Als het gaat om mijn beroepsleven, loopt verzinnen daar als een rode draad doorheen. Eerst als beroepskeuze-adviseur, trainer/organisatieadviseur en creatief therapeut, de laatste kleine twintig jaar als schrijfster van kinderboeken, scenario’s en romans.
Daarnaast vind ik veel – schilderen, tennissen, lezen, films, reizen, rock & rollen – leuk, dus kom ik, net als iedereen, tijd tekort.
Privé: na twee huwelijken ben ik al een tijd gelukkig verloofd. Ik heb een dochter, zoon, schoonzoon, schoondochter, twee kleinzoons en een kleindochter – en woon in Den Haag.
Heb je door het schrijven van Nadorst mensen willen waarschuwen voor het gebruik van alcohol in het verkeer?
Ja. Het zou een mooie bijvangst zijn als dat ook maar een enkele keer zou werken!
Hoe kwam je op het idee om deze cursus als setting te gebruiken voor het boek?
Ik kan de stoeptegel nog aanwijzen waarop dat gebeurde. Een vriend vertelde op díe tegel dat hij zojuist de cursus Educatieve Maatregel Alcohol van het CBR had gevolgd. Meteen wist ik: dat wordt een boek, want waar vind je zo’n – besloten - arena met mensen uit alle lagen van de bevolking die tot elkaar zijn veroordeeld?
Hoe zag jouw research er verder uit? Ik vraag me dat met name af na het lezen over de uiteenlopende personages die deelnemen aan het verhaal.
Ik kreeg hulp van een aantal ex-cursisten, een psychotherapeut, een rechercheur, een ex-gedetineerde/-verslaafde, een rechter/advocaat, de eigenaresse van een kralenwinkel, een garagehouder, de baas van een tattoo-zaak, houseparty-gangers, een sleutelmaker en een vriendin met constipatieproblemen.
Mensen werken altijd graag mee aan een boek, is mijn ervaring. Alleen de tattoo-man joeg me bij een tweede bezoek de deur uit. Hij verdacht me ervan zelf tatoeëerder te willen worden.
Wat zou er aan het verhaal veranderd moeten worden om er een filmscript van te maken of een aflevering van Flikken Maastricht? Zou het wel in een aflevering passen?
Verschillende scenarioschrijvers en producenten hebben Nadorst tegen het filmlicht gehouden. Vanwege de vele monoloque interieurs en flashbacks zou het een hele kluif zijn.
Zowel voor de A als B-lijn van Flikken Maastricht kent Nadorst te veel personages.
Wie zouden dan de deelnemers moeten spelen?
Leuke vraag!
Een aantal mannen zie ik zo voor me: een jongere versie van Jacques Herb als Jeffrey, Peter – ook bijgeschminkt – door Jort Kelder, Jack Wouterse als Henk, Michiel Nooter (o.a. van Komt een man bij de dokter) als Geert. Van de dames zou Chantal Janzen het over vijftien jaar goed doen als Loes.
Wat lees je zelf graag?
Om en om een roman en een thriller. Voor de boekleesclub las ik zojuist Madame Bovary van Flaubert. Daarna het sterke Afgeschreven van Angelique Haak. Juice van Heleen van Royen heb ik ook net uit en ik ben begonnen aan De man met duizend gezichten van Lex Noteboom.
Daarnaast ben ik dol op kinderboeken. Koop ze vaak voor mijn kleinzoons en lees ze dan eerst zelf. Aanraders: De spin en de sleutel van Anna Woltz en het – bekroonde – Mishka van Edward van den Vendel. Ook prima voor volwassenen!
Dit is jouw eerste thriller bij De Crime Compagnie, was het een eenmalig avontuur of kunnen we nog nieuwe thrillers van jou verwachten?
Dit is nog maar het begin! Ik ben bezig met Vreemd Bloed. Ook die komt uit bij de Crime Compagnie, ik voel me daar zeer thuis. Voor de daarop volgende thriller – werktitel Groepsreis minus één – maak ik alvast aantekeningen.
Groet,
Marly van Otterloo
