraak. Zij had er zelf niets mee te maken, was gelukkig getrouwd en had een zoontje, maar vanuit haar cultuur hoorde zij natuurlijk het een en ander.
Maar om zo’n verhaal te kunnen schrijven was wel iets meer nodig dan van horen zeggen. Ik wist niet goed op wat voor manier ik het verhaal wilde vertellen, omdat ik van mening was (en ben) dat ik als Nederlander nooit vanuit de ik-persoon over eerwraak zou kunnen schrijven. Uiteindelijk kwam toen het idee om de ik-persoon als buitenstaander te introduceren, maar wel op een manier dat zij net iets meer kennis had van bepaalde culturen dan een doorsnee Nederlandse vrouw. En zo ontstond Judi.
Via internet had ik contact met een vrouw die mij uiteindelijk vertelde zeer persoonlijk betrokken te zijn bij eerwraak. Via haar kwam ik bij een zelfhulpgroep uit, waarin vrouwen en mannen zaten die gevlucht waren voor eerwraak. Daar vond ik – na een hele poos en het heel langzaam winnen van vertrouwen – enkele vrouwen en een man die mij over hun ervaringen wilden vertellen. Daar leerde ik ook Ayșe kennen, van wie de zus door eerwraak om het leven is gekomen. Daarop is uiteindelijk Doelwit gebaseerd. 

3. Je krijgt veel positieve reacties op Doelwit, ook van meisjes die te maken gehad hebben met eerwraak. Geeft dit je boek meer betekenis? 

Linda: Ja, voor mij wel. Het geeft mij de bevestiging dat ik het goed heb opgeschreven, dat ik goed heb weergegeven wat eerwraak precies is. Want het is natuurlijk heel cultuurgerelateerd, iets wat voor een gewone Nederlander heel ongrijpbaar is. Toen ik het boek schreef had ik de hoop mensen te laten begrijpen dat het niet zo zwart-wit is als soms gesteld wordt, en door al die reacties weet ik nu dat ik daarin geslaagd ben.

4. Ook je volgende boek gaat over een actueel onderwerp. Vind je het belangrijk dat je thrillers behalve vermaken, ook een actueel onderwerp aan de kaak stellen? 

Linda: Hm, moeilijke vraag. Ik heb nooit de intentie gehad om echt bewust te schrijven over actuele onderwerpen. Vaak trekt het onderwerp mij aan, omdat ik er op dat moment veel over lees. Het onderwerp van het boek waar ik nu aan werk heeft me eigenlijk wel geschokt, toen ik er over las, en toen kwam ook meteen het idee naar boven om er een thriller over te schrijven. Het is dus meer een kwestie van wat er op het moment actueel allemaal speelt. Dat brengt mij op ideeën.

5. De hoofdpersoon Judi uit Doelwit is een opmerkelijke vrouw. Ze rijdt motor, is half Turks, half Nederlands, is een opgewonden standje en doet aan kendo. Hoeveel heeft Judi gemeen met jou? 

Linda: Niet zo heel veel, hahaha. Ik wilde Judi eerst laten schermen, omdat ik die sport zelf jarenlang heb beoefend, maar bij overdenken van het verhaal kwam kendo meer van pas. De enige overeenkomst tussen mij en Judi is dus misschien een niet al te algemene tak van sport.

6. Kost het je moeite om voor elk nieuw boek een originele hoofdpersoon te verzinnen? Hoe doe je dat? 

Linda: Daar heb ik nooit zoveel moeite mee. Ik kijk wel altijd eerst wat voor persoonijkheid het moet zijn. Zo zou ik van Judi nooit een timide vrouwtje kunnen maken, net zo min als dat Mayke, uit Schuilplaats, nooit een heel bijdehante vrouw zou kunnen zijn. Verder ontwikkelt het karakter van mijn hoofdpersonages zich eigenlijk volledig tijdens het schrijven. Ik maak van tevoren geen lijstjes of schema’s hoe zo’n personage in elkaar zit. Ik vind het leuk als ze mij ook verrassen. Natuurlijk moet het wel allemaal geloofwaardig blijven, maar daarvoor heb ik ook mijn eigen proeflezers. Zo heel af en toe komt er wel eens een opmerking in de trant van: dat zou dat personage volgens mij nou nooit doen of zeggen. 

7. Je maakt veel gebruik van Facebook en schrijft daarop ook veel persoonlijke informatie. Wat betekent Facebook voor jou? 

Linda: Facebook is voor mij een soort dagboek. Ik gebruik het heel veel, niet alleen voor persoonlijke dingen (alhoewel ik heel goed weet wat ik er wel en niet op zet), maar ook voor mijn schrijfwerk en boeken. Het contact met lezers en fans vind ik geweldig en ik geloof dat zij het ook wel leuk vinden. Ik probeer altijd betrokken te zijn en te blijven bij mijn volgers, omdat ik vind dat het niet van één kant kan komen. En ik vind het gewoon gezellig, dat onderlinge “geklets” via de tijdlijn (en dat hoeft echt niet altijd alleen over mijn boeken te gaan).

8. Hoe zie je de rest van je loopbaan als schrijfster voor je? Blijf je 'gewoon' elk jaar een of twee thrillers opleveren? Of heb je plannen om een keer een andere richting in te slaan?

Linda: Echt concrete plannen heb ik niet. Voorlopig heb ik nog ideeën voor zeker een boek of acht, waaronder misschien een trilogie (maar pin me daar niet op vast). Een andere richting in slaan heb ik wel eens aan gedacht. Ik ben ooit begonnen aan een historische thriller (waarvan inmiddels twee derde al af is), maar het zou zomaar kunnen dat ik hem bewerk tot een historische roman. Daarnaast heb ik nog een oude jeugdthriller liggen, die ik misschien nog wel eens ga herschrijven. Voorlopig dus ideeën genoeg, maar wat er van terecht gaat komen… dat weet ik niet.

Annette



Bezoekersreacties:
Wil Rompelberg Hokke (64) op 24 april 2014:
Wat een leuk interview.Linda staat dicht bij haar lezers via haar FB pagina en dat waardeer ik enorm.Hoop dat we nog veel mooie boeken van haar mogen lezen.

Therese (59) op 24 april 2014:
Ik het zo leuk om alle interviews te lezen alleen al omdat ik op die manier letterlijk zie hoe Linda zich ontwikkeld en haar vaktechnische ervaring telkens een stukje wordt bijgesteld. Heel positief is/blijft haar betrokkenheid en interesse voor lezers/fans en collega auteurs. Lieve Linda ik wens je nog heel veel prachtige en spannende schrijvende jaren toe.(ook eigenbelang ;) Groet van vriendin/proeflezer TT. XX

Belinda Kuhles (43) op 24 april 2014:
Linda schrijft geweldige boeken, ik heb ze bijna allemaal gelezen moet alleen Tweestrijd nog. Als ik niet op facebook in zo'n thrillergroep terecht was gekomen dan had ik waarschijnlijk nog niks van haar gelezen. Ik prijs haar dan ook aan bij andere thrillerliefhebbers.

Website Security Test