Carien Touwen in gesprek met Marion Pauw
Door: Carien Touwen op 18 augustus 2014

Marion Pauw (1973) debuteerde in 2005 met de thriller Villa Serena. Haar doorbraak bij het grote publiek bereikte zij met Daglicht, waarmee ze De Gouden Strop won en waarvan Eyeworks de filmrechten kocht. Daarna schreef ze het succesvolle Zondaarskind, Jetset en haar eerste roman De Wilden. Daglicht is inmiddels verfilmd met in de hoofdrollen topacteurs als Angela Schijf, Fedja van Huet en Monique van der Ven.

In mei 2014 verscheen haar nieuwste boek, de literaire thriller Hemelen. In juli van dit jaar werd bekend gemaakt dat Marion Pauw het geschenkboek voor de Maand van het Spannende Boek in 2015 zal schrijven. Reden genoeg voor Carien Touwen om namens Vrouwenthrillers eens uitgebreid met Marion te spreken.


Hemelen
vertelt het verhaal van de drie volwassen kinderen van Ron Casper, een egoïstische man die op zesenzeventigjarige leeftijd nog volop geniet van een hedonistische levensstijl. Zij kampen nog iedere dag met de gevolgen van hun traumatische jeugd. Als hun vader dan ook nog in rap tempo het familiekapitaal erdoorheen jaagt in luxe-bordelen, kunnen zijn kinderen maar tot één conclusie komen: het wordt tijd dat pa gaat hemelen. Hemelen is een boek met herkenbare thema’s als jaloezie, overspel en de invloed van familie.

Marion, hoe ben je op het idee voor Hemelen gekomen?

Om eerlijk te zijn is het gekomen door een waargebeurd verhaal. Een vriendin van mij werkt in de eigen zaak van haar vader en zij beklaagde zich erover dat haar vader veel geld uitgeeft aan hoeren en internetmeisjes. Hierdoor heeft zij grote moeite om de zaak draaiend te houden. Tijdens ons gesprek bedacht ik dat het niet verkeerd zou zijn als ‘die ouwe ermee op zou houden’. Die gedachte zette meteen een idee voor een nieuw boek in gang.

Begint een verhaal voor jou bij de personages of bij het verhaal zelf?

Ze zijn allebei van belang. Ik denk wel dat Hemelen een heel personage-gedreven boek is, maar dat kun je waarschijnlijk van al mijn boeken wel zeggen. In dit geval werd ik echt aan het denken gezet door de situatie van mijn vriendin en ontstond daaruit het verhaalidee. De overspelige vader was het uitgangspunt en ik begon meteen na te denken over hoe de kinderen van zo’n man zouden reageren. Ze moeten elkaar wel haten, bedacht ik, maar hun vader ook. Zijn gedrag heeft hen erg beschadigd en zo denk ik dan verder, over wat voor gevolgen het kan hebben gehad en zo kristalliseren de personages zich als vanzelf verder uit.

Met welke van de personages in Hemelen identificeer je jezelf het meeste?

Eigenlijk identificeer ik me met alle personages. Misschien het minste met Willem, om begrijpelijke redenen... (lacht). 
Maar met de vrouwen heb ik allemaal wel wat, het is goed voor te stellen waarom ze zijn zoals ze zijn. En ook met de vader kan ik me identificeren. Ik heb wel bewondering voor hem.

Stop je veel van jezelf in de karakters?

Nee, niet echt. Ik baseer personages niet op de dingen van mezelf. Ik doorvoel ze, snap hoe ze zijn en begrijp hun redenen om zo te handelen. Het is een soort magisch proces dat ik doormaak tijdens het schrijven, even ben ik hen en leef ik met hen mee. Ik schrijf altijd vanuit een flow. Ik heb een idee in mijn hoofd van hoe het verhaal ongeveer gaat, maar laat mezelf tijdens het schrijven ook verrassen. Ik houd wel fact-files bij over de personages. Zeker bij Hemelen. Het was best gecompliceerd in dit boek. Veel personages en veel onderlinge verbindingen. Wie had wanneer wat met wie, hoe oud waren ze toen etc. Ik heb alle data in een schema gezet zodat het niet mis kon gaan.

De drie hoofdpersonen zijn allemaal kinderen van een man die alleen maar aan zichzelf denkt. Ze zijn stuk voor stuk getekend door hun opvoeding. Probeer je met dit boek mensen bewust te maken van de invloed van hun gedrag op hun omgeving? Ben je een auteur die graag boodschappen verstopt in je boeken?

