Sebastian Fitzek
Door: Diana op 25 maart 2010

Sinds zijn debuut is Sebastian Fitzek voor mij de absolute koning van de psychothriller. In zijn boeken laat hij mensen meedenken en zet hij ons maar wat graag op het verkeerde been. Met De Zielenbreker heeft de Duitse auteur zijn vierde boek afgeleverd en ook nu weet hij de lezers weer te verrassen. Hoe kritisch je ook naar zijn boeken kijkt, je blijft er door geboeid.

1: Omschrijf jezelf eens in vijf woorden?

Sebastian:
Nieuwsgierig, uitdagend, nerveus, extravagant, dol op dieren, hyperactief. Nooit gelukt om het in vijf woorden uit te drukken.

2: Je hebt jezelf op de kaart gezet met De therapie en hierna het niveau weten te handhaven. Best een lastige uitdaging als een debuut zo waanzinnig wordt ontvangen. Denk je daarbij na als je je op een volgend boek richt?

Sebastian: Dank je wel voor het compliment. Ik moet toegeven dat ik soms een bepaalde druk voel als ik aan het schrijven ben. Dan vraag ik mij af of de lezers dit verhaal ook zo goed vinden als dat ze het vorige boek vonden. Maar dan herinner ik mij hoe alles begon - dat ik aan mijn bureau zat en een verhaal opschreef dat ik graag zelf wilde lezen. En steeds als ik aan mezelf begon te twijfelen (wat natuurlijk volstrekt normaal is bij mensen met een creatief beroep) dan herinnerde ik mijzelf eraan dat het schrijven van boeken die je zelf zou willen lezen een prima uitgangspunt is. Je hebt dan al één lezer bereikt :-)

3: Je legt de lat behoorlijk hoog als het om de inhoud van je boeken gaat. De lezer wordt geacht bij de les te blijven en mee te denken. Realiseer je je ook dat er mensen zijn die wellicht afhaken door de moeilijkheidsgraad?

Sebastian:
Jazeker realiseer ik mij dit! Deze vraag gaat eigenlijk samen met de volgende. Ik probeer expres het niet iedereen naar de zin te maken. Integendeel, ik wil dat mijn boeken nagalmen in de hoofden van mijn lezers nadat ze het hebben gelezen. Dit bereik ik enkel door lezers ruimte te geven voor hun eigen interpretaties en gedachten. In mijn boek De Wreker bijvoorbeeld, maakt het een groot verschil of je in reïncarnatie gelooft of niet. Afhankelijk van je eigen kijk hierop, lees je een heel ander verhaal uit het boek. Natuurlijk kan dit voor enige verwarring zorgen... Maar staan we niet juist verwarringen toe in een psychologische thriller?

4: Inmiddels ben je een gevestigde naam in het vrouwenthrillergenre. Verrast je dit?

Sebastian:
Ja. In het algemeen ben ik erg verrast dat in het bijzonder vrouwen houden van bloederige en wrede verhalen, meer nog dan mannen qua literatuur. Ik veronderstel dat dit komt omdat vrouwen echt de sterkere sekse zijn gebleken. Waarschijnlijk zou de mensheid al zijn uitgestorven als mannen kinderen moesten baren.

5: Wat trekt je zo aan in de psyche van de mens?

Sebastian:
Dat is een moeilijke vraag. Ik denk dat ik een algemeen interesse heb in mensen. Hoe gekker, hoe beter. Ik heb jarenlang als programma regisseur gewerkt bij een populair radiostation in Duitsland. Dat was en is nog steeds een plek waar ik genoeg "gestoorde" collega's tegenkom :-)
Deze mensen hebben mij geïnspireerd om me te verdiepen in hun gedragingen en psychische stoornissen.

6: In eigen land is inmiddels je vijfde boek verschenen die de titel Splitter draagt. In juni van dit jaar verschijnt boek nummer 6.  Voor dit laatste verhaal staat het bekende verstoppertje spelen centraal. Kun je voor de Nederlandse lezers van beide boeken een tipje van de sluier oplichten?

