Renee Knight
Door: Karin op 6 april 2019

In april verschijnt het tweede boek van Renee Knight, De secretaresse. Karin mocht het boek van te voren lezen en legde Renee daarna een aantal vragen voor.



Renee Knight(c)Colin Hutton


You were a documentary maker at the BBC, then changed to writing scripts and now you are a novelist, how come you’d make that switch?

When I had children I gradually stopped working in television because it involved travel and irregular hours and I was fortunate to have a choice. I missed working though, and when the children started school I began to write - something I could do at our kitchen table. It was a pragmatic decision. I wrote a screenplay because it felt closest to what I had been doing and, at that time, a novel felt too daunting. I sent the script off and got a TV and film agent. I wrote a few more, and received some commissions from TV and film production companies, but none of the scripts got made. And then I wrote some short stories for my own pleasure and that gave me the confidence to write a full-length novel and I understood then, that that was where I felt most comfortable. 

Can you tell us more about your writing process? Do you have so called ‘testreaders’? 

I did a creative writing course and one of the things the tutor recommended was that we had three test readers, so I did that with my first published novel, Disclaimer. In a way Disclaimer had more than three test readers because I started writing it during the course and so my fellow-students read sections of it. With this latest novel, The Secretary, the process was a little different. There were no fellow-students and this time I had three editors - one in the UK, one in Canada and one in the US - and so there was more input along the way. Even so, I sent the first draft to a friend before I handed it over to my editors. She is someone I have known for over twenty years - we used to work together at the BBC - and I value the fact that she has no commercial agenda and will read with an open mind. 

Do you plot your entire story or do you let yourself be surprised by the story while writing?

I do plot out the story before I begin to write, but quite loosely. I know where I am going to start and what will happen in the middle and I have an idea of how I want it to end. I tend to work in a three act structure. Having said that, I do not feel any obligation to stick slavishly to the plan. As I write, and get to know my characters better, they begin to dictate the direction of the story. I constantly question their motivation: why would they do this? What would they do next? What I hope will happen is that they will lead to an ending which is inevitable but not obvious. 

I had the honour to read The Secretary before it was released. Can you tell us briefly what the story is about and how you came to the idea to write about a secretary? How did you do your research for the novel? 

I became interested in the idea for the book after several high profile court cases in this country involving celebrities and their personal assistants. In one case, two assistants were on trial accused of stealing from the credit cards of their employer. In another, a secretary was on trial for perverting the course of justice by destroying evidence to protect her employer. What interested me was, not so much the crimes themselves, but the close relationships between the secretary and their employer, particularly when the employer was a woman. There seemed to be blurred boundaries, as if the secretary was like a friend and yet, at the same time, she was there to do the bidding of her boss. It made me question the limits of loyalty - how far would you go for your employer? Particularly if you had become so bound up in their life. It seemed to me that these relationships were what could be described as co-dependent. And that is what The Secretary is about. In my book, the secretary's whole identity is bound up with her employers - she has an overwhelming desire to be needed. And the more she is needed, then the more her boss depends upon her. It was this dynamic between two women that interested me. 

Are there similarities between you and Christine Butcher (the secretary). Do you share certain characteristics?

No. 

What book are you currently reading and who is your favourite author?

I am currently reading The House On Half Moon Street by Alex Reeve - a debut historical crime novel. I am on a panel with Alex next month at Noireland - a crime festival in Belfast. I'm half-way through and really enjoying it. I don't have a favourite author but amongst those I love are - Lionel Shriver, Ian McEwan and recently I read Clare Fuller's latest book Bitter Orange and loved it, so now I will go back and read her other two. 

Did your writing process change after Disclaimer

Not really, but the circumstances were different. I wasn't under contract when I wrote Disclaimer. 

Why should the readers from vrouwenthrillers.nl read The Secretary? 

If they like dark, psychological thrillers that echo the state of our current world - power imbalance, the less powerful feeling that no one is listening to them - then I hope your readers will find it in The Secretary. I hope, more than anything, though, they will enjoy it for its own sake - a creepy, claustrophobic tale with a few twists on the way. 

Are you currently writing a new story? And if yes… would you like to tell us something about that new story? 

I haven't started on a new book yet but am thinking about one and have a few ideas in my head, though none, I'm afraid, I am prepared to share yet. Sorry. 

Is there anything else you’d like to say to us readers? 

Just thank you. Writing is a solitary occupation and so it is such a pleasure connecting with readers. Reading is much more of a commitment than watching a narrative play out on a screen and so it feels, to me, a privilege every time someone picks up my book and reads it.



Nederlandse vertaling interview

Je was werkzaam als documentairemaker bij de BBC, richtte je daarna op het schrijven van scenario’s en nu ben je een bestseller auteur. Vanwaar de switch? 

Toen ik kinderen kreeg, besloot ik te stoppen met mijn werk voor televisie omdat ik veel moest reizen en onregelmatige uren werkte. Gelukkig kon ik ook die keuze maken. Uiteindelijk miste ik het werken wel en toen de kinderen oud genoeg waren en naar school gingen, begon ik met schrijven. Iets wat ik thuis aan de keukentafel kon doen. Het was een pragmatisch besluit. Ik schreef een script omdat dat het dichts in de buurt kwam van wat ik altijd had gedaan, en op dat moment voelde een boek als een brug te ver. Ik stuurde het script naar een tv- en filmagent, schreef er nog een aantal en kreeg positieve reacties en mogelijkheden binnen de tv- en filmwereld, maar geen van de scenario’s is ooit tot een productie gekomen. Daarna besloot ik een aantal korte verhalen te schrijven, puur voor mijn eigen plezier, en zo kwam ik erachter dat dit is wat ik wilde en dat gaf me de zekerheid om een heel boek te schrijven. 

