Igor Znidarsic
Door: Wendy op 9 juni 2020

Onlangs stond Koud zonder jou op onze site in the Spotlight. Koud zonder jou is het laatste deel van de Bianca-trilogie en onze recensent Coenraad waardeerde het boek met vijf sterren. VrouwenThrillers.nl vond het de hoogste tijd om de auteur, Igor Znidarsic eens wat vragen voor te leggen.




Wie is Igor Znidarsic. Kun je wat meer over jezelf vertellen? 

Ik ben om te beginnen een man. Leeftijd: begin zestig. Burgerlijke staat: getrouwd, al meer dan 25 jaar met dezelfde vrouw. Kinderen: twee zonen van 25 en 22, beide afstuderend. Werkzaam in de journalistiek/communicatie. Oorspronkelijk kom ik uit Slovenië, dat toen nog onderdeel uitmaakte van Joegoslavië. Ik ben een liefhebber van muziek, literatuur en beeldende kunst, die ik ook alle drie actief heb beoefend. De bandjes waar ik voeger in speelde kwamen helaas nauwelijks verder dan de oefenruimte en op de kunstacademie werd ik twee keer afgewezen, maar het schrijven is uiteindelijk wel wat geworden. 

Koud zonder jou is inmiddels het derde (en laatste) deel in de serie met Bianca van Dijk en Joris Vischjager. Wat is jouw inspiratie geweest voor deze boeken? 

Nadat ik twee romans had geschreven wilde ik mezelf uitdagen door een voor mij nieuw genre te proberen: de thriller. Dat pakte goed uit, mijn thrillerdebuut De blindganger werd meteen genomineerd voor de Gouden Strop en de Hebban Thrillerdebuutprijs. Er moest daarna natuurlijk een vervolg komen, en ik besloot er meteen maar een trilogie van te maken met in de hoofdrol de in De blindganger geïntroduceerde rechercheur Bianca van Dijk. Tijdens mijn research voor De blindganger was ik geïntrigeerd geraakt door het fenomenen psychopaat en seriemoordenaar en ik besloot de verhalen vanuit dat perspectief te schrijven. Wat drijft hem, hoe komt hij tot zijn daden, wat is de psychologie erachter – dat vond ik interessant om uit de zoeken en aan de lezer over te brengen. Bij de drie delen ging ik uit van drie krachten die volgens mij vaak ten grondslag liggen aan gruwelijke misdaden: wraak (zie De blindganger), religieus fanatisme (zie De uitverkorene) en een verstoorde kijk op vrouwen (zie Koud zonder jou). 

Welk personage staat het dichtst bij jou? Bianca of Joris? Zijn er overeenkomsten en zo ja, welke? 

Joris is een klein beetje gemodelleerd naar mijzelf. Hij is ook heel rustig, laat zich niet snel uit het veld slaan, is van dezelfde leeftijd, en is een grote muziekliefhebber en fan van Bob Dylan. In Koud zonder jou lees je dat Joris vroeger op de middelbare school Dylan op de Engelse literatuurlijst wilde zetten, maar dat dit niet mocht van de leraar Engels omdat het geen literatuur zou zijn. Dit komt rechtstreeks uit mijn eigen leven. Dat Dylan in 2016 de Nobelprijs voor Literatuur won voelde als een heerlijke opgestoken middelvinger naar die leraar. 

Is het moeilijk deze personages nu los te laten? 

Best wel. Ik heb ze in drie boeken tot leven gebracht, heb jaren met ze geleefd, hun avonturen meebeleefd, hun emoties gevoeld. Soms zie ik iemand op straat lopen en denk ik: dat zou Bianca kunnen zijn. In een van de onlineleesclubs waarin Koud zonder jou is besproken, volgens mij was het bij Hebban, werd de vraag gesteld: stel dat Koud zonder jou verfilmd zou worden, wie zou jij dan de hoofdrollen toewijzen? Voor de rol van Bianca kwamen heel wat actrices voorbij: Monic Hendrickx, Carice van Houten, Anna Drijver, Angela Schijf, Sandra Bullock plus een reeks Vlaamse actrices, zoals Joke Devynck, Sandrine André en Veerle Baetens. Persoonlijk zou ik denk ik voor Joke Devynck kiezen. Die lijkt qua uiterlijk en uitstraling nog het meest op het beeld dat ik zelf van Bianca heb. 

Hoe ziet je schrijfproces eruit en is deze veranderd ten opzichte van je eerste thriller? 

Ik bedenk de verhaallijnen, de personages en hun achtergrond, zoek de locaties uit. Vervolgens deel ik de verhalen op in losse scènes of hoofdstukken, en die ga ik dan random schrijven, al naar gelang mijn inspiratie. Ondertussen vindt er de nodige research plaats, want de feiten moeten wel kloppen. Tot slot voeg ik alle losse delen als een legpuzzel in elkaar zodat er een afgewogen en spannende compositie ontstaat. In die zin is er weinig veranderd. Alleen had ik deze keer een nieuwe redacteur. Zij was niet snel tevreden en heeft me flink aan het herschrijven en herindelen gezet. Op een gegeven moment moest ik zelfs een week vakantie opnemen, want de deadline naderde. Maar het resultaat is ernaar: de reviews zijn uitermate lovend. 

