Eveline Karman
Door: Diana op 3 november 2014

Eveline Karman en ondergetekende delen dezelfde leeftijd en we hebben nog iets gemeen: lang van stof zijn als het over schrijven gaat. Ikzelf nog in de beginfase van een eerste manuscript, Eveline duidelijk bezig de ladder in thrillerland te beklimmen. Met een mooi contract op zak bij uitgeverij De Fontein verscheen onlangs Verstrikt. Eveline dook in de wereld van de escort en legde daarmee een zenuw bloot waar ze prima mee uit de voeten kon. Dit resulteerde in een thrillerdebuut die niet alleen vanwege het fraaie omslag niet ongezien blijft, maar tevens inhoudelijk veel te bieden heeft. Twee onuitwisbare vrouwen, misdaad op z'n best en een intrigerende setting maken het plaatje compleet. Wie is precies Eveline? Ik vroeg het haar...



Van harte met de komst van Verstrikt! Je debuteert bij de fameuze De Fontein, een uitgeverij met naam mag je wel zeggen. Voor menig beginnend auteur toch een grote droom. Hoe is het zo gekomen dat je door de juiste mensen bent gezien, wat geresulteerd heeft in deze solide ruggensteun?


Toen ik drie jaar geleden besloot het roer om te gooien en een schrijfcursus ging volgen, adviseerde Luuk Koelman, mijn coach, een blog te beginnen. Dat werd vanaf het begin al erg goed bezocht. De fijne reacties deden me goed. Ik schreef net een jaar toen een lezeres me bij de De Fontein heeft getipt. Zo is het balletje gaan rollen.

Wellicht is het je al vaker gevraagd: je achternaam doet bekend aan. Een (achter)naamgenote runt namelijk een succesvolle uitgeverij in Het Gooi. Onwetenden zullen misschien aan de symbolische kruiwagen denken, heel makkelijk gedacht: het zal wel familie zijn… Wat is jouw mening hierover?

Sommige mensen hebben het talent om standaard negatief te denken. Gelukkig weten Ilse Karman van De Crime Compagnie en ik allebei wel beter. Ik leerde Ilse overigens pas kennen nadat mijn contract bij De Fontein al getekend was, iets wat Ilse superjammer vond. Nu lachen we er samen graag om.

Wie is precies Eveline Karman?

Eveline is een ambitieuze en enthousiaste jongedame uit Duiven. Ik zeg dan wel jongedame, maar mijn biologische leeftijd is 44. Gevoelsmatig zit ik weer in de puberteit, zoveel gebeurt er momenteel met me. Als persoon ben ik opgewekt, positief en krachtig. En ik snoep veel te veel chocola, ben soms iets te bescheiden, en véél te lang van stof als het over schrijven gaat...

In Verstrikt zijn grotendeels twee vrouwelijke hoofdpersonages aan het woord: Eline en Desi. Eline Hagens is een doortastende journaliste. Single, gedreven in haar werk, ouders die ze graag op afstand wil houden, een lichamelijk terugkerend ongemak (om het even op deze manier uit te drukken) en ze  laat zich niet zo snel van de wijs brengen. En de net veertiger Desi van Duijnhoven. Van Indische afkomst, enigszins onstabiel, in gevecht met haar gewicht en vastberaden zichzelf een beter bestaan te geven dan wat ze als voorbeeld heeft gehad.  Hoe zijn deze vrouwen uit jouw fantasie ontsproten?

Dat is nu het geheim van de chef, haha. Desi is vaag gebaseerd op iemand die ik ooit ontmoette en die indruk op me maakte door haar kracht en manier van aanpak. In mijn fantasie kon ik haar acties en daden in het echte leven verklaren. Ik goot er een sausje overheen om Desi 'van mij' te maken en begon haar steeds beter te begrijpen. Eline heeft wel wat weg van mij, maar hoeveel precies, dat zul je zelf moeten ontdekken...

In mijn ogen zijn zowel Eline als Desi als ook de andere karakters die een rol vertolken in Verstrikt, allen zeer menselijk neergezet. Een ieder van ons lezers herkent wel een eigenschap van zichzelf in een van hen. Was dit ook je bedoeling?

Dat is een mooi compliment, dank je wel. Wat ik vooral wilde, was mijn personages mensen maken van vlees en bloed. Met zwakheden en goede eigenschappen die de lezer kan begrijpen. Een boek leest toch altijd fijner wanneer je jezelf kunt inleven in personen of situaties herkent.

De twee hoofdpersonen worden beschreven vanuit de eerste en derde persoon. Vanwaar deze keuze?