Sebastian:
Thrillers waarin geheugenverlies een rol speelt gaan doorgaans over een personage die tracht zijn geheugen weer terug te vinden. In Splitter kies ik voor het tegengestelde door de vraag te stellen: wat gebeurt er, als we de ergste herinnering voor altijd uit ons geheugen zouden kunnen wissen? Als je niet weet dat het jouw schuld is dat je zwangere vrouw bij een auto-ongeluk om het leven is gekomen? Wat zou er gebeuren als we de kans zouden krijgen om een actief geheugenverlies op te wekken?
En wat zou er gebeuren als - zoals beschreven wordt in 'Splitter' - er iets vreselijk mis gaat tijdens dit psychiatrisch experiment?

The eye collector is mijn nieuwste boek en misschien wel de heftigste die ik tot dusver schreef. In het boek wordt het oudste spelletje ter wereld gespeeld: verstoppertje. Hij speelt het echter op zijn manier, een manier die levens verwoest. Eerst vermoordt hij de moeder, dan ontvoert hij het kind en vervolgens krijgt de vader 45 uur de tijd om zijn kind te vinden. Als de tijd verstreken is, sterft het kind daar waar het verborgen wordt gehouden. Tot nu toe tast de politie in het duister en de enige getuige is een blinde fysiotherapeute die beweert dat ze in het verleden van haar patiënten kan kijken, enkel door het aanraken van hun lichamen. Dan komt ze tot het besef dat haar laatste patiënt wel eens de Eye Collector zou kunnen zijn...

7: De uitgeverij heeft veel zorg besteed aan het omslagen van de boeken. Hierdoor zijn ze ook erg herkenbaar als zijnde een ‘Fitzek’. In hoeverre heb je daar zelf invloed op en wat vindt je zelf van het Nederlandse ontwerp?

Sebastian:
Ik vind ze prachtig! Zeg het tegen niemand maar ik vind ze mooier dan de Duitse covers!

8: Je boeken lenen zich allemaal voor een verfilming. Is hier sprake van? En wat zou je daar zelf van vinden?

Sebastian:
Verschillende gerenommerde producers zijn sinds 2006 bezig om De Therapie te bewerken tot een bioscoopfilm. Inmiddels zijn de filmrechten overgedragen voor al mijn boeken. Helaas duurt het realiseren van de film langer dan verwacht en ik ben een tikje ongeduldig ;-)
Aan de ene kant komt het ook vanwege het feit dat het bioscoopfilms gaan worden en zodoende liggen de onkosten een stuk hoger. En in deze tijd van economische moeilijkheden kost het wat meer energie en geduld om het benodigde budget bij elkaar te krijgen. Aan de andere kant, om een film te maken heb je ook een TV partner nodig, anders wordt er geen geld verleend voor de financiering. Terwijl de filmakers enorm geïnteresseerd zijn, zijn de mensen bij de televisie juist weer sceptisch over het feit of de kijker wel op dit soort films zit te wachten. Je ziet het, er zijn nogal wat obstakels die moeten worden weggenomen, maar ik heb er alle vertrouwen in dat de films er gaan komen. Tot dan kunnen jullie mijn boeken blijven lezen :-)

9: Het gebied tussen schijn en werkelijkheid is een prima plek om te vertoeven. Waar, of niet?

Sebastian:
Waar!

10: In je boeken kies je vaak voor een verrassingeffect op het einde. Hoe is dit idee ontstaan?

Sebastian:
Ik creër dit eenvoudig doordat ik nooit begin met schrijven voordat ik precies weet hoe ik het boek wil laten eindigen. Dat is ook de reden dat ik er langer over doe om een verhaal te bedenken dan dat ik erover doe om het op te schrijven. Het kan natuurlijk ook zijn omdat ik niet zo snel denk :-)

11. In een interview noem je jezelf meer een lezer dan een schrijver. Dit vanwege de vele boeken die je gelezen hebt in verhouding tot wat je zelf hebt geschreven. Is deze kijk inmiddels wat bijgesteld?

Sebastian:
Nou, laat ik het zo zeggen: ik beschouw mezelf als een verhalenverteller omdat ik dit nu eenmaal het leukste vind om te doen.

12: Een idee voor een boek komt in je op en vervolgens laat je het rijpen. Kun je ons wat vertellen over hoe het verhaal van de Zielenbreker is ontstaan?

