Ad van de Lisdonk
Door: Wemmie op 19 november 2016

Recensente Wemmie heeft Het Amazoneconflict van Ad van de Lisdonk gelezen en was super enthousiast. Ze geeft dit boek de volle waardering van vijf sterren. Vrouwenthrillers wilde wel wat meer weten over deze auteur en we vroegen Wemmie hem een aantal vragen voor te leggen.


Wie is Ad van de Lisdonk als hij niet met de schrijverspen in de weer is?

Een man met een gezin en een paar teckels. Een denker die zoveel mogelijk bezig wil zijn met waarde en zo weinig mogelijk met geld. Een genieter die houdt van goed gezelschap, goede gesprekken, goede wijn, lekker eten, mooie reizen, goede muziek, en zijn vrouw. Een werker die binnen zijn bedrijf probeert nieuwe dingen te creëren waar mensen iets aan hebben, op een manier waardoor medewerkers gelukkig en gezond oud worden.

Was het altijd je ambitie om auteur te worden van thrillers?

Niet vanaf mijn vroegste jeugd, nee. Dat is pas veel later gekomen. Als kind wilde ik rockgitarist worden en de hele wereld over om te spelen. Ik had altijd een gitaar in mijn handen en speelde in bandjes vanaf mijn veertiende. Ik schreef mijn eigen nummers en was ervan overtuigd dat ik het helemaal ging maken. Ben 1 dag naar het conservatorium geweest, en was toen wel klaar met de opleiding in muziek. Er was toen nog geen moderne muziek en wat ze daar wel deden, vond ik niet heel opwindend 😄.Oh, en de rockband is natuurlijk nooit doorgebroken…  

Heb je ook een bepaald ritueel als je gaat schrijven en hoeveel uur per dag werk je aan je thriller?

Nee hoor. Ik heb vooral een bepaalde rust in mijn hoofd nodig. Als ik dat heb kan ik overal en op elk moment van de dag schrijven. Bijvoorbeeld in de trein, of op een terras, of in de sauna, of op mijn werkkamer. Er zijn hele weken dat ik niet kan schrijven (omdat ik te druk ben of geen ruimte in mijn hoofd heb), maar er zijn ook dagen dat ik twintig uur schrijven haal.  

Lees je tijdens je schrijfproces ook werk van andere auteurs? Werkt dit storend of juist niet?

Natuurlijk, maar niet bewust en/of als onderdeel van het proces. Ervan uitgaande dat het schrijfproces – bij mij in elk geval – meer is dan het letters tikken (vooral nadenken over plots en situaties), ontkom je er niet aan dat er tijdens dat proces ook van andere wordt gelezen. Het werkt bijna nooit storend ofschoon ik me nog wel een keer kan herinneren dat ik er last van had toen ik aan het schrijven was in de derde persoon enkelvoud verleden tijd en een boek aan het lezen was in de eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd. Toen had ik steeds opstartproblemen. Maar meestal heeft het geen effect.

Welke auteurs lees je graag of heb je een lievelingsgenre? 

Thrillers vind ik het leukste. En dan het liefst de verhalen waar wat avontuur in zit. Ik ben opgegroeid met verhalen zoals Schateiland, Tarzan, King Kong, Dracula, Lord of the Rings, Apenplaneet en Robinson Crusoë. Wat later kwamen daar Desmond Bagley, Alistair Maclean, Hammond Innes en Robert Ludlum bij. In mijn tienerjaren aangevuld met Stephen King, Tom Clancy, Peter Straub en Clive Barker. Natuurlijk zitten er tegenwoordig ook jongens als Baldacci, Grisham en Dan Brown tussen. Scandinavische thrillers heb ik over het algemeen helemaal niets mee. 

Sterke vrouwen, macht, machtsmisbruik, ongelijkheid en onrecht zijn thema's die je in je boeken terugvindt. Wat heb jij met deze thema's?

Pfoei! Indien je van thrillers houdt, waarom dan niet meteen voor het grootste mysterie op aarde gaan als je er zelf eentje gaat schrijven? Dat mijn eerste boek over vrouwen zou gaan, was dus onontkoombaar. De rest van de thematiek ligt dan zo voor de hand dat je er niet eens over hoeft na te denken. Het hele man-vrouw-spelletje zal ongetwijfeld (zoals in vrijwel elk boek) ook bij mij terug gaan komen. Maar de verhalen die nu op stapel staan zullen niet meer draaien om vrouwen. (Denk ik nu.)  