Ik vond het passend bij de karakters om het zo te doen. Desi is mysterieus en je leert haar kennen in de derde persoon, ze laat niet in zich kijken. Eline is een open boek. Die tegenstelling kwam met deze aanpak beter tot zijn recht.

Verstrikt speelt zich af in het wereldje van de escort. De sfeer van luxe, uiterlijkheden, het walhalla voor rijke zakenmannen, het snelle geld. Maar ook met een duistere kant. Afpersing, zwendelarij… Waarom wilde je daar over schrijven? Deze twee juist combineren?


Voor, tijdens en na mijn studie aan de hotelschool werkte ik in grote, luxe hotels. Ik vond dat wereldje prachtig om te zien. Mannen in maatpak die aan tafel mysterieus smoesden, vrouwen in bontmantel die vroegen waar de lift was. Het besloten karakter trok me erg, ik wilde er als het ware in duiken. Omdat ik een thriller wilde schrijven en geen roman of kookboek, was de keuze snel gemaakt om het mysterieuze en de glitter en glamour te combineren met de zwarte randjes.

Naar mijn idee heb je veel aandacht besteed aan het waarheidsgetrouwe. Niet alleen binnen de muren van een hoog aangeschreven escortbureau, ook het Franse Lille, de setting aldaar, wordt juist overgebracht. Tevens weet je het reilen en zeilen op een redactie, zeker wanneer deze wordt ontwricht door het wegvallen van een steunpilaar, uitmuntend over te brengen. Was het stukje realisme voor jou belangrijk?

Absoluut! Ooit las ik een boek dat me intens raakte. Op de laatste pagina stond: "Natuurlijk is dit niet allemaal echt gebeurd en zijn alle historische feiten verzonnen." Dat vond ik zo'n enorme afknapper. Ook al is wat Eline meemaakt in Verstrikt uiteindelijk fictie: ik vond het belangrijk dat elke handeling en iedere stap ook daadwerkelijk gebeurd of gezet zou kunnen zijn. Wanneer je dus in Lille wandelt of ooit op een escortbureau mag komen, kun je Desi of Eline daar in gedachten ook écht plaatsen.

Schrijf je het liefst over een onderwerp dat ver van je af staat of juist waar je bekend mee bent?


Het liefst schrijf ik over iets wat me raakt of me dusdanig intrigeert dat ik weet dat andere vrouwen daar ook wel eens hoofdbrekens over moeten hebben. Ik vind het dan een uitdaging om in het onderwerp te duiken. Als journalist en auteur krijg je openingen waardoor je een kijkje mag nemen in een veelal gesloten keuken. Uiteindelijk hoop ik dat de kern van het verhaal samen met het thrilleraspect vrouwen prikkelt.

Welke eigenschappen dient een hoofdpersonage te hebben om daadwerkelijk een gezicht te krijgen?


Voor mijzelf geldt dat een personage van vlees en bloed moet zijn. Iemand die nooit eens woedend wordt of altijd maar in de keuken een glas wijn zit te drinken, leeft voor mij niet. Ik ken geen enkele vrouw die zo haar dagen slijt. Als ik zelf een boek lees, probeer ik een personage altijd te visualiseren. Heeft ze kort haar of lang? Is ze bang voor autorijden of juist een ijzervreter? Draagt ze broeken of rokken? Zijn haar nagels gelakt of geeft ze niets om uiterlijk vertoon?

Schrijven zit in iemands bloed zeggen ze weleens. Geldt dit ook voor jou?


Bloed kruipt waar het niet gaan kan, luidt het gezegde. En dat is precies zoals ik het voel. Mijn ouders vonden het vroeger maar niets: 'artistiek gedoe'. Nu zijn ze trots dat ik heb doorgezet, maar ik had het vreselijk graag eerder willen doen. Bij eerdere werkgevers schreef ik al de meest fruitige zinnen in zakelijke correspondentie, ik kon het gewoon niet laten. Eigenlijk kun je wel stellen dat ik een laatbloeier ben.

Wat hoop je dat het schrijven je zal brengen?

Dat ik nog heel lang mag schrijven. De Fontein heeft me al gevraagd na te denken over boek twee. Mijn droom is dat dit een soort 'ongoing process' wordt, dus dat ik de rest van mijn leven heerlijk alle complotten en intriges die in mijn hoofd zitten, mag laten ontsnappen. Het mooist is natuurlijk als er dan af en toe ook nog iemand zegt: "Ik heb genoten van je boek, Eveline. Komt er snel een volgende?"

Diana

- Meer weten over Eveline? Kijk dan op haar website.



Bezoekersreacties:
Website Security Test