In 2011 verscheen jouw semi-autobiografische debuutroman Diepgevroren makrelen gevolgd door De zevende zuster. Vinden we in jouw thrillers ook autobiografische elementen? 

Indirect wel. Ik ben op de middelbare school een tijdje door een paar jongens gepest, een thema dat terugkomt in De blindganger. Ik heb religieus fanatisme, het thema van De uitverkorene, van zeer nabij meegemaakt via mijn inmiddels overleden zus die in een heel enge sekte zat. Alleen het thema van Koud zonder jou kan ik niet zo een-twee-drie aan mezelf koppelen, behalve dat ik zoals elke man al of niet stiekem naar vrouwen kijk, maar volgens mij zit er niets verstoords in die blik.

Je hebt romans en thrillers geschreven. Heb je een genre als favoriet of is de inspiratie die het genre bepaalt? 

Romans zijn toch mijn favoriete genre, omdat je daarin vrijer bent. Een thriller moet toch altijd beginnen met een vermissing of een moord of een andere vreselijke gebeurtenis en iemand moet dan gaan uitzoeken wat er aan de hand is. In een roman heb je die beperkingen niet. De thematiek kent eigenlijk geen grenzen. 

Als je een dag met jouw favoriete personage zou mogen doorbrengen, wat zou je dan gaan doen en hem/haar vragen?

Ik heb niet echt een favoriet personage. Misschien zou ik de hoofdpersoon van het Nieuwe Testament wel willen vragen wat hij vindt van het boek dat er over hem is geschreven en hoe de mensen het interpreteren. Idem dito de hoofdpersoon van de Koran. En tegen de hoofdpersoon van mijn semi-autobiografische debuutroman Diepgevroren makrelen – in de hoofdpersoon zit een struggelende jongere versie van mijzelf – zou ik zeggen: maak je geen zorgen jongeman, het komt uiteindelijk allemaal goed, zowel qua liefde als qua werk en succes. 

Wat voor boeken lees je zelf en wie is je favoriete auteur? 

De laatste boeken die ik gelezen heb zijn Cliënt E. Busken van Jeroen Brouwers (ervoer ik als een masterclass schrijven), Het grote gevecht van Jeroen Smit (over het eenzame gelijk van Unilever-topman Paul Polman), The Death of Jesus van J.M. Coetzee (slotstuk van trilogie over bijzonder jongetje), In ljubezen tudi van Drago Jancar (mooie roman over wat oorlog met mensen doet, gesitueerd in Slovenië tijdens de Tweede Wereldoorlog), De nieuwe wereldorde van Rob van Wijk (over de opkomst van China) en Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer (magistraal, enorm van genoten). In Zwarte schuur van Oek de Jong ben ik begonnen, maar ik kwam er niet doorheen. Mijn favoriete auteur is trouwens J.M. Coetzee, met romans als Waiting for the barbarians en Disgrace. Heb ik alles van gelezen. 

Lees je ook thrillers? 

Het klinkt misschien raar uit de mond van iemand die drie thrillers heeft geschreven, maar ik lees geen thrillers. Die paar die ik gelezen heb konden mij niet boeien. Ik vind het allemaal veel op elkaar lijken. Het is natuurlijk een kwestie van smaak, maar ik vind het niet interessant om 300 pagina’s lang te lezen wat voor ingenieuze plotwendingen de schrijver allemaal heeft bedacht om mij steeds op het verkeerde been te zetten en ervoor te zorgen dat pas op de laatste pagina’s de aap uit de mouw komt. Ik vind plotwendingen sowieso een beetje een paardenmiddel. Een van de beste boeken die ik ooit gelezen heb is The collector van John Fowles (bij de ouderen onder ons wellicht bekend van The French Lieutenant’s Woman, ook verfilmd met Meryl Streep). Het is een roman, maar gezien het thema is het ook een thriller. Daarin ontvoert een saaie kantoorlul een mooi meisje en sluit haar op in zijn verbouwde kelder om haar liefde te winnen. Dat is het hele gegeven en de uitwerking is een lineair verhaal met wat flashbacks, meer niet. Toch blijf je ademloos lezen. Niet de plot maakt het tot een pageturner, maar de ontwikkeling van de personages, wat er met en tussen hen gebeurt, en de inkijk in de psyche van de dader. 

Ben je al met een volgend boek bezig en zo ja, kun je daar al wat meer over vertellen? 

Er is een idee voor een roman, maar ik kan er nog niet meer over zeggen dan dat het zal gaan over de herfst, de fase van het leven waarin je tegen het einde aankijkt. En om mezelf uit te dagen ga ik weer een heel nieuw genre proberen: een toneelstuk. Verder heb ik nog een aantal korte verhalen liggen die afgemaakt moeten worden. Voor al deze zaken heb ik overigens nog niet eens een uitgever, want volgens mij passen ze niet in het fonds van mijn huidige uitgever. Ik zie wel. Desnoods geef ik het zelf uit. 

Wil je nog iets tegen de lezers van Vrouwenthrillers zeggen?  

Ik zou nu kunnen roepen: koop mijn boeken! Maar ik doe het niet, want ik vind dat altijd een beetje sneu en gênant. Heb je Stephen King of Harry Mulisch wel eens zijn eigen boeken horen aanprijzen?

Wendy



Bezoekersreacties:
Website Security Test