Carien Touwen in gesprek met Belinda Aebi
Door: Carien Touwen op 8 september 2013

In mei van dit jaar verscheen Darkroom, de vierde thriller van Vlaamse auteur Belinda Aebi met de Gentse onderzoeksrechter Maud Gelderman in de hoofdrol. Maud en haar team moet op onderzoek uit als een jonge homoseksuele man dood gevonden wordt in een Gentse darkroom. De vermoorde man blijkt een model te zijn dat op het punt van doorbreken stond en het onderzoek komt al gauw terecht in de harde modellenwereld. Darkroom is een spannend boek, met een actuele verhaallijn en originele setting. Speciaal voor vrouwenthrillers.nl zocht ik de auteur op.


©Frank Bahnmuller

Ik ontmoet Belinda op een zonnig terras in Wemmel, een Vlaamse gemeente net boven Brussel, waar de schrijfster is opgegroeid. Belinda begint meteen te vertellen dat het vandaag een hele goede dag is omdat ze net van uitgeverij Manteau heeft gehoord dat haar volgende manuscript is goedgekeurd en dat volgend jaar haar vijfde thriller over Maud Gelderman zal verschijnen. "Dat zijn de momenten waar je het voor doet," glundert ze. 

Actuele thema’s
Belinda laat zich voor haar boeken altijd inspireren door de actualiteit en ze zoekt naar thema’s waar niet iedereen over schrijft. In het geval van Darkroom was ze toen ze eraan begon erg geïnteresseerd in de modewereld en meer specifiek in androgyne modellen. Daarnaast vond ze het een uitdaging om als vrouw over een mannenwereld te schrijven. Ze is voor Darkroom niet zelf op onderzoek uit gegaan in gay clubs, maar heeft wel homo’s en ouders van homoseksuelen geïnterviewd om te vragen hoe dat is, hoe ze erachter kwamen en ermee omgaan.

Belinda voelt geen behoefte om statements te maken met haar boeken, maar ze zet mensen wel graag aan tot nadenken over een actueel thema. In Het Containermeisje ging het bijvoorbeeld over de orgaanhandel. Ze vindt het wel leuk als ze hoort van haar lezers dat ze iets hebben bijgeleerd of dat haar boeken hen aan het denken hebben gezet over een bepaald onderwerp. “Het is ten eerste mijn bedoeling om mensen enkele uren leesplezier bezorgen. Ik wil boeken schrijven die toegankelijk zijn voor heel veel mensen en dat zij vijf, zes uur goed vermaakt worden.”

Schrijven van een serie
Belinda’s vierde thriller over Maud Gelderman is sinds mei 2013 een feit, de vijfde zal in 2014 uitkomen. De boeken zijn allemaal heel goed individueel te lezen; het zijn geen vervolgen op elkaar. Als het aan Belinda ligt, wordt het een zesdelige serie. Daarna wil ze iets anders gaan proberen, maar voor nu zit ze goed met deze hoofdpersonen. Belinda begon met het idee om drie boeken over hetzelfde team te schrijven. Ze doet dat niet bewust, maar het gaat vanzelf. Het laatste boek begon ze zelfs te schrijven vanuit de ik-persoon, maar het rechercheteam kwam als vanzelf opdraven. Ze zijn onderdeel van het leven van de schrijfster geworden. “Ze spreken ook met me, de personages, en ik kan en wil nog geen afstand van ze doen.”
Belinda heeft het gevoel dat ze haar weg aan het vinden is, ze probeert wel eens op een andere manier te schrijven, maar komt steeds terug bij dezelfde schrijfwijze. ‘Ik denk echt dat het mijn Belinda-insteek is.”
Ze schrijft uit passie en kan zich niets anders voorstellen dat ze liever zou doen. “Maar ik vind het erg belangrijk om vooruit te komen, ik wil dat mensen zeggen: je evolueert.”

Hoe het begon…
Belinda is relatief nieuw in de schrijfwereld. In 2008 begon ze met schrijven omdat ze haar vaders leven op papier wilde zetten. In eerste instantie als cadeau voor haar ouders die net met pensioen waren gegaan, maar toen ze een uitgever zocht voor de biografie had ze meteen beet. Belinda is de dochter van een Vlaamse moeder en een Zwitserse vader. Haar vader is de oprichter van het Zwitserse horlogemerk Rodania en haar boek Swiss Made (2009) vertelt hoe hij een kleinschalige firma liet opbloeien tot een succesvol bedrijf. Toen deze biografie eenmaal op papier stond, had Belinda de schrijfkriebels goed te pakken en inmiddels liggen er dus ook vier thrillers van haar hand in de winkels. Haar familie vindt het leuk dat ze schrijft, maar Belinda’s man is geen lezer en hij heeft haar boeken niet gelezen. Dat vindt ze niet erg, hij kan haar namelijk wel goed helpen als ze even vastzit. Juist omdat hij het verhaal vanop een afstand kan bekijken, kan hij met hele simpele opmerkingen een oplossing brengen die ze zelf even niet ziet. Belinda maakt ook geregeld gebruik van enkele proeflezers, maar pas na de eerste goedkeuring van het manuscript door de uitgever.