Sebastian:
Ik kwam op het idee toen ik mijn broer opzocht in een psychiatrische kliniek. Maak je geen zorgen, het gaat prima met hem, hij is enkel een neuro-radioloog. Toen ik daar was werd er met spoed een man opgenomen en ik dacht: wat als dit niet een echt noodgeval zou zijn? Als deze man niet een patiënt zou zijn maar een moordenaar die zichzelf had laten opnemen? Hier ontstond mijn idee voor het boek. De Zielenbreker gaat over een psychopaat dat het op psychologische wijze heeft gemunt op jonge vrouwen zonder ze lichamelijk iets aan te doen. Niemand heeft enig idee welke methode hij hiervoor gebruikt. Kort voor kerstmis is de Zielenbreker op zoek naar zijn vierde slachtoffer in een luxe psychiatrische kliniek dat van de buitenwereld is afgesneden door een sneeuwstorm. In één vreselijke nacht ervaren de doktoren, verpleegsters en patiënten wat de Zielenbreker doet bij zijn slachtoffers.

13: In je boeken vermeld je je emailadres om zo feedback van de lezers te vragen. In je dankwoord licht je ook toe wat de mensen in je directe omgeving voor je hebben betekend. Wat maakt deze mensen zo onmisbaar bij het schrijfproces en alles daaromheen?

Sebastian:
Door al deze mensen te bedanken, wil ik laten zien dat schrijven geen eenmans show is. Als je kijkt naar een aftiteling aan het einde van een film, zie je honderen namen voorbij trekken op het scherm. Dit is gelijk aan een boek schrijven. Er zijn zoveel mensen die op wat voor manier dan ook bijdragen aan een project maar nimmer worden gemeld. Door het op een andere manier te doen dan gebruikelijk attendeer ik de mensen juist hierop, in de hoop dat het gelezen wordt. Dat is de reden dat het zo uitgebreid is.

14: Leer je ook van jezelf?

Sebastian:
Ja, en ook van de vele lezers die mij feedback geven. In mijn visie kun je door te schrijven alleen maar beter worden. En je ziet het: ik breng het gelijk in de praktijk :-)

15: Schrijven is een eenzaam proces, zo horen we vaak. Ben jij iemand die schrijft in afzondering?

Sebastian:
Nee. Ik heb normaal gesproken mensen om mij heen. Desondanks heb ik het nodig om van tijd tot tijd alleen te zijn en de deur achter mij dicht te doen als het te rumoerig wordt.

16: In iedere goede leugen zit toch een kern van waarheid. Deze uitspraak slaat op de inhoud van De Zielenbreker en kan voor vele fictieverhalen gelden. Een mix van het bestaande en het verzonnen. Is deze mix nodig om een verhaal realistisch te doen overbrengen?

Sebastian:
Dat zou maar zo eens kunnen. Ik realiseerde mij dat mijn onderbewustzijn meeschreef. Naaste familie en vrienden ontdekten stukjes van mijn eigen karakter in de boeken, wat ik zelf niet had opgemerkt. Zoals laatst bijvoorbeeld, toen een goede vriend van mij het had over de hoofdpersoon uit 'The eye collector': "Het is gek, het personage wordt steeds dikker en dikker, ondanks dat hij aan sport doet. Net als jij!"

Diana



Bezoekersreacties:
claar (54) op 29 maart 2010:
Goed intervieuw Diana, Vragen die meer vertellen over de persoon Fitzek en die de achtergrond van zijn boeken duidelijk maken. Bovendien wekt het nieuwsgierigheid op naar zijn nog in Nederland te verschijnen boeken. Prima Diana. Claar

Martine (56) op 28 maart 2010:
Schitterend gedaan Diana , precies wal ik (als ik de kans had) zou vragen aan Fitzek Na het lezen van Zielebreker meer dan ooit grote fan !

Ans (66) op 27 maart 2010:
Door dit interview ben ik meer te weten gekomen over Sebastian Fitzek. Er werden erg goede vragen gesteld waar hij leuke antwoorden soms op gaf. Heb tot nu toe al zijn boeken gelezen en ik vind ze geweldig. Kijk uit naar zijn volgende boeken.

Website Security Test