Ik heb jouw boek Waar is Ivy? in een ruk uitgelezen. En bleef, zoals ik wel vaker heb, met een aantal vragen zitten.

Maar eerst, wil je jezelf kort voorstellen en iets leuks vertellen wat de lezers niet zullen verwachten?

Hoi! Ik ben dus Inge, 36 jaar, moeder van Dice (2,5), vriendin van Bob, en we wonen in het centrum van Den Haag in een huurhuis. 

• Dit jaar willen we graag een appartementje kopen, dus mocht je via via iemand kennen die op korte termijn een appartement in Den Haag wil verkopen, voor een prijs die tien jaar geleden gangbaar was (haha 😉) let me know!
• Ik ben dol op paprikachips (chips in het algemeen trouwens) maar ik lust geen 'echte paprika'.
•  Sinds kort ben ik vegan, tenminste: thuis, buiten de deur ben ik iets flexibeler.
• Ik schrijf het liefst in een gezellige lunchroom met geroezemoes op de achtergrond en de geur van versgemalen koffie in mijn neus.
• Ik heb elk jaar een enorme winterdip, ik kruip er nu een beetje uit.

Naast het schrijven van boeken heb je een gezin en een baan bij de huisartspraktijk, is het goed te combineren? 

Nou, nee. Om heel eerlijk te zijn: dat was niet goed te combineren. Dat is ook de reden dat ik een jaar geleden de overstap heb gemaakt van de zorg naar een parttime kantoorbaan. Sinds het moederschap ben ik namelijk veranderd in een emotioneel weekdiertje, 😉 met het slechte slapen erbij, voelde ik me in de zorg continu overprikkeld en op elk vlak tekortschieten. Ik heb geen spijt van de overstap, sterker nog: voor deze fase in mijn leven (jong gezin & veel schrijven) is dit echt de beste beslissing die ik maar kon nemen.  

Wie of wat heeft jou geïnspireerd om de pen (of laptop) op te pakken en te gaan schrijven?

Voor dit boek was het een mix tussen hoe ik zelf de beginperiode van het moederschap heb ervaren en de wereld van: influencers, de moedermaffia en online haat. Ik bedacht dat een momfluencer die worstelt met het moederschap en daarover post (met alle gevolgen van dien) best een leuk uitgangspunt zou kunnen zijn voor een boek. Dat er een kind zou verdwijnen had ik ook niet meteen zien aankomen … 

Hoeveel tijd zat er tussen het idee voor het boek en de laatste zin? 

Dit verhaal (de eerste ruwe opzet) heb ik in anderhalve maand geschreven. Dat is, voor mijn doen, echt uitzonderlijk snel. Dit verhaal schreef zichzelf dan ook een beetje. (Eerlijk: ik had nooit gedacht dat ik ooit zoiets zou zeggen, maar dit keer voelde het écht zo!) Maar zo gaat het zeker niet bij elk boek 😉 De novelle die deze zomer zal verschijnen schreef ik in ruim drie maanden, het kan echt verschillen. 

Ik vind het knap hoe je de lezer het gevoel geeft dat ze een dikke thriller hebben gelezen, terwijl Waar is Ivy? nog geen honderd pagina’s heeft. Heb je tips voor andere auteurs die ook een tussendoortje willen schrijven?

Dank! Nou, ik ben echt een plotter, en vanuit daar maak ik een raamwerk. Op deze manier zie je al snel (nog voordat je daadwerkelijk gaat schrijven) of het goed zit met de spanningsopbouw, en of je goed uitkomt met je ontknoping. Je kunt overzien waar het verhaal extra clues nodig heeft, of waar je de info juist wat meer moet doseren en zeker bij een novelle is dit heel waardevol! Maar ik weet ook van gesprekken met collega-auteurs dat iedereen anders werkt. Dus de tip is toch vooral: zoek een manier van schrijven die voor jou goed werkt. 

Wanneer stop je een verhaal op het juiste moment?

Als je goed plot, dan werk je naar een mooi afgerond einde toe. En ik schrijf ‘afgerond’, maar dat kan ook een open einde zijn, een halfopen einde, of een einde waar alle losse eindjes samenkomen. Maar hoe dan ook, als schrijver voel je dan: hier hoeft geen zin meer bij, het is goed. (Als lezer voel je dat hopelijk ook!) 

Hoe ben je aan de namen en de keuze voor de plaatsen waar alles zich afspeelt in het boek gekomen? 

Ik kies vaak Den Haag als locatie voor een boek, dit keer komt de omgeving niet eens uitgebreid aan bod, maar wat er staat klopt (write what you know) Voor wat betreft de namen heb ik geen uitgestippelde strategie, soms maak ik gebruik van namenwebsites en zoek ik naar betekenissen om ze te laten passen bij mijn fictieve karakter, soms gebruik ik namen die ik ooit heb gehoord en die zijn blijven hangen. In Waar is Ivy? zit één naam waarvan de betekenis een grote rol speelt, ik verklap niet om wie het gaat want dan geef ik te veel weg. 

Stel het verhaal van Ivy en Lizzy wordt een luisterboek, wie zou het dan volgens jou voor moeten lezen?

O, dit hoop ik zo! Mag ik echt iedereen kiezen? Dan ga ik voor Susan Muskee, zij is zelf nét moeder en ik vind haar stem heel prettig om naar te luisteren. Al spreekt ze volgens mij vooral feelgood in. En ik vraag me nu ik dit type ook ineens af of een kersverse moeder wel over een verdwenen baby wil lezen, hm. 

Oké. Het lijkt me trouwens ook heel leuk om het zelf te doen! Maar volgens mij is het best lastig. 

Vond je het lastig om over de eerste anderhalf jaar met Dice te schrijven in het nawoord? 

Nee, helemaal niet! Ik wilde juist heel graag delen dat ik mijn eigen ervaring in dit boek heb verwerkt. Ik denk dat het helpt om te normaliseren dat je op een roze wolk kunt zitten, maar ook dat sommige moeder dat niet (meteen) zo ervaren. In mijn geval kwam de roze wolk na anderhalf jaar 😊 

Ik lees in de recensies vooral dat mensen het een pageturner vinden en dat ze hebben genoten. Heb je zelf ook reacties gehad na het verschijnen van het boek?

Ja, ontzettend fijne reacties. In recensies, maar ook in berichtjes in mijn DM op insta. Vooral over herkenning, of dat het onderwerp zo actueel is (online haat / wat deel je wel en niet?)

Wil je nog iets kwijt aan jouw lezers?

Ja! Ik ben zo blij met elke lezer, elke reactie, recensie, post, story, of wat dan ook. Ik zie het ook allemaal voorbijkomen. Ik denk dat lezers soms niet weten hoe erg ze een auteur helpen met het delen van reviews of boekentips. Zichtbaarheid is voor een auteur enorm belangrijk. 

Iemand mag natuurlijk helemaal zelf bepalen of ze een boek van mij willen lezen of niet, maar daarvoor is het wel handig dat ze weten dat het boek uberhaupt bestaat! 

Dus, dank dank dank! 

En mocht je het leuk vinden? volg me dan vooral op Instagram! @casual.reading 

Bedankt voor de antwoorden!