Schrijven is ontsnappen
Als Belinda een stuk geschreven heeft, voelt ze zich beter. “Ik zoek echt een microwereldje op in mijn schrijfwerk om te ontsnappen aan de echte wereld. Het is voor mij echt belangrijk om te ontsnappen, ik vind dat we helemaal niet goed bezig zijn. De wereld is vaak lelijk en hard en ik heb echt moeite om naar het nieuws te kijken.” Dankzij het schrijven leert ze zichzelf beter kennen, vertelt ze, en leert ze hierdoor steeds meer over hoe ze als persoon in elkaar zit. Daardoor blijft ze groeien. Ergens vindt de schrijfster het wel wat raar dat ze zich juist in misdaadverhalen verstopt, maar ze zweert erbij, het is de manier waarop ze rust krijgt en ze is nu eenmaal graag alleen.
“Als schrijver moet je veel alleen kunnen zijn en je daar goed bij voelen. De natuurlijke biotoop van een schrijver moet de schrijftafel zijn. De ellende van alles is dat veel mensen helemaal niet alleen kunnen zijn. Ik denk ook dat daarom veel relaties stuk lopen, mensen verwachten dat de ander hen vermaakt. Maar als schrijver loop je natuurlijk wel het gevaar teveel in je cocon te blijven zitten en daar moet je voor waken. Dat je de hele dag in veel te gemakkelijke kleren rondloopt en niet naar buiten gaat. Maar het kan zo gezellig zijn om te schrijven, om zo bezig te zijn met je personages dat de ‘echte’ wereld niet meer aantrekkelijk is. Ik kan er goed in komen dat schrijvers zich sociaal isoleren doordat de wereld van hun personages interessanter is. Teveel alleen zijn is niet goed. Maar tussen veel volk kun je je ook heel alleen voelen. Gelukkig heb ik kinderen en een kleinkind, ik moet dus wel.”

Schrijfstijl
Belinda vindt spanning en tempo heel belangrijk. Ze schrijft wat ze zelf wil lezen, ze wil zelf ook meteen meegesleurd worden in een boek. “Ik lees regelmatig boeken die vijftig pagina’s te veel hebben. Dat vind ik jammer. Daar steel je als schrijver kostbare tijd van de lezer.”
Het spannende genre ligt haar heel goed. De cover van Darkroom ziet eruit alsof er veel seks in voorkomt, maar dat is niet het geval. “Die erotische boeken die zo populair zijn, dat kan en wil ik echt niet schrijven, dat is niks voor mij. Seks komt in mijn boeken alleen voor als het noodzakelijk is voor het verloop van het verhaal of om het personage toe te lichten. Maar ik snap het dat mensen houden van een verhaal dat ontspant. Mensen kopen tegenwoordig ook weer boeken over breien en haken, dat is goed. Mensen zijn weer bezig met dingen in plaats van alleen maar voor de buis te hangen.”
Belinda schrijft elke dag, zeven dagen per week. Ze begint om negen uur en kan uren achter elkaar door schrijven. Ze kan niet zonder: “Ik heb het nodig!”

Volgende boek

Uitgeverij Manteau heeft aangegeven dat ze minder titels gaan uitgeven. Hierdoor komt de lat steeds hoger te liggen. Voor Belinda is dat geen probleem, ze is er zelfs blij mee. “Die druk heb ik nodig. Zolang ik er nog bij ben, ben ik heel gelukkig. Ik zou er twee per jaar kunnen schrijven, maar ik wil niet dat het ene boek het andere verdringt.” Maar dat weerhoudt de schrijfster er niet van om al met een ander boek bezig te zijn. Ze is nu het boek van 2014 aan het polijsten, maar werkt tegelijk aan het boek dat in 2015 moet verschijnen. Belinda twijfelt even of ze moet vertellen waar haar volgende boek over gaat, maar laat dan toch wat los. “Het gaat over een verdwijning op de Gentse feesten en ik had net de laatste woorden geschreven toen het nieuws de verdwijning van die jonge vrouw meldde. De uitgeverij en ik schrokken ons kapot. We hebben het boek enkele weken laten rusten en nu realiseer ik me dat het helemaal niets met elkaar te maken heeft. Mijn boek gaat over de Roma en de lezer wordt helemaal ondergedompeld in de Gentse feesten. Het is creepy hoe de realiteit de fictie overtreft.” Belinda heeft zelf ooit in Gent gestudeerd en is goed thuis in deze stad. Daarom koos ze ervoor om het rechercheteam van Maud altijd in deze stad te laten speuren en niet in bijvoorbeeld Antwerpen of Brussel.

