In gesprek met ... Marion Pauw
Door: Diane Kooistra op 28 juli 2023

VrouwenThrillers.nl werd gevraagd voor een interview met Marion Pauw. Aan Diane Kooistra de eer om deze auteur een aantal vragen voor te leggen.





Hallo Marion, gefeliciteerd met jouw nieuwste thriller Tijgerlelie, ik heb het boek nog niet gelezen maar mijn collega Saskia Imbert las het boek voor Vrouwenthrillers.nl en gaf 4 sterren. Verder zie ik lovende recensies van diverse recensenten. Saskia schreef “Op het einde geeft Pauw op subtiele wijze een knipoog naar het schrijverschap, hoe ze als auteur het verhaal naar haar hand kan zetten” Kun je je hierin vinden?  

Ja, natuurlijk. Ik vind het altijd leuk om een beetje te spelen tussen schrijver en lezer. Ik krijg altijd de vraag wat er autobiografisch is in mijn boeken. Met dit einde wilde ik zeggen dat je als schrijver de werkelijkheid altijd naar je hand zet. 

Wij zijn benieuwd, hoe zag jouw schrijfjaar 2023 eruit? 

In de maanden voor en de weken nadat mijn boek Tijgerlelie uitkwam, was het keihard werken. Ik wilde per se het boek voor de zomer uitbrengen, dus dat betekende dat ik er behoorlijk aan moest trekken. Nu heb ik eindelijk vakantie en heb ik mezelf voorgenomen om lekker op te laden, veel te lezen, te sporten en uitgebreid te koken. Zodat ik straks weer helemaal fris ben voor een nieuwe schrijfproces. 

Lees jij alle recensies die over jouw boeken geschreven worden en hoe belangrijk zijn dan de sterren voor jou of leer je van de punten die de recensenten aangeven?  

Ik ben altijd benieuwd naar recensies en lees ze ook altijd, omdat je er veel van kunt leren. Zo rek ik nu het einde wat meer op omdat ik bij vorige boeken vaak teruglas van lezers dat ze het einde zo abrupt vonden.  Natuurlijk ben ik blij met veel sterren! Ik hoop dat lezers enorm genieten van mijn boeken, daar zet ik me ook echt voor in. Soms zie je een recensie met één ster en dan blijkt dat het boek uit elkaar viel of dat hij niet wilde laden op iemands ereader, dat is dan wel balen, want het haalt het gemiddelde naar beneden. Minder dan drie sterren vind ik overigens heel flauw. Ik werk heel hard om mijn boeken op een hoog niveau te krijgen, mijn uitgever wordt soms gek van mij, want ik blijf maar verbeteren. Ik snap dat mijn boeken niet je persoonlijke smaak kunnen zijn, maar dan nog herken je als het goed is het werk van een vakvrouw. Ik zou zelf pas een twee geven als een boek vol met fouten zit en totaal geen structuur of thematiek heeft. En dat kun je van mijn boeken echt niet zeggen, ook al vind je ze verder helemaal niks. 

In Tijgerlelie draait het om een vriendengroep die zich tegen een van de groepsleden keert. Hoe zag jouw research voor en tijdens het schrijven eruit? Ik heb gezien hoe het jou verging in Expeditie Robinson en vond het jammer dat je er zo snel uit gestemd werd. Was dit dé inspiratie voor het boek Tijgerlelie?  

Absoluut. Ik was voordat ik de Expeditie in ging met een heel ander boek bezig. Maar wat ik had meegemaakt was zo heftig, dat ik dacht: dit ga ik helemaal uitzoeken, want hier zit een geweldig boek in. 

Zou een boek als Tijgerlelie bij kunnen dragen aan de discussie of de bewustwording rondom pesten en de gevolgen ervan op langere termijn?  

Dat kan ik alleen maar hopen. Tot nu toe heb ik van veel mensen gehoord dat ze erdoor aan het denken zijn gezet en veel van de situaties herkenden. Dat je bijvoorbeeld voelt dat er achter je rug om wordt gepraat. Of dat alles wat je zegt anders wordt opgevat dan je het bedoelt. Dat je zo heel langzaam de grip verliest en voelt dat je buiten wordt gesloten. 

