Melissa Skaye
Door: Wendy op 27 oktober 2016

Verleden tijd van Melissa Skaye, die net is verschenen, is alweer het derde deel van de VT-reeks. Niet eerder heeft VrouwenThrillers Melissa geïnterviewd, dus wij vonden het de hoogste tijd worden. Ik heb Melissa een aantal vragen voorgelegd, lees haar openhartige antwoorden hieronder.



Wie is Melissa Skaye? Kun je wat meer over jezelf vertellen en wat doe je zoal in het dagelijks leven. 

Behalve dat ik met veel plezier mijn boeken schrijf, doe ik de administratie voor het klusbedrijf van mijn man en ik ben mam van een zoon van 19 en een dochter van 16. Ik vind lezen heerlijk, alleen thrillers lezen lukt mij nooit als ik met een van mijn eigen thrillers bezig ben. Ik ben bang onbewust iets over te nemen, maar mijn hoofd is tijdens het schrijfproces ook niet leeg genoeg: ik blijf brainstormen en dan doe ik de thriller van een andere auteur geen recht aan. Wat wel lukt, is een totaal ander genre lezen. Ik lees nu voor de vierde keer de hele Reiziger-reeks van Diana Gabaldon. Werelds, echt waar. Daar krijg ik niet snel genoeg van. Ik vind het ook zeer relaxt om, samen met mijn man, series te volgen. Ik ben dol op de feestdagen die ik met familie en vrienden doorbreng. De decembermaand is altijd mijn oplaadmaand, dan schrijf ik niet, maar kneuter lekker in en om het huis, duik langer de keuken in om iets lekkers te maken en recepten uit te proberen. Een huismus ben ik op zich al, (ik ben gewoon graag home sweet home) maar in december ben ik helemaal huiselijk. Verder geniet ik van gezellige middagen/avonden met vrienden, beetje borrelen, eten, kletsen en lachen. 

Je bent een echte dierenliefhebber, als je een dier zou zijn; Welk dier zou dit zijn en waarom? 

Als ik zo naar mijn katers Toby en Bobby kijk, zeg ik een kat. De heren hebben (zoals veel katten) echt personeel, altijd op tijd hun natje, droogje, knuffels en veel aandacht. Ze hebben, ondanks dat we onze tuin hebben afgeschermd en ze de straat niet op kunnen, een heerlijk relaxt en liefdevol leven. Toby is doof, die mag hoe dan ook de straat niet op. We zijn sinds april 2015 zijn broer Monkey kwijt, waar ik nog steeds veel verdriet van heb. Bobby is een mooie kerel, een spierwitte Maine Coone, die laat ik niet over straat lopen, veel te bang dat ik hem kwijt raak door bijvoorbeeld iemand die hem oppakt en meeneemt. Ze zijn dus altijd bij ons, zowel binnen als in de tuin en zijn voor ons een geliefd lid van het gezin. 

Verleden tijd is het derde deel van de VT-reeks. Hoe lang ben je bezig geweest dit boek te schrijven? Ik heb begrepen dat het verhaal zich niet helemaal ontwikkelde zoals jij eerst in gedachten had. 

Dat laatste valt wel mee hoor, er waren wat omstandigheden waardoor dit derde deel later verscheen dan de bedoeling was. In die tijd ben ik nog eens flink aan het werk gegaan en kreeg de kans meer proeflezers het manuscript te sturen. Moeilijk te zeggen hoe lang ik ermee bezig ben geweest. Tussen Verboden tranen en Verleden tijd zit bijna twee jaar, maar ik heb er geen twee jaar aan gewerkt. 

De afsluiting van Verleden tijd is nogal onverwacht. We gaan natuurlijk niets verklappen, maar wat zijn de reacties tot nu toe van de lezers?

Nou haha, wat ik het meest hoor, ook al van de proeflezers, is: Wát flik jij nou? Hoe kun je ons dat aandoen? 

Welk personage uit de VT-reeks staat het dichts bij je, Sanne of Luca?