Twee luiken
Belinda heeft de afgelopen maanden redelijk wat belangstelling gehad voor haar nieuwe boek, maar ze had wel gehoopt op meer. Ze realiseert zich wel dat niemand van te voren weet of een boek goed zal gaan lopen; datzelfde geldt ook voor muziek en alle andere dingen waar mensen creatief mee bezig zijn. Het kan floppen of slagen. Dat is echter niet wat haar dwarszit. “Er zitten twee luiken aan schrijver zijn: je hebt als eerste natuurlijk het schrijven van een boek, maar dan komt luik twee en dat is iets waar ik wel een beetje moeite mee heb: de promotie. Je moet als auteur echt heel veel doen aan zelfpromotie.” Belinda is tevreden over de reacties die ze krijgt vanuit media die ze zelf aanschrijft, maar vindt wel dat haar uitgeverij meer zouden kunnen doen. “De uitgeverij is vooral bezig met het promoten van de ‘goudhaantjes’ en de grote groep schrijvers die daaronder zit moet het grotendeels zelf doen, dat hoor ik ook van mijn collega’s.”
Belinda voelt zich hierover wel wat gefrustreerd. Als ze zelf geen mailtje naar de uitgeverij stuurt, weet ze tot maart volgend jaar niet hoe haar boek verkoopt. Ze is hierin heel stellig: “Het contact tussen uitgeverij en schrijver zou veel vaker moeten plaatsvinden, dat is echt een verbeterpunt. De uitgeverij zou mijn tweede thuis moeten zijn, net na mijn schrijftafel. Ik wil gewoon veel meer contact met hen hebben. Bij elk boek zou er een plan moeten zijn, de uitgeverij zou het niet alleen moeten uitgeven, maar ook echt moeten promoten. Een boekpresentatie doe ik nu op eigen kosten en de uitgeverij is hier vaak niet eens bij aanwezig. En ik denk dat dit de frustratie is van iedereen. Maar goed, ik kan veel negatieve dingen noemen, uiteindelijk schrijf ik omdat ik het zo graag doe. Maar ik snap het wel als er schrijvers afhaken omdat ze niet genoeg bevestiging krijgen. En ja, je moet ook een beetje geluk hebben.”

Geduld

Belinda vertelt verder. “Mensen hebben geen idee hoe moeilijk het is. Hoe vaak je moet herschrijven en nalezen, hoeveel werk er in zo’n boek gaat, hoeveel uren je aan een stuk op een stoel zit om dat boek af te maken. Schrijven is een vak, dat gaat echt niet vanzelf. Maar veel levert het niet op, die anderhalve euro per verkocht boek daar kun je niet van leven als je boek maar in een kleine oplage verschijnt. En iedere schrijver wil graag gelezen worden.”
Een ander belangrijk aspect van het schrijversvak noemt Belinda geduld. “Alle mensen zijn druk bezig en ik moet geduld hebben tot mensen mijn boek gelezen hebben om te horen wat ze ervan vinden. Als schrijver denk je er niet altijd aan dat mensen ook andere dingen aan hun hoofd hebben buiten het lezen van jouw boek. Maar je wilt graag horen wat ze erover zeggen. Ik ben er misschien wel te veel mee bezig, kijk te regelmatig of er nieuwe lezersrecensies zijn. Juist omdat je zoveel alleen bent worden internet en de sociale media je leventje.”
Daarnaast moet je volgens Belinda als schrijver ook een olifantenvel kweken. Het was een van de eerste dingen die de uitgeverij haar vertelde toen ze haar eerste boek publiceerden. “Je moet tegen een stootje kunnen en je moet er ook van willen leren als er constructieve kritiek komt.” Belinda is blij met alle onderbouwde feedback die ze krijgt. Daarnaast is ze zeer gelukkig met de vrijheid die schrijven haar biedt. “Als schrijver ben je vrij in je hoofd. Vrij om de setting en personages te kiezen. Vrij om zelf te bepalen wat en wanneer je gaat schrijven en dat is een luxe. Maar vooral de vrijheid om de realiteit even te ontvluchten.”

Wil je Belinda Aebi ook ontmoeten en je boek laten signeren? Dat kan! Ze zal in november vier dagen aanwezig zijn op de Boekenbeurs in Antwerpen. Meer informatie vind je op: www.boekenbeurs.be en www.belinda-aebi.be


Carien Touwen

Carien Touwen, schrijfster, uitgever en freelance redacteur & journalist, gaat elke maand voor VrouwenThrillers.nl in gesprek met een (vrouwen)thriller-auteur. Meer over Carien kan je vinden op haar website: www.carientouwen.com




Bezoekersreacties:
Website Security Test