Had je verwacht dat na het verschijnen van jouw eerste boek Villa Serena in 2005, je bijna twintig jaar later nog zou schrijven?
  
Eigenlijk wel. Toch durfde ik mezelf pas na mijn derde boek Daglicht een schrijver te noemen. Ik ben denk ik een geboren schrijver. Ik vind het heerlijk om dingen uit te pluizen en om mijn fantasie de vrije loop te laten. Ook houd ik erg van het monnikenwerk dat schrijven toch ook wel is. Een jaar lang in kleine stapjes vooruit komen. Priegelen op de punten en de komma’s. Alleen zijn. Naar binnen gaan. Ik kan me geen beter beroep bedenken. 

Het boek Daglicht is zeer succesvol verfilmd, Hoop je dat er ook een film of serie komt van Tijgerlelie en wie zou dan de hoofdrol moeten vertolken?  

Natuurlijk hoop ik dat, maar de kans dat dat gebeurt is heel klein en ik ben gestopt met erop te hopen. Ik vind het belangrijker dat mensen het boek lezen. Is ook beter voor je hersenen dan naar een film kijken! 

Als je met één van de hoofdpersonages uit Tijgerlelie op vakantie zou gaan, wie zou het zijn en waar zou de reis naar toe gaan? Hoe zou de vakantie er dan uitzien? 

Ik zou lekker bij Itty in de yurt in retraite gaan op Ameland. Heerlijk! 

Je schreef dit jaar ook het boek Vier wandelaars en een Siciliaan samen met enkele andere auteurs. Wat vind je fijner om te doen. Samen schrijven of alleen? En wat verwacht je dan van jouw co auteur(s)  

Vier wandelaars en een Siciliaan was een fantastische ervaring, maar voor mij wel eenmalig. Ik vind alleen schrijven veel fijner dan met anderen, omdat ik dan zeker weet dat mijn ideeën precies worden doorgevoerd zoals ik dat wil. In mijn werk ben ik best wel een tiran, haha. 

Welk boek ligt nu op jou te wachten om gelezen te worden? 

Ik wissel vaak fictie met non-fictie af. Hierna ga ik Sorry Schatje lezen van relatietherapeute Anne de Jong, omdat ik denk dat iedere relatie wel een opkikker kan gebruiken en ik enorm geïnteresseerd ben in psychologie en therapie. 

Als we kijken naar de boekenstapel met boeken die door jou, alleen of samen met anderen, geschreven zijn zien we veel diversiteit. Uiteenlopende onderwerpen maar eigenlijk wel vooral thrillers en spanning. Zijn er nog andere genres die jou aanspreken?  

Ik zie mezelf ook ooit nog wel weer eens een zelfhulpboek schrijven zoals Hotel Hartzeer, het boek dat ik samen met Susan Smit schreef over liefdesverdriet. Ik doe veel aan zelfontwikkeling en vind het leuk om wat ik heb geleerd om te zetten naar iets waar iedereen wat aan heeft. 

In september komt Tijgerlelie uit bij het boeken abonnement Bookchoice en het is nu ook te lezen bij streamingsdiensten zoals Storytel. Hoe vind je dat als auteur dat mensen tegenwoordig vaker boeken streamen in plaats van kopen in de boekwinkel? Is dat volgens jou een goede ontwikkeling? 

Ik draag de boekhandel een warm hart toe en lees het liefste papier, dus daarom wilde ik ook niet dat Tijgerlelie meteen via de streamers beschikbaar zou zijn. Aan de andere kant denk ik dat iedere ontwikkeling waardoor mensen meer gaan lezen een goede is. Ontlezing is echt een groot probleem, en daarnaast gun ik het iedereen de plezier en ontspanning die een fijn boek je kan brengen. Ik ben zelf een totale leesfanaat. 

Kun je iets vertellen over het volgende boek dat je gaat schrijven of al aan het schrijven bent? Schrijf je dat boek alleen of samen met iemand anders. 
 
Ik begin in september aan een nieuwe thriller waar ik nog helemaal niets over ga zeggen. Dus nog even geduld... 

Diane Kooistra

- foto Marion ©Mark Uyl



Bezoekersreacties:
Website Security Test