Sophie Ester
Door: Nynke op 23 januari 2018

Sophie Ester is het pseudoniem van Kirstin Rozema, en zij debuteerde onlangs in het thrillergenre met Ommekeer. Een mooie aanleiding om haar een aantal vragen voor te leggen.






Dit is je eerste thriller, was de aanpak die je gekozen hebt anders dan voor je romans en kinderboeken?

Hmm… dat is best een lastige vraag. Nu, op dit moment, denk ik het wel. Maar op het moment dat deel 1 voor het eerst het levenslicht zag was het 1993 en waren romans en kinderboeken nog ver uit het zicht. Toen was het vooral inspiratie die eruit moest. Er kwam wel iets research aan te pas, maar het was vooral werken vanuit mijn fantasie. Dat doe ik nu absoluut niet meer. Alles moet kloppen, van de kleur van de stoeltjes van het stadion in deel 1 tot een bepaalde heftige scene met een van de hoofdpersonen aan toe. Alles is nu uitgezocht, alles klopt. 

Waarom wilde je graag een thriller schrijven?

Het was een sterk gevoel, nadat ik voor de allereerste keer “Cruel Nights” van Heart hoorde. Een verhaal dat ineens ontstond en dat erom smeekte op papier te worden gezet. Ik was in die tijd veel bezig met thrillers en series in dat genre. Het begon dan ook als het gevoel “dat kan ik ook”. Dat bleek achteraf behoorlijk tegen te vallen ;-) Er komt echt iets meer kijken bij het schrijven van een goed boek! 

Welke boeken lees je zelf graag?

Ik heb een voorliefde voor de ouderwetse streekromans en waargebeurde verhalen. Maar – en daar ben ik heel strikt in – alleen van Nederlandse auteurs. We hebben zoveel talent, dat ik dat veel liever een kans geef dan alle bekende namen uit het buitenland. 

Waarom heb je ervoor gekozen om dit boek te schrijven onder een pseudoniem?

Na mijn kinderboeken en feelgoodromans is dit een heel ander pad. Daar hoorde een andere naam bij, vonden mijn uitgever en ik. We hebben wel direct afgesproken dat ik misdaad schrijf onder de naam Sophie Ester (dat is overigens de naam van mijn oma) maar dat het wel voor iedereen bekend mag zijn dat ik Sophie ben.

Hoe ziet het schrijfproces van jou eruit?

Momenteel schiet ik in de lach van deze vraag. Schrijven…o ja, dat doe ik in het dagelijks leven. Maar daar heb ik momenteel even helemaal geen tijd voor, vanwege de drukte voor het Valentijnfestival, waarvan ik bestuurslid ben.

Maar goed, normaal open ik mijn manuscript, lees even een stuk terug en ga dan aan het werk. Ik heb vooraf een aantal punten waarover ik wil schrijven, ik zoek feiten, combineer feiten en ga schrijven. Soms gaat dat als een speer, maar soms wil het niet zoals ik wil en dan komt er niet veel op papier. Mijn beste momenten zijn onder tijdsdruk, terwijl de aardappels koken of vlak voor er visite komt. Maar ook wanneer ik me ergens over op heb lopen winden of me erger aan iets, komen de beste stukken tevoorschijn. 

De quote voor in het boek is heel passend. Had je die quote al of ben je bewust op zoek gegaan naar een geschikte quote?

Mijn quotes komen voornamelijk uit Criminal Minds… ik ben gek op quotes. Alle delen beginnen met quotes, die heel goed bij het boek passen. Die quotes komen na de tijd, als ik het boek heb geëindigd zoals ik het wilde. Er is altijd wel een passende qoute te vinden.

Het stuk “… en wanneer de dreiging zachtjes is binnengeslopen…” is overigens geen quote. Dat heb ik zelf geschreven.

Waarom heb je gekozen voor een Nederlands emigrantengezin? Welke meerwaarde had dat voor jou?

In de allereerste versie speelde de achtergrond van de ouders van de kinderen een veel grotere rol. Ook met ooms en tantes, met geschiedenis en oorsprong. Achteraf bleek dat veel te veel overbodige info en is dat geschrapt. Maar het Nederlandse heb ik toch maar aangehouden, omdat het van pas kwam in de komende delen.

Met wie van de kinderen VanHoven heb je de meeste klik?

Vincent, zonder twijfel. Het is een mannelijke versie van mij. 

Ommekeer is het eerste deel van een serie. Kan je een tipje van de sluier oplichten over de volgende boeken in deze serie?

Een heel klein tipje dan. In Zijdelings neem ik de lezer mee naar Sydney. De band van Vincent – Watership – wordt erg beroemd. Het gezin vloeit moeiteloos mee in dat leventje. Alles lijkt over rozen te gaan, maar is dat ook werkelijk waar? Waarom neemt Benno ineens weer contact op met Carol? Wat wil hij met haar bespreken?

Tegenwind en Terugkeer blijven nog even onder de sluier, omdat je eerst Zijdelings gelezen moet hebben. Anders verklap ik net iets teveel. 

Wil je boeken in zulke diverse genres blijven schrijven of denk je dat je je uiteindelijk meer wilt focussen op één genre?

Nee, ik blijf dit doen. Het is heel leuk om af en toe te wisselen van stijl. Kinderboeken zijn veel makkelijker en dat is af en toe ook heel leuk om te doen. Er zit nog genoeg in de pen, in allerlei genres. Wacht maar lekker af, zou ik zeggen.

Nynke



Bezoekersreacties:
Website Security Test