Ja natuurlijk. Iedereen is getekend door zijn jeugd. We zijn allemaal het product van onze opvoeding of het ontbreken daarvan. De vader in Hemelen heeft zijn kinderen erg verwaarloosd, hij heeft nooit aan hun behoeften gedacht. Maar hij houdt wel van ze, hij heeft ook pogingen gedaan om ze ergens bij te betrekken. Dat gaat dan wel helemaal vanuit zijn oogpunt, dus hij slaat hierbij regelmatig de plank volledig mis, maar hij probeerde het wel. 
Het is natuurlijk enorm gecompliceerd en lastig om de vinger op de zere plek te leggen als je zo’n jeugd hebt meegemaakt. Het is vooral veel onderhuids leed en dat kan op verschillende manieren komen bovendrijven. Maar dit soort dingen ontstaan vanzelf tijdens het schrijven. Ik bedenk niet van te voren wat voor boodschap ik in een verhaal wil stoppen. Dan ga ik wel een zelfhulpboek schrijven (lacht).
Maar ik wil wel graag mensen aan het denken zetten. Er zitten wel diverse lagen in al mijn boeken. Dat zie je misschien niet meteen omdat ze heel vlot geschreven zijn, maar het zijn wel boeken waar je zeker over na kan denken. Dingen die je misschien kan doortrekken naar je eigen situatie. En ik vind het wel belangrijk dat er zulke lagen in mijn boeken zitten.

Je legt in het boek veel nadruk op wat de personages allemaal meegemaakt hebben en hoe ze gekomen zijn waar ze nu staan. Het lijkt erop dat ze allemaal een beslissing proberen te nemen rondom de problemen in hun leven, maar je laat de lezer deels in het ongewisse of dit ook gebeurt. Waarom heb je daarvoor gekozen?

Ik houd er niet van om alles uit te kauwen voor de lezers. Bepaalde dingen zijn wel duidelijk. Ruben en Lot bijvoorbeeld, blijven ondanks alles gewoon bij elkaar. Ik houd niet van die dichtgetimmerde eindes waarin alles wordt verklaard. Ik houd ook niet van hele open eindes, maar in het echte leven is iets ook nooit helemaal over of afgesloten. Er blijft altijd wel iets open. Ik laat liever iets over aan de interpretatie en fantasie van de lezer, zodat ze zelf kunnen bedenken hoe het verder gaat.

Het familiebedrijf van de Caspers zit in cosmetica. Je geeft aardig wat details over de cosmetica-industrie. Waarom heb je voor deze branche gekozen?

De cosmetica-industrie staat symbool voor de vader, die weigert om oud te worden. Hij blijft zich gedragen als een twintigjarige en weigert zich erbij neer te leggen dat hij al bejaard is. Hij doet alsof hij het eeuwige leven heeft en het geeft een mooi beeld dat hij juist in de branche werkt die ervoor zorgt dat mensen jonger en mooier lijken.
Het speelt ook een rol in het leven van dochter Marloes die er veel moeite mee heeft dat ze bijna vijftig is. Ze vindt het vreselijk dat er alleen maar mannen van zestigplus belangstelling voor haar hebben en niemand van haar eigen leeftijd. Het is natuurlijk ontzettend scheef dat mannen vrouwen van dezelfde leeftijd als hen oud vinden en zichzelf niet. Mannen lijken te vinden dat ze het recht hebben op een jongere vrouw. Waar slaat dat op? Dat zijn wel dingen die ik heb willen aankaarten met dit boek. 

In Hemelen wordt een moord met voorbedachten rade gepleegd. Kan dat ooit gerechtvaardigd zijn wat jou betreft?

Tja, wat is rechtvaardig. Het blijft een grijs gebied. Ik kan daar niet echt ja of nee op zeggen. Ik denk in dit geval dat veel lezers begrip zullen hebben voor deze moord. Ik heb er zelf ook begrip voor dat dit gedaan wordt, dat is wat ik probeer te laten zien in dit boek. Dat je zelfs bij een moord nog kan denken: ik snap waarom...

Recent werd bekend gemaakt dat je het geschenkboek gaat schrijven voor de Maand van het spannende boek in 2015. Gefeliciteerd, dat is een mooie mijlpaal! Vertel, hoe is dat zo gekomen? 

Dank je wel. Het is enorm eervol dus ik ben er heel blij mee. Ik werd ervoor gevraagd en daar heb ik volmondig ja op gezegd. Het is een prachtige kans om je werk onder de aandacht van een groter publiek te brengen.

Ben je al begonnen met het verhaal en kun je er iets meer over vertellen?

Ja, ik heb al een idee, maar ben er bewust nog niet aan begonnen. Ik wil mezelf nog even de tijd geven om bij te komen en op vakantie te gaan. Daarna ga ik er helemaal fris aan beginnen.
En neeee! (lacht) Ik wil er nog niets over vertellen. Het hoeft pas eind december ingeleverd te worden dus ik heb de tijd. Het moet 25.000 woorden zijn en dat is iets minder dan een derde boek. Dat gaat prima lukken. Ik heb nog nooit iets van deze lengte geschreven dus ik ben erg benieuwd hoe het zal gaan. Het zal wel even zoeken zijn, maar het idee dat ik heb, is denk ik precies goed voor die lengte.

