Ik heb erg genoten van jouw nieuwste boek Stockholmsyndroom en ik wil je graag wat vragen stellen over het boek en jouw schrijversleven.
Het is een tijdje geleden dat Wendy jou gesproken heeft, namelijk in februari 2022. Dat was naar aanleiding van jouw vorige boek De burgerwacht. Hoe is het sindsdien met jou gegaan?
Ik heb lekker verder geschreven! Maar zoals de meesten wel weten is er bij ons een baby bij gekomen, dus het schrijven staat even op een lager pitje.
Tijdens het gesprek met Wendy heb je al een tipje van de sluier opgelicht van het boek Het stockholmsyndroom. Is het boek zo geworden als je toen dacht of is er heel veel veranderd gedurende het redactieproces?
Volgens mij had ik het hele verhaal toen al geschreven en daar is helemaal niks aan veranderd. Het is zo gebleven zoals het was en dat vond ik heel fijn. Het geeft aan dat de redacteur het eens is met je keuzes en verhaallijn, en dat is eigenlijk best een compliment.
Maak jij gebruik van proeflezers? Waarom wel of niet? Welke meerwaarde hebben proeflezers voor een auteur en maken zij werkelijk het verschil voor een boek?
Meestal wel! Proeflezers kunnen sowieso helpen gaten of fouten uit een verhaal te halen die je zelf niet meer ziet. Daarnaast is het fijn om met ze te sparren over de clue of gebeurtenissen. Voor Het stockholmsyndroom heb ik er toevallig geen gebruik van gemaakt. Die ging direct naar de uitgever.
Naar aanleiding van het boek Het stockholmsyndroom zijn er al verschillende recensies verschenen, ik zag verschillende 4 en 5 sterren-recensies. Heb je ook contact met lezers via social media of boekpresentaties e.d.?
Ja, ik heb veel contact met lezers en recensenten, vooral via Instagram. Dat vind ik echt enorm leuk. Gelukkig zijn de recensies erg fijn. Laatst las ik wel iets in een recensie wat echt haaks staat op wat andere recensenten zeiden. Dan vind ik dat wel bijzonder en vraag ik me af hoe iemand het boek beleefd heeft, maar ik heb het niet gevraagd. We hebben voor Het stockholmsyndroom een blogtour georganiseerd en daar heb ik van genoten. Een boekpresentatie was er deze keer niet.
Waarin verschilt jouw boek van andere thrillers die over het stockholmsyndroom gaan volgens jou?
Ehm… Lastige! Geen idee, want ik ken geen andere boeken die over het stockholmsyndroom gaan.
Ik schreef in mijn recensie dat je echt een gedegen onderzoek naar het onderwerp moet hebben gedaan, hoe zag jouw research eruit?
Ik heb vooral artikelen gelezen over gijzelingen en hoe de psychologie vervolgens werkt bij de gijzelaars. Het is een overlevingsstrategie hè, een manier om in leven te blijven onder bizarre omstandigheden. Grappig was dat ik – nadat het boek af was – La casa de papel keek, de serie op Netflix, waarin ook zo’n situatie plaatsvindt. Dat wist ik niet van tevoren, maar ik herkende het direct. Die dame kreeg later de codenaam Stockholm.
Welk boek ligt in jouw leeshoekje? Kun je ook lezen tijdens het schrijfproces van een nieuw boek?
Heel erg, maar ik lees zelf nooit… Ik schrijf of ben druk met mijn gezin. Ik zou wel vaker willen lezen, maar dat zijn voornamelijk vakantiemomenten. Met drie kinderen, werk, huishouden en schrijfdeadlines kom ik er gewoon nauwelijks aan toe.
Ben je al bezig met een nieuw boek? En wordt dat dan weer een thriller of zou je ook voor andere genres willen schrijven?
Ik ben wel bezig met iets, maar dat is een ander genre onder pseudoniem. Daar kan ik verder niks over vertellen. Qua thrillers staat er even niets op de planning. Eerst maar eens dit boek afmaken en daarna hopen dat ik de tijd heb én wat nieuwe inspiratie!
Wil je nog iets vertellen aan de lezers?
Ik hoop dat jullie hebben genoten van Het stockholmsyndroom! Dank voor het lezen!
