Louise Candlish
Door: Wendy op 3 juli 2020

Ons huis van Louise Candlish is onlangs verschenen, de tweede thriller van de auteur die ook in Nederland is uitgebracht. VrouwenThrillers was wel nieuwsgierig naar de auteur en legde haar een aantal vragen voor.

©Johnny Ring



(Voor interview in het Nederlands naar beneden scrollen)


Can you describe yourself in four words? 

Laughing; talking; dog-walking; coffee-drinking. 

What inspired you to write Our House?

I am part of a property-obsessed generation in London and I wanted to write a big book for people like me – a thriller with a property crime at its heart. I read a report in the Daily Mail about a criminal gang selling a woman’s house without her knowledge and I decided to take these methods and build a story around an estranged couple who co-own their house. It’s an ambitious book with a complex structure and lots of themes, but I hope it’s entertaining. 

Is there a message in the story? 

It’s a cautionary tale, no doubt about it. The message is that we should value people more highly than property. Fi, who loves her beautiful house above all else, spells it out early in her account: ‘If I had my time again, I’d concentrate on the humans.’ She’s learned her lesson the hard way. 

Are there any similarities between you and the main character? 

I actually think I’m more like Bram than Fi. His problem with speeding tickets is based on my own experience! Also his impulsive nature. For most of the story, Fi is much more patient with Bram than I would be, but she also overreacts later in a way I hope I never would. 

What would you like readers to say about Our House?

I hope they’ll find it original and addictive and will tell other readers that they really shouldn’t miss this one! 

Do you have a certain ritual before you start writing or while writing? 

I don’t have rituals or superstitions. I’m quite down-to-earth in my approach. Having said that, I do believe in the magic that occurs about two thirds of the way through writing a novel, when you’ve tied yourself in knots and have to wait for the solutions to present themselves. The magic always comes – they key is not to panic. 

What's your pitfall? 

I have come to know that I prefer the ideas stage to the nuts-and-bolts redrafting process. I find finishing very hard. I also have a blindspot with character names. I keep using the same ones. 

Do you read yourself? Who is your favorite author?

I read a lot. Yes, I will reread one of my own books before an event to remind myself of some of the details that might be discussed. My favourite authors are Tom Wolfe, Margaret Atwood, Kate Atkinson, Evelyn Waugh, Agatha Christie and Patricia Highsmith. I have a soft spot for books set in schools and universities – I love a campus novel. 

You have written more books, only thrillers? If it’s yes, is there a wish to write in a different genre? 

My first books were family dramas, with more of an emotional drive than the twisty plotting of Our House. I don’t really think about genre when I have an idea. I believe the same book could be marketed in lots of different ways. We use the term ‘suspense’, but any good book has suspense, otherwise you wouldn’t keep reading. 

Can we expect more of your books translated into Dutch? 

I hope so! Some of my older books are already translated into Dutch, for instance The Second Husband (Pas Op Mijn Dochter!

What are you afraid of? 

I am afraid of something horrible happening to the people I love. I am mildly claustrophobic and also afraid of flying. 

If you could set up life on a new planet, what would it look like? 

It would be very peaceful and beautiful, with lots of wooded coastline and cool beach bars. There’d be books everywhere and great music and TV. There’d be lots of Labradors and they would set the tone: playful but good-natured. Children would be happy and there would be nothing for adults to get angry about. 

Is there something you want to say to our readers? 

Thank you for reading! I really hope you enjoy Our House. Please don’t let it put you off South Londoners – we don’t all behave like Bram and Fi!


Vertaling Nederlands

Kun je jezelf in vier woorden omschrijven? 

Lachen, praten, hondenwandelingen, koffiedrinken. 

Wat heeft jou geïnspireerd tot het schrijven van de thriller Ons huis?  

Ik behoor tot de generatie die geobsedeerd is door vastgoed in Londen, en ik wilde graag een dik boek schrijven voor mensen zoals ik – een thriller met een vastgoed-misdaad als kern. Ik las een verslag in de Daily Mail over een criminele organisatie die het huis van een vrouw verkocht hadden zonder dat ze het wist, en ik besloot hun methodes te gebruiken rondom een verhaal over een koppel dat samen een huis bezit, maar steeds meer van elkaar vervreemd is geraakt. Het is een ambitieus boek met een complexe structuur en heel veel thema’s, maar ik hoop dat het vermakelijk is om te lezen. 