Volgend jaar is het tien jaar geleden dat je debuteerde. Heeft het schrijven je gebracht wat je toen verwachte?

Dat is een leuke vraag. Ja enerzijds wel. Ik heb succes behaald, De Gouden Strop gewonnen, een van mijn boeken is verfilmd en ik ben daar echt heel trots op. Ik heb hard gewerkt en ben blij dat het zijn vruchten heeft afgeworpen.
Anderzijds heb ik ook periodes gehad dat ik het schrijven echt heel zwaar vond omdat je altijd uit jezelf aan het putten bent. Op een gegeven moment was ik zo uitgeput, dat ik het echt uit mijn tenen moest halen. Ik ben zo lang verschrikkelijk productief geweest. Dus wat ik nu wel doe is mezelf meer tijd gunnen om tot rust te komen, om mijn hersenen wat ruimte te geven. De eerste twee/drie boeken schrijf je echt op plezier, maar rond het vierde/vijfde boek merkte ik dat het een stuk zwaarder werd. Het is heel intensief geweest en daar heb ik van geleerd. Dus ik geef mezelf tussendoor veel meer rust, ik push mezelf minder dan ik vroeger deed. Ik probeer weer meer vanuit de ontspanning te doen. 

Is er veel veranderd in die jaren?

Ik vind dat er een enorm stijgende lijn in mijn werk zit. Hemelen is goed geslaagd en ik hoop dat ik in mijn volgende boek weer een stap verder zal zijn.
Een aantal dingen zijn hetzelfde gebleven. Ik schrijf nog steeds met veel vaart en mijn boeken zijn makkelijk te lezen. Er zit ook altijd veel cynisme en zwarte humor in mijn boeken. Dat is niet veranderd. Ook zijn mijn boeken nog steeds personage-gedreven. Maar ik zoek wel naar originelere personages en naar andere settingen. Ik denk dat ik vooral plotmatig veel handiger ben geworden, dat ik de plot veel beter neerzet en het beter doseer. Ook qua stijl ben ik vooruit gegaan.

Wat zijn je plannen voor de toekomst?

O, haha, ik wil nog wel een keer De Gouden Strop winnen. Maar ik wil vooral dat ik vanuit ontspanning en plezier mooie boeken kan blijven maken. Dat is echt het allerbelangrijkste. Zolang ik kan blijven leven van het schrijven en ik het leuk blijf vinden, ben ik heel tevreden.
Of ik over vijf jaar nog schrijf, dat denk ik wel, maar ik wil er ook andere dingen naast doen. Ik ben al wel met wat andere dingen bezig, maar daar kan ik nog niets over zeggen.

Je hebt een website en bent actief op Facebook. Denk dat je dat het noodzakelijk is voor een schrijver van nu om met sociale media naar buiten te treden?

Noodzakelijk, dat denk ik niet. Maar ik denk wel dat het helpt. En ik vind het echt heel leuk om contact te hebben met lezers op Twitter en Facebook. Hoe leuk is het om een berichtje te krijgen dat iemand je boek met plezier heeft gelezen. Die feedback is fijn. 

Wat vindt je familie/gezin ervan dat je schrijft? Lezen ze jouw boeken? 
Ze vinden het leuk. Mijn kinderen zijn geen enorme lezers, maar ze hebben al behoorlijk wat van mijn boeken gelezen. Het is natuurlijk ook heel fijn voor mijn kinderen dat ik veel thuis ben en zo flexibel ben. Toen ik nog bij een reclamebureau werkte, moesten ze veel naar de opvang en kwam ik met witte knokkels aangesjeest om ze op te halen. Toen was er veel meer gestress dan nu. En het is natuurlijk ook veel gezelliger zo.
Mijn zussen en ouders lezen mijn boeken ook. Mijn moeder had wel wat moeite met Hemelen, met name door de vele seksscènes, maar ze was achteraf blij dat ze het had uitgelezen. Ze vond het erg mooi.
Maar goed, ik schrijf natuurlijk niet voor hen. Ik schrijf voor mezelf. Maar het is wel heel leuk als ze je steunen en lovend zijn over je boeken.

Wat zou je doen als je geen schrijfster was?

Grappig, daar had ik het laatst nog over. Ik denk dat ik een gezellig lunchtentje zou beginnen. Dat lijkt me leuk. Ik zou in elk geval zeker een ondernemer zijn.

Carien Touwen

Carien Touwen, schrijfster, uitgever en freelance redacteur & journalist, gaat elke maand voor VrouwenThrillers.nl in gesprek met een (vrouwen)thriller-auteur. Meer over Marion Pauw kan je vinden op haar website: www.marionpauw.nl



Bezoekersreacties:
Website Security Test