Anne Daniel
Door: Wendy op 16 augustus 2017

Een tijdje geleden mocht ik het boek De manipulator van Anne Daniel lezen voor de rubriek VrouwenThriller of niet. 
De manipulator is een spannende thriller met een aantrekkelijk stukje psychologie en ook een vleugje romantiek ontbreekt niet. Een verrassend debuut dat verwachtingen schept. Benieuwd naar de auteur maakte ik met haar een afspraak en onder het genot van een kopje koffie legde ik Anne een aantal vragen voor.




Wie is Anne Daniel? Kun je iets meer over jezelf vertellen? 

Ik ben geboren in Mechelen en van opleiding juriste. Die keuze is achteraf gezien wel logisch, want ik mocht creatief met teksten omgaan. Als kind had ik al een passie voor schrijven en in de zomervakanties schreef ik boeken van mijn favoriete jeugdauteurs over in een schrift. Mijn meest favoriete boek was in de tijd (en is nog steeds) Briefgeheim van Jan Terlouw. Toen ik eenmaal mijn man Danny had leren kennen heb ik mijn job opgegeven en hebben wij ons, samen met twee honden, tijdelijk in Nederland gevestigd omwille van zijn werk. 

Wanneer ben je begonnen met schrijven?

Danny is veel weg voor zijn werk en op een gegeven moment kwamen de muren op mij af. Ik ben toen begonnen met een blog over mijn emigratieperikelen tot mijn man op een gegeven moment zei: Waarom ga je geen thriller schrijven? Ik, een thriller schrijven? Dat kan ik toch helemaal niet? Later dacht ik, waarom ook niet, ik ga het gewoon proberen en zie het eindresultaat De manipulator.  

Wat doe je zoal naast het schrijven? 

Meestal ga ik ’s morgens eerst een paar uur met de honden wandelen en als dan de huishoudelijke taken zijn verricht stort ik mij volledig op het schrijven. Ook tussendoor ben ik constant aan het nadenken over plots en nieuwe wendingen. Dat kan tijdens het wandelen, de badkamer schoonmaken of de afwas. Soms kan iets wat iemand jaren geleden tegen me gezegd heeft plotseling een inspiratiebron zijn voor mijn verhaal. 

Hoe ben je op het idee gekomen van de verhaallijn van De Manipulator? Wat is jouw inspiratie geweest? 

Tijdens een vorige baan had ik te maken met niet zo’n sympathieke manager. Veel dingen loste ik voor haar op, maar zij ging er dan met de eer vandoor. Van buiten leek zij heel aardig, terwijl zij van binnen alleen maar bezig was mensen naar haar hand te krijgen en dus te manipuleren. Dit bracht mij op het idee voor het verhaal.  

Hoe lang ben je bezig geweest met het schrijven van De Manipulator

Ongeveer 2 jaar. Maar erover nadenken deed ik al veel langer. 

Waarom een vrouwelijk hoofdpersonage? Is dit omdat je je dan beter kan inleven? Of past het gewoon het beste bij het verhaal? 

Ik kan me inderdaad beter inleven in een vrouwelijk hoofdpersonage. Als ik er over nadenk zou ik niet weten hoe ik me in moet leven in een mannelijk hoofdpersonage. Mannen denken overal het algemeen toch heel anders dan vrouwen. 

Was het moeilijk om een uitgever te vinden? 

Als debutant is het sowieso niet makkelijk om je manuscript uit te laten geven, en eerder had ik al een ander manuscript ingestuurd. Kramat was de enige die daar een reactie op gaf en toen het manuscript De manipulator af was, kreeg ik van deze uitgever een positief bericht terug. Al heb ik nog wel veel moeten herschrijven voordat er tevredenheid was van beiden kanten en het boek helemaal klaar was om uit te geven. Tevens kreeg ik het advies om in de leer te gaan bij een expert en Rudy Soetewey heeft mij tijdens dit proces begeleidt. Na een jaar herschreven was het boek eindelijk klaar.  

De manipulator is geschreven vanuit het perspectief van Claire, in de eerste persoon. Is het perspectief een bewuste keuze geweest en waarom schrijven vanuit de eerste persoon? 

Vanuit de eerste persoon schrijven vind ik het prettigste en zo blijft het voor mijzelf ook overzichtelijk. Ik heb geprobeerd vanuit de derde persoon te schrijven maar betrapte mij erop voortdurend toch over te gaan in het vertelperspectief van de eerste persoon.

Zijn er overeenkomsten tussen jou en de hoofdpersoon Claire. Zo ja.. welke. Zo nee...wat zijn de verschillen? 

Zelf had ik het helemaal niet zo in de gaten, maar nadat mensen die dichtbij mij staan het boek hadden gelezen vertelden ze veel overeenkomsten te zien. Vooral de manier waarop Claire reageert en bepaalde dingen zegt. Dat is dus zeker niet bewust, maar het zal wel samenhangen met het feit dat ik in de eerste persoon schrijf. Eigen trekjes kruipen er dan blijkbaar toch wel in. En eigenlijk vind ik dat wel leuk. 

Wat zou je willen dat lezers over je boeken zeggen? 

Dat het boek hen zo nieuwsgierig maakte dat ze het niet weg konden leggen. Ik zou het verschrikkelijk vinden om te horen dat iemand het na een bladzijden of twintig heeft weggelegd en het geeneens uitgelezen heeft. 

Ben je alweer bezig met een nieuw boek? Zo ja, kun je een tipje van de sluier oplichten?

Ik ben volop bezig met een tweede boek en zelfs ben ik tussendoor al bezig met het idee voor een derde boek. Mijn tweede boek heeft als voorlopige werktitel De 'cleaner' en ook dit boek gaat weer over een vrouw met een apart beroep. Ik wil dat tegen het einde van dit jaar naar de uitgever te sturen, in de hoop dat hij ook dit wil uitgeven. Het derde boek waarmee ik bezig ben, zal meer de psychologische toer opgaan. Onderhuidse spanning, scherpe dialogen en een op het eerste gezicht onmogelijk te realiseren doel van het hoofdpersonage. Vooral bij het derde boek wil ik zelf zien dat ik na twee boeken iets geleerd heb en dat ik als auteur geëvolueerd ben. Ik beschouw schrijven als een groeiproces.  

Lees je zelf veel en wat is jouw favoriete genre?

Vroeger als kind las ik heel veel, ik was liever aan het lezen dan bijvoorbeeld aan het sporten. Een echt favoriet genre heb ik niet, ik lees eigenlijk van alles. Momenteel lees ik veel van Nederlandstalige en Vlaamse auteurs, om deze auteurs te leren kennen en van ze te leren. 

Anne, leuk om je ontmoet te hebben en bedankt voor je openhartige antwoorden!

Wendy



Bezoekersreacties:
Website Security Test