Laat jij je beïnvloeden door recensies?

Liever niet. Maar er zijn recensenten die hun ambacht tot kunst hebben verheven. Het zou dom en arrogant zijn om met de feedback uit die hoek niets te doen. 

Was het een bewuste keuze om via de social media je lezers te prikkelen met afbeeldingen die te maken hadden met Het Amazoneconflict? Heeft het gewerkt?

Hahaha, zeg jij maar of het effect had! Ja, het was een bewuste keuze. De Amazoneboeken zijn natuurlijk een verzonnen verhaal, maar veel minder verzonnen dan je op het eerste gezicht zou denken. Alles in de boeken is echt. Ja, juist de dingen waarbij je denkt dat ik mijn fantasie een beetje teveel de vrije loop heb gelaten. Hoe leuk is het dan om alvast de werkelijkheid te tonen? Bovendien hoopte ik op die manier de aandacht voor het verhaal goed op te kunnen bouwen naar de verschijningsdatum. 

Stel, je boeken worden verfilmd wie zou je dan graag zien in de rol van Laura Sieberg? 

Dat is een vraag waar ik geen antwoord op ga geven. Ieder lezer heeft zijn/haar eigen beeld bij Laura, en dat ga ik niet verstoren met mijn gedachten daarover. 

Soms gaan auteurs gezamenlijk boeken schrijven, Tomas Ross en Corine Hartman vind ik persoonlijk een erg sterk duo. Als er iemand dit aan jou zou vragen zou jij dan ja zeggen en van wie wil jij deze vraag dan horen?

Dan zou ik zeker “ja” zeggen. Sterker nog: Mijn eerste boek (Tijdkring) was een samenwerking. Het boek is blijven steken bij 350 pagina’s en nooit gepubliceerd, maar het samen schrijven was erg leuk. Ik zou zo’n vraag wel van Stephen King willen krijgen. Mijn hemel wat zou ik daar veel van leren zeg!

Er komen veel thrillers uit van debuterende thrillers. Heb jij een tip voor beginnende auteurs? 

Ik beschouw mijzelf ook nog steeds als een beginnend auteur hoor! En ik ben heel trots op mijn verhalen en blij met de positieve reacties van lezers, maar mijn verhalen zijn bepaald nog geen bestsellers. Dus of ik nou de man ben van wie je advies moet opvolgen… Maar voor wat het waard is: Geloof in jezelf (en blijf in jezelf geloven, ook als het tegenzit), en luister nooit naar de goede raad van anderen. 

De verwachtingen zijn telkens hoog gespannen bij het uitkomen van je boeken, maakt dat jou ook nerveus? 

Gelukkig niet. Ik ben nu nog zo anoniem dat ik rustig wat kan uitproberen zonder dat ik meteen wordt bedolven onder kritiek. Ik voel me een beetje verloren en onzeker nu ik afscheid heb moeten nemen van Laura en alle andere personages, en een hele nieuwe wereld moet creëren. Maar volgens mij heb ik weer een paar memorabele karakters klaarstaan om leuke avonturen mee te beleven. 

De laatste vraag…..met Het Amazoneconflict is er een einde gekomen aan een succesvolle reeks. Wanneer kunnen wij een nieuwe thriller verwachten en kun je een klein tipje van de sluiter oplichten? 

Haha… Dat is een lastige vraag hoor. Belangrijk is dat de schrijver van de Amazones ook een beetje commercieel aantrekkelijk wordt voor een uitgever 😄. Maar, ervan uitgaande dat dit zo is, dan heb ik een aantal verhalen in de steigers staan. Ik ben begonnen aan een nieuwe serie over een onorthodoxe detective die Ellis Coltrane heet. Beetje zwart sfeertje, beetje jazzy, wel gruwelijk maar niet helemaal serieus, tjokvol seks… En ik ben bezig met een boek/serie over de jacht op een uitvinding die de toekomst van de mensheid voorgoed zal veranderen. Er zijn nog een aantal andere verhalen in min of meer gevorderde staat, maar daar wil ik nu nog niets over loslaten. Je moet met zoveel goede schrijvers die jullie website lezen natuurlijk een beetje zuinig zijn op je ideeën, nietwaar? Op de Coltrane-verhalen na zijn het wel weer allemaal actiethrillers in de stijl van Amazone.

Wemmie



Bezoekersreacties:
Website Security Test