Zit er een boodschap in het verhaal?  

Er schuilt een boodschap in, zonder meer en dat is dat we mensen meer moeten waarderen dan eigendom en spullen. Fi, die meer van haar huis houdt dan van iets of iemand anders, zegt het al in het begin: ‘Als ik mijn tijd mocht overdoen, dan zou ik meer aandacht besteden aan de mensen.’ Ze heeft haar haar lesje wel geleerd. 

Zijn er overeenkomsten tussen jou en het hoofdpersonage? 

Als ik eerlijk ben, lijk ik meer op Bram dan op Fi. Zijn probleem met snelheid boetes is gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Maar ook zijn impulsieve karakter is voor mij herkenbaar. Gedurende het hele verhaal is Fi wel heel erg geduldig met Bram en ik denk dat ik dat zelf nooit zou kunnen zijn. Aan de andere kant reageert ze op het eind wel heel erg heftig. Iets wat ik zelf nooit hoop mee te maken.

Wat zou je willen dat lezers zeggen over Ons huis?  

Ik hoop dat ze het origineel en verslavend vinden, en dat ze tegen iedereen zeggen dat dit een absolute must-read is. 

Heb jij een bepaald ritueel voordat je begint met schrijven, of tijdens het schrijven? 

Nee, ik heb geen rituelen of bijgeloof. Ik ben wat dat betreft best nuchter in mijn benaderingen. Aan de andere kant, geloof ik ook wel in de magie die plaatsvindt als je helemaal in de knoop zit op twee derde van het verhaal en je geduldig afwacht tot de oplossing zich aandient. Die magie komt altijd. De truc is om niet in paniek te raken. 

Wat is jouw valkuil?

Ik ben erachter gekomen dat ik het proces van idee tot herschrijf heerlijk vind. Het verhaal afronden vind ik nog het lastigs. En ik heb ook een soort blinde vlek voor karakternamen. Ik gebruik heel vaak dezelfde. 

Lees je zelf ook, en wat is je favoriete auteur? 

Jazeker, ik lees heel veel. Daarnaast herlees ik ook mijn eigen boeken voordat ik naar een presentatie of iets dergelijks ga. Gewoon om mijn geheugen weer even op te frissen. Mijn favoriete auteurs zijn Tom Wolfe, Margaret Atwood, Kate Atkinson, Evelyn Waugh, Agatha Christie en Patricia Highsmith. Ik heb een zwak voor boeken die zich afspelen op scholen of universiteiten. Vooral campus boeken zijn favoriet.  

Je hebt al meer boeken geschreven. Waren dat ook allemaal thrillers? En zo ja, zou je ook in een ander genre willen schrijven?

Mijn eerste boeken waren familiedrama’s. Die waren veel meer op emotie gedreven dan op plotwendingen zoals Ons huis. Eigenlijk denk ik niet echt na over genre als ik een idee heb. Ik geloof dat een boek op verschillende manier de markt in gebracht kan worden. We gebruiken bijvoorbeeld de term ‘suspense’, maar ieder goed boek bevat spanning. Anders wil je als lezer niet blijven lezen.  

Kunnen we meer van jouw boeken verwachten in het Nederlands? 

Ik hoop het! Een aantal van mijn oudere boeken zijn al wel vertaald. Pas op mijn dochter! bijvoorbeeld (The Second Husband). 

Waar ben je bang voor? 

Dat er iets ernstigs gebeurd met de mensen waarvan ik houd. Ik heb een milde vorm van claustrofobie en ik heb vliegangst.

Als je een nieuw leven kon beginnen op een andere planeet, hoe zou het er dan uitzien?  

Dat zou er heel mooi en vredig uitzien met een bosrijke kuststrook en gave strandtenten. Overal kom je boeken tegen en goede muziek en tv. Labradors hebben de overhand en zij zetten ook de toon voor de rest van de bevolking: speels en goedaardig. Kinderen groeien vrolijk op en er is niets waar volwassenen boos over kunnen worden. 

Is er nog iets dat je tegen onze lezers wil zeggen?  

Dank je wel voor het lezen! Ik hoop echt dat jullie genoten hebben van Ons huis. Hopelijk heb je geen afkeer gekregen van Zuid-Londenaren. We zijn gelukkig niet allemaal zoals Bram en Fi.

Wendy



Bezoekersreacties:
Website Security Test