Moeilijk om te kiezen, helemaal omdat ik het meest heb met paragnost Will de Jager. Die man staat dicht bij me. Maar als ik moet kiezen tussen Sanne en Luca is het Sanne die het meest onder mijn huid kruipt. Ze maakt, potverdikke, nogal wat mee. Ik moet dus wel heel diep in haar duiken en zo komt ze wel heel dicht bij me te staan. Haar ellende beschrijven, schept een flinke band. 

Waar moet volgens jou een personage aan voldoen?

Emoties vind ik heel belangrijk. Dan worden het echt mensen, denk ik. Emoties voelen, tonen. Al kan niet iedereen dat, dat is in het echte leven ook zo. Soms moet je bij mensen door een muurtje breken dat ze zo zorgvuldig hebben opgebouwd. Luca en Will kunnen hun gevoelens tonen, Sanne heeft daar veel meer moeite mee. Maar ze zit vol emoties, geloof me. Ik ook, maar gelukkig kan ik ze wel uiten. 

Schrijf je het liefst over een onderwerp dat ver van je af staat of juist waar je bekend mee bent?

Het meeste staat, goddank, ver van me af. Ik moet er toch niet aan denken dat de moordzaken en al die wraak die ik zo doodleuk beschrijf, in mijn eigen leven voorkomt. Maar veel emoties (ja, daar gaan we weer) zijn wel herkenbaar en dus voor mij bekend.

Je schrijft ook fantasy, als je echt een keuze moet maken tussen fantasy of thriller, wat zou dan jouw keuze zijn? 

In november verschijnt het vierde en laatste deel van mijn Jeremy Jago fantasyreeks: De erfenis van Lotus. Ik ben dol op Jeremy en zijn wereld, ik heb jarenlang lol gehad op het magische eiland Magistraal. God, ik droomde er zelfs over! Dan holde ik doodleuk mee en had, net als de personages, een gekleurde straal boordevol magie. Maar boek 4 sluit het hele avontuur af. Alle puzzelstukken liggen op de juiste plaats, de verrader die ik er vanaf boek 1 in heb, wordt in dit deel bekend. Het hoe en waarom, de rode draad, in dit deel wordt alles duidelijk. Ik ben trots op het resultaat en ben heel benieuwd wat de lezers ervan zullen vinden. 

Stel, jouw boeken worden verfilmd, welke reeks zou jouw voorkeur hebben? De Jeremy Jago reeks of de VT-reeks? Kun je je keuze toelichten? 

Ik denk dat je meer mensen naar de bioscoop lokt met een fantastyreeks. Daar kun je flink los mee gaan, want er gebeurt ontzettend veel in de reeks. Er zijn heel gave stukken om te verfilmen, qua locaties, mensen én gebeurtenissen. Maar ik zeg geen nee als iemand een film in de VT-reeks ziet, hoor. Ik ben er zeker van dat de VT-reeks mega spannend zou zijn op het witte doek! 

Volgend jaar komt de thriller In onschuld uit bij uitgeverij Letterrijn. Is dit een stand-alone en zo ja vanwaar dit uitstapje?

Dit verhaal heb ik jaren geleden al geschreven. Ik wist dat ik er ooit een uitgever voor wilde vinden, maar eerst moest het flink onder handen worden genomen. Gelukkig blijf je leren, je bent nooit uitgeleerd en alles wat ik in de loop der jaren heb ervaren, kon ik met herschrijven toepassen. In onschuld is inderdaad een stand-alone. Ik heb er, tussen Verleden tijd en boek 4 van Jeremy Jago door, heel veel tijd in gestoken om ervan te maken wat het nu is geworden. Ik ben heel blij met het resultaat, LetterRijn blijkbaar ook, want die wilden het verhaal graag onder de vleugels nemen. Rond mei/juni 2017 verschijnt In onschuld

Heb je zelf nog iets toe te voegen aan dit interview? 

Lezers vragen me soms of de VT-boeken los van elkaar te lezen zijn. Dat zou wel kunnen, maar omdat de karakters evalueren is het echt aan te raden vanaf deel 1, Virtuele tango, te beginnen. Die mening las ik ook bij een recensie en ik kan het er alleen maar mee eens zijn. Verder wil ik vrouwenthrillers bedanken voor dit hele leuke interview!


Melissa, bedankt voor je openhartige antwoorden!

Wendy



Bezoekersreacties:
Website Security Test