Kun je ons iets vertellen over jouw schrijfproces. Heb je bijvoorbeeld proeflezers?

Ik heb een cursus creatief schrijven gedaan en een van de dingen die ons werd aangeraden was om drie proeflezers te vragen, en dat heb ik ook gedaan bij mijn eerste boek Het boek over jou. In principe had Het boek over jou meer dan drie proeflezers want ik begon ermee tijdens de cursus en heb mijn medestudenten een aantal fragmenten laten lezen. Bij De Secretaresse was het proces iets anders. Er waren geen medestudenten en ik had drie redacteuren, eentje in de GB, eentje in Canada en eentje in de VS, waardoor er dus veel meer input was tijdens het schrijfproces. Toch stuurde ik mijn eerste versie eerst naar een vriendin voordat ik het naar mijn redacteuren zond. Ik ken haar al meer dan twintig jaar. We werkten samen voor de BBC, en ik weet dat ze geen commercieel belang bij mijn verhaal heeft en het met een open blik leest.

Plot jij je verhaal van begin tot eind, of laat je jezelf verrassen tijdens het schrijven?

Ik plot het verhaal voordat ik met schrijven begin, maar ik doe dat wel in grote lijnen. Ik weet waar ik wil beginnen, wat er halverwege gebeurt en ik heb een idee van hoe het gaat eindigen. Ik neig naar een soort ‘drie-delen’ structuur. Dat gezegd hebbende, voel ik me ook weer niet verplicht om me aan mijn plan te houden. Tijdens het schrijven leer ik mijn karakters steeds beter kennen en langzaam aan beginnen ze zelf het verloop van het verhaal te bepalen. Ik vraag me constant af waarom ze iets doen en wat hun volgende stap zou zijn. Ik hoop dat ze me leiden naar een einde dat onvermijdelijk, maar onverwacht is.  

Ik mocht De Secretaresse als vooruitleesexemplaar lezen voordat het uitkwam. Kun je ons in het kort vertellen waar het verhaal over gaat en hoe je op het idee kwam om over een secretaresse te schrijven? 

Ik kwam op het idee om dit als onderwerp te gebruiken na een aantal belangrijke rechtszaken in het Verenigd Koninkrijk waar beroemdheden en hun personal assistants bij betrokken waren. In één zaak bijvoorbeeld stonden twee personal assistants terecht voor het onrechtmatig gebruiken van de creditcard van hun werkgever. In een andere zaak stond een secretaresse terecht voor belemmering van de rechtszaak omdat ze bewijs had vernietigd om haar werkgever te beschermen. Wat mij intrigerende was de relatie tussen de secretaresse en de werkgever, vooral als de werkgever een vrouw was. Er waren blijkbaar geen duidelijke grenzen, alsof ze bevriend waren en tegelijkertijd was er een machtsverhouding. Daardoor vroeg ik me af, hoe ver ga je voor je werkgever? Als je zo dicht op iemands huid werkt en raak je als het ware verstrengeld in elkaar leven. In feite ben je in een dergelijke relatie medeafhankelijk van elkaar. Daar gaat De Secretaresse ook over. In dit boek is haar hele identiteit afhankelijk van haar werkgever, en ze heeft een ontzettende behoefte om nodig te zijn. Het is tevens een wisselwerking. Hoe meer ze nodig is, des te afhankelijker is haar werkgever van haar. De dynamic tussen die twee personages fascineerde me.

Zijn er overeenkomsten tussen jou en Christine Butcher (de secretaresse)? 

Nee 

Welk boek lees je op dit moment en wie is je favoriete auteur? 

Op dit moment lees ik The House on Half Moon Street van Alex Reeve. Een historisch thriller debuut. Volgende maand zit ik met hem om de tafel tijdens ‘Noireland’, een thrillerfestival in Belfast. Ik ben halverwege het verhaal en ik vind het erg goed. Ik heb niet echt een favoriete auteur, maar er zijn er wel een aantal die ik graag lees. Lionel Shriver, Ian McEwan en Claire Fuller. Onlangs las ik Bitter Orange en daar was ik helemaal weg van. Ik hoop binnenkort haar twee andere boeken ook te lezen. 

Is je schrijfproces veranderd na Het boek over jou

Niet echt. De omstandigheden waren anders. Ik had tijdens het schrijven van Het boek over jou geen contract. 

Waarom moeten de lezers van vrouwenthrillers.nl De Secretaresse lezen? 

Als je van duistere, psychologische thrillers houdt, waarin de stand van de huidige maatschappij - machtsmisbruik en het feit dat de zwakkere in de samenleving niet worden gehoord- dan is De Secretaresse het juiste boek. Maar ik hoop vooral dat iedereen het waardeert voor wat het is. Een angstaanjagend, benauwend verhaal met een paar verrassende wendingen. 

Ben je op dit moment bezig met een nieuw werk, en zo ja…. Kun je ons daar iets meer over vertellen? 

Ik ben nog niet aan een nieuw verhaal begonnen, maar ik heb al wel een aantal ideeën. Helaas zijn deze nog te prematuur om te delen. Sorry.

Is er nog iets wat je tegen ons lezers wilt zeggen?  

Heel erg bedankt voor alles! Schrijven is een eenzaam beroep en daarom is het fantastisch om contact te hebben met je lezers. Lezen vraagt veel meer toewijding dan naar een televisieprogramma kijken en daarom voelt het voor mij ook als een eer als iemand mijn boek uit het rek pakt en leest. Karin

Karin

11 april is er een livestream met Renee Knight, en er kunnen dan vragen gesteld worden aan de auteur. Binnenkort meer hierover.



Bezoekersreacties:
Website Security Test